غدد فوق کلیوی یا غده های آدرنال (Adrenal) یک جفت غده درون‌ریز هستند که هر کدام بر روی کلیه‌ها قرار دارند و وزن هر غده حدود ۵ گرم است. غدد فوق کلیوی دارای دو بخش قشری و مرکزی می باشند. بخش مرکزی غده فوق کلیوی، هورمون هایی مانند آدرنالین و نورآدرنالین را به جریان خون ترشح می کند. هر غده از دو بخش قشر (Cortex) و مغز یا مدولا (Medulla) تشکیل شده است که هرکدام از این دو بخش هورمونهای جداگانه‌ای ترشح می کند. قسمت قشری در افراد بالغ از سه لایه تشکیل یافته است. لایه گلومرولوزا که وظیفه ساختن هورمونهای مینراکورتیکوئید را دارد و لایه‌های فاسیکولاتا و رتیکولاریس که هورمونهای گلوکورتیکوئید و آندروژنها را می‌سازند. وجود قسمت قشری برای جاندار حیاتی است. سرطان غده فوق کلیوی جز سرطان های نادر می باشد و خوشبختانه شایع نمی باشد. سرطان غدد فوق کلیوی هم مانند بسیاری از سرطان های دیگر اگر در مراحل اولیه تشخیص داده شود، قابل درمان می باشد.
اختلالات غدد آدرنال زمانی اتفاق می‌افتد که هورمونهای ترشح شده توسط غدد بیش از اندازه زیاد یا کم باشند. این فرآیند باعث بروز مشکلات جدید در رشد و سوخت و ساز می‌شود.
محققان در این مطالعه برای اولین بار نحوه تولید سلول‌های تولید‌کننده استروئید که hiSCs نام دارند را با استفاده از پوست، خون و ادرار اهداکننده سالم و بیماران مبتلا به اختلالات آدرنال مادرزادی، شرح دادند. این فرآیند معمولا 'برنامه‌ریزی مجدد' نامیده می‌شود. سلول‌های hiSCs برای شبیه‌سازی بیماری های مربوط به غدد فوق کلیوی در محیط آزمایشگاهی استفاده می‌شوند و به عنوان پلت‌فرمی برای تحقیقات در زمینه درمان‌های جدید شخصی هستند. قابلیت زیست پذیری این روش در موش‌های آزمایشگاهی نیز مورد مطالعه قرار گرفته است. روش برنامه‌ریزی مجدد با تحریک بیان ژن یک پروتئین واحد (یک عامل رونویسی) و فعال‌سازی دو مسیرسیگنالینگ ممکن شده است. سلول‌های hiSCs تولید‌شده، آنزیم‌هایی را بیان می‌کنند که مسئول تولید استروئید هستند و نسبت به محرک‌های فیزیولوژیکی پاسخ می‌دهند.
نتایج این مطالعه در درمان بیماران مبتلا به اختلالات غدد فوق کلیوی موثر است.
نتایج این مطالعه در نشریه Cell Reports منتشر شده است.
درج نظر