اطلاعات دارویی پریمتامین

● پیریمتامین با تداخل در توانایی انگل برای سنتز فولات، یک ماده مغذی ضروری برای سنتز DNA و تقسیم سلولی، اثرات ضد تک یاخته ای خود را اعمال می کند.

● این دارو به طور انتخابی دی هیدروفولات ردوکتاز را مهار می کند، آنزیمی که برای تبدیل دی هیدروفولات به تتراهیدروفولات لازم است، که برای متابولیسم فولات ضروری است.

● پیریمتامین با ایجاد اختلال در تولید فولات از رشد و تولید مثل تک یاخته ها جلوگیری می کند و در نهایت منجر به مرگ آنها می شود.

● فارماکودینامیک پیریمتامین شامل برهمکنش آن با آنزیم دی هیدروفولات ردوکتاز است.

● این دارو با مهار این آنزیم، مسیر متابولیک فولات در انگل ها را مختل می کند و منجر به کاهش نوکلئوتیدهای مورد نیاز برای سنتز DNA و تقسیم سلولی می شود.

● این دارو در نهایت توانایی رشد و تکثیر انگل را مختل می کند و در نتیجه منجر به مرگ آن می شود.

● جذب: پیریمتامین پس از مصرف خوراکی به خوبی جذب می شود.

● توزیع: می تواند به بافت ها از جمله سیستم عصبی مرکزی و جفت نفوذ کند.

● متابولیسم: دارو در کبد توسط آنزیم های مختلف متابولیزه می شود.

● دفع: پیریمتامین و متابولیت های آن عمدتاً از طریق ادرار دفع می شوند.

● درمان مالاریا ناشی از گونه های پلاسمودیوم.

● درمان و پیشگیری از توکسوپلاسموز ناشی از توکسوپلاسما گوندی.

● به عنوان بخشی از درمان های ترکیبی برای عفونت های تک یاخته ای خاص.

● مالاریا: به طور معمول، یک دوز بارگیری داده می شود و به دنبال آن دوز نگهدارنده طی چند روز تجویز می شود.

● توکسوپلاسموز: معمولاً با دوز بالاتر شروع می شود و به دنبال آن دوز نگهدارنده کمتر است.

● حساسیت یا حساسیت به پیریمتامین یا داروهای مرتبط

● بارداری، به ویژه در سه ماهه اول (خطر برای جنین)

● کمبود شدید اسید فولیک یا کم خونی

● کم خونی مگالوبلاستیک با کمبود فولات فعال

● تهوع و استفراغ
● از دست دادن اشتها
● سردرد
● راش یا واکنش های پوستی
● اختلالات خونی (کم خونی، ترومبوسیتوپنی)
● اختلالات گوارشی
● افزایش آنزیم های کبدی

● داروهای ضد تشنج: پتانسیل تعامل متفاوت است.

● اختلالات خونی: پریمتامین می تواند منجر به اختلالات خونی جدی مانند آگرانولوسیتوز و ترومبوسیتوپنی شود که می تواند بر توانایی بدن در مبارزه با عفونت ها و کنترل خونریزی تأثیر بگذارد.

● کمبود اسید فولیک: این دارو با متابولیسم اسید فولیک که برای رشد و تقسیم سلولی ضروری است، تداخل می کند. این دارو می تواند منجر به کمبود اسید فولیک شود و بر فرآیندهای مختلف بدن تأثیر بگذارد.

● واکنش های آلرژیک بالقوه: واکنش های آلرژیک به پیریمتامین ممکن است رخ دهد، از واکنش های پوستی خفیف تا آنافیلاکسی شدید. در صورت ظاهر شدن هر گونه علائم آلرژی فوراً به پزشک مراجعه کنید.

● عملکرد کبد و کلیه: افراد مبتلا به اختلال عملکرد کبد یا کلیه باید در هنگام استفاده از پیریمتامین به دقت تحت نظر باشند، زیرا ممکن است پاکسازی دارو از بدن تحت تأثیر قرار گیرد.

● کمبود G6PD: بیماران مبتلا به کمبود گلوکز-6-فسفات دهیدروژناز (G6PD) در هنگام مصرف پیریمتامین در معرض خطر افزایش همولیز (تجزیه گلبول های قرمز خون) هستند.

● بیماران مسن و اطفال: به دلیل تفاوت های احتمالی در متابولیسم و حساسیت به عوارض جانبی، هنگام استفاده از پیریمتامین در بیماران مسن و کودکان احتیاط شود.

● پیریمتامین در دوران بارداری باید با احتیاط مصرف شود.

● در حالی که ممکن است برای درمان برخی عفونت های جدی ضروری باشد، استفاده از آن در سه ماهه اول به دلیل خطرات بالقوه برای رشد جنین به طور کلی ممنوع است.

● پزشک هنگام در نظر گرفتن پیریمتامین برای افراد باردار، مزایا و خطرات احتمالی را به دقت می سنجد.