اطلاعات دارویی اکولیزومب

● اکولیزومب یک نوع آنتی بادی مونوکلونال انسانی است که منشا IGg دارد به پروتئین C5 متصل می شود و از اتصال این پروتئین به پروتئین C5b جلوگیری می کند.
● مهار این اتفاق از تولید پروتئین C5b-9 که نقش اصلی را در بیماری هموگلوبینوری حمله ای شبانه دارد جلوگیری می کند در واقع مهار کمپلکس MAC و تبدیل آن به پروتئین از تغییرات مربوط به هموگلوبین و لیز گلوبول قرمز جلوگیری می کند.

○ سندرم همولیتیک اورمیک آتیپیک (aHUS):
● اکولیزوماب برای درمان aHUS در بزرگسالان و بیماران اطفال اندیکاسیون دارد.
● aHUS یک بیماری نادر و تهدید کننده زندگی است که با تشکیل لخته های خون در رگ های خونی کوچک در سراسر بدن مشخص می شود که منجر به آسیب کلیه و سایر عوارض می شود.

○ هموگلوبینوری پاروکسیسمال شبانه (PNH):
● اکولیزوماب برای درمان PNH در بزرگسالان و بیماران اطفال اندیکاسیون دارد.
● PNH یک اختلال نادر و اکتسابی در سلول‌های خونی است که باعث می‌شود گلبول‌های قرمز زودتر از موعد از هم جدا شوند و منجر به کم‌خونی و سایر عوارض شود.

○ میاستنی گراویس (MG):
● اکولیزوماب برای درمان بیماران بزرگسال مبتلا به میاستنی گراویس ژنرالیزه که آنتی بادی ضد گیرنده استیل کولین مثبت هستند اندیکاسیون دارد.
● MG یک اختلال عصبی عضلانی است که با ضعف و خستگی در عضلات مشخص می شود.

○ اختلال طیف نورومیلیت اپتیکا (NMOSD):
● اکولیزوماب برای درمان بیماران بزرگسال مبتلا به NMOSD که آنتی بادی ضد آکواپورین-4 (AQP4) مثبت هستند نشان داده شده است.
● NMOSD یک اختلال خودایمنی نادر است که بر سیستم عصبی مرکزی تأثیر می گذارد و می تواند باعث کوری، فلج و سایر علائم عصبی شود.

● دوز اکولیزوماب بسته به شرایط پزشکی تحت درمان و سایر عوامل فردی بیمار می تواند متفاوت باشد. در زیر یک دستورالعمل کلی برای دوز اکولیزوماب آمده است:

○ سندرم همولیتیک اورمیک آتیپیک (aHUS): دوز توصیه شده اکولیزوماب برای بزرگسالان مبتلا به aHUS 900 میلی گرم در هفته برای 4 هفته اول و پس از آن 1200 میلی گرم برای دوز پنجم است. پس از 5 دوز اولیه، دوز نگهدارنده 1200 میلی گرم هر 2 هفته است.

○ هموگلوبینوری پاروکسیسمال شبانه (PNH): دوز توصیه شده اکولیزوماب برای بزرگسالان مبتلا به PNH 900 میلی گرم در هفته برای 4 هفته اول و پس از آن 1200 میلی گرم برای دوز پنجم است. پس از 5 دوز اولیه، دوز نگهدارنده 1200 میلی گرم هر 2 هفته است.

○ میاستنی گراویس (MG): دوز توصیه شده اکولیزوماب برای بزرگسالان مبتلا به MG 900 میلی گرم در هفته برای 4 هفته اول و پس از آن 1200 میلی گرم برای دوز پنجم است. پس از 5 دوز اولیه، دوز نگهدارنده 1200 میلی گرم هر 2 هفته است.

○ اختلال طیف نورومیلیت اپتیکا (NMOSD): دوز توصیه شده اکولیزوماب برای بزرگسالان مبتلا به NMOSD 900 میلی گرم در هفته برای 4 هفته اول و پس از آن 1200 میلی گرم برای دوز پنجم است. پس از 5 دوز اولیه، دوز نگهدارنده 1200 میلی گرم هر 2 هفته است.

● توجه به این نکته مهم است که دوز اکولیزوماب ممکن است بر اساس عوامل فردی بیمار از جمله سن، وزن و سابقه پزشکی تنظیم شود. برنامه دوز و مدت درمان نیز ممکن است بر اساس پاسخ بیمار به درمان و هرگونه عارضه جانبی که ممکن است رخ دهد، اصلاح شود. برای بیماران مهم است که از برنامه دوز توصیه شده توسط ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود پیروی کنند و هر گونه نگرانی یا سؤال در مورد درمان خود را به سرعت به ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود گزارش دهند.

○ حساسیت مفرط شناخته شده به اکولیزوماب یا هر یک از اجزای آن:
● اکولیزوماب نباید در بیماران با سابقه شناخته شده حساسیت مفرط یا آنافیلاکسی به دارو یا هر یک از ترکیبات آن استفاده شود.

○ عفونت مننگوکوکی یا سایر عفونت های شدید:
● مصرف اکولیزوماب با افزایش خطر عفونت های جدی، به ویژه عفونت های مننگوکوکی همراه است.
● بنابراین، اکولیزوماب نباید در بیماران با سابقه فعال یا اخیر عفونت مننگوکوکی یا سایر عفونت های شدید استفاده شود.

○ بیمارانی که علیه بیماری مننگوکوک واکسینه نشده اند:
● قبل از شروع درمان با اکولیزوماب، بیماران باید در برابر بیماری مننگوکوک واکسینه شوند، مگر اینکه مزایای درمان بیشتر از خطرات واکسیناسیون باشد.

○ بیماران مبتلا به کمبودهای ارثی کمپلمان:
● اکولیزوماب ممکن است در تشخیص کمبودهای ارثی کمپلمان اختلال ایجاد کند و استفاده از آن در بیماران مبتلا به این شرایط توصیه نمی شود.

○ بیماران مبتلا به عفونت ویروس هپاتیت B (HBV):
● استفاده از اکولیزوماب با فعال شدن مجدد عفونت HBV در بیماران با سابقه عفونت HBV مرتبط است.
بنابراین، بیماران مبتلا به عفونت فعال HBV نباید با اکولیزومب درمان شوند.

● مانند هر دارویی، اکولیزوماب می تواند عوارض جانبی ایجاد کند. برخی از عوارض جانبی رایج اکولیزوماب ممکن است شامل موارد زیر باشد:
○ سردرد
○ حالت تهوع
○ کمر درد
○ خستگی
○ عفونت دستگاه تنفسی فوقانی
○ اسهال
○ فشار خون بالا
○ سرگیجه

● عوارض جانبی کمتر شایع اما جدی تر اکولیزوماب می تواند شامل موارد زیر باشد:
○ عفونت مننگوکوکی: اکولیزوماب می تواند خطر ابتلا به عفونت های مننگوکوکی را افزایش دهد که می تواند تهدید کننده زندگی باشد. بیماران باید حداقل 2 هفته قبل از شروع درمان با اکولیزوماب واکسن مننگوکوک دریافت کنند و باید از نظر علائم عفونت در طول درمان و پس از آن تحت نظر باشند.

○ واکنش های حساسیت بیش از حد: اکولیزوماب می تواند باعث واکنش های آلرژیک شدید، از جمله آنافیلاکسی شود. بیماران باید از نظر علائم واکنش های آلرژیک در حین و پس از درمان به دقت تحت نظر باشند.

○ ترومبوز: اکولیزوماب می تواند خطر لخته شدن خون را به خصوص در بیماران با سابقه ترومبوز افزایش دهد. بیماران باید از نظر علائم لخته شدن خون در طول درمان و بعد از آن به دقت تحت نظر باشند.

● برای بیماران مهم است که قبل از شروع درمان در مورد عوارض جانبی احتمالی اکولیزوماب با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود صحبت کنند. بیماران همچنین باید هر گونه عارضه جانبی را که در طول درمان تجربه می کنند به سرعت به ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود گزارش دهند.

● در حال حاضر هیچ تداخل دارویی شناخته شده ای با اکولیزوماب وجود ندارد.
● با این حال، بیماران باید همیشه قبل از شروع درمان با اکولیزوماب، تمام داروهایی را که مصرف می‌کنند، از جمله داروهای نسخه‌ای، داروهای بدون نسخه و مکمل‌های گیاهی، به پزشک خود اطلاع دهند.

● از آنجایی که اکولیزوماب می تواند خطر ابتلا به عفونت های مننگوکوکی را افزایش دهد، بیماران نباید هیچ واکسن زنده ای را در حین مصرف این دارو دریافت کنند و باید حداقل 2 هفته قبل از شروع درمان علیه عفونت های مننگوکوکی واکسینه شوند.
● اگر بیمار به واکسن زنده نیاز داشته باشد، درمان با اکولیزوماب باید به طور موقت قطع شود.

● علاوه بر این، بیمارانی که اکولیزوماب مصرف می کنند ممکن است در معرض افزایش خطر عفونت باشند و باید از تماس نزدیک با افرادی که عفونت فعال دارند اجتناب کنند.
● اگر بیمار در حین مصرف اکولیزوماب دچار عفونت شد، باید فوراً با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود تماس بگیرد.

● برای بیماران مهم است که قبل از شروع درمان با اکولیزوماب در مورد هرگونه تداخل دارویی بالقوه یا سایر اقدامات احتیاطی با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود صحبت کنند.

1- افزایش خطر عفونت: اکولیزوماب می تواند خطر عفونت های جدی از جمله عفونت های مننگوکوکی را افزایش دهد. بیماران باید حداقل دو هفته قبل از شروع درمان با اکولیزوماب علیه عفونت های مننگوکوک واکسینه شوند و در حین مصرف دارو باید از نظر علائم عفونت به دقت تحت نظر باشند.

2- افزایش خطر لخته شدن خون: اکولیزوماب می تواند خطر لخته شدن خون را به خصوص در بیماران با سابقه لخته شدن خون افزایش دهد. در حین مصرف دارو، بیماران باید از نظر علائم لخته شدن خون به دقت تحت نظر باشند.

3- واکنش های حساسیت بیش از حد: اکولیزوماب می تواند باعث واکنش های حساسیت مفرط، از جمله آنافیلاکسی شود. هنگام مصرف دارو، بیماران باید از نظر علائم واکنش های آلرژیک به دقت تحت نظر باشند.

4- قطع درمان: درمان با اکولیزوماب نباید بدون مشورت با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی قطع شود، زیرا می تواند خطر عوارض را افزایش دهد.

5- بارداری و شیردهی: ایمنی اکولیزوماب در دوران بارداری و شیردهی مشخص نیست. زنان باردار یا شیرده باید در مورد خطرات و مزایای بالقوه درمان با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود صحبت کنند.

● واکسیناسیون: بیماران باید حداقل دو هفته قبل از شروع درمان با اکولیزوماب در برابر عفونت های مننگوکوک واکسینه شوند و هر پنج سال یکبار واکسن تقویتی دریافت کنند. بیماران همچنین باید در مورد سایر واکسیناسیون ها به روز باشند، زیرا این دارو می تواند خطر عفونت را افزایش دهد.

● لخته‌های خون: بیمارانی که سابقه لخته شدن خون یا سایر بیماری‌هایی که خطر لخته شدن خون را افزایش می‌دهند، باید در حین مصرف اکولیزوماب از نظر علائم لخته شدن خون به دقت تحت نظر باشند.

● نظارت: بیماران باید از نظر علائم عفونت، واکنش‌های حساسیت مفرط و سایر عوارض جانبی احتمالی در حین مصرف اکولیزومب به دقت تحت نظر باشند.

● بارداری و شیردهی: ایمنی اکولیزوماب در دوران بارداری و شیردهی مشخص نیست. زنان باردار یا شیرده باید در مورد خطرات و مزایای بالقوه درمان با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود صحبت کنند.

● مصرف با سایر داروها: اکولیزوماب ممکن است با سایر داروها از جمله سرکوب کننده های ایمنی و ضد انعقاد تداخل داشته باشد. بیماران باید قبل از شروع درمان با اکولیزوماب، تمام داروها، مکمل ها و محصولات گیاهی مصرفی خود را به پزشک خود اطلاع دهند.

● ایمنی اکولیزوماب در دوران بارداری مشخص نیست، زیرا مطالعات کافی و به خوبی کنترل شده در زنان باردار انجام نشده است.
● مطالعات حیوانی نشان داده است که اکولیزوماب می تواند از جفت عبور کند و ممکن است به جنین در حال رشد آسیب برساند.

● اکولیزومب یک داروی آنتی بادی مونوکلونال است که پروتئین C5 مکمل را هدف قرار می دهد و در حال حاضر هیچ داروی دیگری وجود ندارد که به همان روش برای درمان شرایط مشابه عمل کند. با این حال، برخی از داروهای دیگر وجود دارد که ممکن است برای درمان شرایط پزشکی مورد تایید اکولیزوماب استفاده شود، از جمله:

1- سندرم همولیتیک آتیپیک اورمیک (aHUS):سایر داروهای مورد استفاده برای درمان aHUS شامل تعویض پلاسما، تزریق پلاسما و سایر مهارکننده های مکمل مانند راولیزوماب است که یک آنتی بادی مونوکلونال مشابه است که پروتئین C5 مکمل را هدف قرار می دهد.

2- هموگلوبینوری شبانه حمله ای (PNH):سایر داروهای مورد استفاده برای درمان PNH شامل مهارکننده های مکمل مانند راولیزوماب و بیوسیمیلارهای اکولیزوماب و همچنین داروهایی که تولید گلبول های قرمز خون را افزایش می دهند مانند اریتروپویتین است.

3- میاستنی گراویس (MG):سایر داروهای مورد استفاده برای درمان MG عبارتند از مهارکننده های استیل کولین استراز مانند پیریدوستیگمین، داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی مانند پردنیزون یا آزاتیوپرین و داروهایی که غده تیموس را هدف قرار می دهند، مانند تیمکتومی.

4- اختلال طیف نورومیلیت اپتیکا (NMOSD):سایر داروهای مورد استفاده برای درمان NMOSD شامل داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی مانند آزاتیوپرین، مایکوفنولات موفتیل و ریتوکسیماب و همچنین داروهایی مانند اینترفرون بتا هستند که سیستم ایمنی را هدف قرار می دهند.

● توجه به این نکته مهم است که استفاده از این داروها به شرایط پزشکی خاص و عوامل فردی بیمار بستگی دارد و باید با یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی با تجربه در درمان این شرایط صحبت شود.