اطلاعات دارویی ایمونوگلوبولین وریدی

مکانیسم اثر

این مخلوط ایمونوگلوبولینی جایگزین درمانی در نقص ایمنی اولیه و ثانویه است. احتمالا با رسپتورهای Fc روی سلول های سیستم رتیکولواندوتلیال در اختلالات خود ایمنی نظیر کاهش سلول های خونی بالغ (سیتوپنی) و کاهش پلاکت های خون(ترومبوسیتوپنی پورپورآ ایدیوپاتیک) برهم کنش می دهد. همچنین ایمنی غیرفعال با افزایش سطح آنتی بادی ها و افزایش برهم کنش های آنتی ژن-آنتی بادی ایجاد می کند.

ایمنوگلوبولین داخل وریدی با اجزای گوناگونی از سیستم ایمنی نظیر سایتوکاین ها، سیستم کمپلمان،گیرنده های Fc و مولکولهای ایمنی سطح سلولی برهمکنش دارد. همچنین روی سلولهای متفاوت سیستم ایمنی نظیر لنفوسیت B و T و سلول های دندریتیک اثر گذاشته و بسیاری از ژن ها را تنظیم می کند. مکانیسم اصلی اثر آن با بخش Fc و F(ab) مرتبط است. این ایمونوگلوبین ها به صورت رقابتی گیرنده های Fc گاما را مسدود نموده، مانع اتصال و فاگوسیتوز می شوند و کاهش پلاکت ها را سرکوب می کنند. با اتصال به سطح پاتوژن ها آن ها را خنثی کرده موجب رسوب و مانع عفونت زایی آن ها می شوند.

IVIg شامل تعدادی از آنتی بادی های مختلف است که با اتصال به سطح پاتوژن های مهاجم و کمک به دفع آنها قبل از آلوده سازی سلول از عفونت جلوگیری می کند. آنتی بادی ها پاتوژن ها را از طریق فعال سازی سیستم کمپلمان، به هم چسباندن و رسوب ذرات پاتوژن، مسدود کردن گیرنده های پاتوژن، خنثی کردن سم پاتوژن و فراخوانی ماکروفاژها حذف می کنند. برهمکنش ایمونوگلوبین ها  با بخش F(ab′)2 موجب خنثی کردن فعالیت اتوآنتی بادی ها می شود.

با تحریک تولید انتاگونیست های گیرنده اینترلوکین-1 ، موجب  تنظیم تولید سایتوکاین ها و آنتاگونیست های آن ها می شود. همچنین با مهار تولید کمپلکس حمله کننده غشایی C5b-9 ، آسیب بافتی وابسته به سیستم کمپلمان را مهار می کند.

فارماکودینامیک

ایمنوگلوبولین داخل وریدی به عنوان درمان جایگزین در اختلالات نقص ایمنی هومورال ارثی نظیر سندروم نقص ایمنی ترکیبی شدید، آگاماگلوبینمیا وابسته به کروموزوم X و سندرم ویسکوت-آلدریچ  به کار می رود. ایمونوگلوبین ها باکتری ها و اجزای ویروسی را هدف قرار داده و به آن ها متصل می شوند و موجب از بین رفتن آن ها می گردد.

IgG یک ایمونوگلوبولین مونومریک است که دارای 4 زیرگروه IgG1,IgG2,IgG3و IgG4 با فراوانی های مختلف (7%و23%،66%و4%) می باشد.

فارماکوکینتیک

نیمه عمر:14-40 روز(در افراد مختلف متفاوت است)

شروع اثر: فوری

دوام اثر: 1-3 ماه

حجم توزیع: 0.09-0.13 لیتر به ازای هر کیلوگرم وزن بدن

موارد مصرف ایمونوگلوبولین وریدی

لوسمی لنفوسیتیک مزمن , پیوند مغز استخوان آلوژنیک , نقص ایمنی , پلی نوروپاتی مزمن به علت دمیلینه شدن , پیوند کلیه با ناسازگاری خونی بین دهنده و گیرنده و میزان بالای آنتی بادی علیه دهنده در فرد گیرنده , ترومبوسایتوپنی وابسته به سیستم ایمنی , بیماری کاوازاکی , پیوند سلول های بنیادی در افراد بالای 20 سال , لوسمی مزمن لنفوسیت B , عفونت HIV نوع یک در کودکان

مقدار مصرف ایمونوگلوبولین وریدی

در نقص ایمنی بزرگسالان و کودکان:

0.2 گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن یک بار در ماه. اگر پاسخ درمانی کافی نبود می توان دوز را تا 0.3 گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن افزایش داد یا دفعات تجویز را در ماه بیشتر کرد.

IGIV معمولا هر 3 تا 4 هفته داده می شود. برنامه تنظیم دوز دارو ممکن است متفاوت باشد. برای رسیدن به بهترین نتیجه، ممکن است پزشک دوز دارو را تغییر دهد.

موارد منع مصرف

حساسیت به گاماگلوبولین یا تیمروسال , نقص IgA

• هایپرپرولینمیا (حالتی است که اسید آمینه پرولین به درستی توسط آنزیم پرولین اکسیداز یا پیرولین-5-کربوکسیلات دی هیدروژناز شکسته نشده و باعث تجمع پرولین در بدن می شود.)

عوارض جانبی ایمونوگلوبولین وریدی

سردرد , افت فشارخون , لرز , درد منتشر , آنافیلاکسی وابسته به سرعت تجویز

تداخلات دارویی

آمفوتریسین بی , ایبوپروفن , آسپرین , باسیتراسین , کانامایسین , نتیل مایسین سولفات

ایمنوگلوبولین وریدی ممکن است باعث مشکلات کلیه شود و ترکیب آن با سایر داروهایی که می توانند کلیه ها را تحت تاثیر قرار دهند مانند ایبوپروفن، ترکیب لیپیدی آمفوتریسین B، آسپرین، مزالامین ممکن است این خطر را افزایش دهد.
تداخل دارویی جدی: باسیتراسین

هشدارها

این دارو می تواند باعث لخته شدن خون شود. خطر ایجاد لخته خون ممکن است در موارد زیر افزایش یابد:

• بیماری قلبی
• مشکلات گردش خون
• استفاده از استروژن
• سابقه قبلی لخته خون
• سن 65 سال و بیشتر
• بیماران بستری
• بیماران دارای کاتتر

ایمونوگلوبولین داخل وریدی همچنین می تواند باعث آسیب به کلیه ها شود، به خصوص اگر در حال حاضر بیماری کلیوی دارید یا از برخی داروها استفاده می کنید. در صورت وجود هر یک از نشانه های مربوط به مشکل کلیه مانند تورم، افزایش سریع وزن و کاهش یا عدم دفع ادرار، به پزشک خود اطلاع دهید.

نکات قابل توصیه

• بیماران باید نسبت به علایم کاهش دفع ادرار،افزایش وزن ناگهانی،احتباس مایعات و ورم،کوتاهی تنفس(نشانه آسیب کلیوی می تواند باشد) آگاه باشند و فورا آن را به پزشک خود اطلاع دهند.
• زمانی که از این دارو استفاده می کنید، مایعات به مقدار زیاد بنوشید تا جریان خون شما بهبود یابد و کلیه ها به درستی کار کنند.
• در حین استفاده از IGIV، ممکن است نیاز به انجام آزمایشهای دوره ای خون مکرر داشته باشید. عملکرد کلیه شما ممکن است نیاز به بررسی داشته باشد.

برخی از برند های IGIV باید در یخچال نگهداری شوند، در حالی که برخی از آن ها می توانند در دمای اتاق نگهداری شوند. دستورالعمل های ذخیره سازی را در برچسب دارویی بخوانید یا از داروساز خود در مورد نحوه صحیح نگداری دارو سوال کنید.

مصرف در بارداری

C ( داروهای گروه C فقط باید با تجویز پزشک مورد مصرف قرار بگیرد. خطرات ناشی از مصرف این گروه از داروها هنوز رد نشده است و یا اینکه مطالعات انسانی انجام نشده است و پزشک زمانی که احساس کند فواید مصرف این گروه از داروها از مضرات احتمالی آن بسیار بیشتر است و مصرف آن برای بیمار ضروری است تجویز انجام می‌دهد. )

دارو های مشابه

ایمونوگلوبولین کزاز ( تتانوس )

ایمونوگلوبولین داخل عضلانی