اطلاعات دارویی میتوتان

مکانیسم بیوشیمیایی درمانی میتوتان نامشخص است. احتمالا تعدیل متابولیسم محیطی استروئیدها و سرکوب مستقیم کورتکس آدرنال مکانیسم اثر آن است.

میتوتان یک داروی شیمی درمانی خوراکی است که برای درمان کارسینوما قشر آدرنال فانکشنال و غیر فانکشنال که امکان جراحی آن وجود ندارد استفاده می شود. میتوتان بدون تخریب سلولی، آدرنال را مهار می کند.

تجویز آن موجب تغییر متابولیسم خارج آدرنالی کورتیزول در مردان می شود که منجر به کاهش 17-هیدروکسی کورتیکواستروئید می شود. اگرچه سطح کورتیکواستروئیدهای پلاسمایی کم نمی شود. میتوتان تولید 6-بتا هیدروکسیل کورتیزول را افزایش می دهد.

جذب: حدود 40%

زمان رسیدن به حداکثر غلظت پلاسمایی:3-5 ساعت

اتصال به پروتئین:6%

توزیع: به طور گسترده و عمدتا در بافت چربی

نیمه عمر:18-159 روز

متابولیسم:کبدی و کلیوی. عمدتا به متابولیت محلول در آب تبدیل می شود.

دفع : در تجویز خوراکی 10% آن از ادرار و در تجویز وریدی 25% آن به صورت متابولیت محلول در آب از ادرار دفع می شود. مقدار کمی از صفرا دفع می شود. بقیه در بافت ها ذخیره می شود.

سندروم کوشینگ , سرطان غده آدرنال

سندروم کوشینگ (فاقد تاییدیه FDA)

• بزرگسالان

کارسینومای آدرنال

شروع با 2 تا 6 گرم در روز به صورت خوراکی منقسم در 3 تا 4 دوز سپس افزایش به 9-10 گرم در روز به صورت منقسم در 3 تا 4 دوز

سندرم کوشینگ (فاقد تاییدیه FDA)

شروع با 1.5 گرم در روز به صورت منقسم در 3 تا 4 دوز. از 3 گرم هر هشت ساعت بیشتر نشود.

دوز نگهدارنده:500 میلی گرم دو بار در هفته تا 2 گرم در روز

• کودکان

کارسینومای آدرنال (فاقد تاییدیه FDA)

1 تا 2 گرم در روز به صورت خوراکی در دوزهای منقسم. می توان تدریجا تا حداکثر 5 تا 7 گرم در روز افزایش داد.

حساسیت مفرط به این دارو

افسردگی , اسهال , تهوع , استفراغ , سرگیجه , ضعف , بی اشتهایی , خواب آلودگی , راش پوستی , احساس سبکی سر , بی حالی و رخوت , تیرگی پوست

ایرینوتکان , دفلازاکورت , نیلوتینیب , نیمودیپین , داکلاتاسویر , رانولازین , ایوابرادین , فلبامات , بپریدیل , تولواپتان , داساتینیب , تریلوستان , کوپانلیسیب , بریگاتینیب , الیگلوستات , جفیتینیب , ماراویروک , فوستاماتینیب , کوبیسیستات , دلاویردین , سوفوسبوویر و ولپاتاسویر , تاسیملتئون , ابماسیکلیب , آپرمیلاست , کابوزانتینیب , الویتگراویر , استری پنتول , ترابکتدین , پالبوسیکلیب , لوماکافتور / ایواکافتور , گلاسدگیب , لاروترکتینیب , دوولیزیب , الباسویر/گرازوپرویر , تمسیرولیموس , کلرازپات , تزاکافتور/ایواکافتور , کانابیدیول , رولاپیتانت , وکسلوتور , آواپریتینیب , نتوپیتانت , کپماتینیب

اپیوئیدها
کاهش غلظت این داروها در مصرف همزمان با میتوتان به دلیل القای آنزیم CYP3A4 توسط میتوتان

تجویز میتوتان باید تحت نظر متخصص شیمی درمانی در مرکز مجهز برای کنترل عوارض جانبی باشد.

دارو فعالیت آدرنال را سرکوب می کند، بنابراین بعد از شوک یا ضربه شدید یا به طور موقت مصرف میتوتان را قطع کنید و استروئید خارجی تجویز کنید زیرا اثر سرکوب آدرنال آن ممکن است سریع به حالت طبیعی برنگردد.

تجویز طولانی مدت دوزهای بالای میتوتان می تواند سبب آسیب مغزی شود.

داروی میتوتان تومور را معالجه نمی کند بلکه سایز آن را کاهش می دهد.

میتوتان اثر تهوع زایی متوسط دارد. درمان ضد تهوع را در نظر بگیرید.

در مصرف همزمان با وارفارین عملکرد خونی با دقت بررسی شود.

• دستور پزشک مبنی بر انجام آزمایش خون را به طور منظم انجام دهید.
• اگر علایم ترش کردن، اسهال، بی اشتهایی و استفراغ داشتید به پزشک خود اطلاع دهید تا راه های کاهش آن توصیه شود.
• احتمال عفونت در مصرف میتوتان بالا می رود. دست های خود را به طور مرتب بشویید و از افراد مبتلا به عفونت، سرماخوردگی یا آنفولانزا دوری کنید.
• این دارو می تواند کلسترول و تری گلیسیرید خون را افزایش دهد. با پزشک خود صحبت کنید.
• مصرف میتوتان در بارداری منجر به آسیب جنین یا سقط می شود. در حین درمان از روش های پیشگیری از بارداری غیر هورمونی استفاده کنید و در مورد مدت زمان ادامه این روش ها بعد از قطع داروی میتوتان با پزشک خود مشورت کنید.
• اگر حین مصرف داروی میتوتان یا چند ماه بعد از آخرین دوز باردار شدید به پزشک خود اطلاع دهید.
• در صورت فراموش کردن یک دوز به محض یادآوری آن را مصرف کنید و اگر نزدیک دوز بعدی بود از آن صرف نظر کنید. از دوبرابر کردن دوز خودداری کنید.

D ( در این گروه از داروها، مطالعات و نتایج حاصل از آن بیانگر وجود خطر برای جنین انسان است. زمانی که استفاده از دارو برای زنان باردار اجتناب ناپذیر است و خطرات احتمالی پذیرفته شده است، پزشک دارو را تجویز می کند. )

تریلوستان