● رینیت التهاب پوشش حفره بینی است که می‌تواند آلرژیک یا غیر آلرژیک و همچنین عفونی باشد.
● رینیت آلرژیک می‌تواند در زمان تنفس یک آلرژن رخ دهد. همچنین می‌تواند فصلی باشد و در زمان‌های خاصی از سال بروز کند، یا اینکه دائمی باشد و در طول سال روی شما تأثیر بگذارد.
● رینیت غیر آلرژیک توسط یک آلرژن خاص ایجاد نمی‌شود، بلکه در عوض توسط یک یا چند محرک غیر آلرژیک ایجاد می‌شود. این حالت می‌تواند شما را برای مدت کوتاه یا طولانی تحت‌تأثیر قرار دهد.
علائم رینیت چیست؟
● علائم رینیت از خفیف تا شدید متغیر است. به طور کلی حفره بینی، گلو و چشم را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد، یا:
- ○ گرفتگی بینی
- ○ آبریزش بینی
- ○ خارش بینی
- ○ عطسه کردن
- ○ سرفه
- ○ گلودرد
- ○ خارش چشم
- ○ چشمان اشک‌آلود
- ○ سردرد
- ○ درد صورت
- ○ از دست دادن جزئی بویایی، چشایی یا شنوایی
چه چیزی باعث رینیت می‌شود؟
رینیت آلرژیک
● رینیت آلرژیک زمانی اتفاق می‌افتد که سیستم ایمنی بدن نسبت به یک ماده آلرژی‌زا واکنش نشان دهد که البته عوارض جدی ای به همراه ندارد.
● سیستم ایمنی بدن با تولید آنتی‌بادی‌هایی به نام ایمونوگلوبولین E به ماده حساسیت‌زا واکنش نشان می‌دهد. این اتفاق باعث می‌شود که سلول‌های خاصی در بدن مواد شیمیایی دخیل در پاسخ التهابی از جمله هیستامین را آزاد کنند. مجموعه این حوادث باعث علائم رینیت می‌شود.
● رینیت آلرژیک فصلی معمولاً "تب یونجه" نامیده می‌شود. معمولاً در بهار، تابستان یا اوایل پاییز رخ می‌دهد. بسته به آلرژن‌های شما، ممکن است چندین بار در سال آن را تجربه کنید. معمولاً توسط اسپورهای کپک (قارچ) موجود در هوا یا گرده گیاهان خاص ایجاد می‌شود، مانند:
- ○ چمن‌ها
- ○ درختان
- ○ گل‌ها
- ○ علف‌های هرز
● رینیت آلرژیک مزمن یا سالانه می‌تواند توسط انواع مختلفی از آلرژن‌ها ایجاد شود، از جمله:
- ○ شوره و بزاق حیوانات خانگی
- ○ فضولات سوسک
- ○ کپک قارچی
- ○ مدفوع کنه گردوغبار
رینیت غیر آلرژیک
● تشخیص رینیت غیر آلرژیک ممکن است دشوارتر باشد. این نوع از رینیت توسط آلرژن‌ها تحریک نمی‌شود، یعنی سیستم ایمنی در برابر آلرژن‌ها واکنش نشان نمی‌دهد. محرک‌های بالقوه عبارتند از:
- ○ ورود مواد خارجی به داخل بینی
- ○ عفونت‌های ویروسی مانند سرماخوردگی
- ○ برخی داروها، مانند داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) و برخی از داروهای کاهش دهنده فشار خون
- ○ غذاها و بوهای خاص
- ○ دود گردوغبار و سایر آلاینده‌های هوا
- ○ تغییرات آب‌وهوایی
- ○ تغییرات هورمونی
- ○ استرس
● رینیت غیر آلرژیک ممکن است مربوط به مشکلات ساختاری در حفره بینی باشد، مانند تشکیل پولیپ یا انحراف تیغه بینی با مجرای بینی باریک.
چه کسانی در معرض خطر رینیت هستند؟
● اگر سابقه شخصی یا خانوادگی اگزما یا آسم دارید، بیشتر احتمال دارد که رینیت آلرژیک را تجربه کنید. اگر مرتباً در معرض محرک‌های محیطی مانند دود سیگار قرار می‌گیرید، به‌احتمال زیاد رینیت غیر آلرژیک را تجربه خواهید کرد.
رینیت چگونه تشخیص داده می‌شود؟
● برای تشخیص رینیت آلرژیک، پزشک شرح حال دقیق و معاینه فیزیکی انجام می‌دهد. همچنین ممکن است با استفاده از آزمایش خون یا آزمایش پوست، شما را برای آزمایش آلرژی به متخصص ارجاع دهد. این کار می‌تواند به پزشک کمک کند تا تشخیص دهد که رینیت شما آلرژیک است یا غیر آلرژیک.
رینیت چگونه درمان می‌شود؟
● بهترین راه برای درمان رینیت آلرژیک این است که از آلرژن‌ها دوری کنید. اگر به پوست حیوانات خانگی، کپک یا سایر آلرژن‌های خانگی حساسیت دارید، اقدامات لازم را برای حذف آن مواد از خانه‌تان انجام دهید.
● اگر به گرده گل آلرژی دارید، زمانی که گیاهان در حال شکوفه دادن هستند، کمتر از خانه خارج شوید. همچنین باید اقداماتی را انجام دهید تا گرده‌ها را از خانه و ماشین خود دور نگه‌دارید. سعی کنید پنجره‌های خود را ببندید و یک فیلتر HEPA روی کولر گازی خود نصب کنید.
● اگر نمی‌توانید از آلرژن خود اجتناب کنید، داروها می‌توانند به تسکین علائم کمک کنند. برای مثال، پزشک ممکن است شما را به استفاده از اسپری کورتیکواستروئید داخل بینی بدون نسخه یا تجویزی، آنتی‌هیستامین‌ها، ضد احتقان‌ها یا سایر داروها تشویق کند.
● در برخی موارد، ممکن است ایمونوتراپی مانند تزریق آلرژی یا داروی زیر زبانی را برای کاهش حساسیت به آلرژن توصیه کنند.
● اگر رینیت غیر آلرژیک دارید، پزشک ممکن است داروهای بدون نسخه یا تجویزی مانند اسپری کورتیکواستروئید بینی، اسپری سالین بینی، اسپری آنتی هیستامین بینی یا داروهای ضد احتقان را برای درمان آن توصیه کند.
● اگر نقص ساختاری در حفره بینی باعث پیچیده شدن علائمتان شود، پزشک ممکن است جراحی اصلاحی را توصیه کند.
رینیت آلرژیک چیست؟
● آلرژن یک ماده بی‌ضرر است که باعث واکنش آلرژیک می‌شود. رینیت آلرژیک یا تب یونجه یک پاسخ آلرژیک به آلرژن‌های خاص است. گرده گل شایع‌ترین آلرژن در رینیت آلرژیک فصلی است. اینها علائم آلرژی است که با تغییر فصل رخ می‌دهند.
● بین 10 تا 30 درصد از جمعیت جهان نیز ممکن است رینیت آلرژیک داشته باشند.
علائم رینیت آلرژیک
● علائم شایع رینیت آلرژیک عبارتند از:
- ○ عطسه
- ○ آبریزش بینی
- ○ گرفتگی بینی
- ○ خارش بینی
- ○ سرفه
- ○ گلودرد یا احساس خراشیدگی
- ○ خارش چشم
- ○ چشمان اشک‌آلود
- ○ حلقه‌های تیره زیر چشم
- ○ سردردهای مکرر
- ○ علائمی از نوع اگزما، مانند داشتن پوست بسیار خشک و خارش‌دار که می‌تواند تاول بزند
- ○ کهیر
- ○ خستگی مفرط
● معمولاً یک یا چند مورد از این علائم را بلافاصله پس از تماس با یک آلرژن احساس خواهید کرد. برخی از علائم، مانند سردردهای مکرر و خستگی، ممکن است تنها پس از قرار گرفتن طولانی مدت در معرض آلرژن‌ها رخ دهند. تب از علائم تب یونجه نیست.
● برخی از افراد فقط به‌ندرت علائمی را تجربه می‌کنند. احتمالاً زمانی رخ می‌دهند که در زمان زیادی در معرض آلرژن‌ها قرار می‌گیرید. سایر افراد در طول سال هم علائم را تجربه می‌کنند. اگر علائم شما بیش از چند هفته طول بکشد و به نظر نمی‌رسد که بهبود یابد، به پزشک مراجعه کنید.
چه چیزی باعث رینیت آلرژیک می‌شود؟
● هنگامی که بدن با یک آلرژن تماس پیدا کند، هیستامین آزاد می‌کند که یک ماده شیمیایی طبیعی است و از بدن در برابر آلرژن محافظت می‌کند. این ماده شیمیایی می‌تواند باعث رینیت آلرژیک و علائم آن از جمله آبریزش بینی، عطسه و خارش چشم شود.
● علاوه بر گرده درختان، سایر آلرژن‌های رایج عبارتند از:
- ○ گرده چمن
- ○ غبار
- ○ شوره حیوانات
- ○ بزاق گربه
- ○ کپک
● در زمان‌های خاصی از سال، گرده گل می‌تواند به‌خصوص مشکل‌ساز باشد. گرده درختان و گل‌ها در فصل بهار بیشتر دیده می‌شوند. علف‌ها و علف‌های هرز در تابستان و پاییز گرده بیشتری تولید می‌کنند.
انواع رینیت آلرژیک چیست؟
● دو نوع رینیت آلرژیک، فصلی و مزمن هستند. آلرژی‌های فصلی معمولاً در فصل بهار و پاییز رخ می‌دهند و معمولاً در پاسخ به آلرژن‌های بیرونی مانند گرده‌ها هستند.
● آلرژی چند ساله می‌تواند در تمام یا در هر زمانی در طول سال در پاسخ به مواد داخل ساختمان مانند کنه‌ها، گردوغبار و شوره حیوانات خانگی رخ دهد.
عوامل خطر برای رینیت آلرژیک
● آلرژی می‌تواند هر کسی را تحت‌تأثیر قرار دهد، اما اگر سابقه آلرژی در خانواده شما وجود داشته باشد، احتمال ابتلا به رینیت آلرژیک بیشتر است. ابتلا به آسم یا اگزما آتوپیک نیز می‌تواند خطر ابتلا به رینیت آلرژیک را افزایش دهد.
● برخی از عوامل خارجی می‌توانند این وضعیت را تحریک یا بدتر کنند، از جمله:
- ○ دود سیگار
- ○ مواد شیمیایی
- ○ دمای سرد
- ○ رطوبت
- ○ باد
- ○ آلودگی هوا
- ○ اسپری مو
- ○ عطرها
- ○ ادکلن‌ها
- ○ دود چوب
- ○ دود
رینیت آلرژیک چگونه تشخیص داده می‌شود؟
● اگر آلرژی جزئی دارید، احتمالاً فقط به معاینه فیزیکی نیاز خواهید داشت. با این حال، پزشک ممکن است آزمایش‌های خاصی را برای تعیین بهترین برنامه درمانی و پیشگیری انجام دهد.
● تست خراش پوستی یکی از رایج‌ترین آنهاست. پزشک چندین ماده را روی پوست شما قرار می‌دهد تا ببیند بدن چگونه به هر یک از آنها واکنش نشان می‌دهد. معمولاً اگر به ماده‌ای حساسیت دارید، یک برآمدگی قرمز کوچک ظاهر می‌شود.
● آزمایش خون یا تست رادیو آلرژی جاذب (RAST) نیز رایج است. RAST مقدار آنتی‌بادی‌های ایمونوگلوبولین E را نسبت به آلرژن‌های خاص در خونتان اندازه گیری می‌کند.
درمان رینیت آلرژیک
● می‌توانید رینیت آلرژیک خود را به روش‌های مختلفی درمان کنید. شامل داروها و همچنین داروهای خانگی و احتمالاً داروهای جایگزین است. قبل از هر اقدام درمانی جدیدی برای رینیت آلرژیک با پزشک صحبت کنید.
آنتی‌هیستامین‌ها
● برای درمان آلرژی می‌توانید آنتی هیستامین مصرف کنید. این دسته از داروها با توقف تولید هیستامین در بدن کار می‌کنند.
● برخی از آنتی هیستامین‌های رایج بدون نسخه (OTC) عبارتند از:
- ○ فکسوفنادین
- ○ دیفن هیدرامین
- ○ دسلوراتادین
- ○ لوراتادین
- ○ لووستریزین
- ○ ستیریزین
● قبل از مصرف یک داروی جدید با پزشک صحبت کنید. مطمئن شوید که یک داروی جدید آلرژی با سایر داروها یا شرایط پزشکی‌تان تداخلی ندارد.
ضد احتقان‌ها
● برای رفع گرفتگی بینی و فشار سینوسی می‌توانید از داروهای ضد احتقان در مدت کوتاهی، معمولاً بیش از سه روز، استفاده کنید. استفاده طولانی‌تر از آنها می‌تواند باعث ایجاد اثر بازگشتی شود، به این معنی که وقتی علائمتان را متوقف کنید در واقع بدتر می‌شوند. داروهای ضد احتقان OTC معروف عبارتند از:
- ○ اکسی متازولین (اسپری بینی آفرین)
- ○ سودوافدرین
- ○ فنیل آفرین
- ○ ستیریزین با سودوافدرین
● اگر ریتم قلب غیرطبیعی، بیماری قلبی، سابقه سکته، اضطراب، اختلال خواب، فشار خون بالا یا مشکلات مثانه دارید، قبل از استفاده از ضد احتقان با پزشک خود صحبت کنید.
قطره چشم و اسپری بینی
● قطره‌های چشمی و اسپری‌های بینی می‌توانند به کاهش خارش و سایر علائم مرتبط با آلرژی برای مدت کوتاهی کمک کنند. با این حال، بسته به محصول، ممکن است لازم باشد از استفاده طولانی مدت خودداری کنید.
● مانند داروهای ضد احتقان، استفاده بیش از حد از برخی قطره‌های چشمی و قطره‌های بینی نیز می‌تواند باعث اثر برگشتی شود.
● کورتیکواستروئیدها می‌توانند به التهاب و پاسخ‌های ایمنی کمک کنند. این داروها اثر بازگشتی ایجاد نمی‌کنند. اسپری‌های بینی استروئیدی معمولاً به‌عنوان یک راه طولانی مدت و مفید برای مدیریت علائم آلرژی توصیه می‌شود. آنها هم بدون نسخه و هم با نسخه در دسترس هستند.
● قبل از شروع یک رژیم درمانی برای آلرژی با پزشک صحبت کنید تا مطمئن شوید که بهترین داروها را برای علائم خود مصرف می‌کنید. پزشک همچنین می‌تواند به شما کمک کند که کدام محصولات برای استفاده کوتاه مدت و کدام برای مدیریت طولانی مدت طراحی‌شده‌اند.
ایمونوتراپی
● اگر آلرژی شدید دارید، ممکن است پزشک ایمونوتراپی یا تزریق ضد آلرژی توصیه کند. می‌توانید از این طرح درمانی همراه با داروها برای کنترل علائم خود استفاده کنید. این واکسن‌ها به‌مرور زمان پاسخ ایمنی به آلرژن‌های خاص را کاهش می‌دهند. این داروها نیاز به مصرف طولانی مدت دارند.
● واکسن آلرژی با مرحله تجمع شروع می‌شود. در طول این مرحله، یک تا سه بار در هفته برای حدود سه تا شش ماه نزد متخصص آلرژی خود می‌روید تا بدنتان به ماده حساسیت‌زای موجود در واکسن عادت کند.
● در طول مرحله نگهداری، احتمالاً باید هر دو تا چهار هفته یک‌بار در طول سه تا پنج سال به متخصص آلرژی خود مراجعه کنید تا واکسن تزریق شود. ممکن است تا بیش از یک سال پس از شروع مرحله نگهداری متوجه تغییری نشوید. هنگامی که به این نقطه رسیدید، ممکن است علائم آلرژی شما محو یا به طور کلی ناپدید شوند.
● برخی از افراد ممکن است واکنش‌های آلرژیک شدیدی را به یک آلرژن در تزریق خود تجربه کنند. بسیاری از متخصصان آلرژی از شما می‌خواهند که 30 تا 45 دقیقه پس از تزریق واکسن در مطب منتظر بمانید تا مطمئن شوند که پاسخ شدید یا تهدید کننده زندگی به آن دارو ندارید.
ایمونوتراپی زیر زبانی (SLIT)
● SLIT شامل قرار دادن یک قرص حاوی مخلوطی از چندین ماده حساسیت‌زا در زیر زبان است. این دارو مشابه واکسن‌های آلرژیک اما بدون تزریق عمل می‌کند. در حال حاضر، برای درمان رینیت و آلرژی‌های آسم ناشی از علف، گرده درختان، شوره گربه، کنه‌های موجود در گردوغبار و ابروسیا مؤثر است.
● می‌توانید پس از مشاوره اولیه با پزشک، درمان‌های SLIT، مانند Oralair را برای برخی از آلرژی‌های علف، در خانه مصرف کنید. اولین دوز شما از هر SLIT در مطب پزشک انجام می‌شود. مانند واکسن‌های آلرژی، دارو به طور مکرر در مدت زمانی که پزشک تعیین می‌کند مصرف می‌شود.
● عوارض جانبی احتمالی شامل خارش در دهان یا سوزش گوش و گلو است. در موارد نادر، درمان‌های SLIT می‌توانند باعث آنافیلاکسی شود. با پزشک در مورد عوارض SLIT صحبت کنید تا ببینید آیا آلرژی شما به این درمان پاسخ می‌دهد یا خیر.
درمان‌های خانگی رینیت آلرژیک
● درمان‌های خانگی به نوع آلرژن‌های شما بستگی دارد. اگر آلرژی فصلی یا گرده گل دارید، می‌توانید به‌جای باز کردن پنجره‌ها از کولر استفاده کنید. در صورت امکان، یک فیلتر طراحی شده برای آلرژی اضافه کنید.
● استفاده از رطوبت‌گیر یا فیلتر هوای ذرات با راندمان بالا (HEPA) می‌تواند به شما در کنترل آلرژی در داخل خانه کمک کند. اگر به گردوغبار حساسیت دارید، ملحفه‌ها و پتوهای خود را در آب داغ با دمای بالای 130 درجه فارنهایت (54.4 درجه سانتیگراد) بشویید. افزودن فیلتر HEPA به جاروبرقی و جاروبرقی هفتگی نیز ممکن است کمک کننده باشد. کم کردن تعداد فرش در خانه نیز می‌تواند مفید باشد.
طب جایگزین و مکمل
● با توجه به نگرانی‌ها در مورد عوارض جانبی احتمالی، افرادی که آلرژی دارند به دنبال راه‌هایی برای رفع «طبیعی» علائم تب یونجه هستند. با این حال، به یاد داشته باشید، هر دارویی می‌تواند عوارض جانبی داشته باشد، حتی اگر طبیعی در نظر گرفته شود. به غیر از درمان‌های خانگی، جایگزین و مکمل نیز می‌توانند مفید باشند. نقطه ضعف این درمان‌ها می‌تواند این باشد که شواهد حمایتی کمی برای اثبات بی‌خطر یا مؤثر بودن آنها وجود دارد. تعیین دوز صحیح نیز ممکن است دشوار باشد.
● برخی از درمان‌های زیر ممکن است در مدیریت آلرژی‌های فصلی مفید باشند، اما تحقیقات بیشتری هنوز مورد نیاز است. قبل از امتحان هر یک از موارد زیر با پزشک صحبت کنید.
- ○ طب سوزنی
- ○ شستشوی بینی بانمک
- ○ مکمل‌های باتربور
- ○ عسل
- ○ پروبیوتیک ها
● اگرچه این درمان‌های جایگزین از گیاهان و سایر مواد طبیعی مشتق شده‌اند، اما احتمالاً می‌توانند با داروها تداخل داشته باشند و همچنین واکنش‌هایی ایجاد کنند. اینها را با احتیاط امتحان کنید و قبل از استفاده از پزشک سؤال کنید.
عوارض رینیت آلرژیک
● متأسفانه، خود رینیت آلرژیک قابل پیشگیری نیست. درمان و مدیریت، کلیدهای دستیابی به کیفیت زندگی خوب با آلرژی است. برخی از عوارضی از تب یونجه عبارتند از:
- ○ ناتوانی در خواب به دلیل علائمی که شما را در شب‌بیدار نگه می‌دارند
- ○ ایجاد یا بدتر شدن علائم آسم
- ○ عفونت‌های مکرر گوش
- ○ سینوزیت یا عفونت‌های مکرر سینوسی
- ○ غیبت از مدرسه یا کار به دلیل کاهش بهره‌وری
- ○ سردردهای مکرر
● مصرف آنتی هیستامین نیز عوارضی دارد. در بیشتر موارد، خواب آلودگی ممکن است رخ دهد. سایر عوارض جانبی شامل سردرد، اضطراب و بی خوابی است. در موارد نادر، آنتی‌هیستامین‌ها می‌توانند عوارض گوارشی، ادراری و گردش خون ایجاد کنند.
رینیت آلرژیک در کودکان
● کودکان نیز ممکن است به رینیت آلرژیک مبتلا شوند و معمولاً قبل از 10 سالگی ظاهر می‌شود. اگر متوجه شدید که کودک شما هر سال در یک زمان مشابه علائم سرماخوردگی را نشان می‌دهد، احتمالاً به رینیت آلرژیک فصلی مبتلا شده است.
● علائم در کودکان مشابه علائم بزرگسالان است. کودکان معمولاً دچار آبریزش چشم‌های قرمز می‌شوند که به آن ورم ملتحمه آلرژیک می‌گویند. اگر علاوه بر علائم دیگر متوجه خس‌خس سینه یا تنگی نفس شدید، ممکن است کودک شما به آسم نیز مبتلا شده باشد.
● اگر فکر می‌کنید کودک شما آلرژی دارد، به پزشک خود مراجعه کنید. دریافت تشخیص و درمان صحیح مهم است.
● اگر فرزند شما آلرژی فصلی قابل توجهی دارد، سعی کنید در زمان گرده افشانی گل‌ها آنها را بیشتر در خانه نگه‌دارید. شستن مکرر لباس‌ها و ملحفه‌ها در طول فصل آلرژی و جاروبرقی منظم نیز ممکن است مفید باشد.
● درمان‌های مختلفی برای کمک به آلرژی کودک در دسترس است. با این حال، برخی از داروها حتی در دوزهای کم می‌توانند عوارض جانبی ایجاد کنند. همیشه قبل از اینکه کودک خود را با هر داروی آلرژی بدون نسخه درمان کنید، با پزشک صحبت کنید.
جلوگیری از آلرژی
● بهترین راه برای جلوگیری از علائم آلرژی این است که قبل از اینکه بدن فرصتی برای واکنش نامطلوب به مواد پیدا کند، آلرژی خود را مدیریت کنید. اقدامات پیشگیرانه زیر را برای آلرژن‌های خاصی که به آنها حساس هستید انجام دهید:
گرده
● مصرف داروها را قبل از حملات آلرژی فصلی شروع کنید. برای مثال، اگر در فصل بهار به گرده درختان حساس هستید، بهتر است قبل از بروز واکنش آلرژیک، مصرف آنتی‌هیستامین‌ها را شروع کنید. در ساعات اوج گرده گل‌ها در داخل خانه بمانید و بلافاصله پس از بیرون رفتن دوش بگیرید. همچنین پنجره‌ها را در طول فصل آلرژی بسته نگه‌دارید و از خشک کردن لباس‌ها در فضای بیرونی خانه خودداری کنید.
غبار
● برای کاهش قرار گرفتن در معرض گردوغبار، می‌توانید اقداماتی را انجام دهید تا مطمئن شوید خانه شما محیطی برای رشد کنه گردوغبار نیست. به‌جای جارو کردن، زمین را طی بکشید.
● اگر فرش دارید، از جاروبرقی با فیلتر هپا استفاده کنید. همچنین سطوح را اغلب گردگیری کنید و ملافه‌های خود را هر هفته با آب داغ بشویید. برای کاهش قرار گرفتن در معرض گردوغبار در هنگام خواب از بالش‌های ضد حساسیت استفاده کنید.
شوره حیوانات خانگی
● در حالت ایده‌آل، از ارتباط با هر حیوانی که به آن حساسیت دارید را محدود کنید. اگر این کار امکان‌پذیر نیست، مطمئن شوید که همه سطوح را مرتباً تمیز می‌کنید. بلافاصله پس از دست زدن به حیوانات خانگی دست‌های خود را بشویید و مطمئن شوید که بر روی تختتان نمی‌خوابند. همچنین پس از بازدید از خانه‌هایی که حیوانات خانگی دارند، لباس‌های خود را بشویید.
منبع 1 و منبع 2
درج نظر