تب خونریزی دهنده کریمه- کنگو
Crimean-congo Hemorrhagic Fever
(CCHF) : بیماری زئونوزو tick-born است که نخستین بار سال 1943 در کریمه و سپس در کنگو در سال 1969 شناسایی شد. به این بیماری تب خونریزی دهنده آسیای مرکزی Central Asian Hemorrhagic نیز میگویند.
عامل بیماری تب کریمه کنگو:
گونه C.C.H.Fvirus از جنس Nairovirus که در خانواده Bunyaviridae قرار داد. RNA ویروس تک رشتهای با سه قطعه ژنومی و غشادار است.
این ویروس حاوی آنزیم رونوشت برداری معکوس Revers transcriptase است.
ویروس نسبت به حرات مقاومت نسبت در 56 درجه سانتیگراد به مدت 30 دقیقه حذف میشود. در خون در دمای 40 درجه سانتیگراد تا دو روز باقی میماند. در محیط اسیدی و اسید استیک 2 درصد و در شرایط جمود نعشی حذف میشوند.
نسبت به ضد عفونی کننده های فنولیک 5-3 درصد حساس هستند. صابون و میعات شستشو دهنده ویروس را از بین نمیبرند ولی آن را تا حدی غیر فعال میکنند.
اپیدمیولوژی:
در مناطقی که کنه بیشتر است شیوع بالاتری دارد. ضمن این که در فصول بهار و پاییز به دلیل افزایش فعالیت کنه ها بیشتر رخ میدهد.
میزبانها:
در بین بی مهرگان در هفت گونه و تحت گونه از خانواده کنه های Ixodidae و دو گونه از خانواده Argasidae جدا شده است ولی عمدهترین ناقل آن کنه سخت Hyalomma است که در خانواده ایکسو دیده قرار دارد.
در بین حیوانات مهرهدار گونه های مختلف شامل مهرهداران کوچک مثل خرگوش، موش و خارپشت، و پستانداران بزرگ مثل نشخوار کنندگان اهلی و وحشی (گوزن، گوسنفد و گاو و بز و...) میتوانند به این بیماری مبتلا شوند. پرندگان نسبت به این بیماری مقاوم هستند. به جز شتر مرغ که میتواند میزبان این ویروس باشد به آن مبتلا شود.
دامها به ندرت علائم بالینی را نشان میدهند و در اثر عفونت خونی ویروسی تب به مدت یک هفته دوام دارد. گاهی در حالات حاد خونریزی در مخاطات و یا پر خونی دیده میشود. پس از یک هفته دام به عنوان ناقل ویروس را از خود دفع میکند.
نحوه سرایت و انتقال بیماری تب کریمه کنگو :
1- انسان به انسان: خون، بافتهای آلوده، تجهیزات بیمارستانی آلوده، ذرات هوایی آلوده، انتقال عمودی از مادر به جنین نیز صورت میگیرد.
2- کنه به انسان: گزش کنه در انسان
3- حیوان آلوده به انسان : تماس با خون و گوشت حیوان بیمار
4- انتقال از حیوان به کنه: کنههای حامل مراحل لاروی و نوچگی خود را در مهرهداران کوچک (خارپشت و خرگوش) و مراحل بلوغ خود را در مهرهداران بزرگ طی میکنند و ویروس را ممکن است از مخازن حیوانی اخذ کنند.
5- کنه به کنه: کنه هم ناقل مکانیکی و هم ناقل بیولوژیکی برای این ویروس است و ویروس را میتواند در تخمدان خود حفظ و به نسل بعد منتقل کند.
بیماری در انسان:
جمیعت در معرض خطر: پزشکان، پرستاران، دامپزشکان، کارکنان آزمایشگاهها و کشتارگاهها
دوز عفونت زا: 1 تا 10 ارگانیسم
پاتوژنز:
ویروس در تور غدد لنفاوی کبد، طحال قرار میگیرد و ماکروفاژها و مثل سلولهای کوپفر کبد، و دندریک سل ما را تحت تاثیر قرار میدهد. کموکین های آزاد شده از آنها به طور غیر مستقیم باعث افزایش آپوپتوزیس لنفوسیتها میشوند. همچنین تغییراتی در نفوذپذیری عروقی را باعث میشوند.
علاوه بر آن با اثر روی هپاتوسیتهای کبدی باعث تقویت فاکتورهای انعقادی، کاهش ستنز البومین، کاهش فسار اسمتیک وادام است. همچنین در سلولهای قشری کلیه اثر و مانع ترشح سنتز آنزیمها سنتز کننده استروئیدها و در نهایت هیپوتانسیون و کاهش سدیم و هایپوولمی است.
دوره کمون:
بسته به نحوه سرایت بین 2 تا 13 روز متغیر است. در صورت گزش کنه کوتاهترین دوره کمون( 1 تا 3 روز) را خواهد داشت. در صورت تماس با بافتهای آلوده، انسانی 5 تا 6 روز با تماس با حیوانات آلوده، 5 تا 13 روز است. پس از طی دوره کمون ویرمی رخ میدهد.
علایم بالینی تب کریمه کنگو :
طیف وسیعی از علایم غیر اختصاصی را دارد. شروع علائم ناگهانی است بیماری میتواند حاد، تحت حاد، خفیف و حتی نرم مخفی رخ دهد.
تب که به 41 درجه سانتیگراد میرسد و در 8/81 درصد از بیماران دیده میشود، سردرد، گلو درد، درد چشم همراه با حساسیت به نور، تشکیل راشهای قرمز به ویژه در سطح داخلی پلکها، دهان، پوست، خونریز از بینی و احساس ناخوشی عمومی، تهوع واستفراغ، اسهال، ملنا، کاهش اشتها، دردهای شکمی، اسهال، تغییرات رفتاری، درد سینه، تاکیکاردی، گیچی، تشنج و اختلالاتهای، رفتاری، سقط جنین، اختلال در بینایی و شنوایی، ریزش مو، تورم مفاصل، زردی در اثر تورم کبد، عوارض کلیوی و مغزی و قلبی و حتی مرگ خواهد بود.
مرگ در اثر تداوم اسهال و کاهش مایعات بدن، خونریزی مغزی، ادم ریوی و نارسایی کبدی و 5 تا 14 روز پس از بیماری روی میدهد.
علائم خونریزی که جزء ویژگیهای بارز این بیماری است بین روزهای 3 تا 6 پس از ویرمی رخ و ابتدا به صورت دانههای جوش مانند و پتی شی رو سینه، دستها، پاها، مخاطات بدن ظاهر و در حالات شدید گسترده شده و به صورت اکی موزیس در آمده گستردگی آن به حدی است که به آن coffe ground اطلاق میشود. تشکیل DIC نیز از عوارض این بیماری است.
در بیماران با مقاومت بالای بدنی پس از 10 روز لکههای خونریزی محو شوده و کم کم بهبود دارند. دوره نقاهت تا ماهها طول میکشد ولی عمدتا همراه با عوارض متنوع است.
شیوع این بیماری 100-20 درصد مرگ و میر ناشی از آن 70-15 درصد است.
تشخیص تب کریمه کنگو:
در هفته اول جداسازی و بررسی از خون، کبد، طحال و کلیهها و غدد لنفاوی کشت سلولی ویروس در بافت کلیه میمون، آزمایش Rt-PCR، آزمایشهای سرولوژی جستجوی آنتی بادی مثل ،ELISA،IFACFT,PCR , و تست خنثی سازی
درمان:
درمان بیشتر حالت حمایتی دارد. تامین آب و الکترولیتهای از دست رفته، اکسیژن رسانی کافی، خون و پلاسما و استفاده از پلاسمای Hyper-Immunc است.
درمان دارویی:
داروی Ribavirin به صورت خوراکی و تزریقی کاربرد دارد. فرم خوراکی بیشتر نقش پروفیلاکسی دارد و mg500 هر 6 ساعت یکبار تا 7 روز تجویز میشود.
فرم تزریقی به صورت ابتدا 30mg/kg هر 6 ساعت، سپسmg/kg 16 چهار بار در روز برای 4 روز و در نهایت 8mg/kg ،سه بار در روز برای 6 روز قابل تجویز است.
کنترل و پیشگیری:
رعایت بهداشت توسط افرادیکه با دام سرکار دارند ، مبارزه با کنه ها از طریق سمپاشی دام و اماکن دامی، کشتار و بازرسی لاشه در کشتارگاههای بهداشتی با نظارت ادارات دامپزشکی ، انجماد لاشه های دام کشتارشده در سردخانه بمدت 24 ساعت ، رعایت قرنطینه در زمان بروز بیماری ، ضد عفونی کردن وسایل و تجهیزات بیمارستانی ، استفاده از لباس های حفاظت کننده در افراد در معرض خطر مثل پزشکان و پرستاران . واکسن غیر فعال بیماری از طریق کشت در مغز موش تولید شده است ولی اثرات آن رضایت بخش نیست.
منابع:
1.Whitehouse CA. Crimean-Congo hemorrhagic fever. Antivir Res 2004; 64: 145–60
2.Ergonul O. Crimean–Congo haemorrhagic fever. Lancet Infect Dis 2006;6:203–14
وبسایت داروخانه مرکزی امام رضا مشهد | بانک اطلاعات دارویی ، اخبار و مقالات پزشکی
درج نظر