تاثیر اوکسی توسین بر بهبود روابط اجتماعی کودکان مبتلا به اوتیسم

به گزارش گروه اخبار علمی ایرنا از مدیکال ساینس، محققان دانشگاه استنفورد با بررسی 32 کودک مبتلا به اوتیسم دریافتند هورمون درمانی منجر به بهبود روابط اجتماعی این کودکان شده است. این مطالعه نشان می‌دهد کودکانی که سطح اکسی‌توسین پایینی داشتند، به هورمون‌درمانی بهتر پاسخ می‌دهند. 
محققان معتقدند اولین گام برای درمان کودکان اوتیسمی توجه به ویژگی‌های خاص بیمار است تا درمان موفقیت آمیز باشد و با آزمایش‌های بالینی می‌توان اثربخشی دارو را قبل از شروع به تجویز ارزیابی کرد.


کودکان مبتلا به اوتیسم در ارتباطات کلامی و غیر کلامی ، تعاملات اجتماعی و فعالیت های مربوط به بازی، مشکل دارند. این اختلال ارتباط با دیگران و دنیای خارج را برای آنان دشوار می سازد . در بعضی موارد رفتارهای خود آزارانه و پرخاشگری  نیز دیده می شود. در این افراد حرکات تکراری  دست زدن ، پریدن  پاسخ های غیر معمول به افراد ، دلبستگی به اشیا و یا مقاومت در مقابل تغییر نیز دیده می شود و ممکن است در حواس پنجگانه ( بینایی ، شنوایی ، لامسه ، بویایی و چشایی )  نیز حساسیت های غیر معمول نشان دهند. هسته مرکزی اختلال در اوتیسم ، اختلال در ارتباط است.

50 % از کودکان اوتیستیک قادر نیستند از زبان به عنوان وسیله اصلی برقراری ارتباط با سایرین استفاده نمایند. عدم به کار بردن ضمیر "من"  از ویژگی های کلامی این کودکان است. از مسائل دیگر تکلمی، تکرار کلمات و جملات اطرافیان است.

اختلال اوتیستیک

ارتباط ، تعامل اجتماعی و بازی تخیلی به طور مشخص آسیب دیده است. علائق ، فعالیت ها و رفتارهای تکراری دیده می شود . اختلال در سه سال اول زندگی شروع می شود.اختلال آسپرگر : با آسیب در تعاملات اجتماعی و وجود فعالیت ها و علائق محدود مشخص می گردد . علائم بالینی کلی که نشان دهنده تأخیر در زبان باشد وجود ندارد یعنی در حقیقت مبتلایان مشکلات تکلمی کمتری دارند. هوش طبیعی و یا بالاتر از طبیعی است.

اختلال رت
اختلال پیش رونده ای است که فقط در دختران دیده می شود. ابتدا مراحل رشد طبیعی است ولی بعد مهارت های به دست آمده قبلی و استفاده هدف دار از دست ها را از دست می دهند و به جای آن حرکات تکرار شونده دست ایجاد می شود که بین سنین1-4 سالگی شروع می شود.

اختلال فرو پاشنده دوران کودکی : رشد حداقل در دو سال اول زندگی طبیعی است . از دست دادن جدی مهارت هایی که قبلاً داشته است مشاهده می شود.

اختلال نافذ رشد غیر اختصاصی
به تنهایی علائم مشخص هیچیک از اختلالات بالا را ندارد و نمی توان آنرا جزو یکی از طبقه بندی های فوق الذکر جای داد.

 بیماری اوتیسم معمولا در سه سال اول زندگی به طور کامل آشکار می شود. معمولا این سه سال اول، دوره طلایی قلمداد می شود و چنانچه در این دوره مربیان و والدین کودک این اختلال را شناسایی کنند و در صورت درمان و رسیدگی می توان کودک را به مدرسه فرستاد و مهارت های زیادی را به او آموخت.


برخی از مهمترین نشانه های اوتیسم عبارتند از : 
•دیر به حرف افتادن یا عدم تمایل به صحبت کردن؛ 40 درصد از مبتلایان به اوتیسم هرگز صحبت نمی کنند. 
• مشکل در درک دیدگاه گوینده 
• استفاده از کلمات و عبارت‌های تکراری 
• تکرار رفتارهای کلیشه‌ای مانند تکان دادن دست یا بدن 
• تمرکز طولانی مدت روی اشیا 
• خودزنی 
• پرخاشگری 
• ناتوانی در بیان اسم 
• ناتوانی در برقراری ارتباط چشمی 
• علاقه به بازی‌های تکراری 
• خیره شدن به یک شی یا تصویر 
• فقدان حس همدلی و به اشتراک گذاشتن احساسات 
• عدم تمایل به ایجاد دوستی با هم سن و سالان 


اوتیسم در پسران (از هر 42 پسر یک نفر) شایع‌تر از دختران (از هر 189 نفر یک نفر) است.
نتایج این مطالعات در نشریه Proceedings of the National Academy of Sciences منتشر شده است.

مطالب مرتبط :

اوتیسم چیست؟ / زندگی ماشینی و سیرصعودی ابتلا به اوتیسم

 تشخیص زودرس و مداخله به هنگام برای درمان اوتیسم ضروری است

 

به اشتراک گذاری:

درج نظر

تاکنون نظری برای این مطلب درج نشده است.