الگلوسراز Alglucerase
آلگلوسراز (تزریقی )یک شکل اصلاح شده از آنزیم ، ß-گلوکوسربروسیداز( ß-D-گلوکوزیل-N- آسیل اسپینوزین گلوکوهیدرولاز ، EC 3.2.1.4 )است.این دارو یک گلیکوپروتئین یکپارچه و متشکل از از 497 اسید آمینه با کربوهیدراتهایی است که تقریباً 6٪ از مولکول ها را تشکیل می دهد .
انزیم اصلاح نشده (بتا گلوکوسربروسیداز)حاوی 497 اسید آمینه است و تقریباً 12٪ کربوهیدرات دارد . کربوهیدراتهای موجود بر روی آنزیم اصلاح نشده از زنجیره های کربوهیدرات نوع پیچیده و زیاد مانوز تشکیل شده است.
آلگلوسراز با اصلاح زنجیره های الیگوساکارید از گلوکوسربرودیداز انسانی تهیه می شود. این اصلاح باقیمانده قند در انتهای غیر کاهش دهنده زنجیره های الیگوساکارید گلیکوپروتئین را تغییر می دهد.
این دارو به صورت یک محلول استریل غیر پیروژن شفاف آلگلوسراز در محلول بافر سیترات تهیه می شود وحاوی 1٪ آلبومین USP انسانی است. آنزیم در غلظت ، 400 واحد در هر بطری (80 واحد در میلی لیتر) با حجم 5 میلی لیتر در هر بطری تهیه می شود. واحد آنزیمی (U) به عنوان مقدار آنزیم مورد نیاز برای هیدرولیز کردن در یک دقیقه یک میکرومول از بستر مصنوعی ، p-nitrophenyl-ß-D-glukopranoside تعریف شده است.
Ceredase® از خالص سازی از محزن بزرگی از بافت جفت انسان که از اهداکنندگان منتخب جمع آوری شده ، تهیه می شود. به منظورکاهش خطر ویروسی ، مراحلی به مراحل تولید اضافه شده است. با این حال ، هیچ روشی برای از بین بردن عفونت ویروسی کاملاً مؤثر نیست . بسیاری از محصولات آزمایش شده و از نظر آنتی ژن سطح هپاتیت B (HBsAg) و آنتی ژن ویروس نقص ایمنی انسان (HIV-1) و آنتی بادی (HIV-1/2) منفی بوده است.
فارماکوکینتیک
پس از تزریق داخل وریدی دوزهای مختلف (بین 0.6 و 234 واحد به ازای کیلوگرم) طی یک دوره 4 ساعته ،حالت پایدار فعالیت آنزیمی پس از 60 دقیقه حاصل شد. حالت پایدار فعالیت آنزیمی فردی و مساحت زیر منحنی بصورت خطی با دوز تزریق شده (6/0 و 121 واحد در کیلوگرم) افزایش یافته است.
پس از خاتمه تزریق دارو، فعالیت آنزیمی پلاسما به سرعت با نیمه عمر حذف در طی 3.6 تا 10.4 دقیقه کاهش یافت. کلیرانس محاسبه شده از فعالیت آنزیمی پلاسما ، متغیر و در بازه زمانی بین 34/6 تا 39/25 میلی لیتر در دقیقه به ازای هر کیلوگرم از وزن بیمار ، در حالی که حجم توزیع از 49.4 تا 282.1 میلی لیتر به ازای هر کیلوگرم متغیر بود.
در محدوده دوز 0.6 و 121 واحد به ازای هر کیلوگرم ، نیمه عمر حذف ، کلیرانس و حجم توزیع به نظر می رسد مستقل از دوز تزریق شده است.
موارد مصرف الگلوسراز
این دارو به عنوان یک جایگزین درمانی آنزیم طولانی مدت برای کودکان ، نوجوانان و بیماران بالغ با تشخیص بیماری نوع I Gaucher که تایید شده مورد استفاده قرار می گیرد که این بیماران علائمی را نشان می دهند که به اندازه کافی شدید هستند که منجر به یک یا چند مورد از موارد زیرمی شود:
آ. کم خونی متوسط تا شدید؛
ب ترومبوسیتوپنی با تمایل به خونریزی.
ج بیماری استخوان؛
د بزرگی قابل توجه کبد یا طحال
مقدار مصرف الگلوسراز
این دارو به صورت تزریق داخل وریدی در طی 1-2 ساعت انجام می شود. مقدار مصرف برای هر بیمار باید جداگانه باشد. دوز اولیه ممکن است به اندازه 2.5 واحد به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن 3 بار در هفته تا 60 واحد / کیلوگرم هر چند وقت یک بار ,یک بار در هفته یا هر 4 هفته تجویز شود. 60 واحد به ازای هر كيلوگرم هر 2 هفته دوزي است كه بيشترين اطلاعات در دسترس است. شدت بیماری تعیین کننده این است که دارو با دوز به نسبت اولیه بالا ونسبتاً مکرر شروع می شود. پس از آنکه پاسخ بیماربه درمان به خوبی تثبیت شد ، ممکن است کاهش دوز برای درمان درمانی انجام شود. در حالی که پاسخ دهی بیمار را به دقت مانیتور می نمایید کاهش پیشرونده دارو را در فواصل 3-6 ماهه انجام می دهید
عوارض جانبی الگلوسراز
از آنجا که این دارو از بافت انسانی استخراج می شود، می تواند بیماری های ویروسی را نیز منتقل کند. نمونه هایی از چنین بیماری هایی هپاتیت و عفونت HIV است. با این وجود ، بروز چنین مشکلاتی تا به امروز گزارش نشده است ، و بعید به نظر می رسد که رخ دهد زیرا این بافت ها قبل از استفاده آزمایش می شوند ولی اگر در این مورد سؤال یا نگرانی دارید ، با پزشک خود مشورت کنید.
برخی از عوارض جانبی ممکن است رخ دهد که معمولاً نیازی به مراقبت پزشکی ندارند. با تنظیم بدن به دارو ، این عوارض جانبی در طول درمان از بین می رود. همچنین ، ممکن است متخصص مراقبت های بهداشتی بتواند در مورد راه های جلوگیری یا کاهش برخی از این عوارض جانبی راهنمایی کند. اگر هر یک از عوارض جانبی زیر ادامه دار یا آزار دهنده است یا در مورد آنها سؤال دارید ، با پزشک معالج خود بررسی کنید:
کمتر رایج:
ناراحتی شکم
لرز
تب
تهوع و استفراغ
تورم در محل تزریق
احتمال بروز برخی ازعوارض جانبی که ذکر نشده نیز وجود دارد نیز رخ دهد. اگر متوجه تأثیرات دیگری از دارو شدید ، با پزشک خود مشورت کنید.
هشدارها
تقریباً 13٪ بیمارانی که تحت درمان بالینی قرار گرفته و تا به امروز مورد آزمایش قرار گرفته اند ، در سال اول درمان ، آنتی بادی IgG به را ایجاد کردند. به نظر می رسد بیمارانی که ظهور آنتی بادی IgG معمولا در طی 6 ماه ابتدایی از تزریق رخ می دهد و به ندرت پس از 12 ماه از درمان اتفاق می افتد. تقریباً 25٪ از بیماران با آنتی بادی های IgG قابل تشخیص علائم ازدیاد حساسیت را تجربه کرده اند.
بنابراین ، بیمارانی که آنتی بادی در خونشان دارند خطر بیشتری نسبت به بروز واکنش های ازدیاد حساسیت دارند. همچنین ، همه بیماران دارای علائم ازدیاد حساسیت دارای آنتی بادی قابل تشخیص در خونشان نیستند و ارزیابی بیشتر ایزوتایپ ها و مکانیسم های آنتی بادی آنها ادامه دارد. پيشنهاد مي شود كه بيماران براي تشكيل آنتي بادي IgG بطور دوره اي تحت كنترل قرار گيرند.
نکات قابل توصیه
- اگر تاکنون واکنشی غیرعادی یا آلرژیک نسبت به آلگلوسراز یا هر داروی دیگری داشته اید ، به پزشک خود اطلاع دهید. اگر انواع دیگر آلرژی مانند مواد غذایی ، رنگها ، مواد نگهدارنده یا حیوانات دارید ، به متخصص بهداشت خود اطلاع دهید.
- بسیار مهم است که پزشک پیشرفت شما در درمان را در هنگام دریافت آلگلوسراز بررسی کند تا مطمئن شود که دوز برای شما مناسب است.
- این آنزیم نباید تکان داده شود. قبل از استفاده ، هر بطری باید به صورت چشمی مورد بررسی قرار گیرد. از بطری هایی که مواد ذره ای و یا تغییر رنگ دارند ، استفاده نمی شود. پس از تاریخ انقضا از بطری استفاده نکنید.
- این دارو در روز استفاده به مقدار مناسب برای هر بیمار با محلول 0.9%کلرید سدیم تزریقی تا از حجم نهایی حداکثر 200 میلی لیتر رقیق می شود.
هنگام رقیق کردن دوز باید از تکنیک های آسپتیک استفاده شود. این آنزیم پس از رقیق سازی تا 18 ساعت در دمای 2-8 درجه سانتیگراد پایدار است. از آنجا که این آنزیم حاوی مواد نگهدارنده ای نیست ، پس از باز کردن ، بطری ها نباید برای استفاده بعدی ذخیره شوند.
شرایط نگهداری
در دمای 2-8 درجه سانتی گراد نگهداری کنید.
پرسش از دکتر داروساز