اطلاعات دارویی بورتزومیب

بورتزومیب ، پروتئازوم 26S که مکانیسم طبیعی هموستاز را مختل کرده را مهار کرده و منجر به مرگ سلول می‌شود.

بورتزومیب سبب مهار پروتئازوم 26Sپستانداران می‌شود. مسیر پروتئازوم یوبی‌کوئیتن نقش اساسی در تنظیم غلظت درون‌سلولی پروتئینهای خاص را دارد، بنابراین هموستاز را در سلول حفظ می‌کند. مهار پروتئازوم 26S از این پروتئولیز مورد نظر که می‌تواند بر زنجیره های هاعلامت دهنده چندگانه در سلول اثر بگذارد، جلوگیری می‌کند.
تخریب مکانیسم های طبیعی هموستاز می‌تواند منجر به مرگ سلول شود. آزمایشها نشان دادند که بورتزومیب در شرایط برون تنی برای انواع مختلف سلولهای سرطانی سیتوتوکسیک است.
بورتزومیب باعث تاخیر در رشد تومور در شرایط درون تنی در نمونه های تومور غیر بالینی می شود، از جمله مولتیپل میلوما. سلولهای تومور، سلولهای به سرعت تقسیم‌شونده هستند که به نظر می‌رسد بیشتر به مهار پروتئازوم حساس می باشند.

C max به دنبال مصرف IV1.3 mg/m 2 ، 89 تا 120 ng/mL می باشد. اتصال بورتزومیب به پروتئین پلاسما 83% است و حجم توزیع تقریبا 498 تا 1884 L/m 2 می باشد.
مطالعات آزمایشگاهی نشان دادند که متابولیسم آن کبدی، اکسیداتیو اولیه از طریق سیتوکروم CYP1A2, 2C9, 2C19, 2D6, 3A4 است.
نیمه‌عمر حذفی بورتزومیب 76 تا 108 ساعت و میانگین کلی کلیرانس بدن بعد از اولین دوز مصرف ،112 L/h بعد از دوز 1.3 mg/m 2 می‌باشد.

مولتیپل میلوما , لنفوم منتل سل

مولتیپل میلوما مقاوم به درمان: بزرگسالان:
1.3 mg/m 2IV به صورت تزریق سریع وریدی در عرض 3 تا 5 ثانیه در ترکیب با ملفالان خوراکی و پردنیزون خوراکی برای 9 دوره درمان 6 هفته‌ای.
در دوره‌های 1 تا 4 ،بورتزومیبهفته‌ای 2 بار تجویز می‌شود (روزهای 1، 4، 8، 11، 22، 25، 29 و 32).
در دوره‌های 5 تا 9، بورتزومیب هر هفته تجویز می‌شود (روزهای 1، 8، 22، و 29). حداقل 72 ساعت باید بین دوزهای متوالی سپری شود. -
اصلاح دوز برای ترکیب درمان با بورتزومیب، ملفالان و پردنیزون بزرگسالان IVقبل شروع هر دوره با بورتزومیب در ترکیب با ملفالان و پردنیزون، تعداد پلاکتها باید حداقل 70 × 10 9 /L، و تعداد نوتروفیل مطلق (ANC) باید 1 × 10 9 /Lحداقل باشد.
سمیت های غیرهماتولوژیکی باید به درجه های 1 یا پایه رفع شود. اگر به درجه 4 نوتروپنی یا ترومبوسیتوپنی با خونریزی در دوره قبلی طول کشید، دوز ملفالان باید در دوره بعدی 25% کاهش داده شود. اگر تعداد پلاکتها 30 × 10 9 /L یا کمتر و اگر ANC0/75 × 10 9 /L یا کمتر در یک روزمصرف بورتزومیب(به غیر از روز 1) باشد، بورتزومیب خودداری شود. اگر تعدادی دوزهای بورتزومیب در دوره های متوالی به دلیل سمیت خودداری شود، دوز بورتزومیب را توسط 1 سطح دوز کاهش دهید (برای مثال، 1.3 به 1 mg/m 2 یا از 1 به 0.7 mg/m 2 ).
برای سمیت های غیرهماتولوژیکی درجه 3 یا بالاتر، درمان بورتزومیب باید تا وقتی که علائم سمیت به درجه 1 یا پایه رفع شود، متوقف شود. سپس، با 1 کاهش سطح دوز آغاز شود (برای مثال، 1.3 به 1 mg/m 2 یا از 1 به 0.7 mg/m 2 ).
برای درد نوروپاتیک مربوط به بورتزومیب و/ یا نوروپاتی محیطی، بورتزومیب را همانطور که تحت اصلاح دوز برای درد نوروپاتیک مربوط به بورتزومیب و/ یا نوروپاتی محیطی حسی و یا حرکتی، بحث شد، نگه داشته یا اصلاح کنید.
اختلال عملکرد کبدی :بزرگسالان:
IV دوز اولیه باید در بیماران با اختلال کبدی شدید و متوسط کاهش داده شود. با 0.7 mg/m 2 در دوره اول آغاز کنید. افزایش به 1 mg/m 2 یا کاهش دوز بعذی به 0.5 mg/m 2 در دوره های بعدی بر اساس تحمل بیمار صورت گیرد.

ازدیادحساسیت به این دارو و ترکیبات آن , ازدیاد حساسیت به بورون , ازدیاد حساسیت به مانیتول

تهوع , سردرد2 , بی خوابی , یبوست , افزایش تعداد ضربان قلب , دفع خون درادرار , دردشکمی , کاهش اشتها , گیجی , استفراغ , خستگی مفرط , تشنج , تاری دید , آنژیوادم , افزایش ریسک فکرکردن به خودکشی , بثورات جلدی , برادی کاردی , اسهال , تنگی تنفس , ضعف , کهیر , خارش شدید , افزایش فشارخون , کاهش فشارخون , کاهش پلاکت خون , کاهش نوتروفیل خون , کاهش لکوسیت خون , کم خونی , گز گزاندامها , سوءهاضمه , عفونت دستگاه ادراری , ادم , ادم محیطی , سرفه , سینوزیت , ترومبوز عمیق وریدی , درد عضلانی , اضطراب , سردرگمی , استخوان درد , بی اشتهایی , احساس ناخوشی , کم شدن آب بدن , درد مفصل , درد در اندامهای انتهایی , پشت درد , عفونت قسمت بالایی دستگاه تنفسی , التهاب برونش , افزایش پتاسیم خون , کاهش پتاسیم خون , کاهش کلسیم خون , التهاب بافت موکوسی دهان , اشکال در بلع , افزایش بیلی روبین خون , نوروپاتی محیطی , پایین آمدن آستانه تحریک , عدم هماهنگی عضلات , التهاب بینی و گلو , عفونت کونژکتیویته , التهاب و قرمزی چشم , احتباس ادراری , نارسایی کبدی , واکنش های آنافیلاکتیک , افزایش کلسیم خون , افزایش غلظت یون سدیم پلاسما , کاهش غلظت یون سدیم پلاسما , پنومونی

ایپراتروپیوم بروماید , ملفالان , پردنیزولون , پنتوپرازول , رانیتیدین , مگزیلتین , کاربامازپین , کلوزاپین , دی سولفیرام , مفلوکین , واکسن مننگوکوک کنژوگه , کانابیدیول

1- بیمار را برای علائم نوروپاتی (برای مثال، احساس سوزش،احساس ناراحتی، حساس شدن شدید، حساس شدن غیرطبیعی، درد نوروپاتی یا ضعف،مورمورشدن) تحت کنترل قرار دهید.
2- طی درمان، CBC را بصورت متناوب کنترل کنید.
3- شمارش پلاکت های خونی قبل از هر بار مصرف بورتزومیبانجام شود.
4- بدلیل عارضه افت فشارخون وضعیتی ،فشارخون مخصوصا در بیمارانی که داروهای کاهش‌دهنده فشار خون مصرف می‌کنند، تحت نظر قرار بگیرد.
5- سطح گلوکز خون را در بیمارانی که عوامل کاهنده قندخون خوراکی دریافت می‌کنند، بدقت کنترل کنید.
6- در بیمارانی که سابقه بیماری قلبی دارند و یا آنهایی که دارای بیماری قلبی هستند با احتیاط مصرف شود.
7- دربیماران با توده بزرگ بدلیل خطر سندروم لیز تومور با احتیاط مصرف شود.
8- بیماران با اختلال متوسط یا شدید کبدی برای سمیت کبدی تحت نظارت قرار دهید.

1- اطمینان حاصل کنید که بیمار، خانواده، و یا پرستار می‌دانند که دارو در دوره‌های درمانی تجویز شده است.
2- به بیمار، خانواده، و یا پرستار توصیه کنید که دارو باید توسط پزشک در محیط مراقبتهای بهداشتی آماده شود.
3- به بیمار آگاهی دهید که بورتزومیب ممکن است سبب خستگی، سرگیجه، غش و تغییرات بینایی شود و هنگام رانندگی یا انجام اعمالی که نیازمند هوشیاری هستند، احتیاط کنند.
4- به زنان شیرده توصیه کنید طی درمان، شیردهی را متوقف کنند.
5- به زنان با پتانسیل باروری توصیه کنید که حین درمان از بارداری جلوگیری کنند.
6- به بیماران توصیه کنید که در صورت مشاهده هریک از علائم زیر، به پزشک خود اطلاع دهند: حساس شدن غیرطبیعی پوست، سرگیجه، غش، تب، درد عصب، استفراغ مداوم یا اسهال، یا دیگر علائم عفونت.
7- به بیماران دیابتی توصیه کنید که گلوکز خون را طی درمان به طور مرتب چک کنند و اگر تغییرات چشمگیری مشاهده شد، به پزشک خود اطلاع دهند.
8- به بیماران توصیه کنید که برای جلوگیری از دهیدراسیون، اقدامات مناسب انجام دهند زیرا درمان همراه با اسهال و استفراغ می‌باشد.
9- به بیماران توصیه کنید که در صورت ایجاد و یا بدتر شدن سوزن‌سوزن شدن، بی‌حسی، درد، احساس سوزش در پاها یا دستها ویا ضعف دستها و پاها، پزشک خود را مطلع کنند.

D ( در این گروه از داروها، مطالعات و نتایج حاصل از آن بیانگر وجود خطر برای جنین انسان است. زمانی که استفاده از دارو برای زنان باردار اجتناب ناپذیر است و خطرات احتمالی پذیرفته شده است، پزشک دارو را تجویز می کند. )

کارفیلزومیب