● همه کودکان ممکن است گاهی اوقات مشکلاتی در خلقوخو یا رفتار خود داشته باشند. در برخی موارد، این مشکلات بخشی طبیعی از مراحل رشد کودکاند. در موارد دیگر، مشکلات رفتاری یا عاطفی ممکن است واکنشهای قابل درکی به تغییرات عمده و سرنوشتساز در محیط یا برنامههای روزانه کودک باشد، مانند ناراحتی بعد از طلاق والدین یا مرگ فردی نزدیک به آنها.
● زمانی که مشکلات کودک برای مدت طولانی ادامه پیدا میکند یا شروع به ایجاد اختلال در روابط، عملکرد تحصیلی یا زندگی روزمره او میکند، این موارد ممکن است نشانههایی از اختلال سلامت روان باشد.
● بسیاری از افراد بعد از اینکه پی میبرند مشکلات روانی کودکان و نوجوانان تا چه حد شایعاند، متعجب میشوند - در واقع، این مشکلات و اختلالات به اندازه مشکلات شایع جسمانی، شایعاند و ممکن است برای هر کودکی اتفاق بیفتند.
● بیماریهای روانی در کودکان ممکن است برای والدین قابل تشخیص نباشد. در نتیجه، بسیاری از کودکانی که میتوان با درمان به آنها کمک کرد، از دریافت کمک موردنیاز خود باز میمانند.
● در این مقاله، با علائم هشداردهنده مشکلات روانی کودکان و همچنین چگونگی کمک به آنها آشنا میشوید.
مشکلات روانی کودکان به چه معناست؟
● سلامت روان به طور کلی به چگونگی فکر کردن، مدیریت احساسات و رفتار اشاره دارد. بیماری روانی را اختلال روانی نیز مینامند. این اختلالات، تغییراتی در الگوها یا تغییراتی در تفکر، احساس یا رفتار است که باعث ناراحتیهای اساسی یا مانع از انجام کارهای روزمره میشود.
● مشکلات روانی کودکان اغلب شامل تأخیر یا تغییر در تفکر، رفتار، مهارتهای اجتماعی یا کنترل احساسات است. این مشکلات باعث ناراحتی کودکان میشود. مشکلات روانی کودکان، توانایی آنها را برای عملکرد بهینه در خانه، مدرسه یا سایر محیطهای اجتماعی مختل میکند.
اختلالات روانی رایج در بین کودکان
● رایجترین مشکلات روانی کودکان ممکن است شامل موارد زیر باشد:
اختلالات اضطرابی
● این اختلالات شامل ترس یا نگرانیهای بیش از حد در کودکان است که کنترل آنها دشوار است. این نگرانیها باعث اختلال در بازی، مدرسه یا فعالیتهای اجتماعی کودکان میشود. نمونههایی از این اختلالات شامل اضطراب اجتماعی، اضطراب فراگیر و اختلال وسواس فکری - عملی است.
اختلال نقص توجه و بیشفعالی (ADHD)
● کودکان مبتلا به ADHD در مقایسه با اکثر همسالان خود، در تمرکزکردن، کنترل رفتار (ناگهانی عمل کردن)، بیشفعالی یا ترکیبی از این موارد، مشکل دارند.
اختلال طیف اوتیسم (ASD)
● اختلال طیف اوتیسم یک وضعیت عصبی است که در اوایل کودکی، اغلب قبل از 3 سالگی ظاهر میشود. شدت ASD متفاوت است، اما کودکان مبتلا به این اختلال در صحبت کردن و ارتباط برقرار کردن با دیگران مشکل دارند.
اختلالات خوردن
● این اختلالات به عنوان تمرکز ناسالم روی داشتن اندام ایدهآل، تفکر مخدوش در مورد وزن و کاهش وزن و عادات غذایی و رژیمی ناایمن تعریف میشوند. اختلالات خوردن مانند بیاشتهایی عصبی، پرخوری عصبی و پرخوری روانی میتواند منجر به ناتوانی در عملکرد عاطفی و اجتماعی و همچنین عوارض جسمی تهدید کننده زندگی شود.
افسردگی و سایر اختلالات خلقی
● افسردگی احساسات ماندگار غم، خلق پایین یا تحریکپذیر و ازدست دادن علاقه به فعالیتهای معمول است. این موارد مانع از عملکرد خوب کودک در مدرسه و تعامل با دیگران میشود. اختلال دوقطبی منجر به نوسانات خلقی شدید بین افسردگی و دورههای شیدایی عاطفی یا رفتاری میشود. این دورههای شیدایی میتواند منجر به انجام اقدامات پرخطر یا ناایمن شود.
اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)
● این اختلال شامل ناراحتی عاطفی طولانی مدت، نگرانی، خاطرات ترسناک، کابوسها و رفتارهای برونگرایانه در پاسخ به خشونت، سوءاستفاده، آسیب یا سایر تروماهایی است که کودک با آنها مواجه شده است.
اسکیزوفرنی
● اسکیزوفرنی یک اختلال در ادراکات و افکار است. این اختلال باعث میشود تا فرد ارتباط خود را با واقعیت از دست بدهد. به این اختلال، روانپریشی گفته میشود. معمولاً در اواخر نوجوانی تا اواخر دهه 20 زندگی شروع میشود. اسکیزوفرنی میتواند باعث شود فرد چیزهایی را ببیند یا بشنود که وجود ندارد (توهم) و همچنین میتواند منجر به افکار و رفتارهای عجیب شود.
علائم هشداردهنده مشکلات روانی کودک
● علائم هشداردهنده مبنی بر اینکه فرزند شما ممکن است دچار اختلال روانی باشد عبارتاند از:
- ○ احساس غمی که دو هفته یا بیشتر طول بکشد
- ○ تغییرات عمده در معاشرت یا دوری از دیگران
- ○ آسیب رساندن به خود یا صحبتکردن در مورد آسیب رساندن به خود
- ○ صحبت کردن در مورد مرگ یا خودکشی
- ○ پرخاشگری یا بسیار کجخلق و عصبانی بودن
- ○ رفتار خارج از کنترلی که میتواند مضر باشد
- ○ تغییرات بزرگ در خلقوخو، رفتار یا شخصیت
- ○ تغییر در عادات غذایی
- ○ کاهش وزن
- ○ مشکل در خوابیدن
- ○ زیاد دچار سردرد یا دلدرد شدن
- ○ مشکل در تمرکزکردن
- ○ عملکرد ضعیف در مدرسه
- ○ مدرسه نرفتن
علل مشکلات روانی کودک
● مسائل مربوط به سلامت روان در کودکان میتواند به دلیل عوامل مختلفی رخ دهد. تجربه یک تروما مانند مرگ یک دوست نزدیک یا یکی از اعضای خانواده، تغییرات ناگهانی زندگی، تجربه خشونت یا سایر اتفاقات ممکن است باعث اضطراب یا افسردگی در کودک شود.
● علاوه بر این، امروزه میدانیم که ارتباط معناداری میان ژنتیک افراد با بسیاری از مسائل مربوط به سلامت روان دارد و برخی از کودکان و نوجوانان ممکن است به دلیل عوامل ژنتیکی، شانس بیشتری برای تجربه چالشهایی مانند افسردگی یا اضطراب داشته باشند. میدانیم که از هر 5 کودک، 1 نفر با یک مشکل جدی سلامت روان روبرو خواهد شد. تجربه این رفتارها در طول رشد برای کودکان غیرمعمول نیست.
در صورت مشکوک شدن به مشکلات روانی کودکان چه باید کرد؟
● اگر از سلامت روان فرزندتان نگران هستید، با پزشک متخصص اطفال او مشورت کنید. رفتارهایی را که باعث نگرانی شما شده است توصیف کنید. با معلمان، دوستان نزدیک، بستگان یا سایر مراقبین فرزندتان صحبت کنید تا ببینید آیا آنها تغییراتی در رفتار فرزندتان مشاهده کردهاند. این اطلاعات را با پزشک متخصص اطفال فرزندتان به اشتراک بگذارید.
متخصصین چگونه به وجود مشکلات روانی کودکان پی میبرند؟
● تشخیص و درمان مشکلات روانی کودکان، بر اساس علائم و چگونگی تأثیرگذاری این شرایط بر زندگی روزمره کودک انجام میشود. برای تشخیص، پزشک مربوطه ممکن است پیشنهاد دهد که فرزندتان را به یک متخصص نشان بدهید.
● این متخصص ممکن است یک روانپزشک، روانشناس، مددکار اجتماعی بالینی، پرستار روانپزشک یا سایر متخصصان بهداشت روان باشد.
● در صورت مراجعه به متخصص، روشهای تشخیص مشکلات روانی کودک ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- ○ معاینه پزشکی کامل
- ○ شرح حال پزشکی
- ○ سابقه آسیب جسمی یا روحی
- ○ سابقه خانوادگی سلامت جسمی و روانی
- ○ بررسی علائم و نگرانیها با والدین
- ○ جدول زمانی چگونگی رشد کودک
- ○ سابقه تحصیلی
- ○ صحبت با والدین
- ○ صحبت با کودک و مشاهده رفتار
- ○ تستهای سلامت روان و پرسشنامه برای کودک و والدین
● متخصصان بهداشت و درمان ممکن است از راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM) استفاده کنند. DSM راهنمایی است که توسط انجمن روانپزشکی آمریکا منتشر شده است. این راهنما روشهایی را برای تشخیص بر اساس علائم ارائه میدهد.
● راهنمای تشخیصی دیگری که استفاده میشود طبقهبندی بینالمللی بیماریها (ICD) از سازمان جهانی بهداشت است. تشخیص بیماری روانی در کودکان میتواند زمان بر باشد. کودکان خردسال ممکن است در بیان احساسات خود مشکل داشته باشند. علاوه بر این، نحوه رشد کودکان نیز با یکدیگر متفاوت است.
چگونه میتوان مشکلات روانی کودکان را درمان کرد؟
● رویکردهای درمانی رایج برای مشکلات روانی کودکان عبارتاند از:
رواندرمانی
● رواندرمانی که گفتاردرمانی یا رفتاردرمانی نیز نامیده میشود، شامل صحبت با روانشناس یا سایر متخصصان سلامت روان است. برای کودکان خردسال، رواندرمانی ممکن است شامل بازی یا سرگرمی باشد.
● در طی رواندرمانی، کودکان و نوجوانان یاد میگیرند که در مورد افکار و احساسات خود صحبت کنند و آنها را مدیریت کنند. در طی رواندرمانی، کودکان رفتارهای جدید و مهارتهای اساسی برای غلبه بر مشکلات روانی را میآموزند.
درمان دارویی
● پزشک یا متخصص سلامت روان کودک ممکن است درمان دارویی را بهعنوان بخشی از برنامه درمانی کودک شما پیشنهاد دهد. این دارو ممکن است محرک، ضدافسردگی، ضداضطراب، ضد روانپریشی یا تثبیت کننده خلقوخو باشد.
● متخصص بهداشت و درمان اغلب مزایای مورد انتظار، خطرات احتمالی و عوارض جانبی دارو را بررسی و گوشزد میکند.
سخن پایانی؛ چطور میتوان به کودکی که دارای مشکلات روانی است کمک کرد؟
● در این مقاله، با علل، علائم و روشهای درمان مشکلات روانی کودکان آشنا شدید. از یاد نبرید که شما بهعنوان پدر یا مادر، نقش بسیار مهمی در حمایت از برنامه درمانی فرزندتان دارید.
● برای مراقبت از خود و فرزندتان میتوانید:
- ○ درباره بیماری فرزندتان اطلاعات کسب کنید.
- ○ به دنبال مشاوره خانواده باشید.
- ○ از متخصص سلامت روان کودک خود در مورد چگونگی برخورد با فرزندتان و مدیریت رفتارهای سخت او راهنمایی بخواهید.
- ○ در برنامههای آموزشی که برای والدین کودکان مبتلا به بیماریهای روانی طراحی شده است، ثبتنام کنید.
- ○ به دنبال راههایی برای مدیریت استرس باشید.
- ○ به دنبال راههایی برای آرامش و تفریح با فرزندتان باشید.
- ○ نقاط قوت و مهارتهای فرزندتان را تحسین کنید.
- ○ با مدرسه کودکتان همکاری کنید تا حمایتی را که فرزندتان نیاز دارد، دریافت کند.
درج نظر