اطلاعات دارویی پرومتازین

● پرومتازین یک مشتق فنوتیازین است که با مسدود کردن اثرات هیستامین، یک ماده در بدن که علائم حساسیت را ایجاد می‌کند، عمل می‌کند.

● همچنین گیرنده‌های موسکارینیک اسیتیل‌کولین را مسدود می کند، بنابراین تهوع و استفراغ را کنترل می‌کند و به تسکین علائم سرگیجه حرکتی کمک می‌کند.

● علاوه بر اثر ضد هیستامینی آن، اثرات آرام‌بخش و ضد استفراغ مفید بالینی ارائه می‌دهد.

● شروع اثر: خوراکی، دقیقه IM: ~20. دقیقه IV: ~ 5

● طول اثر: معمولاً 4 تا 6 ساعت (تا 12 ساعت)

● جذب خوراکی: سریع و کامل. اثر عبور اول بزرگ، فراهمی زیستی سیستمیک را محدود می کند

● توزیع: Vd: 13.4 ± 3.6 L/kg

● اتصال به پروتئین: 93%

● متابولیسم: کبدی. هیدروکسیلاسیون از طریق CYP2D6 و N-demethylation از طریق CYP2B6. اثر عبور اول قابل توجه

● فراهمی زیستی: خوراکی: ~ 25٪

● نیمه عمر حذف: ساعت IM: ~ 10. ساعتIV: 9-16؛ شیاف، شربت: 16 تا 19 ساعت (محدوده: 4 تا 34 ساعت)

● زمان رسیدن به حداکثر غلظت سرمی: خوراکی (شربت): 1.4 ± 2.8 ساعت. رکتوم: 3.4 ± 8.2 ساعت

● دفع: ادرار، مدفوع به عنوان متابولیت های غیر فعال

● برای درمان علائم حساسیت مانند خارش، آبریزش بینی، عطسه، چشم‌های خارشی یا آب‌آلود، کهیر، و زخم‌های خارشی استفاده می‌شود.

● همچنین برای جلوگیری از سرگیجه حرکتی، و درمان تهوع و استفراغ استفاده می‌شود.

● می‌تواند به عنوان یک آرام‌بخش یا کمک به خواب استفاده شود.

● برای درمان علائم آسم، ذات الریه، یا سایر عفونت‌های مسیر تنفسی پایین استفاده نمی‌شود.

● دوز معمول بزرگسالان برای شرایط مختلف به شرح زیر است:

○ واکنش حساسیتی، رینیت حساسیتی، آنافیلاکسی: 6.25 تا 12.5 میلی گرم به صورت خوراکی یا رکتال قبل از وعده های غذایی و در زمان خواب، در صورت نیاز، یا 25 میلی گرم به صورت خوراکی یا رکتال یک بار در روز در زمان خواب.

○ تهوع:12.5-25 میلی گرم هر 4 تا 6 ساعت خوراکی یا تزریقی

○ تهوع ناشی از حرکت ( ماشین زدگی): 25 میلی گرم نیم تا 1 ساعت قبل حرکت و در صورت نیاز تکرار هر 8 تا 12 ساعت

○ آمادگی قبل عمل: 50 میلی گرم خوراکی یا تزریقی همراه دوز کاهش یافته از سایر مسکن ها و آرام بخش ها

● لطفاً برای دوز و روش مصرف مناسب بر اساس نیازها و وضعیت خاص شما با یک متخصص بهداشتی مشورت کنید.

● این اطلاعات برای اهداف اطلاع‌رسانی عمومی در نظر گرفته شده است و جایگزین مشاوره پزشکی حرفه‌ای نیست.

● استفاده از پرومتازین برای بیماران کودکان کمتر از 2 سال منع شده است.

● همچنین در حالات کما و در افرادی که می دانند حساسیت یا واکنش غیرمعمول به پرومتازین یا سایر فنوتیازین ها دارند، منع استفاده می شود.

● تشنج
● تنفس دشوار یا غیرمعمول سریع
● ضربان قلب سریع یا نبض نامنظم
● تب شدید
● فشار خون بالا یا پایین (نامنظم).
● افزایش تعریق
● از دست دادن کنترل مثانه
● سفتی شدید عضلات
● پوست رنگ پریده غیرمعمول
● خستگی یا ضعف غیرمعمول
● درد شکم یا معده
● مدفوع سیاه و قیری رنگ
● خونریزی لثه
● وجود خون در ادرار یا مدفوع
● بینی خونین
● و ...

اپیوئیدها:
● اپیوئیدها نوعی داروی ضد درد هستند.

● همه مواد افیونی مواد کنترل شده هستند. برخی از نمونه ها عبارتند از هیدروکودون و اکسی کدون.

● آنها با تغییر نحوه واکنش مغز به درد و نحوه تجربه بدن شما کار می کنند.

● در بیشتر موارد، آنها می توانند باعث آرام بخشی (خواب آلودگی یا خواب آلودگی) شوند.

● ترکیب مواد افیونی و پرومتازین می تواند باعث خواب آلودگی بیش از حد شود.

● و همچنین می تواند تنفس شما را به سطح خطرناکی کاهش دهد.

بنزودیازپین ها:
● بنزودیازپین ها (BZDs) اغلب برای درمان اضطراب، اختلال هراس و سایر شرایط استفاده می شوند.

● ترکیب BZD و پرومتازین می تواند منجر به خواب آلودگی مفرط شود.

مهارکننده های مونوآمین اکسیداز (MAOIs):
● MAOI ها نوعی ضد افسردگی هستند.

● ترکیب MAOI ها و پرومتازین می تواند منجر به اثرات مختلفی از جمله تغییر فشار خون، بی قراری و بیش فعالی شود.

داروهای آنتی کولینرژیک:
● داروهای آنتی کولینرژیک از عملکرد یک انتقال دهنده عصبی به نام استیل کولین جلوگیری می کنند.

● ترکیب این داروها با پرومتازین می تواند منجر به اثرات مختلفی از جمله افزایش ضربان قلب، احتباس ادرار، یبوست، خشکی دهان، تاری دید و عدم تحمل گرما شود.

الکل:
● الکل می تواند با پرومتازین تداخل داشته باشد تا خطر عوارض جانبی مانند خواب آلودگی، سرگیجه و مشکل در تمرکز را افزایش دهد.

● پرومتازین ممکن است باعث کاهش یا توقف تنفس شود و ممکن است در کودکان خطر مرگ داشته باشد.

● پرومتازین نباید به نوزادان یا کودکانی که کمتر از 2 سال دارند داده شود و باید با احتیاط به کودکانی که 2 سال یا بیشتر دارند داده شود.

● اگر حرکات تکانی یا غیرقابل کنترل چشمان، لب ها، زبان، صورت، بازوها یا پاهایتان داشتید استفاده از پرومتازین را متوقف کنید و فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.

● اینها می توانند نشانه های اولیه عوارض جانبی خطرناک باشند.

● پرومتازین می تواند عوارض جانبی ایجاد کند که ممکن است تفکر یا واکنش های شما را مختل کند.

● اگر رانندگی می کنید یا کاری انجام می دهید که نیاز به بیدار و هوشیار بودن دارد، مراقب باشید.

● از مصرف الکل خودداری کنید، که می تواند برخی از عوارض جانبی پرومتازین را افزایش دهد.

● بسیاری از داروهای دیگر وجود دارند که می توانند با پرومتازین تداخل کنند.

● به پزشک خود در مورد تمام داروهای تجویزی و بدون نسخه ای که استفاده می کنید اطلاع دهید.

● هنگام تجویز پرومتازین به بیماران کودک 2 ساله و بزرگتر باید احتیاط شود.

● توصیه می شود که کمترین دوز موثر پرومتازین در بیماران کودک 2 ساله و بزرگتر استفاده شود و احتیاط لازم در مصرف همزمان با داروهایی که اثرات سرکوب تنفسی دارند انجام شود.

● پرومتازین در زیر دسته C بارداری FDA آمریکا قرار دارد.

● این به این معنی است که مطالعات تولید مثل حیوانات نشان داده اند که اثر مخربی بر جنین دارد و مطالعات کافی و کنترل شده در انسان وجود ندارد، اما منافع احتمالی ممکن است استفاده از دارو در زنان باردار را با وجود خطرات احتمالی توجیه کند.