اطلاعات دارویی ایزوفلوران

اشکال دارو

• ایزوفلوران محلول 100 ایزوفلوران

مکانیسم اثر ایزوفلوران

ایزوفلوران باعث فعال کردن آنزیم ATP آز وابسته به کلسیم در رتیکولوم سارکوپلاسمیک می شود. از طرفی با اثر گذاری روی رسپتورهای گلوتامات, گلایسین و گابا باعث ایجاد شرایط لازم جهت القای بی هوشی و ادامه آن می شود.

فارماکودینامیک

ایزوفلوران یک داروی بی هوشی عمومی است که برای ایجاد و ادامه بیهوشی استفاده می شود. این دارو باعث القای شلی عضلات و کاهش حساسیت به درد می شود.
از طرفی باعث تغییر فعالیت کانال ها و نحوه برقراری ارتباط سلولها با هم می شود که روی پتانسیل عمل سلول اثر می گذارد. در مجموع این فرایندها باعث ایجاد بی هوشی عمومی می شود.

فارماکوکینتیک

دارو به صورت استنشاقی استفاده شده و شروع اثر سریع (10 -7 دقیقه) دارد. طول اثر دارو نیز کوتاه است و بستگی به میزان جریان خون بافتی دارد.
ایزوفلوران متابولیسم کبدی ناچیزی دارد و داروی متابولیزه شده در ادرار دفع می شود. (0.17 درصد از دوز دارو)

موارد مصرف ایزوفلوران

القای بی هوشی عمومی

مقدار مصرف ایزوفلوران

- القا و حفظ بی هوشی
- شروع با 3-1.5 درصد ایزوفلوران که طی 7 تا 10 دقیقه بعد از شروع دارو بی هوشی ایجاد می شود.
- در ادامه برای حفظ شرایط بی هوشی 2.5 -1 درصد ایزوفلوران همراه با نیتریک اکساید یا 0.5 تا 1 درصد ایزوفلوران همراه با اکسیژن ادامه می یابد.

موارد منع مصرف ایزوفلوران

حساسیت مفرط به این دارو , مستعد بودن به هایپرترمی بدخیم

عوارض جانبی ایزوفلوران

تهوع , تنگی تنفس , استفراغ , آریتمی , افت فشار خون , التهاب گوارشی , هایپرترمی بدخیم , لرز بعد از عمل جراحی , اختلال عملکرد کبد بعد از عمل جراحی و هپاتیت , ایجاد کربوکسی مت هموگلوبین

تداخلات دارویی ایزوفلوران

اپی نفرین , اکسپکتورانت , فنتانیل , وکرونیوم , پانکرونیوم , روکورونیوم , نوراپی نفرین , بنزهیدروکدون/استامینوفن , دی اتیل پروپیون , مفلوکین , لیز دگزامفتامین | لیس دکس آمفتامین , پروپیل هگزدرین , زایلومتازولین , آکریواستین + پسودوافدرین , فنی توئین , لوودوپا

آمینوگلیکوزیدها - پلی میکسین

هشدارها

• مصرف داروهای بی هوش کننده عمومی ممکن است باعث افزایش سطح پتاسیم خون شود که احتمال ایجاد آریتمی قلبی را به وجود می آورد. این آریتمی در کودکان ممکن است باعث مرگ بعد از عمل جراحی باشد.
• بیمارانی که مبتلا به اختلالات نروماسکولار هستند ( مانند دیستروفی دوشن) بیشتر مستعد این عارضه می باشند.
• مصرف همزمان با سوکسینیل کولین در بیشتر موارد ( و نه همه ) ایجاد این عارضه وجود داشته است.
• در افراد مستعد , ایزوفلوران ممکن است باعث ایجاد وضعیت هایپرمتابولیک عضلات اسکلتی و در نتیجه نیاز بالای بافت به اکسیژن و در نهایت هایپرترمی بدخیم شود.
این اختلال علائم غیر اختصاصی مانند سختی عضلات, افزایش ضربان قلب, افزایش تعداد تنفس, سیانوز, آریتمی و فشارخون نامنظم را نشان می دهد.
• ایزوفلوران در شرایط بی هوشی عمیق باعث افزایش جریان خون مغزی می شود که ممکن است باعث افزایش فشار مایع مغزی نخاعی شود. این عارضه با هایپرونتیلاسیون قابل درمان است.

نکات قابل توصیه

در صورت وجود هرکدام از موارد زیر قبل از مصرف دارو با پزشک مشورت شود:
- بارداری یا قصد بارداری, شیردهی وآلرژی به دارو.
- ایزوفلوران ممکن است باعث کاهش عملکرد ذهنی شود که طی 2 تا 3 روز بعد از مصرف دارو عارضه برطرف می شود.
- مانند سایر داروهای بی هوشی, تغییرات اندکی در خلق و خوی بیمار ایجاد می شود که ممکن است تا 6 روز بعد از مصرف دارو نیز ادامه یابد.

مصرف در بارداری

C ( داروهای گروه C فقط باید با تجویز پزشک مورد مصرف قرار بگیرد. خطرات ناشی از مصرف این گروه از داروها هنوز رد نشده است و یا اینکه مطالعات انسانی انجام نشده است و پزشک زمانی که احساس کند فواید مصرف این گروه از داروها از مضرات احتمالی آن بسیار بیشتر است و مصرف آن برای بیمار ضروری است تجویز انجام می‌دهد. )

دارو های مشابه ایزوفلوران

سووفلوران , نیتریک اکساید , دسفلوران , کتامین , انفلوران , نیتروس اکساید , متوهگزیتال