اطلاعات دارویی آتراکوریوم

مکانیسم اثر

آتراکوریوم بسیلات یک شل کننده ی عضلانی اسکلتی غیر دپلاریزان است. این دارو با استیل کولین در اتصال ه گیرنده های کولینرژیک صفحه محرکه انتهایی رقابت کرده و با مهار انتقال عصبی ، پاسخ صفحه محرکه انتهایی به استیل کولین را کاهش می دهد وباعث فلج عضلات اسکلتی می شود.

فارماکودینامیک

آتراکوریوم یک شل کننده ی عضلات اسکلتی غیر دپلاریزان است .با افزایش دوز آتراکوریوم مدت زمان حداکتر اثربخشی افزایش و شروع اثر کاهش می یابد.

فارماکوکینتیک

بمقدار کم از دستگاه گوارش جذب می شود.زمان رسیدن به حداکثر اثر انسداد عصبی-عضلانی با افزایش دوز کاهش می یابد. طی تجویز دوز وریدی mg/kg0.5-0.4 بطور عمده حداکثر انسداد عصبی-عضلانی طی 3-5 دقیقه صورت می گیرد. به مایعات خارج سلولی توزیع می شود.
82% به پروتئین های پلاسما متصل می شود. دفع دارو کلیوی وصفراوی است .بطور عمده از طریق ادرار ، مدفوع و صفرا دفع می شود .نیمه عمر دارو حدود 20 دقیقه است.

موارد مصرف آتراکوریوم

شل کننده عضلات اسکلتی

موارد منع مصرف

ازدیادحساسیت به این دارو و ترکیبات آن , ازدیادحساسیت به بنزیل الکل

عوارض جانبی آتراکوریوم

گرگرفتگی , کهیر , کاهش فشارخون , التهاب گلو , قرمز شدن پوست

تداخلات دارویی

پلی میکسین بی سولفات , تتراسیکلین , سوکسینیل کولین , فنی توئین , لیتیم کربنات , منیزیم , کینیدین | کوئینیدین , آزاتیوپرین , آملودیپین , آمیکاسین , اسپیرونولاکتون , استرپتومایسین , ایپراتروپیوم بروماید , بتانکول , پروپوفول , جنتامایسین , دی سیکلومین , متولازون , وراپامیل , فنتانیل , وکرونیوم , لینکومایسین , بومتانید , اتاکرینیک اسید , روکورونیوم , کانامایسین , توبرامایسین , کینین , پروکائین , کولیستین , پارومومایسین , کاپرئومایسین , دمکلوسیکلین , دوکساپرام , پراملینتاید , نتیل مایسین سولفات , پیلوکارپین خوراکی , هوپرزین آ , بنزهیدروکدون/استامینوفن

هشدارها

1-تزریق آتراکوریوم تنها باید توسط کسانی انجام شود که در حمایت های تنفسی مهارت دیده اند. تجهیزات و پرسنل باید فورا لوله گذاری داخل تراشه و تنفس مصنوعی صورت گیرد که شامل تجویز اکسیژن فشار مثبت هم می شود. کیفیت تنفس باید بررسی شود. عوامل برگشتی انتی کولین استراز باید فورا در دسترس باشد.
2- آتراکوریوم بسیلات نباید بصورت عضلانی تزریق شود.
3- آتراکوریوم اثر شناخته شده ای روی سطح هوشیاری و آستانه ی درد ندارد بنابراین بعنوان داروی کمکی در جراحی باید با داروی بیهوشی مناسبی بکار رود.
4-داروی تزریقی آتراکوریوم بسیلات که دارایPHاسیدی می باشد ، نباید با محلول های قلیایی ( از قبیل محلول باربیتورات) در یک سرنگ مشترک مخلوط شود یا تزریق همزمان در طی انفوزین داخل وریدی با یک سرسوزن نباید انجام شود . بسته به PH حاصله از چنین مخلوطی ، آتراکوریوم ممکن است غیر فعال شده و اسید ازاد شده ممکن است رسوب کند.
5-ویال تزریقی آتراکوریوم بسیلات 10 میلی لیتر( چند دوزی )حاوی بنزیل الکل است. در نوزادان ، بنزیل الکل سبب بروز اختلالات عصبی و سایر عوارضی می شود که می تواند گاها منجر به مرگ شود. آتراکوریوم بسیلات 5 میلی لیتر (یکبار مصرف )حاوی بنزیل الکل نمی باشد.
6-هر چند آتراکوریوم نسبت به دتوبوکورارین یا متوکورین پتانسیل کمتری در آزادکردن هیستامین دارد با اینحال در افراد حساس ممکن است باعث آزادشدن ناگهانی هیستامین شود که خطرناک است. در بیماران قلبی عروقی با علائم بالینی وبیماران با سابقه واکنش های آنافیلاکتیک شدید یا آسم باید با احتیاط مصرف شود.

مصرف در بارداری

C ( داروهای گروه C فقط باید با تجویز پزشک مورد مصرف قرار بگیرد. خطرات ناشی از مصرف این گروه از داروها هنوز رد نشده است و یا اینکه مطالعات انسانی انجام نشده است و پزشک زمانی که احساس کند فواید مصرف این گروه از داروها از مضرات احتمالی آن بسیار بیشتر است و مصرف آن برای بیمار ضروری است تجویز انجام می‌دهد. )

دارو های مشابه

سیس آتراکوریوم , وکرونیوم , پانکرونیوم , راپاکورونیوم , روکورونیوم , میواکوریوم , سوکسینیل کولین