Pioglitazone
اطلاعات دارویی پیوگلیتازون
پیوگلیتازون Pioglitazone
دارویی از گروه تیازولیدین دیون هاست که برای کاهش قند خون در بیماری دیابت استفاده می شود .
مکانیسم اثر
پیوگلیتازون آگونیست شدیدا انتخابی گیرنده های حساس به انسولین می باشد (نظیر گیرنده هایی که در بافت های چربی, کبد و عضلات اسکلتی قرار گرفته اند) و با اتصال به آن باعث کاهش مقاومت سلول به انسولین و نهایتا کاهش قند خون می شود.
فارماکودینامیک
یک داروی تیازولیدین دیون است که عملکردش وابسته به حضور انسولین است . این دارو با کاهش مقاومت سلولهای محیطی و سلولهای کبدی به انسولین باعث افزایش اثربخشی انسولین موجود و کاهش برون ده قند از کبد می شود بدون این که ترشح انسولین را افزایش دهد .
فارماکوکینتیک
جذب : به صورت خوراکی مصرف شده و زمان اوج اثرآن ۲ ساعت است که در حضورغذا به ۳ تا ۴ ساعت می رسد.
توزیع : میانگین حجم توزیع ظاهری آن پس از تجویز تک دوز خوراکی 0.63 لیتر بر کیلوگرم وزن بدن است. این دارو اتصال پروتئینی بسیار بالایی دارد (۹۹ درصد) که اساسا به آلبومین است .
متابولیسم : پیوگلیتازون به طور وسیعی توسط هیدروکسیلاسیون و اکسیداسیون متابولیزه می شود. متابولیت ها نیز خود به کونژوگه های گلوکورونید یا سولفات تبدیل می شوند. متابولیت های M3 و M4 متابولیت های فعال اصلی در گردش خون انسان هستند .
دفع و حذف : پیرو تجویز خوراکی، حدود 15 تا 30 درصد دارو از ادرار بازیابی می شود. دفع کلیوی دارو بسیار ناچیز است و دارو عمدتا به صورت متابولیت ها و کونژوگه هایشان و چه به صورت دست نخورده در صفرا ترشح و از طریق مدفوع دفع می شود .
مقدار مصرف پیوگلیتازون
دیابت نوع دو
بدون نارسایی قلبی : ابتدا روزانه 15 تا 30 میلی گرم. در ادامه براساس پاسخ بیمار توسط اندازه گیری HbA1c : به میزان
15 تا 45 میلی گرم روزانه
دارای نارسایی قلبی : روزانه 15 میلی گرم. در ادامه براساس پاسخ بیمار توسط اندازه گیری HbA1c : به میزان
15 تا 45 میلی گرم روزانه
حداکثر دوز روزانه در همه بیماران 45 میلی گرم می باشد .
مصرف این دارو به صورت یک بار در روز می باشد .
عملکرد و بی ضرری دارو در افراد زیر 18 سال ثابت شده نیست .
هشدارها
این دارو ممکن است با احتباس آب و مایعات باعث بدتر شدن یا حتی ایجاد نارسایی قلبی شود. بنابراین بیماران بایستی تحت نظر باشند و در صورت ایجاد علائم , دارو قطع شده و اقدام درمانی لازم صورت گیرد.
پیوگلیتازون ممکن است باعث هایپوگلایسمی شود خصوصا در زمان مصرف با سایر داروهای کاهنده قند, بنابراین در هنگام افزودن این دارو به رژیم دارویی بیمار, بایستی تنظیم همه داروها مجدد انجام شود .
بعلت احتمال اثرگذاری روی کبد, بصورت دوره ای تست های کبدی انجام شود.
در بیماران مبتلا به ادم بعلت ویژگی پیوگلیتازون در احتباس مایعات مصرف دارو بایستی با احتیاط صورت پذیرد. این دارو ممکن است باعث افزایش ریسک شکستگی استخوان شود .
نکات قابل توصیه
این دارو روزانه یکبار و بدون توجه به غذا مصرف میشود. بیماران دیابتی بایستی رژیم غذایی کنترل شده از لحاظ دریافت کربوهیدرات ها داشته باشند. علائم و نشانه های بالا رفتن و نیز افت قند خون بایستی مد نظر باشد .
نشانه های اختلال در عملکرد کبدی (تغییر رنگ مدفوع و ادرار, تهوع, استفراغ, درد شکمی و بی اشتهایی) بایستی گزارش شوند.
در صورت بارداری یا تصمیم به باردار شدن یا ایجاد علائمی مانند کوتاهی نفس , ادم و یا سایر علائم نارسایی قلبی با پزشک مشورت شود.
پرسش از دکتر داروساز