خلاصه مقاله علمی
24 آپریل 2020
WHO راهنمایی هایی را در مورد بهداشت عمومی و اقدامات اجتماعی برای مرحله بعدی پاسخ به کووید-19 منتشر کرده است. برخی از دولت ها پیشنهاد کرده اند که شناسایی آنتی بادی های SARS-CoV-2 ، ویروسی که باعث کووید-19 می شود ، انجام شود. انجام این آزمایش به عنوان "گذرنامه ایمنی" یا "گواهی عدم خطر" در نظر گرفته می شود که باعث می شود افراد بتوانند مسافرت کنند یا به محل کار خود برگردند با فرض اینکه در برابر عفونت مجدد محافظت می شوند. در حال حاضر هیچ مدرکی مبنی بر محافظت در برابر ابتلای مجدد برای افرادی که به کووید-19 مبتلا و سپس بهبود یافته اند، وجود ندارد.
اندازه گیری آنتی بادی های اختصاصی برای کووید-19
ایجاد ایمنی در برابر یک عامل بیماری زا از طریق ابتلای طبیعی به عفونت، فرایندی چند مرحله ای است که به طور معمول طی یک تا دو هفته انجام می شود. بدن بلافاصله با یک پاسخ طبیعی غیر اختصاصی به عفونت ویروسی پاسخ می دهد که در آن ماکروفاژها ، نوتروفیل ها و سلول های دندریتیک پیشرفت ویروس را کند می کنند و حتی ممکن است از بروز علائم آن جلوگیری کنند. این پاسخ غیر اختصاصی به دنبال پاسخی سازگار منجر به ایجاد آنتی بادی هایی می شود که به طور خاص به ویروس متصل می شوند. این آنتی بادی ها، پروتئین هایی به نام ایمونوگلوبولین ها هستند. بدن همچنین سلولهای T تولید می کند که سایر سلولهای آلوده به ویروس را تشخیص داده و از بین می برد که به آن سیستم ایمنی سلولی گفته می شود. این پاسخ ترکیبی ممکن است ویروس را از بدن پاک کند و اگر پاسخ به اندازه کافی قوی باشد می تواند از پیشرفت بیماری، شدت آن یا عفونت مجدد توسط همان ویروس جلوگیری کند. این پروسه اغلب با حضور آنتی بادی ها در خون اندازه گیری می شود.
WHO همچنان شواهد مربوط به پاسخ آنتی بادی در برابر عفونت SARS-CoV-2 را بررسی می کند.
بسیاری از این مطالعات نشان می دهند که افرادی که از عفونت بهبود یافته اند، دارای آنتی بادی هایی بر علیه ویروس هستند. با این حال، در برخی از این افراد سطح آنتی بادی های خنثی کننده بسیار کم می باشد، برخی پیشنهادات نشان می دهد که ایمنی سلولی نیز می تواند برای بهبودی اهمیت بالایی داشته باشد. از 24 آپریل 2020 ، هیچ مطالعه ای مبنی بر تایید وجود آنتی بادی های SARS-CoV-2 و مصونیت در برابر عفونت های بعدی پس از ابتلا به این ویروس انجام نشده است.
آزمایشات آزمایشگاهی از جمله تستهای تشخیصی سریع ایمنی که آنتی بادی های ضد ویروس SARS-CoV-2 را در افراد تشخیص می دهد، برای تعیین صحت و اطمینان نیاز به اعتبارسنجی بیشتری دارند. آزمایشات ایمنی تشخیصی نادرست، ممکن است افراد را در دومسیر دچار خطا سازد. مورد اول این که فرد به این بیماری آلوده و مبتلا شده است ولی پاسخ آزمایش منفی باشد و دوم اینکه فرد به این ویروس آلوده نشده است ولی به صورت کاذب، برچسب مثبت گذاشته می شود. هر دو خطا عواقب جدی دارند و بر اقدامات کنترلی تأثیر می گذارند. این آزمایشات همچنین باید به طور دقیق بین عفونتهای گذشته ناشی از SARS-CoV-2 و مواردی که ناشی از مجموعه شناخته شده ای از شش نوع کرونا ویروس است، تمایز قائل شوند. چهار مورد از این ویروس ها باعث سرماخوردگی معمولی و گسترش وسیع آن می شود. دو مورد دیگر ویروسهایی هستند که باعث سندرم تنفسی خاورمیانه و سندرم حاد وشدید تنفسی می شوند. افرادی که به هر یک از این ویروس ها آلوده شوند، ممکن است آنتی بادی هایی تولید کنند که با آنتی بادی هایی که در پاسخ به عفونت با SARS-CoV-2 تولید می شوند، واکنش متقابل نشان دهند.
بسیاری از کشورها اکنون در حال آزمایش آنتی بادی های SARS-CoV-2 در سطح جمعیت و یا در گروه های خاص مانند کادر درمانی که تماس نزدیک با موارد شناخته شده بیماری و عوامل خطر عفونت داشتند، هستند. این مطالعات اطلاعاتی در مورد درصد افراد دارای آنتی بادی قابل تشخیص COVID-19 ارائه می دهد، اما بیشتر آنها در مورد مصونیت این افراد از عفونت های ثانویه، طراحی نشده اند.
سایر ملاحظات
در این مرحله از بیماری همه گیر، شواهد کافی در مورد اثربخشی ایمنی ناشی از آنتی بادی برای تضمین "گذرنامه ایمنی" یا "گواهی عدم وجود خطر" وجود ندارد.
افرادی که تصور می کنند به دلیل ابتلا به عفونت از عفونت دوم مصون هستند، ممکن است توصیه های بهداشت عمومی را نادیده بگیرند و باعث شوند خطرات ادامه انتقال افزایش یابد.
با دستیابی به اطلاعات و شواهد جدید، WHO این خلاصه علمی را به روز می کند.
درج نظر