آزمایش میکروآلبومین

میکروآلبومینوری به غلظت البومین ادرار اشاره می کند که بیشتر از طبیعی است ولی با آزمایش روتین پروتیین قابل اندازه گیری نمی باشد.

درحالت طبیعی تنها مقادیر اندکی آلبومین ازطریق گلومرولهای کلیوی فیلتر شده که این مقداراندک توسط توبول های کلیوی بازجذب میشود. ولی هنگامی که در یک بیمار برای افزایش توانایی باز جذب توبولی، نفوذ پذیری گلومرولی به البومین ایجاد می شود، آلبومین به ادرارمی ریزد. قبل از این مرحله بیماری دوره ای وجود دارد که در ان تنها مقادیر بسیار کم البومین (میکرو البومین)عبور خواهند کرد و با ازمایش های پروتئین مرسوم قابل تشخیص نمی باشد.بنابراین میکرو البومین نشانه زودرسی ازبیماری کلیوی است . دربیماران دیابتی مقدارالبومین ادراری به طول مدت بیماری و درجه کنترل وضعیت قند بستگی دارد.

میکروالبومین اولین شاخص ایجاد عوارض دیابت (نفروپاتی ,بیماری قلبی عروقی و هیپرتانسیون )می باشد.به کمک میکروالبومین میتوان نفروپاتی دیابتی را 5 سال قبل ازغیر طبیعی شدن تستهای روتین پروتئینی تشخیص داد.بیماران دیابتی دارای میکرو البومین بالا به میزان 10-5 برابر بیشتر درمعرض وقوع مرگ و میر ناشی از بیماری قلبی عروقی, رتینو پاتی وبیماری مرحله آخر کلیوی هستند.

توصیه شده که تمام بیماران دیابتی بالای 12سال باید سالیانه ازنظر میکروالبومین غربالگری شوند. اینکار بایک نمونه ادرارقابل اجرا است .درصورت مثبت شدن دو ازمایش از سه ازمایش میکرو البومین ادرار ،باید بر روی نمونه ادرار 24 ساعته ازمایش کمی صورت بگیرد.به علت بیماری قلبی عروقی و فشار خون بالا ، وجود میکرو البومین درافراد غیر دیابتی یک شاخصی زودهنگام عمر کم است.

همچنین گاهی نفروپاتی های غیر دیابتی هم با میکروالبومینوری همراه باشند.

خلاصه : میکروآلبومین نام یک ماده نیست بلکه اشاره به دفع ادراری مقادیر کمی پروتئین دارد که از نظر تشخیصی و پیش اگهی بسیار اهمیت دارد.بطور ویژه لغت میکروآلبومینوری به معنای دفع ادراری البومین به میزان 30-300 میلی گرم در 24ساعت یا 20-200 میکروگرم در دقیقه است .این غلظت به اندازه ای کم هست تا به طور صحیح توسط ازمایش نوارادرار که استانه ای حدود 150-300 میلی گرم در لیتردارد, یافت نشود.دربیماران مبتلابه دیابت شیرین انجام آزمایش میکروآلبومینوری بسیار مهم است چرا که نتیجه مثبت نشانه نفروپاتی دیابتی درمراحل آغازین ولی بالقوه قابل برگشت است .

نمونه

بهترین نمونه برای اندازه گیری نسبت آلبومین به کراتینین دریک نمونه راندوم ادرار ابتدای صبح خواهدبود.

طریقه نگهداری

دریخچال قراردادن ومنجمدکردن معمولاقابل قبول است ولی قبل ازانجام تست بایدبه دمای اتاق رسانده شود.

محدوده مرجع

کمتر یا مساوی30 میلی گرم در 24 ساعت یا19-2 میلی گرم در لیتر نمونه های راندوم صبحگاهی :آلبومین (میلی گرم) به کراتی نین (میلی گرم) کمتر از3% تعریف میکروآلبومینوری عبارت است از البومینوری به میزان30-300 میلی گرم در 24ساعت یا20-200میکروگرم در دقیقه .مقادیر بالاتر ازاین برای نفروپاتی دیابتی تشخیصی می باشد.وجودمیکروالبومینوری پیش گوئی کننده برای ظهور پروتئینوری ,نفروپاتی دیابتی ,بیماری جدی میکروواسکولر ومورتالیتی زودهنگام دردیابت نوع 1ویا2 خواهد بود.فاصله بین ظاهرشدن میکروآلبومینوری وپروتئینوری تمام عیار 5-1سال است .درمان اصولی باکنترل شدیدقندخون پیشرفت میکروآلبومینوری والبومینوری رادرافرادمبتلابه دیابت نوع 1کاهش می دهد.هنگامی که HbA1C بالاتر از1/8درصدباشدخطر میکروالبومینوری افزایش می یابد.

از آزمایش میکروالبومینوری دربعضی ازبیماران مبتلابه افزایش فشار خون پره اکلامپسی و لوپوس اریتماتوی سیستمیک هم استفاده می شود.

محدودیت ها

ارتباط بین میکروالبومینوری وگلیسمی ممکن است خطی نباشد.

دردفع البومین ازادرار تغییرات دیورنال وجوددارد.به گونه ای که درشب 50-30% کمتر است .

افزایش دفع الیومین ازادرار ممکن است ثانویه به ورزش ,حاملگی ,بیماریهای تب دار یا التهابی ,عفونت دستگاه ادرار,خونریزی دردستگاه ادراری یروتئینوری خوش خیم وضعیتی باشد.

مطالب مرتبط :
نفروپاتی دیابتی و احتمال 40 درصدی ابتلای بیماران قندی
پروتئینری چیست؟
بررسی و درمان کودک مبتلا به سندرم نفروتیک
وبسایت داروخانه مرکزی امام رضا مشهد | بانک اطلاعات دارویی ، اخبار و مقالات پزشکی