ایزوفلوران Isoflurane
ایزوفلوران یک مایع غیر قابل اشتعال است که بصورت بخار برای ایجاد و ادامه بیهوشی عمومی استفاده می شود.
مکانیسم اثر
ایزوفلوران باعث فعال کردن آنزیم ATP آز وابسته به کلسیم در رتیکولوم سارکوپلاسمیک می شود. از طرفی با اثر گذاری روی رسپتورهای گلوتامات, گلایسین و گابا باعث ایجاد شرایط لازم جهت القای بی هوشی و ادامه آن می شود.
فارماکودینامیک
ایزوفلوران یک داروی بی هوشی عمومی است که برای ایجاد و ادامه بیهوشی استفاده می شود. این دارو باعث القای شلی عضلات و کاهش حساسیت به درد می شود.
از طرفی باعث تغییر فعالیت کانال ها و نحوه برقراری ارتباط سلولها با هم می شود که روی پتانسیل عمل سلول اثر می گذارد. در مجموع این فرایندها باعث ایجاد بی هوشی عمومی می شود.
فارماکوکینتیک
دارو به صورت استنشاقی استفاده شده و شروع اثر سریع (10 -7 دقیقه) دارد. طول اثر دارو نیز کوتاه است و بستگی به میزان جریان خون بافتی دارد.
ایزوفلوران متابولیسم کبدی ناچیزی دارد و داروی متابولیزه شده در ادرار دفع می شود. (0.17 درصد از دوز دارو)
موارد مصرف ایزوفلوران
القای بی هوشی عمومیمقدار مصرف ایزوفلوران
- القا و حفظ بی هوشی
- شروع با 3-1.5 درصد ایزوفلوران که طی 7 تا 10 دقیقه بعد از شروع دارو بی هوشی ایجاد می شود.
- در ادامه برای حفظ شرایط بی هوشی 2.5 -1 درصد ایزوفلوران همراه با نیتریک اکساید یا 0.5 تا 1 درصد ایزوفلوران همراه با اکسیژن ادامه می یابد.
عوارض جانبی ایزوفلوران
تهوع , تنگی تنفس , استفراغ , آریتمی , افت فشار خون , التهاب گوارشی , هایپرترمی بدخیم , لرز بعد از عمل جراحی , اختلال عملکرد کبد بعد از عمل جراحی و هپاتیت , ایجاد کربوکسی مت هموگلوبینتداخلات دارویی
اکسپکتورانت , اپی نفرین , فنی توئین , لوودوپا , فنتانیل , وکرونیوم , پانکرونیوم , روکورونیوم , نوراپی نفرین , دی اتیل پروپیون , مفلوکین , لیز دگزامفتامین | لیس دکس آمفتامین , پروپیل هگزدرین , زایلومتازولین , آکریواستین + پسودوافدرین , بنزهیدروکدون/استامینوفنهشدارها
• مصرف داروهای بی هوش کننده عمومی ممکن است باعث افزایش سطح پتاسیم خون شود که احتمال ایجاد آریتمی قلبی را به وجود می آورد. این آریتمی در کودکان ممکن است باعث مرگ بعد از عمل جراحی باشد.
• بیمارانی که مبتلا به اختلالات نروماسکولار هستند ( مانند دیستروفی دوشن) بیشتر مستعد این عارضه می باشند.
• مصرف همزمان با سوکسینیل کولین در بیشتر موارد ( و نه همه ) ایجاد این عارضه وجود داشته است.
• در افراد مستعد , ایزوفلوران ممکن است باعث ایجاد وضعیت هایپرمتابولیک عضلات اسکلتی و در نتیجه نیاز بالای بافت به اکسیژن و در نهایت هایپرترمی بدخیم شود.
این اختلال علائم غیر اختصاصی مانند سختی عضلات, افزایش ضربان قلب, افزایش تعداد تنفس, سیانوز, آریتمی و فشارخون نامنظم را نشان می دهد.
• ایزوفلوران در شرایط بی هوشی عمیق باعث افزایش جریان خون مغزی می شود که ممکن است باعث افزایش فشار مایع مغزی نخاعی شود. این عارضه با هایپرونتیلاسیون قابل درمان است.
نکات قابل توصیه
در صورت وجود هرکدام از موارد زیر قبل از مصرف دارو با پزشک مشورت شود:
- بارداری یا قصد بارداری, شیردهی وآلرژی به دارو.
- ایزوفلوران ممکن است باعث کاهش عملکرد ذهنی شود که طی 2 تا 3 روز بعد از مصرف دارو عارضه برطرف می شود.
- مانند سایر داروهای بی هوشی, تغییرات اندکی در خلق و خوی بیمار ایجاد می شود که ممکن است تا 6 روز بعد از مصرف دارو نیز ادامه یابد.
پرسش از دکتر داروساز