کم خونی یا آنمی چیست؟ بررسی انواع کم خونی

کم خونی یا آنمی چیست؟ بررسی انواع کم خونی

● گلبول‌های قرمز خون، سلول‌های خونی دیسکی شکلی هستند که اکسیژن را به اندام‌ها و بافت‌های بدن حمل می‌کنند. کم خونی زمانی اتفاق می‌افتد که تعداد گلبول‌های قرمز سالم در بدن بسیار کم باشد.

 

● هر قسمت از بدن برای عملکرد مؤثر به اکسیژن کافی نیاز دارد. بسیاری از علائم کم خونی، مانند خستگی و تنگی نفس، ناشی از کاهش اکسیژن رسانی به اندام‌ها و بافت‌های حیاتی بدن است.

 

● گلبول‌های قرمز، حاوی پروتئین غنی از آهن به نام هموگلوبین هستند. هموگلوبین به اکسیژن در ریه‌ها متصل می‌شود و به گلبول‌های قرمز اجازه می‌دهد تا آن را در سراسر بدن حمل کنند. کم خونی با توجه به میزان هموگلوبین خونتان اندازه گیری می‌شود.

 

● تخمین زده می‌شود که کم خونی بیش از 1.74 میلیارد نفر در سراسر جهان را در سال 2019 تحت تأثیر قرار داده است. زنان و افراد مبتلا به بیماری‌های مزمن مانند سرطان بیشتر در معرض خطر ابتلا به کم خونی هستند.

 

● انواع و علل مختلفی برای کم خونی وجود دارد. برخی از انواع کم خونی خفیف هستند و به راحتی قابل درمان هستند، در حالی که برخی دیگر می‌توانند عوارض بالقوه جدی برای سلامتی ایجاد کنند.

 

● این مقاله به بررسی علل مختلف، علائم و عوامل تغذیه‌ای مرتبط با کم خونی می‌پردازد و همچنین نحوه تشخیص و درمان آن را هم توضیح می‌دهد.

چه چیزی باعث کم خونی می‌شود؟

● گلبول‌های قرمز خون در مغز استخوان تولید می‌شوند و طول عمر متوسطی بین 100 تا 120 روز دارند. به طور متوسط، مغز استخوان در هر ثانیه 2 میلیون گلبول قرمز تولید می‌کند در حالی که تقریباً همین تعداد از گردش خون خارج می‌شود.

 

● حدود 1 درصد گلبول‌های قرمز خون هر روز از گردش خون خارج و جایگزین می‌شوند.

 

● هر فرآیندی که بر این تعادل، بین تولید و تخریب گلبول‌های قرمز تأثیر منفی بگذارد می‌تواند باعث کم خونی شود.

 

● علل کم خونی به طور کلی به مواردی که تولید گلبول‌های قرمز را کاهش می‌دهند و مواردی که باعث افزایش تخریب یا از دست دادن گلبول‌های قرمز می‌شود تقسیم می‌شوند.

عواملی که باعث کاهش تولید گلبول‌های قرمز می‌شود

کم خونی

● وقتی تولید گلبول‌های قرمز کمتر از حد طبیعی باشد، تعداد گلبول‌های قرمز خون بیشتری نسبت به ورود به گردش خون از بدن خارج می‌شوند. این حالت به طور بالقوه می‌تواند منجر به کم خونی شود.

 

● عواملی که تولید گلبول‌های قرمز را کاهش می‌دهند به دو دسته اکتسابی و ارثی تقسیم می‌شوند.

 

● عوامل اکتسابی که می‌توانند تولید گلبول‌های قرمز را کاهش دهند عبارتند از:

  • ○ دریافت ناکافی مواد مغذی مهم برای تولید گلبول‌های قرمز خون مانند آهن، ویتامین B12 یا فولات
  • ○ بیماری کلیوی
  • ○ برخی از انواع سرطان مانند لوسمی، لنفوم و مولتیپل میلوما
  • ○ بیماری‌های خود ایمنی مانند لوپوس یا آرتریت روماتوئید
  • ○ انواع خاصی از عفونت‌ها، مانند HIV و سل
  • کم کاری تیروئید
  • ○ بیماری التهابی روده (IBD) مانند کولیت اولسراتیو و بیماری کرون
  • ○ کم‌خونی آپلاستیک
  • ○ انواع خاصی از داروها یا درمان‌ها، به ویژه شیمی درمانی و پرتودرمانی برای سرطان
  • ○ قرار گرفتن در معرض سموم، مانند سرب

 

● برخی از انواع شرایط ژنتیکی (ارثی) نیز با کاهش تولید گلبول‌های قرمز سالم همراه است. این شرایط شامل:

  • ○ کم خونی فانکونی
  • ○ سندرم شواچمن - الماس
  • ○ کم خونی دیاموند بلک فان
  • ○ دیسکراتوز مادرزادی
  • ○ ترومبوسیتوپنی آمگاکاریوسیتی

عواملی که باعث افزایش تخریب یا از بین رفتن گلبول‌های قرمز می‌شوند

● از سوی دیگر، هر چیزی که باعث از بین رفتن گلبول‌های قرمز خون با سرعتی سریع‌تر از تولید آنها شود، می‌تواند باعث کم خونی شود.

 

● عواملی که باعث افزایش تخریب گلبول‌های قرمز می‌شوند نیز می‌توانند اکتسابی یا ارثی باشند.

 

● برخی از عوامل اکتسابی که ممکن است منجر به افزایش تخریب یا از بین رفتن گلبول‌های قرمز خون شوند عبارتند از:

  • ● از دست دادن خون که می‌تواند به دلیل:
    • ○ تصادفات یا جراحات
    • ○ عمل جراحی
    • ○ خونریزی شدید قاعدگی
    • ○ زایمان
    • ○ اندومتریوز
    • ○ ضایعات گوارشی، مانند زخم یا ضایعات ناشی از IBD یا سرطان
    • ○ خونریزی شدید بینی
    • ○ اهدای خون مکرر
  • ● همولیز، زمانی است که گلبول‌های قرمز به دلیل موارد زیر خیلی زود تجزیه می‌شوند:
    • ○ فعالیت خود ایمنی
    • ○ عفونت‌های خاص
    • ○ عوارض جانبی دارو
    • ○ قرار گرفتن در معرض سموم
  • ● طحال بزرگ شده
  • ● بیماری‌های کبدی، مانند هپاتیت یا سیروز
  • ● عفونت‌هایی مانند مالاریا

 

● برخی از دلایل ارثی افزایش تخریب گلبول‌های قرمز خون می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

  • ○ بیماری سلول داسی‌شکل
  • ○ کمبود گلوکز-6-فسفات دهیدروژناز (G6PD).
  • ○ تالاسمی
  • ○ کمبود پیروات کیناز
  • ○ اسپرهسیتوز ارثی
  • ○ الیپتوسیتوز ارثی

عوامل خطر کم خونی چیست؟

کم خونی

● عوامل خاصی وجود دارد که ممکن است خطر ابتلا به کم خونی را افزایش دهد. این شامل:

  • ○ خوردن رژیمی که حاوی آهن، فولات یا ویتامین B-12 کافی نباشد
  • ○ داشتن دوره‌های قاعدگی
  • ○ بارداری
  • ○ داشتن بالای 65 سال سن
  • ○ برخی از اختلالات گوارشی، مانند بیماری کرون یا بیماری سلیاک
  • ○ برخی از بیماری‌های مزمن مانند سرطان، بیماری کلیوی، بیماری کبد یا یک بیماری خود ایمنی
  • ○ سابقه خانوادگی شرایط ژنتیکی که می‌تواند باعث کم خونی شود
  • ○ انواع خاصی از داروها یا تحت شیمی درمانی یا پرتودرمانی برای درمان سرطان
  • ○ عوامل دیگری مانند مصرف زیاد الکل و قرار گرفتن مکرر در معرض مواد شیمیایی سمی

علائم کم خونی چیست؟

● بسیاری از علائم کم خونی با کمبود اکسیژن در اندام‌ها و بافت‌های بدن همراه است. اگر کم خونی دارید، ممکن است علائمی مانند:

  • ○ خستگی
  • ○ ضعف
  • ○ سبکی سر یا سرگیجه، به ویژه هنگام فعال یا ایستادن
  • سردرد
  • ○ تنگی نفس
  • ○ رنگ پریدگی پوست، لثه‌ها یا ناخن‌ها
  • ○ دست و پاهای سرد
  • ○ ضربان قلب بسیار سریع یا نامنظم
  • ○ درد قفسه سینه
  • ○ غش کردن

 

● علائم دیگری که ممکن است در برخی از انواع کم خونی رخ دهد عبارتند از:

  • ○ ناخن‌های شکننده
  • ○ التهاب زبان
  • ○ ترک در کناره‌های دهان
  • زردی یا یرقان
  • ○ سوفل قلبی
  • ○ غدد لنفاوی بزرگ شده
  • ○ بزرگ شدن طحال یا کبد
  • ○ مشکل در تمرکز
  • ○ هوس‌های غیرمعمول، مانند تمایل به خوردن یخ، خاک رس یا خاک

 

● اگر علائم کم خونی دارید، باید تحت مراقبت‌های پزشکی قرار بگیرید، به خصوص اگر غش یا درد قفسه سینه را تجربه کنید.

انواع کم خونی یا آنمی

کم خونی

نارسایی کمبود آهن

● کم خونی ناشی از فقر آهن شایع‌ترین نوع کم خونی است و زمانی اتفاق می‌افتد که آهن کافی دریافت نمی‌کنید. تخمین زده می‌شود که 50 درصد همه کم خونی‌ها به دلیل کمبود آهن است.

 

● عوامل مختلفی می‌توانند باعث کاهش سطح آهن در بدن شوند، از جمله:

  • ○ از دست دادن خون
  • ○ دریافت کمتر از مقدار توصیه شده روزانه آهن در رژیم غذایی
  • ○ داشتن یک بیماری که می‌تواند جذب آهن را دشوارتر کند، مانند انجام IBD یا جراحی قبلی بای‌پس معده

 

● بسیاری از افراد مبتلا به کم خونی فقر آهن خفیف یا متوسط هیچ علامتی ندارند. در این افراد، کم خونی اغلب طی آزمایشات معمول خون تشخیص داده می‌شود.

 

● کم خونی شدید فقر آهن می‌تواند علائمی ایجاد کند که می‌توانند شامل موارد زیر باشند، اما محدود به موارد زیر نیستند:

  • ○ خستگی
  • ○ تنگی نفس
  • ○ درد قفسه سینه

 

● هنگامی که این نوع کم خونی درمان نشود، می‌تواند عوارض بالقوه جدی ایجاد کند.

کم خونی ناشی از کمبود ویتامین

● کم خونی ناشی از کمبود ویتامین به دلیل داشتن سطوح پایین‌تر از حد طبیعی فولات یا ویتامین B12 ایجاد می‌شود. این نوع کم خونی معمولاً به دلیل دریافت کم این مواد مغذی در رژیم غذایی است.

 

● علاوه بر برخی از علائم کلی کم خونی، برخی از علائمی که نشان می‌دهد کم خونی ممکن است به دلیل سطوح پایین فولات ایجاد شود می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

  • ○ درد دهان و زبان
  • ○ تغییر رنگ در پوست، مو یا ناخن

 

● کم خونی پرنیشیوز نوع خاصی از کم خونی است که به دلیل سطوح پایین ویتامین B12 ایجاد می‌شود. افراد مبتلا به کم خونی خطرناک اغلب فاقد پروتئینی هستند که در معده به نام فاکتور داخلی ساخته می‌شود. فاکتور درونی به بدن کمک می‌کند تا ویتامین B12 را از رژیم غذایی جذب کنید. در برخی موارد، روده کوچک در جذب ویتامین B12 نیز مشکل دارد.

 

● کم خونی ناشی از کمبود ویتامین B12 نیز دارای علائم رایج کم خونی است. برخی از علائم مختص کمبود ویتامین B12 عبارتند از:

  • ○ بی‌حسی و سوزن‌سوزن‌شدن در دست یا پا
  • ○ ضعف عضلانی
  • ○ یک زبان صاف و ضخیم قرمز
  • ○ مشکلات رفلکس یا حرکت
  • افسردگی
  • ○ مشکل با حافظه
  • ○ گیجی
  • ○ علائم گوارشی که می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
    • ● سوزش سردل
    • ● حالت تهوع یا استفراغ
    • ● نفخ یا گاز
    • ● یبوست

کم خونی همولیتیک

● در کم‌خونی همولیتیک، گلبول‌های قرمز خون سریع‌تر از بدن شما می‌تواند آنها را جایگزین کند، از بین می‌روند. علل مختلفی برای کم خونی همولیتیک وجود دارد، از جمله:

  • ○ فعالیت خود ایمنی که در آن بدن شما آنتی‌بادی‌هایی تولید می‌کند که به گلبول‌های قرمز حمله کرده و آنها را از بین می‌برند
  • ○ شرایط ارثی مانند بیماری سلول داسی شکل و تالاسمی
  • ○ آسیب فیزیکی به گلبول‌های قرمز، مانند استفاده از دستگاه بای‌پس قلب - ریه یا دریچه‌های مصنوعی قلب
  • ○ عوارض جانبی انواع خاصی از داروها، مانند استامینوفن یا پنی سیلین
  • ○ عفونت‌هایی مانند مالاریا
  • ○ قرار گرفتن در معرض سموم

 

● علاوه بر علائم کم خونی عمومی، برخی از علائم اضافی که بیشتر مختص کم خونی همولیتیک هستند عبارتند از:

  • ○ زردی
  • ○ طحال بزرگ شده
  • ○ لرز
  • ○ درد پشت یا بالای شکم

کم‌خونی آپلاستیک

● کم خونی آپلاستیک زمانی اتفاق می‌افتد که مغز استخوان گلبول‌های قرمز کافی تولید نمی‌کند. به دلیل آسیب به سلول‌های بنیادی در مغز استخوان است که به طور معمول به گلبول‌های قرمز تبدیل می‌شوند. به دلیل این آسیب، گلبول‌های قرمز کمتری ساخته می‌شوند.

 

● کم خونی آپلاستیک بیشتر در اثر فعالیت خودایمنی ایجاد می‌شود که در طی آن سیستم ایمنی بدن به سلول‌های بنیادی در مغز استخوان حمله می‌کند. سایر علل بالقوه عبارتند از برخی داروها، قرار گرفتن در معرض سموم و تغییرات ژنتیکی ارثی.

 

● کم خونی آپلاستیک همچنین بر تولید گلبول‌های سفید و پلاکت‌ها تأثیر می‌گذارد؛ بنابراین افراد مبتلا به این نوع کم خونی علاوه بر کاهش تعداد گلبول‌های قرمز خون، تعداد گلبول‌های سفید و پلاکت خون نیز کم هستند.

 

● تعداد کم گلبول‌های سفید می‌تواند منجر به عفونت‌های مکرر شود، در حالی که سطوح پایین پلاکت‌ها می‌تواند باعث کبودی یا خونریزی آسان شود. سایر علائم بالقوه کم خونی آپلاستیک شامل بثورات پوستی و حالت تهوع است.

کم خونی ناشی از التهاب یا بیماری مزمن

● کم خونی التهابی یا بیماری مزمن به دلیل شرایط بهداشتی زمینه‌ای است که باعث التهاب در بدن می‌شود. اعتقاد بر این است که اثرات این التهاب ممکن است نحوه عملکرد بدن شما را تغییر دهد. به عنوان مثال، افراد مبتلا به این نوع کم خونی ممکن است:

  • ○ با وجود داشتن مقدار زیادی آهن ذخیره شده، سطح آهن در خون پایین است
  • ○ اریتروپویتین کمتری تولید می‌کند، هورمونی که در کلیه‌ها ساخته می‌شود و تولید گلبول‌های قرمز را تحریک می‌کند.
  • ○ مغز استخوانی دارید که به خوبی به اریتروپویتین پاسخ نمی‌دهد
  • ○ گلبول‌های قرمز خونی دارند که طول عمر آنها کوتاه‌تر از حد طبیعی است، یعنی سریع‌تر از جایگزین شدن می‌میرند.

 

● بسیاری از شرایط مختلف سلامتی می‌توانند باعث کم خونی التهاب یا بیماری مزمن شوند. برخی از نمونه‌ها عبارتند از، اما محدود به موارد زیر نیست:

  • ○ سرطان
  • ○ بیماری‌های خود ایمنی
  • ○ بیماری مزمن کلیوی
  • ○ عفونت‌هایی مانند HIV یا سل
  • ○ IBD، از جمله کولیت اولسراتیو و بیماری کرون

نیازهای غذایی روزانه و کم خونی

کم خونی

● نیاز روزانه به ویتامین و آهن بسته به جنس و سن متفاوت است.

 

● زنان به دلیل از دست دادن آهن در دوران قاعدگی و رشد جنین در دوران بارداری به آهن و فولات بیشتری نسبت به مردان نیاز دارند.

آهن

● مصرف روزانه توصیه شده آهن برای بزرگسالان 19 تا 50 ساله به شرح زیر است:

  • ○ مردان: 8 میلی‌گرم
  • ○ زنان: 18 میلی‌گرم
  • ○ دوران بارداری: 27 میلی‌گرم
  • ○ دوران شیردهی: 9 میلی‌گرم

 

● افراد بالای 50 سال تنها به 8 میلی‌گرم آهن در روز نیاز دارند. در صورتی که نتوان سطح کافی آهن را تنها از طریق رژیم غذایی به دست آورد، ممکن است مصرف مکمل نیاز باشد.

 

● منابع خوب آهن رژیمی عبارتند از:

  • ○ جگر مرغ و گاو
  • ○ گوشت بوقلمون تیره
  • ○ گوشت قرمز، مانند گوشت گاو
  • ○ غذای دریایی
  • ○ غلات غنی شده
  • ○ بلغور جو دوسر
  • ○ عدس
  • ○ لوبیا
  • ○ اسفناج

فولات

● فولات شکل اسید فولیک است که به طور طبیعی در بدن وجود دارد.

 

● افراد بالای 14 سال به 400 میکروگرم معادل فولات رژیم غذایی (mcg/DFE) در روز نیاز دارند.

 

● اگر باردار یا شیرده هستید، میزان مصرف توصیه شده به ترتیب به 600 میکروگرم/DFE و 500 میکروگرم/DFE در روز افزایش می‌یابد.

 

● غذاهای غنی از فولات عبارتند از:

  • ○ جگر گاو
  • ○ عدس
  • ○ اسفناج
  • ○ لوبیا شمال عالی
  • ○ مارچوبه
  • ○ تخم‌مرغ

 

● همچنین می‌توانید اسید فولیک را با غلات و نان‌های غنی شده به رژیم غذایی خود اضافه کنید.

ویتامین B12

● توصیه روزانه برای بزرگسالان برای ویتامین ب12 2.4 میکروگرم است. اگر باردار هستید، به 2.6 میکروگرم در روز و اگر شیر می‌دهید، به 2.8 میکروگرم در روز نیاز دارید.

 

● جگر گاو و صدف دو مورد از بهترین منابع ویتامین B12 هستند. سایر منابع خوب عبارتند از:

  • ○ ماهی
  • ○ گوشت
  • ○ طیور
  • ○ تخم‌مرغ
  • ○ سایر محصولات لبنی

 

● ویتامین B12 همچنین به عنوان مکمل برای کسانی که به اندازه کافی از رژیم غذایی خود دریافت نمی‌کنند در دسترس است.

کم خونی چگونه تشخیص داده می‌شود؟

کم خونی

● تشخیص کم خونی با تاریخچه سلامتی و سابقه سلامت خانوادگی همراه با معاینه فیزیکی شروع می‌شود.

 

● سابقه خانوادگی انواع خاصی از کم خونی مانند بیماری سلول داسی شکل می‌تواند مفید باشد. سابقه قرار گرفتن در معرض عوامل سمی در خانه یا محل کار ممکن است به یک علت محیطی اشاره کند.

 

● آزمایشات آزمایشگاهی اغلب برای تشخیص کم خونی استفاده می‌شود. برخی از نمونه‌هایی از آزمایش‌هایی که ممکن است پزشک شما تجویز کند عبارتند از:
 

○ شمارش کامل خون (CBC). آزمایش خون CBC سطح هموگلوبین شما را اندازه گیری می‌کند و می‌تواند تعداد و اندازه گلبول‌های قرمز خون را نشان دهد. همچنین می‌تواند نشان دهد که سطح سایر سلول‌های خونی مانند گلبول‌های سفید و پلاکت‌ها طبیعی است یا خیر.


○ تعداد رتیکولوسیت ها.
شمارش رتیکولوسیت یک آزمایش خون است که سطح گلبول‌های قرمز نابالغ به نام رتیکولوسیت ها را اندازه گیری می‌کند. این می‌تواند به پزشک شما کمک کند تا تشخیص دهد که آیا مغز استخوان شما به اندازه کافی گلبول‌های قرمز جدید تولید می‌کند یا خیر.


○ سطح آهن سرم.
آزمایش آهن سرم یک آزمایش خون است که میزان کل آهن موجود در خون شما را اندازه گیری می‌کند. می‌تواند نشان دهد که آیا کمبود آهن دلیل کم خونی است یا خیر.


○ آزمایش فریتین.
آزمایش فریتین یک آزمایش خون است که ذخایر آهن را در بدن شما تجزیه و تحلیل می‌کند.


○ آزمایش ویتامین B12.
آزمایش ویتامین B12 یک آزمایش خون است که سطح ویتامین B12 شما را اندازه گیری می‌کند و به پزشک کمک می‌کند تا تشخیص دهد که آیا این سطوح خیلی پایین است یا خیر.


○ تست اسید فولیک.
آزمایش اسید فولیک یک آزمایش خون است که سطح فولات شما را اندازه گیری می‌کند و می‌تواند نشان دهد که آیا این سطح خیلی پایین است یا خیر.


○ تست کومبز.
تست کومبس یک آزمایش خون است که به دنبال وجود اتوآنتی بادی‌هایی است که گلبول‌های قرمز خون شما را هدف قرار داده و از بین می‌برند.


○ آزمایش خون مخفی مدفوع.
این آزمایش یک ماده شیمیایی را روی نمونه مدفوع اعمال می‌کند تا ببیند آیا خون وجود دارد یا خیر. اگر آزمایش مثبت باشد، به این معنی است که خون در جایی از دستگاه گوارش از بین می‌رود. شرایط بهداشتی مانند زخم معده، کولیت اولسراتیو و سرطان روده بزرگ می‌توانند باعث ایجاد خون در مدفوع شوند.


○ آزمایشات مغز استخوان.
آزمایش آسپیراسیون مغز استخوان یا بیوپسی می‌تواند به پزشک کمک کند تا ببیند آیا مغز استخوان شما به طور طبیعی کار می‌کند یا خیر. در صورت مشکوک به بیماری‌هایی مانند لوسمی، مولتیپل میلوما یا کم خونی آپلاستیک، این نوع آزمایش‌ها می‌توانند بسیار مفید باشند.

عوارض ناشی از کم خونی

● در صورت عدم درمان، کم خونی می‌تواند منجر به عوارض بالقوه جدی شود. این موارد می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

  • ● مشکلات قلبی مانند:
  • ● آسیب عصبی محیطی
  • ● سندرم پای بی قرار
  • ● افسردگی
  • ● مشکلات حافظه
  • ● گیجی
  • ● سیستم ایمنی ضعیف که می‌تواند منجر به عفونت‌های مکرر شود
  • ● عوارض بارداری مانند زایمان زودرس یا وزن کم هنگام تولد
  • ● تأخیر رشد در کودکان
  • ● نارسایی چند عضوی که می‌تواند منجر به مرگ شود

 

● برای جلوگیری از عوارض احتمالی، در صورت بروز علائم یا علائم کم خونی، مهم است که به پزشک خود مراجعه کنید. در بسیاری از موقعیت‌ها، کم خونی به راحتی قابل درمان است.

نحوه درمان کم خونی

● درمان کم خونی بستگی به عامل ایجاد آن دارد.

 

کم خونی

● به عنوان مثال، اگر کم خونی شما ناشی از یک بیماری زمینه‌ای باشد، پزشک شما برای درمان آن بیماری خاص با شما همکاری خواهد کرد. اغلب، این می‌تواند به بهبود کم خونی کمک کند.

 

● کم خونی ناشی از مصرف ناکافی آهن رژیمی، ویتامین B12 یا فولات ممکن است با مکمل‌های غذایی درمان شود. در برخی موارد، اگر B12 به درستی از دستگاه گوارش جذب نشود، ممکن است نیاز به تزریق باشد.

 

● ممکن است پزشک یا متخصص تغذیه با شما رژیم غذایی تجویز کند که حاوی مقادیر مناسبی از ویتامین‌ها، مواد معدنی و سایر مواد مغذی باشد که ممکن است در رژیم فعلی شما کمبود داشته باشد.

 

● در برخی موارد، اگر کم خونی شدید باشد، پزشکان ممکن است از داروهایی به نام عوامل محرک اریتروپوئزیس برای افزایش تولید گلبول‌های قرمز در مغز استخوان استفاده کنند. این داروها به روشی مشابه هورمون اریتروپویتین عمل می‌کنند که کلیه‌های شما به طور طبیعی آن را تولید می‌کنند.

 

● اگر خونریزی شدید رخ دهد یا سطح هموگلوبین بسیار پایین باشد، ممکن است نیاز به تزریق خون باشد. در طول انتقال خون، خون اهدایی توسط فردی که دارای گروه خونی مشابه است، دریافت خواهید کرد.

چشم انداز کم خونی چیست؟

● چشم انداز بلند مدت کم خونی به علت و پاسخ به درمان بستگی دارد. کم خونی اغلب بسیار قابل درمان است، اما اگر درمان نشود می‌تواند عوارض جدی ایجاد کند.

 

● چشم انداز کم خونی ناشی از کمبود آهن یا ویتامین‌ها معمولاً خوب است، مشروط بر اینکه جایگزین به موقع این مواد مغذی مهم دریافت کنید.

 

● در آینده، مهم است که به رژیم غذایی خود توجه کنید تا مطمئن شوید که مقادیر توصیه شده روزانه آهن، فولات و ویتامین B12 را دریافت می‌کنید. در نظر گرفتن مصرف روزانه مولتی ویتامین نیز ممکن است مفید باشد.

 

● برای کم خونی به دلایل دیگر، چشم انداز می‌تواند متفاوت باشد. این امکان وجود دارد که برای مدیریت کم خونی یا شرایط بهداشتی زمینه‌ای که باعث آن می‌شود به درمان طولانی مدت نیاز داشته باشید.

 

● با پزشک خود در مورد آنچه در شرایط فردی خود انتظار دارید صحبت کنید، از جمله اینکه آیا در حال بررسی مکمل هستید و اینکه آیا برای شما مناسب است یا خیر.

سخن پایانی

● کم خونی زمانی است که سطح گلبول‌های قرمز خون در بدن شما کم است. وقتی این اتفاق می‌افتد، اندام‌ها و بافت‌های شما زمان بیشتری برای دریافت اکسیژن دارند. در نتیجه، ممکن است علائمی مانند خستگی، ضعف و تنگی نفس را تجربه کنید.

 

● بدن شما روزانه میلیون‌ها گلبول قرمز را از گردش خون خارج می‌کند و گلبول‌های جدید را جایگزین آنها می‌کند. هنگامی که این روند مختل شود، می‌تواند باعث کم خونی شود. به عنوان مثال، اگر تولید گلبول‌های قرمز کاهش یابد یا این سلول‌های خونی زودتر از حد طبیعی از بین بروند یا از بین بروند، کم خونی ممکن است رخ دهد.

 

● یکی از شایع‌ترین علل کم خونی دریافت نکردن مواد مغذی کافی مانند آهن، فولات یا ویتامین B12 است. با این حال، کم خونی همچنین می‌تواند ناشی از، از دست دادن خون و طیف گسترده‌ای از بیماری‌های زمینه‌ای باشد.

 

● کم خونی اگر درمان نشود می‌تواند عوارض جدی ایجاد کند. به همین دلیل است که اگر علائم کم خونی دارید، مهم است که با یک متخصص مراقبت‌های بهداشتی صحبت کنید. آنها می‌توانند به شما یک تشخیص مناسب بدهند، علت را تعیین کنند و یک برنامه درمانی مناسب برای شما ایجاد کنند. 

 
ما را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید:

مطالب مرتبط

درج نظر



سوالات کاربران
تاکنون نظری برای این مطلب درج نشده است.