رسیدن به وزن نرمال تا قبل از سن بلوغ باعث کاهش ریسک ابتلا به دیابت می شود
در یک پژوهش طولانی مدت در دانمارک مردانی که در دوران کودکی اضافه وزن و یا چاقی مفرط داشتند ریسک پیشرفت دیابت نوع 2 در آنها بیشتر از سایر مردان بوده است. اما اگر آنها تا سن بلوغ کاهش وزن داشتند این ریسک کاهش یافته بود.
دکتر لیز جی بیرگارد از بیمارستان بیسپبیرگ و فردریکسبرگ کوپنهاگن دانماک می گوید: "داده های ما نشان داد که در این جامعه آماری، مردانی که در کودکی اضافه وزن داشتند احتمال ابتلا به دیابت نوع 2 را در صورتی که قبل از بلوغ(13 سالگی) کاهش داده اند. از آنجاییکه اضافه وزن دردوران بلوغ یک فاکتور مهم در افزایش ریسک ابتلا به دیابت در اواخر دوره بزرگسالی به شمار می رود رساندن شاخص توده بدن به حد نرمال در این موقعین سنی می تواند این ریسک را کاهش دهد".
با این حال محققان می پذیرند که نبود اطلاعات در مورد زنان یکی از محدودیت های این پژوهش است. آنها در این باره اشاره می کنند: "این که جنسیت در ریسک ابتلا به دیابت نوع 2 بعد از تغییر در وضعیت وزن در کودکی و نوجوانی تفاوت ایجاد می کند یا نه نیازمند تحقیقات دیگری است".
کودکی تا سن بلوغ زمانی حیاتی برای کاهش وزن است
محققان دریافتند که کودکانی که دارای شاخص توده بدن بالاتری هستند حتی آنهایی که ذیل دسته کودکان دارای اضافه وزن قرار نمی گیرند، در بزرگسالی بیشتر از دیگران در معرض ابتلا به دیابت نوع 2 هستند و افزایش وزن در دوران بلوغ (زمان کاهش در حساسیت انسولینی) ممکن است این ریسک ابتلا به این بیماری بیشتر کند.
این موضوع روشن نبود که آیا کاهش وزن قبل از بلوغ و یا در ابتدای کودکی یا سطح بالاتر تحصیلات می توانست این خطر را کاهش دهد یا خیر.
دکتر بیرگارد و همکاران داده های بدست آمده از 62565 مرد را که در بین سال های 1939 و 1959 در دانمارک متولد شده بودند و همچنین قد و وزن آنها در 7 سالگی، 13 سالگی، 17 سالگی و 26 سالگی اندازه گیری شده بود را آنالیز کردند. محققان همچنین اطلاعات مربوط به سن شروع دیابت در این مردان که از سن سالگی تا زمان پایان پژوهش در سال 2015 بود داشتند.
همانطور که در ابتدای مطلب اشاره شد، آنها نشان دادند که داشتن اضافه وزن در 7 سالگی اما وزن نرمال در ابتدای بزرگسالی خطر افزایش ریسک ابتلا به دیابت نوع 2 را از بین برده بود.
در سن 7 سالگی 4/5% از کودکان و تا سن 17 تا 26 سالگی 8% اضافه وزن داشتند.
مردانی که در کودکی اضافه وزن داشتند ولی به عنوان در هنگام بلوغ و در ابتدای بزرگسالی وزن متناسب داشتند ریسک پیشرفت دیابت در بزرگسالی در آنها تقریبا به یک اندازه بود، انگار که آنها هیچوقت اضافه نداشته اند.
مردانی که در تمام 3 مرحله یاد شده اضافه وزن داشتند دارای ریسک بالاتری از پیشرفت دیابت نوع2 در بزرگسالی بودند و مردانی فقط در سنین 7 و 13 سالگی اضافه وزن داشتند دارای ریسک متوسطی بودند.
مردانی که در کودکی چاقی مفرط داشتنند و سپس ابتدای جوانی وزن خود را به حدی رساندند که اضافه وزن محسوب می شود ریسک بسیاری پایین تری نسبت به مردانی که همچنان چاقی مفرط داشتند در پیشرفت دیابت نوع 2 را تجربه می کردند.
این محققان در این باره می گویند:"نتایج ما نشان از یک اثر درجه بندی شده و قابل بازگشت از اضافه وزن و چاقی مفرط کودکی دارند و نشان می دهند که الگوهای افزایش شاخص توده بدن اهمیت بسیار بالایی دارند."
این افزایش ریسک پیشرفت دیابت کاملا مستقل از سطح تحصیلات یا هوش است.
نکته قابل انتظار دیگر این است که اضافه وزن در کودکی و یا جوانی اثر قویتری بر ریسک ابتلا به دیابت در میانسالی نسبت به اواخر دوره بزرگسالی دارد. یعنی زمانی که این ریسک با بالارفتن طبیعی سن افزیش می یابد.
طبق گفته های دکتر بیرگارد و همکارانش، اگرچه این جامعه آماری در محیط رشد کردند که نسبت به محیط کودکان الان کمتر مستعد چاقی بودند، انتظار می رود یافته های پژوهش ما همچنین به کودکان دارای اضافه وزن امروزی نیز که قبل از ابتدای بزرگسالی کاهش وزن داشته اند قابل اعمال باشند.
مطالب مرتبط :
شاید کودک شما دیابتی باشد!
موسسه خدمات دارویی رضوی | بانک اطلاعات دارویی ، مطالب پزشکی و سلامت
درج نظر