اطلاعات دارویی لیورگارد

سیلیمارین با تغییر غشا دیواره خارجی سلولهای کبد موجب بلوکه کردن محلهای اتصال سموم کبدی و در نتیجه ممانعت از ورود آنها به داخل سلول می گردد.سیلیکریستین و سیلیبینین اثرات تحریکی قابل ملاحظه ای بر روی سرعت تکثیر و بیوسنتز پروتئین و DNA نشان داده اند.
سیلیمارین با تحریک RNA پلیمراز یک در هسته سلولهای هپاتوسیت منجر به افزایش سنتز پروتئین ریبوزومال و در نتیجه افزایش توانایی بازسازی کبد و تشکیل هپاتوسیت های جدید می گردد.
همچنین میتوان اثر محافظت کنندگی سیلیمارین از سلولهای کبد را به خاصیت آنتی اکسیدانی آن نسبت داد.سیلیمارین باعث از بین بردن رادیکالهای آزاد و افزایش غلظت داخل سلولی گلوتاتیون (ماده مورد نیاز جهت واکنشهای مسمومیت زدایی در سلولهای کبد میگردد).

2 الی 3 کپسول همراه با ناهار و شام با یک لیوان آب.

1- در کودکان زیر 12 سال مصرف نگردد.
2- مصرف کپسول لیورگارد در دوران بارداری و شیردهی با نظر پزشک انجام پذیرد.

اختلالات خفیف گوارشی ، اثر ملینی ملایم و واکنشهای ضعیف آلرژیک با مصرف سیلیمارین گزارش شده است.