اطلاعات دارویی ایمونوگلوبولین وریدی

Immune globulin

ایمونوگلوبولین وریدی Immune globulin


ایمنوگلوبولین داخل وریدی (IGIV) محلولی استریل شده از پلاسمای انسانی است. این ترکیب شامل آنتی بادی هایی است که بدن فرد را در برابر عفونت ناشی از بیماری های مختلف محافظت می کند.

IGIV برای درمان نقص ایمنی اولیه (PI) به کار می رود و موجب کاهش خطر ابتلا به عفونت در افراد با سیستم ایمنی ضعیف مانند افراد مبتلا به لوسمی لنفوسیتی مزمن (CLL)  می گردد. IGIV همچنین برای افزایش پلاکت ها (سلول های انعقاد خون) در افراد مبتلا به پورپورای ترومبوسیتوپنی ایدیوپاتیک (ITP) و برای جلوگیری از آنوریسم ناشی از ضعف عروق اصلی قلب در ارتباط با سندرم کاوازاکی به کار می رود.

IGIV همچنین برای درمان بیماری پلی نوروپاتی دمیلینه شده التهابی مزمن (CIDP) به کار می رود. این بیماری، یک اختلال عصبی ناتوان کننده است که باعث ضعف عضلانی شده و فعالیت های روزمره را تحت تاثیر قرار می دهد.

IGIV ممکن است برای سایر اهدافی که در این راهنمای دارویی نیامده است مورد استفاده قرار گیرد.

مکانیسم اثر

این مخلوط ایمونوگلوبولینی جایگزین درمانی در نقص ایمنی اولیه و ثانویه است. احتمالا با رسپتورهای Fc روی سلول های سیستم رتیکولواندوتلیال در اختلالات خود ایمنی نظیر کاهش سلول های خونی بالغ (سیتوپنی) و کاهش پلاکت های خون(ترومبوسیتوپنی پورپورآ ایدیوپاتیک) برهم کنش می دهد. همچنین ایمنی غیرفعال با افزایش سطح آنتی بادی ها و افزایش برهم کنش های آنتی ژن-آنتی بادی ایجاد می کند.

ایمنوگلوبولین داخل وریدی با اجزای گوناگونی از سیستم ایمنی نظیر سایتوکاین ها، سیستم کمپلمان،گیرنده های Fc و مولکولهای ایمنی سطح سلولی برهمکنش دارد. همچنین روی سلولهای متفاوت سیستم ایمنی نظیر لنفوسیت B و T و سلول های دندریتیک اثر گذاشته و بسیاری از ژن ها را تنظیم می کند. مکانیسم اصلی اثر آن با بخش Fc و F(ab) مرتبط است. این ایمونوگلوبین ها به صورت رقابتی گیرنده های Fc گاما را مسدود نموده، مانع اتصال و فاگوسیتوز می شوند و کاهش پلاکت ها را سرکوب می کنند. با اتصال به سطح پاتوژن ها آن ها را خنثی کرده موجب رسوب و مانع عفونت زایی آن ها می شوند.

IVIg شامل تعدادی از آنتی بادی های مختلف است که با اتصال به سطح پاتوژن های مهاجم و کمک به دفع آنها قبل از آلوده سازی سلول از عفونت جلوگیری می کند. آنتی بادی ها پاتوژن ها را از طریق فعال سازی سیستم کمپلمان، به هم چسباندن و رسوب ذرات پاتوژن، مسدود کردن گیرنده های پاتوژن، خنثی کردن سم پاتوژن و فراخوانی ماکروفاژها حذف می کنند. برهمکنش ایمونوگلوبین ها  با بخش F(ab′)2 موجب خنثی کردن فعالیت اتوآنتی بادی ها می شود.

با تحریک تولید انتاگونیست های گیرنده اینترلوکین-1 ، موجب  تنظیم تولید سایتوکاین ها و آنتاگونیست های آن ها می شود. همچنین با مهار تولید کمپلکس حمله کننده غشایی C5b-9 ، آسیب بافتی وابسته به سیستم کمپلمان را مهار می کند.

فارماکودینامیک

ایمنوگلوبولین داخل وریدی به عنوان درمان جایگزین در اختلالات نقص ایمنی هومورال ارثی نظیر سندروم نقص ایمنی ترکیبی شدید، آگاماگلوبینمیا وابسته به کروموزوم X و سندرم ویسکوت-آلدریچ  به کار می رود. ایمونوگلوبین ها باکتری ها و اجزای ویروسی را هدف قرار داده و به آن ها متصل می شوند و موجب از بین رفتن آن ها می گردد.

IgG یک ایمونوگلوبولین مونومریک است که دارای 4 زیرگروه IgG1,IgG2,IgG3و IgG4 با فراوانی های مختلف (7%و23%،66%و4%) می باشد.

فارماکوکینتیک

نیمه عمر:14-40 روز(در افراد مختلف متفاوت است)

شروع اثر: فوری

دوام اثر: 1-3 ماه

حجم توزیع: 0.09-0.13 لیتر به ازای هر کیلوگرم وزن بدن

مقدار مصرف ایمونوگلوبولین وریدی

در نقص ایمنی بزرگسالان و کودکان:

0.2 گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن یک بار در ماه. اگر پاسخ درمانی کافی نبود می توان دوز را تا 0.3 گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن افزایش داد یا دفعات تجویز را در ماه بیشتر کرد.

IGIV معمولا هر 3 تا 4 هفته داده می شود. برنامه تنظیم دوز دارو ممکن است متفاوت باشد. برای رسیدن به بهترین نتیجه، ممکن است پزشک دوز دارو را تغییر دهد.

موارد منع مصرف

حساسیت به گاماگلوبولین یا تیمروسال , نقص IgA

• هایپرپرولینمیا (حالتی است که اسید آمینه پرولین به درستی توسط آنزیم پرولین اکسیداز یا پیرولین-5-کربوکسیلات دی هیدروژناز شکسته نشده و باعث تجمع پرولین در بدن می شود.)

عوارض جانبی ایمونوگلوبولین وریدی

سردرد , افت فشارخون , لرز , درد منتشر , آنافیلاکسی وابسته به سرعت تجویز

ایمنوگلوبولین وریدی ممکن است باعث مشکلات کلیه شود و ترکیب آن با سایر داروهایی که می توانند کلیه ها را تحت تاثیر قرار دهند مانند ایبوپروفن، ترکیب لیپیدی آمفوتریسین B، آسپرین، مزالامین ممکن است این خطر را افزایش دهد.
تداخل دارویی جدی: باسیتراسین

هشدارها

این دارو می تواند باعث لخته شدن خون شود. خطر ایجاد لخته خون ممکن است در موارد زیر افزایش یابد:

  • بیماری قلبی
  • مشکلات گردش خون
  • استفاده از استروژن
  • سابقه قبلی لخته خون
  • سن 65 سال و بیشتر
  • بیماران بستری
  • بیماران دارای کاتتر
ایمونوگلوبولین داخل وریدی همچنین می تواند باعث آسیب به کلیه ها شود، به خصوص اگر در حال حاضر بیماری کلیوی دارید یا از برخی داروها استفاده می کنید. در صورت وجود هر یک از نشانه های مربوط به مشکل کلیه مانند تورم، افزایش سریع وزن و کاهش یا عدم دفع ادرار، به پزشک خود اطلاع دهید.

نکات قابل توصیه

  • بیماران باید نسبت به علایم کاهش دفع ادرار،افزایش وزن ناگهانی،احتباس مایعات و ورم،کوتاهی تنفس(نشانه آسیب کلیوی می تواند باشد) آگاه باشند و فورا آن را به پزشک خود اطلاع دهند.
  • زمانی که از این دارو استفاده می کنید، مایعات به مقدار زیاد بنوشید تا جریان خون شما بهبود یابد و کلیه ها به درستی کار کنند.
  • در حین استفاده از IGIV، ممکن است نیاز به انجام آزمایشهای دوره ای خون مکرر داشته باشید. عملکرد کلیه شما ممکن است نیاز به بررسی داشته باشد.
برخی از برند های IGIV باید در یخچال نگهداری شوند، در حالی که برخی از آن ها می توانند در دمای اتاق نگهداری شوند. دستورالعمل های ذخیره سازی را در برچسب دارویی بخوانید یا از داروساز خود در مورد نحوه صحیح نگداری دارو سوال کنید.

مصرف در بارداری

C ( داروهای گروه C فقط باید با تجویز پزشک مورد مصرف قرار بگیرد. خطرات ناشی از مصرف این گروه از داروها هنوز رد نشده است و یا اینکه مطالعات انسانی انجام نشده است و پزشک زمانی که احساس کند فواید مصرف این گروه از داروها از مضرات احتمالی آن بسیار بیشتر است و مصرف آن برای بیمار ضروری است تجویز انجام می‌دهد. )

دارو های مشابه

ایمونوگلوبولین کزاز ( تتانوس )

ایمونوگلوبولین داخل عضلانی


بنر مشاوره دارویی
 
داروهای معرفی شده به معنی تجویز نمی باشند. لطفا پیش از مصرف هر دارویی با پزشک مشورت کنید.
 
برای دسترسی به کانال های داروخانه مرکزی امام مشهد بر روی پیام رسان مدنظر کلیک کنید:
 

پرسش از دکتر داروساز


سوالات کاربران
    • فرحنا زصداقتي | 1400/10/25

      به دنبال ivig وريدي برند اس ان يخجالي يا برويزن هستم ميت نيد كمكم كنيد ؟

      پاسخ خانم دکتر دنیایی:

      با سلام در صورت داشتن نسخه با شماره 190 تماس بگیرید