اطلاعات دارویی توبرامایسین استنشاقی

● توبرامایسین یک آنتی بیوتیک آمینوگلیکوزید است که با مهار سنتز پروتئین باکتریایی عمل می کند.

● هنگام استنشاق، توبرامایسین به دستگاه تنفسی می رسد و باکتری سودوموناس آئروژینوزا را که معمولاً با عفونت های مزمن ریه در بیماران فیبروز کیستیک مرتبط است، هدف قرار می دهد.

● توبرامایسین به ریبوزوم های باکتری متصل می شود و در سنتز پروتئین های ضروری لازم برای رشد و بقای باکتری ها اختلال ایجاد می کند.

● این اختلال در سنتز پروتئین منجر به مرگ سلول های باکتریایی، کاهش بار باکتری در ریه ها و کمک به کنترل عفونت می شود.

● فارماکودینامیک استنشاقی توبرامایسین شامل فعالیت باکتری کش وابسته به غلظت آن در برابر سودوموناس آئروژینوزا است.

● توبرامایسین با اتصال به ریبوزوم های باکتری، سنتز پروتئین را مختل می کند و منجر به مرگ سلول های باکتریایی می شود.

● کارایی توبرامایسین به دستیابی به غلظت کافی دارو در دستگاه تنفسی برای هدف قرار دادن و کشتن موثر باکتری های مسئول عفونت مزمن ریه بستگی دارد.

● هنگام استنشاق، توبرامایسین عمدتاً به ریه ها محدود می شود و دارای حداقل جذب سیستمیک است.

● این تحویل موضعی به، به حداقل رساندن عوارض جانبی سیستمیک مرتبط با تجویز سیستمیک آنتی بیوتیک های آمینوگلیکوزید کمک می کند.

● قرار گرفتن در معرض سیستمیک کم استنشاق توبرامایسین خطر سمیت سیستمیک را کاهش می دهد و در عین حال امکان درمان موثر عفونت های ریوی را فراهم می کند.

● این دارو عمدتاً از طریق دفع کلیوی دفع می‌شود و ممکن است در بیمارانی که عملکرد کلیه‌شان ناقص است، تنظیم دوز مورد نیاز باشد.

●  فارماکوکینتیک استنشاق توبرامایسین در درجه اول بر دستیابی به سطوح درمانی در دستگاه تنفسی و به حداقل رساندن قرار گرفتن در معرض سیستمیک متمرکز است.

● درمان عفونت مزمن ریه ناشی از باکتری سودوموناس آئروژینوزا در بیماران مبتلا به فیبروز کیستیک.

● درمان نگهدارنده برای سرکوب رشد باکتری در ریه ها و کاهش دفعات تشدید در بیماران فیبروز کیستیک.

● دوز استنشاقی توبرامایسین بسته به عوامل فردی و شرایط خاص تحت درمان می تواند متفاوت باشد.

● معمولاً با استفاده از دستگاه نبولایزر تجویز می شود.

● دوز توصیه شده معمولاً توسط متخصص بر اساس سن، وزن و عملکرد ریه بیمار تعیین می شود.

● دفعات معمول تجویز دو بار در روز یا طبق دستور پزشک است.

● رعایت دوز تجویز شده و دستورالعمل های تجویز شده توسط متخصص بسیار مهم است.

● استنشاق توبرامایسین در افراد مبتلا به حساسیت یا آلرژی شناخته شده به توبرامایسین یا هر آنتی بیوتیک آمینوگلیکوزید دیگری منع مصرف دارد.

● این دارو نباید به عنوان خط اول درمان برای عفونت های حاد باکتریایی یا برای درمان عفونت های ناشی از باکتری های دیگری غیر از سودوموناس آئروژینوزا استفاده شود.

● در بیمارانی که از قبل مشکلات شنوایی یا بیماری کلیوی دارند باید احتیاط کرد.

● استفاده از توبرامایسین استنشاقی باید توسط یک متخصص با توجه به سابقه پزشکی و وضعیت بالینی فعلی فرد ارزیابی شود.

● تغییر صدا (گرفتگی صدا)
● سرفه کردن
● خس خس سینه
● گلو درد
● ناراحتی یا سفت شدن قفسه سینه
● واکنش های آلرژیک شدید
● مشکل در تنفس یا تنگی نفس
● بدتر شدن عملکرد ریه
● وزوز گوش (زنگ در گوش) یا کاهش شنوایی
● مشکلات کلیوی

● دیورتیک ها (مانند فوروزماید): مصرف همزمان با دیورتیک ها ممکن است خطر مشکلات کلیوی را افزایش دهد.

● داروهای مسدودکننده عصبی عضلانی: مصرف همزمان با داروهای مسدودکننده عصبی عضلانی ممکن است ضعف عضلانی را افزایش دهد.

● استنشاق توبرامایسین فقط باید تحت راهنمایی و نظارت یک متخصص استفاده شود.

● واکنش های آلرژیک، از جمله مشکلات شدید تنفسی، با استنشاق توبرامایسین گزارش شده است. در صورت مشاهده هر گونه علائم واکنش آلرژیک مانند بثورات پوستی، خارش، تورم یا مشکل در تنفس، فوراً به پزشک مراجعه کنید.

● استفاده طولانی مدت از استنشاق توبرامایسین ممکن است خطر ایجاد باکتری های مقاوم به دارو را افزایش دهد. استفاده از این دارو طبق دستور و تکمیل دوره کامل درمان مهم است.

● استنشاق توبرامایسین نباید برای درمان عفونت های حاد یا به عنوان اولین درمان برای سایر انواع عفونت های باکتریایی استفاده شود.

● پزشک را در مورد هر گونه شرایط پزشکی از قبل موجود، به ویژه مشکلات شنوایی، بیماری کلیوی یا میاستنی گراویس مطلع کنید.

● توبرامایسین استنشاقی ممکن است با سایر داروها از جمله سایر آنتی بیوتیک ها یا دیورتیک ها تداخل داشته باشد. تمام داروهای فعلی خود را با پزشک در میان بگذارید تا از تداخلات احتمالی جلوگیری کنید.

● در طول درمان با توبرامایسین استنشاقی ممکن است نظارت دقیق بر عملکرد ریه و همچنین عملکرد کلیه و شنوایی ضروری باشد.

● استفاده از استنشاق توبرامایسین در دوران بارداری باید به دقت مورد بررسی قرار گیرد و توسط یک متخصص تعیین شود.

● خطرات و مزایای احتمالی برای مادر و جنین باید ارزیابی شود.

● مهم است که برای مشاوره با یک پزشک مشورت کنید.