اطلاعات دارویی آلبومین انسانی

● آلبومین انسانی به عنوان یک پروتئین پلاسما طبیعی در بدن عمل می کند.

● این دارو به حفظ فشار اسمزی کلوئیدی کمک می کند که به تنظیم تعادل مایع بین رگ های خونی و بافت ها کمک می کند.

● آلبومین همچنین به عنوان حامل مواد مختلف از جمله هورمون ها، آنزیم ها و داروها عمل می کند.

● در مورد افزایش حجم پلاسما، آلبومین به بازیابی و حفظ حجم خون کمک می کند، در نتیجه گردش خون و خونرسانی اندام را بهبود می بخشد.

● فارماکودینامیک آلبومین انسانی در درجه اول شامل خواص انکوتیک آن است.

● آلبومین که یک مولکول پروتئینی بزرگ است، فشار اسمزی کلوئیدی را در رگ‌های خونی اعمال می‌کند.

● این فشار اسمزی به حفظ مایع در عروق کمک می کند و از نشت بیش از حد به فضاهای بینابینی جلوگیری می کند.

● آلبومین انسانی با حفظ حجم کافی پلاسما به بهبود جریان خون، پرفیوژن اندام ها و اکسیژن رسانی بافت کمک می کند.

جذب:
● آلبومین انسانی به صورت داخل وریدی تجویز می شود که منجر به توزیع سریع و کامل در سراسر سیستم عروقی می شود.

توزیع:
● به طور مساوی در فضای داخل عروقی توزیع می شود و به آن اجازه می دهد اثرات انکوتیک خود را اعمال کند و حجم پلاسما را بازیابی کند.

متابولیسم:
● آلبومین انسانی در بافت های مختلف دچار تخریب شده و در نهایت به اسیدهای آمینه متابولیزه می شود.

دفع:
● نیمه عمر حذف آلبومین انسانی متفاوت است اما به طور کلی حدود 15 تا 19 روز است.
● راه اصلی حذف از طریق کاتابولیسم در بافت ها است.
● هیچ دفع قابل توجهی از کلیه آلبومین دست نخورده وجود ندارد.

● بازیابی و حفظ حجم خون در شرایطی مانند هیپوولمی (حجم خون کم)، شوک یا کمبود پروتئین پلاسما.

● به عنوان یک حامل یا تثبیت کننده برای داروها یا مواد درمانی استفاده شود.

● درمان حمایتی در شرایط مرتبط با کاهش سطح آلبومین، مانند سوختگی، هیپوآلبومینمی و آسیت.

● دوز آلبومین انسانی به نشانه خاص، وضعیت بیمار و راهنمایی پزشک بستگی دارد.

● این دارو معمولاً به صورت داخل وریدی تجویز می شود و دوز بر اساس افزایش حجم پلاسما مورد نظر یا نیاز درمانی خاص تعیین می شود.

● سرعت انفوزیون و حجم کل تجویز شده باید به دقت کنترل و در صورت نیاز تنظیم شود.

● آلبومین انسانی در افرادی که دارای حساسیت یا آلرژی شناخته شده به آلبومین انسانی یا هر یک از اجزای آن هستند منع مصرف دارد.

● نباید به عنوان جایگزینی برای درمان خاص یا درمان علت زمینه ای کمبود حجم پلاسما، مانند خونریزی یا سایر شرایط پزشکی که نیاز به مداخلات خاص دارند، استفاده شود.

● آلبومین انسانی نباید در شرایطی استفاده شود که اضافه بار حجمی یا هیپوآلبومینمی شدید وجود داشته باشد، مگر اینکه نشانه‌ها و راهنمایی‌های خاص متخصصان استفاده از آن را توجیه کنند.

● واکنش های آلرژیک، از بثورات خفیف یا خارش تا آنافیلاکسی شدید (یک واکنش آلرژیک بالقوه تهدید کننده زندگی).

● اضافه بار مایعات یا اضافه بار گردش خون، به ویژه اگر به سرعت یا در مقادیر بیش از حد تجویز شود.

● انتقال بیماری های عفونی، اگرچه به دلیل غربالگری و آزمایش کامل پلاسمای اهدایی مورد استفاده برای تولید آلبومین، خطر کم است.

● آلبومین انسانی ممکن است با سایر داروهایی که همزمان در طول فرآیند انفوزیون تجویز می شوند، تداخل داشته باشد. 

● توجه به اطلاعات مربوط به تجویز خاص برای هر دارویی که استفاده می شود مهم است، زیرا ممکن است مسائل مربوط به سازگاری یا دستورالعمل های خاصی برای تجویز وجود داشته باشد.

● آلبومین انسانی باید با احتیاط در افراد مبتلا به آلرژی شناخته شده یا حساسیت مفرط به آلبومین انسانی یا هر یک از اجزای محصول تجویز شود.

● نظارت دقیق در طول تجویز برای تشخیص هر گونه نشانه ای از عوارض جانبی مانند واکنش های آلرژیک یا اضافه بار گردش خون ضروری است.

● محصولات آلبومین انسانی مشتق شده از پلاسمای انسانی تحت غربالگری و آزمایش برای عوامل عفونی قرار می گیرند، اما خطر انتقال بیماری های عفونی را نمی توان به طور کامل از بین برد.

● برای حفظ یکپارچگی و استریل بودن محصول، رعایت روش‌های نگهداری و نگهداری مناسب ضروری است.

● آلبومین انسانی در افرادی که سابقه نارسایی قلبی، فشار خون بالا یا نارسایی کلیوی دارند باید با احتیاط مصرف شود، زیرا مصرف بیش از حد مایعات ممکن است این شرایط را بدتر کند.

● ممکن است در بیماران مبتلا به بیماری کبدی یا از دست دادن شدید پروتئین، تنظیم دوز ضروری باشد، زیرا ممکن است متابولیسم آلبومین را مختل کرده یا از دست دادن آلبومین را افزایش دهد.

● استفاده از آلبومین انسانی باید بر اساس بررسی دقیق فواید بالقوه در مقابل خطرات باشد، به ویژه در افرادی که از قبل اختلالات انعقادی یا خطر ترومبوز دارند.

● آلبومین انسانی نباید با داروها یا محلول‌های دیگر مخلوط شود مگر اینکه سازگاری آن ثابت شده باشد.

● آلبومین انسانی در دوران بارداری به طور خاص نشان داده یا منع مصرف ندارد.

● به طور کلی در صورت لزوم بالینی استفاده از آن در دوران بارداری بی خطر در نظر گرفته می شود.

● با این حال، تصمیم به استفاده از آلبومین انسانی در دوران بارداری باید پس از در نظر گرفتن مزایا و خطرات بالقوه و تحت راهنمایی یک پزشک گرفته شود.

● کسر پروتئین پلاسما
● محلول های کلوئیدی مصنوعی (به عنوان مثال، نشاسته هیدروکسی اتیل، دکستران)
● سایر محصولات مشتق شده از خون، مانند پلاسمای تازه منجمد