اطلاعات دارویی پیلسیکائینید

پیلسیکائینید از طریق مسدود کردن حرکت سریع یون های سدیم از کانال سدیم که در دپلاریزاسیون سریع فاز 0 در پتانسیل عملکرد قلب نقش دارد, عمل می کند.
این دارو یک مسدود کننده کانال سدیم به طور خالص است ، به این معنی که بر سایر کانال های قلبی از جمله کانال های پتاسیم و کلسیم به طور قابل توجهی تأثیر نمی گذارد.
تمایل پیلسیکائنید برای گیرنده کانال سدیم و میزان اتصال آن به حالت کانال بستگی دارد. ثابت شده است که تمایل بیشتری برای گیرنده در حالت غیرفعال نسبت به حالت استراحت یا باز دارد . اتصال پیلسیکانید به طور انتخابی کانال را مهار می کند و از حرکت یون های سدیم به داخل سلول قلب جلوگیری می کند. این میزان دپلاریزاسیون غشای سلولی و همچنین دامنه پتانسیل عمل را کاهش می دهد ، اما تأثیری در مدت زمان کلی پتانسیل عمل ندارد.
این دارو همچنین باعث تاخیر در هدایت تکانه از طریق میوکارد به روشی وابسته به دوز می شود. 

پیلسیکائینید سرعت هدایت دهلیزی را سرکوب می کند اما دوره مقاومت نسبی موثر را افزایش می دهد. اثرات آن در افزایش دوره مقاومت نسبی قابل ملاحظه تر است ، و بنابراین درمان با این دارو منجر به افزایش طول موج و ختم فیبریلاسیون دهلیزی می شود.
تک دوز خوراکی از پیلسیکائینید به طور موثری ریتم سینوسی طبیعی را در بیماران مبتلا به فیبریلاسیون دهلیزی با شروع اخیر و بطن چپ سالم بازیابی می کند. درمان طولانی مدت با این دارو در درمان فیبریلاسیون دهلیزی مزمن موفقیت آمیز بوده است.

این دارو سریعا از دستگاه گوارش جذب می شود.
یلسیکائینید به پروتئین های سرم و به ویژه به گلیکوپروتئین آلفا-1-اسید متصل می شود.
بعد از مصرف 0.5 میلی گرم در کیلوگرم ، نیمه عمر حذف دارو 5.74 ساعت است.
این دارو بیشتر از طریق ادرار دفع می شود.

پیلسیکائینید یک عامل ضد آریتمی تازه سنتز شده با خواص کلاس Ic از داروهای ضد آریتمی است.
از عوامل ضد آریتمی مختلفی برای تبدیل فیبریلاسیون دهلیزی (AF) به ریتم سینوسی یا کاهش میزان عود AF استفاده شده است.

این دارو به صورت خوراکی با دوز 100 تا 150 میلی گرم به صورت تک دوز استفاده می شود.

این دارو در بیماران با آریتمی های بدون علامت و دارای سابقه سکته قلبی منع مصرف دارد.

سرگیجه ، اختلالات بینایی و سبکی سر. حالت تهوع ، استفراغ ، سردرد ، لرزش ، نوروپاتی محیطی ، آتاکسی و پارستزی. توهم ، فراموشی ، گیجی ، افسردگی ، دیسکینزی و تشنج نیز ممکن است رخ دهد.
عوارض بالقوه کشنده: سکته قلبی.

افزایش خطر آریتمی های قلبی در صورت استفاده با سایر داروهای ضد آریتمی.

در موارد زیر مصرف دارو با احتیاط صورت پذیرد:
بیماران با عملکرد بطن چپ مختل شده.
اختلال کبدی.
عدم تعادل الکترولیت ها باید قبل از شروع درمان اصلاح شود.