اطلاعات دارویی پگ اینترفرون آلفا 2آ (پگاسیس)

اینترفرون آلفا 2آ انسانی نوترکیب پگیله شده ، یک القا کننده پاسخ ایمنی ذاتی ضد ویروسی است. فعالیت بیولوژیکی پگاسیس مربوط به بخش اینترفرون آن است. پگ اینترفرون آلفا 2آ به گیرنده تایپ 1 اینترفرون متصل و سبب دیمریزاسیون آن می شود. دیمریزاسیون گیرنده سبب فعال شدن چندین مسیر انتقال سیگنال داخل سلولی می شود که عمدتا توسط مسیر JAK/STAT صورت می گیرد.
این پروسه فعالیت فاگوسیتی ماکروفاژها و فعالیت سایتوتوکسیک لنفوسیت ها را برای سلول های هدف تقویت می کند. بخش پلی اتیلن گلایکولی دارو ، مولکول دارو را از تجزیه پروتئولیتیک محافظت می کند و در نتیجه نیمه عمر زیستی آن را افزایش و احتمال پاسخ ایمنی به آن رابا پوشاندن فیزیکی بخش پروتئینی دارو و کم کردن دسترسی به آن کاهش می دهد.

پگ اینترفرون آلفا 2 آ توسط کاهش تعداد ویروس هپاتیت در بدن از طریق تحریک تولید پروتئین های افکتور مانند نئوپترین سرمی و 2و5 اولیگو آدنیلات سنتتاز عمل می کند.

جذب : در پی یک تک دوز تزریق زیرجلدی 180 میکروگرم پگاسیس در افراد سالم ، غلظت سرمی آن طی 3 تا 6 ساعت پس از تزریق قابل اندازه گیری است. طی 24 ساعت ، حدود 80 درصد حداکثر غلظت سرمی ایجاد می شود. فراهمی زیستی مطلق پگاسیس 84 درصد است.
توزیع: پگ اینترفرون آلفا 2آ پس از تجویز داخل وریدی عمدتا در جریان خون و مایع خارج سلولی یافت می شود با حجم توزیع 6 تا 14 لیتر.
متابولیسم: نحوه متابولیسم پگاسیس به خوبی مشخص نشده است. هرچند مطالعات در موش نشان داده است کلیه اندام اصلی در دفع داروی نشان دار شده است.
حذف: کلیرانس سیستمیک در انسان حدود 100 برابر کمتر از اینترفرون آلفا 2آ ذاتی است. پس از تجویز داخل وریدی در افراد سالم ،نیمه عمر نهایی پگ اینترفرون آلفا 2آ حدود 60 تا 80 ساعت است در مقایسه با 3 تا 4 ساعت اینترفرون ذاتی.

هپاتیت B مزمن , هپاتیت C مزمن

• بزرگسالان :
180 میکروگرم در هفته و طول دوره درمان بستگی به مورد مصرف ، ژنوتایپ و این که داروی ضد ویروس دیگری هم استفاده می کند یا خیر دارد.
• کودکان :
180 میکروگرم تقسیم بر 1.73 متر مربع ضرب در مساحت سطح بدن در هفته

حساسیت بیش از حد به اینترفرون ها , هپاتیت خود ایمنی , منع مصرف در نوزادان

سردرد2 , تب1 , درد عضلانی , خستگی , آلوپسی 18 تا 28 درصد , افزایش تری گلیسرید سرم 20 تا 36 درصد , کاهش اشتها 16 تا 24 درصد

کلوزاپین , تلبیوودین , سیروکوماب

مواد حاجب ید دار

در صورتی که پس از استفاده از این دارو هر یک از علایم زیر را مشاهده کردید به پزشک ، پرستار یا داروساز خود اطلاع دهید:
1- بروز علایم افسردگی
2- بروز تغییر در دید
3- بروز علایم مربوط به سرماخوردگی یا سایر عفونت های تنفسی مانند سرفه ، تب یا مشکل در تنفس
4- در صورت احساس ابتلا به عفونت مانند پنومونی چرا که استفاده از پگاسیس ممکن است به طور موقت احتمال ابتلا به عفونت را افزایش دهد.
5- بروز هر نشانه ای از خون ریزی یا خون مردگی غیر عادی
6- بروز هر نشانه ای از واکنش حساسیتی شدید مانند مشکل در تنفس ، خس خس سینه و کهیر

1- در بیماران دریافت کننده ترکیب پگاسیس و ریباویرین اختلالات دندان و لثه ای که منجر به از دست دادن دندان می شود گزارش شده است.به علاوه در افرادی که این ترکیب را برای طولانی مدت استفاده می کنند خشکی دهان یک اثر تخریبی بر دندان و غشاهای مخاطی دهان می گذارد. بیمار باید دندان ها را به طور کامل و دو بار در روز مسواک بزند و به صورت منظم به دندانپزشک جهت معاینه مراجعه کند. در ضمن بعضی بیماران ممکن است دچار استفراغ شوندکه در این صورت باید بلافاصله دهان را کامل بشویند.
2- نوشیدن مقادیر فراوان مایعات در حین مصرف پگ اینترفرون آلفا 2آ توصیه می شود.
3- ویال حاوی پگ اینترفرون آلفا 2آ را تکان دهید.
4- بیماران خانم باید قبل از دریافت دارو از عدم حاملگی مطمئن شوند و در طی مصرف دارو از 2 روش مطمئن ضد بارداری استفاده کرد و ماهانه تست بارداری بدهند.
5- بیمار باید محل تزریق را در هر بار تزریق تغییر دهد.
6- به بیمار توصیه کنید جهت پیشگیری از آسیب کبدی ، از نوشیدن الکل خودداری کند.

C ( داروهای گروه C فقط باید با تجویز پزشک مورد مصرف قرار بگیرد. خطرات ناشی از مصرف این گروه از داروها هنوز رد نشده است و یا اینکه مطالعات انسانی انجام نشده است و پزشک زمانی که احساس کند فواید مصرف این گروه از داروها از مضرات احتمالی آن بسیار بیشتر است و مصرف آن برای بیمار ضروری است تجویز انجام می‌دهد. )

پگ اینترفرون آلفا 2بی