اطلاعات دارویی کرم لاژکس

مراحل التیام شامل هموستاز، التهاب، پرولیفراسیون و شکل‌گیری مجدد است. در in vitro آلوئه موجب مهار ترومبوکسان(مهارکننده التیام زخم) می‌شود. آنزیم‌های موجود در آلوئه بافت‌های آسیب دیده را متلاشی می‌کنند و این بافت‌ها با عمل فاگوستوز برداشته می‌شوند. در in vitro یک جزء گلیکوپروتئینی از آلوئه پرولیفراسیون کراتینوسیت‌های انسان و بیان (expression) گیرنده‌ها برای فاکتور رشد اپیدرمی(Epidermal Growth Factor) و فیبرونکتین را افزایش می‌دهد. بعداً مشخص شد که این گلیکوپروتئین در in vivo نیز با افزایش پرولیفراسیون سلولی، التیام زخم را افزایش می‌دهد. 
در in vivo بتاسیتوسترول با تحریک آنژیوزنز و نئووسکولاراسیون التیام زخم را تسریع می‌کند. همچنین آلوئه‌ورا در in vivoموجب پیشرفت التیام می‌شود و در سوختگی درجه II التهاب را کاهش می‌دهد. در یک بررسی روی ۷۲ بیمار مبتلا به سوختگی با ضخامت نسبی در مقایسه با گروه کنترول که از گاز وازلینه استفاده نمودند، ژل موضعی آلوئه ورا سرعت التیام را به طور قابل توجهی افزایش داد و متوسط زمان التیام در مورد گروه ژل آلوئه ۸۹/۱۱ روز و در مورد گروه کنترل ۱۸/۱۸ روز بود .
بعد از ۱۴ روز در گروه آلوئه‌ورا اپی تلیالیزاسیون کامل رخ داده بود. در یک بررسی روی ۱۸ بیمار سرپایی مبتلا به سوختگی درجهII متوسط تا عمیق با طیف درگیری ۲ تا ۱۲ درصد از سطح کل بدن؛ پماد آلوئه‌ورا در مورد محافظت در برابر کلونیزاسیون باکتریال و زمان التیام به اندازه سیلور سولفادیازین(SSD) مؤثر بود. متوسط زمان التیام با آلوئه‌ورا ۱۳ روز و در مورد SSD، ۱۵/۱۶روز گزارش شد. در in vitro آلوئه‌ورا در برابر طیف وسیعی از باکتری‌ها از جمله پسودوموناس آئروژینوزا، استرپتوکوک پیوژن و استافیلوکوک آرئوس مؤثر بوده است.

یافته‌های متعدد in vitro نشان داده‌اند که اسانس اسطوخدوس دارای اثرات آنتی باکتریال و ضدقارچ است. همچنین مشخص شده که اسانس اسطوخدوس تأثیر خوبی روی باکتری‌های گرم منفی داشته و تا حدودی سوش‌های پسودوموناس را پوشش می‌دهد. کاربرد موضعی اسانس اسطوخدوس دارای خواص قرمزکننده(rubefacient) است و به نظر می‌رسد دارای اثرات ضد درد، ضدحساسیت و ضدالتهاب باشد.

اسانس شمعدانی عطری ضدافسردگی و ضدعفونی‌کننده و یک قابض ارزشمند و یک هموستاتیک (متوقف کننده خونریزی) است و موجب پیشبرد التیام سریع می‌شود که آنرا برای درمان جراحات بسیار مفید می‌کند. علاوه بر اینEcoli، استافیلوکوک طلائی و پسودوموناس آئروژینوزا از سوش‌های مهمی هستند که ژرانیوم بر علیه آنها مؤثر است.

در یک کارآزمایی بالینی دوسو بی‌خبر تصادفی؛ ۱۱۱ بیمار مبتلا به سوختگی درجه II سطحی طی مدت ۲ هفته روزی ۱ بار از کرم سوختگی لاژکس یا کرم سیلور سولفادیازینSSD) 1%) استفاده کردند. در هر بیمار پس از دبریدمان دقیق و تمیز کردن زخم ناشی از سوختگی با محلول ضدمیکروبی مناسب (کلرهگزیدین ۰.۲۵ درصد)؛ با استفاده از اسپاچولای استریل حدود ۵ گرم کرم به ازای هر ۱۰ سانتیمتر مربع از مساحت سوختگی روی زخم مالیده شد. سپس زخم با گاز استریل پوشانده و بانداژ گردید. درمان روزانه یکبار تا بهبود کامل زخم ادامه پیدا کرد. بیماران قبل از شروع درمان، ۲۴ ساعت اول، ۴۸ ساعت اول، هفته اول و دو هفته پس از درمان از نظر درد یا سوزش و خارش مورد ارزیابی قرار گرفتند. بر اساس نتایج این بررسی؛ تأثیر کرم سوختگی لاژکس در کاهش درد یا سوزش در طول زمان‌های مختلف بررسی شده به طور معنی‌داری بیشتر از SSD بود. از نظر تأثیر روی خارش تفاوت معنی‌داری در دو گروه مشاهده نشد.(P>0.1) از بین افراد مورد مطالعه تنها یک نفر (۹/۰‌%) در گروه لاژکس عفونت داشت که با ادامه درمان بهبود یافته بود. میزان خشکی ناحیه زخم در روز دوم پس از درمان در گروه لاژکس به طور معنی‌داری کمتر از گروه SSD بود. میزان بهبودی کامل در دو گروه پس از ۷ روز ۹/۹۰‌% و پس از ۱۴ روز به ۱۰۰% رسید و تفاوت معنی‌دار آماری بین دو گروه مشاهده نشد. (P=0.52).

محققین نتیجه گرفتند با توجه به عارضه SSD در مهار نسبی اپیتلیزاسیون و بجای گذاشتن لکه‌های سیاه در ناحیه زخم، داروی لاژکس می‌تواند ضمن کاهش شدت درد و خشکی در ناحیه سوختگی، در پیشگیری از ایجاد عفونت نیز جایگزین خوبی برای سیلور سولفادیازین باشد.

یک بار در روز و به ازاء هر ۱۰ سانتیمتر مربع از سوختگی، ۵ گرم از کرم لاژکس را به کار برید.

با مصرف مناسب مقادیر توصیه شده درمانی هیچگونه عارضه‌ای مشاهده نشده است.

شرایط نگهداری: در جای خشک و خنک نگهداری شود.