اطلاعات دارویی ساماریوم اس ام 153 لکسیدرونام

Samarium Sm-153 EDTMP میل به استخوان و تمرکز در مناطق گردش استخوان در ارتباط با هیدروکسی آپاتیت دارد. Samarium Sm-153 EDTMP در محل متاستازهای استخوان گرفته می شود. در مطالعات ، ساماریوم در ضایعات استئوبلاستیک 5 برابر بیشتر از استخوان طبیعی تجمع یافت.

شروع اثر: تسکین درد: 1 هفته ؛ حداکثر تسکین درد در 3 تا 4 هفته رخ می دهد.

دفع: ادرار (34.5٪ ± 15.5٪ در 6 ساعت اول)

درد ضایعه استخوانی متاستاتیک استئوبلاستیک

حساسیت شناخته شده به اتیلن دی آمین تترامتیلن فسفونیک اسید (EDTMP) ، ترکیبات فسفونات مشابه یا هر جزئی از فرمولاسیون

سکته , گیجی , افزایش فشارخون , ترومبوسیتوپنی , آنمی , لکوپنی , آریتمی , اکیموز , برونشیت , درد استخوانی

داساتینیب , پرالاترکسات , افلیبرسپت , ترابکتدین , دوولیزیب , افاتوموماب , فم تراستوزومب

نگرانی های مربوط به عوارض جانبی:

• سرکوب مغز استخوان: ممکن است باعث میلوساپرس (لکوپنی ، ترومبوسیتوپنی و کم خونی) شود. سلولهای سفید خون و پلاکت کم معمولاً در عرض 3 تا 5 هفته اتفاق می افتد و بعد از 8 هفته بهبود می یابد. شمارش خون را حداقل به مدت 8 هفته یا تا زمان بهبودی کافی کنترل کنید. قبل از درمان ، وضعیت هماتولوژیک فعلی و سابقه پاسخ سرکوب کننده میلوس به سایر عوامل میلوتوکسیک را در نظر بگیرید.

• شعله ور شدن درد استخوان: در بعضی از بیماران افزایش گذرا در درد استخوان (معمولاً خفیف) که در عرض 3 روز اتفاق می افتد گزارش شده است. ممکن است با مسکن کنترل شود.

• انعقاد داخل عروقی منتشر (DIC): DIC فعال ممکن است یک عامل خطر برای ترومبوسیتوپنی شدید پس از درمان باشد. مرگ و میر در بیماران مبتلا به DIC که داروهای رادیودارویی ساطع کننده بتا دریافت می کنند رخ داده است.

نگرانی های مربوط به بیماری:

• نارسایی قلبی: در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی با احتیاط مصرف شود. آبرسانی توصیه شده برای تقویت دفع ادرار ممکن است ضعیف باشد و ممکن است نیاز به مدیریت حمایتی بیشتری داشته باشد.

• هیپوکلسمی: در بیماران در معرض خطر هیپوکلسمی با احتیاط مصرف شود (سطح پایین کلسیم گزارش شده است).

• نارسایی کلیه: در بیماران مبتلا به نارسایی کلیوی با احتیاط مصرف شود. آبرسانی توصیه شده برای تقویت دفع ادرار ممکن است ضعیف باشد و ممکن است نیاز به مدیریت حمایتی بیشتری داشته باشد.

گروه D

مطالعات تولید مثلی روی حیوانات انجام نشده است. تمام داروهای رادیویی امکان ایجاد آسیب به جنین را دارند.

مشخص نیست که آیا ساماریم Sm 153 لکسیدرونام در شیر مادر دفع می شود یا خیر. با این حال ، بر اساس فرضیات و محاسبات ، باید به بیمار دستور داده شود که شیر دادن را متوقف کند (کمیسیون تنظیم مقررات هسته ای ایالات متحده 1977). با توجه به پتانسیل واکنشهای جانبی جدی در نوزاد شیرخوار ، تولید کننده توصیه می کند برای استفاده از ساماریوم sm 153 لکسیدرونام تصمیم به قطع شیردهی گرفته شود.