اطلاعات دارویی میتوکسانترن

بنظر می رسد میتوکسانترن با اتصال به DNA سبب مهار ساخت RNA و DNA می شود. میتوکسانترن مهار کننده قوی توپوایزومراز II ، آنزیم مسئول ترمیم DNA آسیب دیده ، می باشد.اثر کشندگی آن بر روی سلولهای در حال تکثیر و در حال استراحت نشاندهنده غیر اختصاصی بودن آن برای چرخه سلولی می باشد.

نشان داده شده که میتوکسانترن در شرایط برون تن ،مانع تکثیر B cell, T cell ،ماکروفاژ و اختلال در تظاهر آنتی ژن بعلاوه بر روی ترشح اینترفرون گاما ، TNFa، IL-2 اثر می گذارد.

میتوکسانترن به صورت تغییر نیافته و یا متابولیت غیرفعال از طریق ادرار ومدفوع دفع می گردد. میتوکسانترن تقریبا 78% با پروتئینهای پلاسما پیوند می یابد( در غلظت 26 تا 455 ng/mL) این پیوند وابسته به غلظت می باشد.
میتوکسانترن به سرعت و بطور گسترده در بافت ها شامل تیروئید ، کبد، قلب، گلبول های قرمز خون منتشر می شود.
متابولیسم میتوکسانترن کبدی بوده و نیمه عمر آن حدود 6 روز می باشد.

لنفوم غیرهوچکین , مولتیپل اسکلروزیس , لوسمی غیر لمفوتیک حاد , سرطان پروستات

مقدار مصرف معمول برای لوسمی غیرلیمفوتیک حاد:

بزرگسالان: جهت القا ، مقدار اولیه : 12 mg/m2 داخل وریدی، یکبار در روز از روز اول تا سوم ( همراه با سیتوزین آرابینوساید بمدت 7 روز).

مقدار مصرف معمول برای مولتیپل اسکلروزیس :

بزرگسالان: 12 mg/m2 انفوزیون داخل وریدی کوتاه ( 5 تا 15 دقیقه) هر 3 ماه.

مقدار مصرف معمول برای سرطان پروستات :

12 تا 14 mg/m2 انفوزیون داخل وریدی کوتاه ( 5 تا 15 دقیقه) هر 21 روز همراه با کورتیکواستروئیدها.

مقدار مصرف معمول برای لنفوم غیرهوچکینی:

بزرگسالان:8 تا 10 mg/m2 انفوزیون داخل وریدی هر 21 تا 28 روز بعنوان قسمتی از رژیم شیمی درمانی.

ازدیادحساسیت به این دارو و ترکیبات آن

تهوع , آریتمی قلبی , عفونت دستگاه ادراری , طاسی , عفونت قسمت بالایی دستگاه تنفسی , التهاب بافت موکوسی دهان , وقفه در قاعدگی

تراستوزوماب , کلوزاپین , دی سولفیرام , دولاسترون , واکسن مننگوکوک کنژوگه

1-تجویز میتوکسانترن دربیماران دارای شمارش نوتروفیل کمتر از 1,500 cells/mm3. بجز در مواردیکه جهت درمان لوسمی حاد غیر لنفوتیک بکار می رود جایز نیست.
2-نارسایی احتقانی قلب، بالقوه کشنده، ممکن است حین درمان با میتوکسانترن یا ماهها تا سالها پس از درمان بروز کند.
3-تجویز داروی میتوکسانترن باید تحت نظر پزشک متخصص شیمی درمانی با عوامل سایتوتوکسیک صورت پذیرد.داروی تزریقی میتوکسانترن باید بصورت انفوزیون وریدی آهسته انجام پذیرد و نباید تزریق زیرجلدی،داخل عضلانی، داخل سرخرگی صورت پذیرد.

1-کلیه بیماران قبل از شروع درمان با میتوکسانترن باید تحت ارزیابی علائم و نشانه های بیماری قلبی شامل سابقه بیماری، آزمون فیزیکی و الکتروکاردیوگرام قرار بگیرند.
2- کلیه بیماران باید قبل از شروع درمان با میتوکسانترن ارزیابی کمی کسر تخلیه‌اى بطن چپ با روشهای مناسب ( مثل اکوکاردیوگرام ، MUGA، MRIو...) انجام دهند.

D ( در این گروه از داروها، مطالعات و نتایج حاصل از آن بیانگر وجود خطر برای جنین انسان است. زمانی که استفاده از دارو برای زنان باردار اجتناب ناپذیر است و خطرات احتمالی پذیرفته شده است، پزشک دارو را تجویز می کند. )

دانوروبیسین