آنفلوآنزا یک بیماری تنفسی ویروسی است. آنفلوآنزا بسیار مسری بوده و معمولا از طریق سرفه و عطسه ی فرد مبتلا، منتشر می‌شود. با لمس فرد مبتلا هم می‌تواند منتقل شود، مثلا با دست‌دادن.
بزرگسالان، در 1 تا 2 روز اول بروز علائم بیماری و تا 7 روز پس از بیمارشدن، می‌توانند ناقل بیماری باشند. یعنی ممکن است حتی قبل از اینکه متوجه بشوید دچار آنفلوآنزا شده‌اید، ناقل ویروس آن باشید.
در این مقاله، علائم آنفلوآنزا، نحوۀ درمان، تفاوت آن با سرماخوردگی و بهترین راه‌های پیشگیری از آن را توضیح خواهیم داد.
دربارۀ آنفلوآنزا
چند نکتۀ کلیدی دربارۀ آنفلوآنزا را به خاطر داشته باشید:
- آنتی‌بیوتیک‌ها نمی‌توانند آنفلوآنزا را درمان کنند، اما بعضی از ضدویروس‌ها می‌توانند.
- تقریبا 5 تا 20درصد از آمریکایی‌ها دچار آنفلوآنزا می‌شوند.
- متخصصان معتقدند بهترین راه پیشگیری از آنفلوآنزا، واکسن‌زدن سالانه است.
- واکسن آنفلوآنزا برای افراد خاصی مناسب نیست، مثلا کسانی که به تخم‌مرغ حساسیت شدید دارند.
علائم بیماری آنفلوآنزا
آنفلوآنزا بیماری سختی است، اما (معمولا) خطرناک نیست و پای مرگ و زندگی در میان نخواهد بود!
معمولا آنفلوآنزا را با سرماخوردگی شدید اشتباه می‌گیرند.
بعضی از نشانه‌های آنفلوآنزا و سرماخوردگی شبیه است:
- - آبریزش یا گرفتگی بینی
- - گلودرد
اما بعضی از علائم این دو بیماری با یکدیگر متفاوت است. علائم آنفلوآنزا که با سرماخوردگی شدید فرق دارند عبارتند از:
- - تب بالا
- - عرق سرد و لرزش بدن
- - سردرد
- - درد مفاصل و اندام بدن
- - احساس خستگی شدید
علائم گوارشی، مثل حالت تهوع، استفراغ و اسهال، نیز ممکن است دیده شوند. این علائم در کودکان بیشتر شایع هستند.
معمولا علائم بیماری حدود یک هفته طول می‌کشند. اما احساس خستگی و بی‌حالی ممکن است چند هفته طول بکشد.
همۀ کسانی که دچار آنفلوآنزا می‌شوند، همۀ این علائم را نشان نمی‌دهند. مثلا ممکن است فرد مبتلا، تب نکند.
اولین نشانه‌های آنفلوآنزا
یکی از اولین نشانه‌های آنفلوآنزا و سرماخوردگی، بی‌حالی و خستگی است. در آنفلوآنزا، این احساس خستگی شدیدتر است.
دیگر نشانه‌های اولیه عبارتند از:
- سرفه
- گلودرد
- تب
- درد بدن
- لرز
- تغییرات گوارشی
درمان بیماری آنفلوآنزا
از آنجایی که عامل بیماری آنفلوآنزا یک ویروس است، آنتی‌بیوتیک‌ها نمی‌توانند به درمان آن کمک کنند، مگر اینکه آنفلوآنزا منجر به بیماری دیگری شده باشد که عامل آن باکتری باشد.
ضد ویروس‌ها
پزشک ممکن است در برخی شرایط، ضدویروس‌هایی مثل اسلتامیویر (تامیفلو) و زانامیویر (رِلِنزا) تجویز کند.
به‌علاوه، در سال 2018، سازمان غذا و داروی ایالات متحده، داروی جدیدی به نام بالوکساویر ماربوکسیل (زوفلوزا) را برای آنفلوآنزای سادۀ حاد تایید کرد. این دارو خوراکی بوده و به‌صورت تک‌دوزه مصرف می‌شود.
کسانی می‌توانند این دارو را مصرف کنند که:
- 12 سال یا بالاتر داشته باشند.
- کمتر از 48 ساعت از علائم بیماری در آن‌ها می‌گذرد.
عوارض جانبی احتمالی این دارو، اسهال و برونشیت است.
داروهای تسکین درد
مسکن‌ها می‌توانند بعضی از علائم این بیماری را کاهش دهند، مثل سردرد و درد عضلات بدن.
آرامبخش‌های مختلفی را می‌توان به‌صورت بدون نسخه تهیه کرد. اما باید توجه کنید که محصولات مختلف را مقایسه کنید و آن‌ها را فقط با نظر متخصص مصرف کنید.
بعضی از مسکن‌ها، مثل آسپرین، برای کودکان زیر 12 سال مناسب نیستند.
درمان‌های خانگی آنفلوآنزا
مبتلایان به آنفلوآنزا باید:
- - در منزل بمانند.
- - تا حد ممکن با دیگران تماس نداشته باشند.
- - خود را گرم نگه دارند و استراحت کنند.
- - مایعات زیادی مصرف کنند.
- - الکل مصرف نکنند.
- - دخانیات مصرف نکنند.
- - اگر می‌توانند غذای کافی و مقوی مصرف کنند.
کسانی که تنها زندگی می‌کنند، بهتر است به یکی از دوستان، اقوام یا همسایگان خود اطلاع دهند تا به آن‌ها سر بزنند.
چه وقت باید به پزشک مراجعه کنید
در صورتی باید به پزشک مراجعه کنید که:
- - ضعیف یا مسن هستید.
- - بعد از 4 یا 5 روز از شروع بیماری، هنوز تب بالایی دارید.
- - علائم بیماری تشدید شده‌اند.
- - احساس بیماری شدید دارید.
- - دچار تنگی‌نفس، درد سینه یا هر دو شده‌اید.
اگر نگرانید، بهتر است به جای نوبت‌گرفتن، سریع با پزشکتان تماس بگیرید.
خطرات
آنفلوآنزا معمولا جدی نیست، اما بیماری سخت و دردناکی است. البته برای بعضی از افراد ممکن است خطرناک باشد، از جمله:
- - کودکان
- - سالمندان
- - افراد مبتلا به دیگر بیماری‌های بلندمدتی که سیستم ایمنی آن‌ها را تضعیف کرده است.
خطر عوارض آنفلوآنزا در افراد خاصی بیشتر است، از جمله:
- افراد بزرگسال بالاتر از 65 سال
- نوزادان و نونهالان
- زنان باردار
- مبتلایان به بیماری‌های قلبی و عروقی
- مبتلایان به مشکلات قفسۀ سینه، مثل آسم یا برونشیت
- مبتلایان به بیماری‌های کلیوی
- مبتلایان به دیابت
- کسانی که انواع استروئیدها را دریافت می‌کنند
- کسانی که تحت درمان سرطان هستند
- مبتلایان به بیماری‌های بلندمدتی که عملکرد دستگاه ایمنی آن‌ها را تضعیف کرده است.
خطرات آنفلوآنزا عبارت است از:
- پنومونی باکتریایی
- کم‌آبی بدن
- تشدید بیماری‌های مزمن، مثل نارسایی احتقانی قلب، آسم یا دیابت
- در کودکان، ممکن است باعث عفونت سینوس‌ها و گوش‌ها شود.
پیشگیری
بهترین راه پیشگیری از آنفلوآنزا، واکسیناسیون است.
در ایالات متحده، سالانه بیش از 200هزار نفر به دلیل عوارض آنفلوآنزا راهی بیمارستان می‌شوند و پیش‌بینی می‌شود حدود 36هزار نفر بر اثر این بیماری جان خود را از دست می‌دهند.
طبق پیش‌بینی‌ها، سالانه 250 تا 500هزار نفر در سراسر دنیا به دلیل آنفلوآنزا می‌میرند.
در کشورهای صنعتی، اغلب این مرگ‌ها در میان افراد بالای 65 سال رخ می‌دهد.
در صورت شیوع آنفلوآنزا در میان تعداد زیادی از مردم یک کشور، همه‌گیری می‌تواند چندین هفته به طول بیانجامد.
متخصصان سلامت و نهادهای دولتی در سراسر جهان معتقدند بهترین راه برای پیشگیری از ابتلا به آنفلوآنزا، واکسیناسیون سالانه است.
دو نوع واکسیناسیون وجود دارد:
- - تزریقی
- - استنشاقی
متخصص، آمپول آنفلوآنزا را با یک سوزن به بدن، معمولا به بازو، تزریق می‌کند. این واکسن برای همۀ کسانی که بیشتر از 6 ماه از عمرشان می‌گذرد، تایید شده است، همینطور برای افراد سالم و نیز کسانی که دچار بیماری‌ها یا نارسایی‌های مزمن هستند.
واکسن استنشاقی، از ویروس‌های زندۀ ضعیف‌شدۀ آنفلوآنزا که باعث بیماری نمی‌شوند، ساخته می‌شود.
تزریق واکسن فصلی
هر واکسن آنفلوآنزا، حاوی سه ویروس آنفلوآنزا است:
- ویروس H3N2
- ویروس H1N2
- یک ویروس نوع B
با تغییر ویروس‌های بیماری، ویروس‌های موجود در واکسن‌ها هم تغییر می‌کنند. محتویات واکسن‌ها طبق نظارت و محاسبات دانشمندان و متخصصان بین‌المللی و بر اساس نوع ویروس‌ها و سویه‌های شیوع‌یافته در هر سال، تعیین می‌شود.
حدود 2 هفته پس از دریافت واکسن، محافظت از بدن آغاز می‌شود.
واکسیناسیون فصلی باید در سپتامبر، یا به محضِ در دسترس قرارگرفتنِ واکسن آغاز شود، و در تمام فصل شیوع آنفلوآنزا، تا ژانویه و بعد از آن، ادامه پیدا کند، زیرا زمان آغاز و پایان و مدت فصل شیوع آنفلوآنزا همیشه یکسان نیست.
زمان اوج شیوع آنفلوآنزا معمولا در ژانویه است، اما ممکن است در اکتبر هم باشد.
واکسن‌های تزریقی فصلی برای همۀ افراد مناسب نیستند
بعضی از افراد باید پیش از دریافت واکسن آنفلوآنزا با پزشک خود مشورت کنند، از جمله:
- - کسانی که به تخم‌مرغ حساسیت شدید دارند.
- - کسانی که در گذشته، به واکسن آنفلوآنزا واکنش‌های شدید نشان داده‌اند.
- - کسانی که در طی شش هفته پس از دریافت واکسن آنفلوآنزا، دچار سندروم گیلن- باره شده‌اند.
- - کودکان کمتر از 6 ماه
- - کسانی که هنوز از یک بیماری دچار تب هستند، باید تا بهبودی کامل صبر کنند.
انواع آنفلوآنزا
سه نوع ویروس آنفلوآنزا وجود دارد:
- نوع A
- نوع B
- نوع C
انواع A و B زمستان هر سال باعث شیوع گستردۀ فصلی آنفلوآنزا در ایالات متحده و اروپا می‌شود.
ویروس نوع C باعث بیماری‌های تنفسی متوسط می‌شود و اثرات همه‌گیری ندارد.
موسسه خدمات دارویی رضوی | بانک اطلاعات دارویی ، اخبار و مطالب پزشکی و سلامت
درج نظر