اطلاعات دارویی ایزوفلوران

مکانیسم اثر

ایزوفلوران باعث فعال کردن آنزیم ATP آز وابسته به کلسیم در رتیکولوم سارکوپلاسمیک می شود.

از طرفی با اثر گذاری روی رسپتورهای گلوتامات، گلایسین و گابا باعث ایجاد شرایط لازم جهت القای بی هوشی و ادامه آن می شود.

فارماکودینامیک

• ایزوفلوران یک داروی بی‌هوشی عمومی است که برای ایجاد و ادامه بیهوشی استفاده می‌شود.

• این دارو باعث القای شلی عضلات و کاهش حساسیت به درد می‌شود.
• از طرفی باعث تغییر فعالیت کانال‌ها و نحوه برقراری ارتباط سلول‌ها با هم می‌شود که روی پتانسیل عمل سلول اثر می‌گذارد.

• در مجموع این فرایندها باعث ایجاد بی‌هوشی عمومی می‌شود.

فارماکوکینتیک

• دارو به صورت استنشاقی استفاده شده و شروع اثر سریع (10 -7 دقیقه) دارد.
• طول اثر دارو نیز کوتاه است و بستگی به میزان جریان خون بافتی دارد.
• ایزوفلوران متابولیسم کبدی ناچیزی دارد و داروی متابولیزه شده در ادرار دفع می شود. (0.17 درصد از دوز دارو)

موارد مصرف ایزوفلوران

القای بی هوشی عمومی

مقدار مصرف ایزوفلوران

• القا و حفظ بی‌هوشی
• شروع با 3-1.5 درصد ایزوفلوران که طی 7 تا 10 دقیقه بعد از شروع دارو بی‌هوشی ایجاد می‌شود.
• در ادامه برای حفظ شرایط بی‌هوشی 2.5 -1 درصد ایزوفلوران همراه با نیتریک اکساید یا 0.5 تا 1 درصد ایزوفلوران همراه با اکسیژن ادامه می‌یابد.

موارد منع مصرف

حساسیت مفرط به این دارو , مستعد بودن به هایپرترمی بدخیم

عوارض جانبی ایزوفلوران

تهوع , تنگی تنفس , استفراغ , آریتمی , افت فشار خون , التهاب گوارشی , هایپرترمی بدخیم , لرز بعد از عمل جراحی , اختلال عملکرد کبد بعد از عمل جراحی و هپاتیت , ایجاد کربوکسی مت هموگلوبین

تداخلات دارویی

اکسپکتورانت , اپی نفرین , فنی توئین , لوودوپا , فنتانیل , وکرونیوم , پانکرونیوم , روکورونیوم , نوراپی نفرین , دی اتیل پروپیون , مفلوکین , لیز دگزامفتامین | لیس دکس آمفتامین , پروپیل هگزدرین , زایلومتازولین , آکریواستین + پسودوافدرین , بنزهیدروکدون/استامینوفن

آمینوگلیکوزیدها - پلی میکسین

هشدارها

• • مصرف داروهای بی‌هوش کننده عمومی ممکن است باعث افزایش سطح پتاسیم خون شود که احتمال ایجاد آریتمی قلبی را به وجود می‌آورد. این آریتمی در کودکان ممکن است باعث مرگ بعد از عمل جراحی باشد.
  • بیمارانی که مبتلا به اختلالات نروماسکولار هستند (مانند دیستروفی دوشن) بیشتر مستعد این عارضه هستند.
  • مصرف همزمان با سوکسینیل کولین در بیشتر موارد (و نه همه) ایجاد این عارضه وجود داشته است.
  • در افراد مستعد، ایزوفلوران ممکن است باعث ایجاد وضعیت هایپرمتابولیک عضلات اسکلتی و در نتیجه نیاز بالای بافت به اکسیژن و در نهایت هایپرترمی بدخیم شود.
  این اختلال علائم غیراختصاصی مانند سختی عضلات، افزایش ضربان قلب، افزایش تعداد تنفس، سیانوز، آریتمی و فشارخون نامنظم را نشان می‌دهد.
  • ایزوفلوران در شرایط بی‌هوشی عمیق باعث افزایش جریان خون مغزی می‌شود که ممکن است باعث افزایش فشار مایع مغزی نخاعی شود. این عارضه با هایپرونتیلاسیون قابل درمان است.

نکات قابل توصیه

در صورت وجود هرکدام از موارد زیر قبل از مصرف دارو با پزشک مشورت شود:
• بارداری یا قصد بارداری، شیردهی وآلرژی به دارو.
• ایزوفلوران ممکن است باعث کاهش عملکرد ذهنی شود که طی 2 تا 3 روز بعد از مصرف دارو عارضه برطرف می‌شود.
• مانند سایر داروهای بی هوشی، تغییرات اندکی در خلق و خوی بیمار ایجاد می‌شود که ممکن است تا 6 روز بعد از مصرف دارو نیز ادامه یابد.

مصرف در بارداری

C ( داروهای گروه C فقط باید با تجویز پزشک مورد مصرف قرار بگیرد. خطرات ناشی از مصرف این گروه از داروها هنوز رد نشده است و یا اینکه مطالعات انسانی انجام نشده است و پزشک زمانی که احساس کند فواید مصرف این گروه از داروها از مضرات احتمالی آن بسیار بیشتر است و مصرف آن برای بیمار ضروری است تجویز انجام می‌دهد. )

دارو های مشابه

سووفلوران , نیتریک اکساید , دسفلوران , کتامین , انفلوران , نیتروس اکساید , متوهگزیتال