اطلاعات دارویی کینیدین | کوئینیدین

مکانیسم اثر

کلاس یک داروهای ضد آریتمی ، باعث کاهش  فاز صفر پتانسیل عمل شده و تحریک پذیری و سرعت هدایت در قلب را کم می کند. به دنبال کاهش نفوذ سدیم در فاز دپلاریزاسیون و خروج پتاسیم در فاز رپلاریزاسیون و کاهش انتقال کلسیم در سراسر غشاء سلول، قدرتی انقباضی قلب را کم می کند.

فارماکودینامیک

توزیع : حجم توزیع در بزرگسال 2 تا 3 لیتر بر کیلوگرم در نارسایی احتقانی قلب تا 5/0لیتر بر کیلوگرم کاهش یافته و در سیروز این مقدار افزایش می یابد.

فارماکوکینتیک

• اتصال به پروتئین: در نوزادان 50-70درصد. در بزرگسالان 80-88 درصد.
• به طور عمده به آلفا 1-اسیدگلیکوپروتئین و به مقدار کمتر به آلبومین متصل می شود.
• متابولیسم: به مقدار زیادی در کبد (50-90%) به متابولیت های غیرفعال تبدیل می شود.
• فراهمی زیستی: ملح سولفات تقریبا حدود 70% (اما بسته به شرایط بیمار از 45 تا 100% متغیر است.) ملح گلوکونات: 70-80%.
• نیمه عمر حذف از پلاسما : اطفال: 5/2 تا 7/6 ساعت. بزرگسالان: 6-8 ساعت. با افزایش سن، سیروز و نارسایی احتقانی قلب این مقدار متغیر است.
• حذف : از طریق ادرار ( 15-25 % به صورت دست نخورده).

موارد مصرف کینیدین | کوئینیدین

مالاریا , فیبریلاسیون دهلیزی , آریتمی فوق بطنی

مالاریا: فرم تزریقی کینیدین برای درمان انواع کشنده پلاسمودیوم فالسیپاروم مورد استفاده قرار می گیرد.
فیبریلاسیون دهلیزی: فرم تزریقی کینیدین گلوکونات برای برگرداندن ریتم سینوسی قلب در بیماران علامت دار مبتلا به فیبریلاسیون دهلیزی استفاده می شود (در مواردی که اثر سریع دارو مد نظر است و یا استفاده از فرم خوراکی مقدور نیست).
اگر داروی تجویز شده در زمان مورد نظر ریتم سینوسی قلب را برنگرداند، مصرف دارو باید قطع شود.
آریتمی فوق بطنی: فرم تزریقی کینیدین گلوکونات در درمان موارد ثابت شده آریتمی های فوق بطنی مانند تاکی کاردی آهسته فوق بطنی که از نظر پزشک متخصص تهدید کننده حیات است، کاربرد دارد.
به خاطر اثرات آریتمی مضاعف در بیمارانی که آریتمی فوق بطنی جدی ندارند، مصرف کینیدین توصیه نمی شود. همچنین مصرف آن در موارد انقباضات ناقص بطنی بدون علامت نیز توصیه نمی شود.
داروهای ضد آریتمی (مانند کینیدین) در بیماران مبتلا به آریتمی فوق بطنی سبب افزایش زنده ماندن نشده اند.

مقدار مصرف کینیدین | کوئینیدین

قرص:

 200 میلی گرم (ملح سولفات)

300میلی گرم (ملح سولفات)

قرص پیوسته رهش:

200 میلی گرم (ملح سولفات)

324 میلی گرم (ملح گلوکونات)

محلول تزریقی:

80 میلی گرم در میلی لیتر (ملح گلوکونات)

• آریتمی:

کینیدین سولفات

دوز امتحانی: 200میلی گرم گینیدین سولفات در ساعتهای مختلف قبل از تجویز دوز کامل.

فیبریلاسیون دهلیزی: 300-400میلی گرم خوراکی هر 6 ساعت.

آریتمی فوق بطنی: 400-600 میلی گرم خوراکی هر 2-3 ساعت تا زمانی که حمله پایان یابد.

انقباضات ناقص دهلیزی/ بطنی: 200-300 میلی گرم هر 4-6 ساعت.

نگهدارنده: 200-400 میلی گرم خوراکی هر 6-8 ساعت یا 600 میلی گرم از فرم پیوسته رهش هر 8-12 ساعت.

دوز روزانه از 3-4 گرم در روز بیشتر نشود.

کینیدین گلوکونات

324-660 میلی گرم هر 8-12 ساعت.

نگهدارنده: 648 میلی گرم هر 12 ساعت یا 324-660 میلی گرم هر 8 ساعت.

آریتمی فوق بطنی: 400-600 میلی گرم خوراکی هر 2-3 ساعت تا زمانی که حمله پایان یابد.

وریدی: معمول < 5 میلی گرم بر کیلوگرم ( ممکن است تا 10 میلی گرم بر کیلوگرم هم افزایش یابد) با سرعت 25/0 میلی گرم بر کیلوگرم در دقیقه.

• مالاریا:

رژیم یک:

دوز بار: 24 میلی گرم بر کیلوگرم در 250میلی گرم نرمال سالین رقیق شده، انفوزیون وریدی طی 4 ساعت.

دوز نگهدارنده: 12 میلی گرم بر کیلوگرم انفوزیون وریدی طی 4 ساعت هر 8 ساعت ( از 8 ساعت پس از تزریق دوز بار) به غیر از بیمارانی که توانایی بلع دارند. در این بیماران همان مقدار دوز خوراکی دارو از قرص های 300 میلی گرمی کینیدین سولفات تجویز می شود.

رژیم دو:

دوز بار: 10 میلی گرم بر کیلوگرم رقیق شده در 5 میلی لیتر بر کیلوگرم نرمال سالین انفوزیون وریدی طی 4 ساعت.

دوز نگهدارنده: 02/0 میلی گرم بر کیلوگرم در دقیقه انفوزیون وریدی. در بیمارانی که توانایی بلع دارند همین مقدار دارو هر 8 ساعت تجویز می شود.

رژیم خوراکی: 300 یا 650 میلی گرم کینیدین خوراکی هر 8 ساعت تا 3 روز (در آفریقا و آمریکای جنوبی) یا 7 روز (در آسیای جنوبی شرقی) یا تا زمانیکه پارازیت تا 1% کاهش یابد.

تنظیم دوز در نارسایی کلیه:

کلیرانس کراتینین < 10 میلی لیتر در دقیقه : تجویز 75 % دوز نرمال.

کلیرانس کراتینین > 10  میلی لیتر در دقیقه: تنظیم دوز نیاز ندارد.

تنظیم دوز در نارسایی کبد مطالعه نشده است.

موارد منع مصرف

کینیدین در بیمارانی که به آن حساسیت دارند یا در حین درمان با کینین و کینیدین دچار ترومبوسیتوپنی پورپورا شده اند، نباید مصرف شود. مصرف این دارو در بیمارانی که ضربان قلب آنها به دستگاه پیس میکر وابسته است و همچنین افرادی که بلوک کامل دهلیزی بطنی دارند ممنوع است.
در افراد مصرف کننده داروهای آنتی کولینرژیک مانند مبتلایان به میاستنی گراو نیز منع مصرف دارد.

عوارض جانبی کینیدین | کوئینیدین

اسهال , سردرد , تهوع , استفراغ , ضعف , تپش قلب , بی اشتهایی , لرزش , خستگی , احساس سبکی سر , آنژین , بثورات جلدی , طعم تلخ یا ناخوشایند در دهان , ایست قلبی , نگرانی , انقباض عضلات شکمی , افزایش QT , خواب آشفته

تداخلات دارویی

آتوموکستین , اریترومایسین , اسپیرونولاکتون , استازولامید , استرپتومایسین , استیل کولین , افلوکساسین , اکترئوتاید استات , ایماتنیب , بی پریدین , پروپافنون , پرومتازین , پوساکونازول , تامسولوسین , تترابنازین , ترازودون , توپوتکان , تیمولول , دانوروبیسین , دیلتیازم , زونیساماید , سالبوتامول , سوکرالفیت , سیزاپراید , سیکلوسپورین , فلوفنازین , فینگولیمود , گالانتامین , لووفلوکساسین , موکسی فلوکساسین , میلرینون , نورتریپتیلین , نیلوتینیب , هیوسین , واردنافیل , وراپامیل , ونلافاکسین , کتوکونازول , دابیگاتران , متیلن بلو , فنتانیل , انزالوتامید , گاسترودین , فلکاینید | فلکایینید , دیلتیژل , دونپزیل , دی سولفیرام , گوسرلین , وکرونیوم , ریفابوتین , رانولازین , ساکویی ناویر | ساکیناویر , پانکرونیوم , آمیودارون , دیگوکسین , ریفامپین , سایمتیدین , فنوباربیتال , فنی توئین , نیفدیپین , روکورونیوم , ترفنادین , کانامایسین , توبرامایسین , هیوسیامین , بوپرنورفین , پروکائین آمید , ایندیناویر , ریتوناویر , اسپارفلوکساسین , بنزتروپین , کلروکین , تورمیفن , وندتانیب , دروپریدول , افاتینیب , پالونوسترون , دولاسترون , آربوتامین , پردنیزولون , هیسترلین , نلفیناویر , آکسیتینیب , مفلوکین , اینوتوزوماب , اینداپامید , دوفتیلید , بپریدیل , کنتراسپتیو تری فازیک , پارومومایسین , آلفوزوسین , آمی سولپراید , پرومازین , آرسنیک تری اکساید , داساتینیب , پالیپریدون , پیماوانسرین , بازدوکسیفن + استروژن کنژوگه , بریگاتینیب , پروبوکول , تیپراناویر , روکسولیتینیب , ورتیوکستین , ادوکسابان , جمتوزومب , استازولام , آسناپین , لرکانی دیپین , کریزوتینیب , دابرافنیب , استروپیپات , وازوپرسین , گرپافلوکساسین , هالوفانترین , نبیوولول , کوبیسیستات , فلیبانسرین , ریوسیگوآت , گلیسرول فنیل بوتیرات , تاسیملتئون , ونتوکلاکس , بداکیلین , پالبوسیکلیب , لوماکافتور / ایواکافتور , گیلتریتینیب , گلاسدگیب , پرفلوترن , گلیکوپیرونیوم توسیلات , بندروفلومتازید , گادوفوسوست , انترکتینیب , اولیندومایسین , تالازوپاریب , دیکلورفنامید , کلرپروتیکسن , فیداکسومیسین , سکوکینوماب

تداخل فارماکوکینتیکی: داروهایی که ادرار را قلیایی می کنند مانند مهار کننده های کربونیک انهیدراز، سدیم بیکربنات و دیورتیک های تیازیدی. این داروها حذف کلیوی کینیدین را کاهش می دهند.
مرتبط با فارماکوکینتیکی ناشناخته : تجویز همزمان کینیدین با آمیودارون و سایمتیدین سبب افزایش سطح سرمی کینیدین و در موارد نادر تجویز همزمان با نفیدیپین سبب کاهش سطح سرمی آن می شود.
حذف کبدی کینیدین در مصرف همزمان با فنوباربیتال، فنی توئین و ریفامپین که سبب القا سیتوکروم P450IIIA4 می شوند، سرعت بیشتری می یابد.
احتمالا به خاطر اثر رقابتی در مسیر متابولیسمی سیتوکروم P450IIIA4 سطح سرمی کینیدین در مصرف همزمان با کتوکونازول افزایش می یابد.
کلیرانس کبدی کینیدین در مصرف همزمان با وراپامیل به طور موثری کاهش یافته و سبب افزایش سطح سرمی و نیمه عمر دارو می شود.
کینیدین حذف دیگوکسین را کاهش داده و ممکن است سطح سرمی آن تا دو برابر هم افزایش یابد. در نتیجه در تجویز همزمان لازم است که دوز دیگوکسین کاهش یابد.
کینیدین توسط سیتوکروم P450IID6 متابولیزه نمی شود اما سطح سرمی درمانی آن سبب کاهش فعالیت سیتوکروم P450IID6 می شود. در مصرف همزمان کینیدین و داروهایی که توسط این سیتوکروم متابولیزه می شوند باید احتیاط شود.
احتمالا رقابت در سطح کلیرانس کلیوی سبب افزایش سطح سرمی پروکائینامید می شود.

هشدارها

مربوط به عوارض دارویی:

سمیت کبدی : سبب واکنش های مضر کبدی، مانند هپاتیت گرانولوماتوز می شود .

حساسیت دارویی

اثر آریتمی مضاعف: ممکن است سبب افزایش QT و به دنبال آن آریتمی torsade de pointes شود. این دارو جهت جلوگیری از افزایش QT  نیاز به تنظیم دوز دارد و مصرف آن در بیماران مبتلا یا مشکوک به نارسایی احتقانی قلب ممنوع است.  

مرتبط با بیماری:

آریتمی: داروهای ضد آریتمی در بیماران مبتلا به آریتمی دهلیزی اثر مثبتی در افزایش زنده ماندن نداشته اند و سبب بالا رفتن مرگ و میر در بیماران مبتلا به ناراحتی های ساختاری قلب و آریتمی و فلاتر های دهلیزی، شده اند.

اختلالات رسانایی: کینیدین می تواند نشانه های سندرم بیماری های سینوسی را پوشش داده و سبب برادی کاردی شود بنابراین باید در بیماران با خطر بلوک قلبی احتیاط شود.

اختلالات الکترولیتی: اختلالات الکترولیتی مخصوصا کاهش منیزیم و پتاسیم در شروع و طول دوره درمان با کینیدین باید اصلاح شوند.

نقص آنزیم G6PD: در بیماران  مبتلا به نقص آنزیم گلوکوز 6 فسفات دهیدروژناز ممکن است همولیز رخ دهد.

اختلال بطن چپ (نارسایی قلبی): در بیمارانی که خروجی بطن چپ کمی دارند ممکن است وضعیت بدتر شود. باید احتیاط شود.

نارسایی کبدی: در بیماران مبتلا به نارسایی کبدی دوز توصیه شده باید کاهش یافته و احتیاط صورت گیرد.

مصرف همزمان با داروهای دیگر

ضد آریتمی ها :  در مصرف همزمان با سایر داروهای ضد آریتمی احتیاط شود.

دیگوکسین: مصرف همزمان با دیگوکسین ممکن است اثرات سمی آن را افزایش دهد، دوز دیگوکسین تنظیم شود.

هنگام مصرف کینیدین ، ملح های مختلف دارو  با هم تعویض نشوند.

نکات قابل توصیه

تزریق سریع کینیدین ممکن است سبب افت فشار خون وضعیتی شدید و افتادن فرد شود.

در بیماران با ریسک بلوک کامل دهلیزی بطنی و فاقد پیس میکر، کینیدین فقط باید با احتیاط مصرف شود.

کینیدین با مکانیسم ناشناخته ای در مصرف همزمان با دیگوکسین سبب افزایش اثر ضد انعقادی آن شده و در مصرف همزمان باید دوز دیگوکسین کاهش یابد.

مصرف در بارداری

C ( داروهای گروه C فقط باید با تجویز پزشک مورد مصرف قرار بگیرد. خطرات ناشی از مصرف این گروه از داروها هنوز رد نشده است و یا اینکه مطالعات انسانی انجام نشده است و پزشک زمانی که احساس کند فواید مصرف این گروه از داروها از مضرات احتمالی آن بسیار بیشتر است و مصرف آن برای بیمار ضروری است تجویز انجام می‌دهد. )

مصرف در شیردهی

در شیرمادر ترشح می شود. نیاز به احتیاط شدید دارد.

دارو های مشابه

دیزوپیرامید | دیسوپیرامید , پروپافنون , لیدوکائین , مگزیلتین , فلکاینید | فلکایینید , پروکائین آمید , آرتمتر + لومفانترین , آتوواکوئون

برچسب ها