اطلاعات دارویی پروپیومازین

پروپیومازین پ آنتاگونیست گیرنده های دوپامین 1، 2 و 4، انواع گیرنده های سروتونینی (5-HT)  نوع  2A و 2C، گیرنده های موسکارینیک 1 تا 5، گیرنده های آلفا 1 ها و گیرنده های H1 هیستامینی است. کاربرد اصلی آن به عنوان یک آرام بخش به علت اثر آنتی هیستامینی آن است.

اگرچه پروپیومازین یک فنوتیازین است، اما آن را به عنوان آنتی سایکوتیک استفاده نمی کنند. دارای اثرات آنتی هیستامینی می باشد و بیشتر به عنوان یک آرام بخش در درمان بی خوابی استفاده می شود.

اتصال به پروتئین: 81٪

متابولیسم: ناشناخته اما به احتمال زیاد مانند سایر فنوتیازین ها کبدی است.

زمان رسیدن به حداکثر غلظت پلاسمایی: 1 تا 3 ساعت پس از تزریق عضلانی

زمان رسیدن به حداکثر اثر:

عضلانی - در عرض 40 تا 60 دقیقه

وریدی - ظرف 15 تا 30 دقیقه

مدت اثر: حدود 3 تا 6 ساعت

بزرگسالان

قبل از عمل

عضلانی یا وریدی، 20 تا 40 میلی گرم همراه با 50 میلی گرم مپریدین

آرام بخشی حین جراحی با بی حسی موضعی، بلوک عصبی یا نخاعی

عضلانی یا وریدی، 10 تا 20 میلی گرم

کمکی ضد درد در حین زایمان

20 تا 40 میلی گرم در مراحل اولیه زایمان داخل عضلانی یا داخل وریدی، سپس 20 تا 40 میلی گرم پروپیومازین همراه با 25 تا 75 میلی گرم مپریدین در هنگام قطعی شدن زایمان. در صورت لزوم ممکن است دوز هر سه ساعت تکرار شود.

کودکان

آرام بخشی قبل از جراحی، قبل از بیهوشی، پس از جراحی

کودکان تا 27 کیلوگرم: داخل عضلانی یا داخل وریدی، 550 میکروگرم (0.55 میلی گرم) تا 1.1 میلی گرم به ازای هرکیلوگرم وزن بدن؛ یا برای

کودکان 2 تا 4 ساله: عضلانی یا داخل وریدی، 10 میلی گرم

کودکان 4 تا 6 ساله: عضلانی یا داخل وریدی، 15 میلی گرم

کودکان 6 تا 12 ساله: عضلانی یا داخل وریدی، 25 میلی گرم

بیماران حساس به سایر فنوتیازین ها ممکن است به این دارو هم حساس باشند.

در رانندگی و یا انجام وظایف دیگر که نیاز به هشیاری و هماهنگی دارند تا زمانی که اثرات پروپیومازین کاهش بیابد و یا تا روز بعد از دریافت پروپیومازین، هر کدام که طولانی تر است، احتیاط کنید.