اطلاعات دارویی اتوپوزاید

اتوپساید با مهار متافاز در فیبروبلاست ها عمل کرده و عمدتا روی فاز G2 چرخه سلولی اثر می کند. با مهار DNA توپوایزومراز 2 یا با تشکیل رادیکال های ازاد باعث مهار سنتز DNA می شود.

اتوپوزاید با اثر گذاری در فاز Sو G2 چرخه سلولی باعث مهار ساخت DNA و RNA می شود و باعث مهار تکثیر انواع خاصی از سلولها می شود.

اتوپساید بصورت خوراکی حدودا نیمی از دارو جذب می شود. در مصرف وریدی طی یک فرایند دو مرحله ای توزیع ، ابتدا نیمه عمر 5/1 ساعت می باشد و بعد از حذف نهایی حدود 11-4 ساعت می شود.
حجم توزیع دارو حدود 29-18 لیتر است و اگرچه وارد مایع مغزی نخاعی و تومورهای مغزی می شود اما غلظت آن کمتر از غلظت سیستمیک دارو می باشد. دارو متابولیسم کبدی دارد و از طریق ادرار و مدفوع می شود.

سرطان بیضه , سرطان ریه از نوع سلول کوچک , سارکوم کاپوزی ناشی از بیماری ایدز

بزرگسالان : سرطان بیضه :
وریدی (همراه با سایر داروها) 50-100 mg/m2 روزانه یک بار تا 5 روز یا 100 mg/m2 وریدی روزانه یک بار در روزهای 3،1 و 5
دارودرمانی هر 3 تا 4 هفته تکرار شود. میزان دوز دارو بایستی براساس میزان سرکوب مغز استخوان حاصل از داروهای شیمی درمانی تعیین شود.
سرطان ریه از نوع سلول کوچک :
وریدی (همراه با سایر داروها) 35 mg/m2 روزانه تا 4 روز یا 50 mg/m2 وریدی روزانه تا 5 روز
خوراکی (همراه با سایر داروها) 70mg روزانه ذتا 4 روز یا 100 mg روزانه تا 5 روز
دارودرمانی هر 3 تا 4 هفته یک مرتبه صورت می گیرد.
در صورت وجود اختلال کلیوی دوز دارو بایستی به 75 درصد دوز معمول کاهش یابد.

سابقه حساسیت مفرط به دارو یا اجزای آن

تهوع , سردرد2 , استفراغ , اسهال , تپش قلب , بی اشتهایی , نوروپاتی محیطی , دردهای شکمی , پاراستزی , ریزش مو , سمیت کبدی , واکنش انافیلاکسی , موکوزیت , ازوفاژیت , سرکوب مغز استخوان ( کاهش سلولهای خونی) , راش , افت فشارخون , آریتمی

اپرپیتانت , بلئومایسین , تراستوزوماب , کاربامازپین , دی سولفیرام , کلوزاپین , واکسن مننگوکوک کنژوگه , سارسایکلین

داروهای ضد نئوپلاسم - واکسن های زنده - آنتی بادی های مونوکلونال

در حین و بعد از درمان با اتوپوزاید بایستی بیمار از لحاظ سرکوب مغز استخوان بررسی شود چرا که این عارضه اصلی ترین عامل محدود کننده دوز دارو می باشد.
اتوپوزاید ممکن است آنافیلاکسی نیز ایجاد کند ( تب، لرز، تاکیکاردی، برونکواسپاسم، دیس پنه و کاهش فشارخون)، دوز داروی وریدی و نیز سرعت تزریق دارو در ایجاد واکنش های مشابه آنافیلاکسی نقش بسزایی دارد و حتما بایستی انفوزیون آهسته صورت گیرد.

در صورت بروز عوارض جانبی شدید بنا به تشخیص پزشک بایستی یا دوز دارو کاهش یابد یا دارو تغییر کند.
در صورت کاهش سطح آلبومین ریسک ایجاد عوارض جانبی افزایش می یابد.
بعلت احتمال کاهش رده های خونی، مقاومت بدن به عفونت کاهش می یابد و احتمال خون ریزی بعلت کاهش پلاکت ها افزایش می یابد.

D ( در این گروه از داروها، مطالعات و نتایج حاصل از آن بیانگر وجود خطر برای جنین انسان است. زمانی که استفاده از دارو برای زنان باردار اجتناب ناپذیر است و خطرات احتمالی پذیرفته شده است، پزشک دارو را تجویز می کند. )

تنی پوزاید , کابازی تاکسل , اماستاکسین