اطلاعات دارویی اسپارفلوکساسین

عمل باکتریسیدال اسپارفلوکساسین ناشی از مهار آنزیم های توپوایزومراز دو (DNA جیراز) و توپوایزومراز چهار است که برای تکثیر DNA باکتری ها، رونویسی، ترمیم و نوترکیب مورد نیاز است.

شرایط نگه داری
دارو را در ظرف در بسته و در دمای اتاق و به دور از گرما، رطوبت و نور مستقیم نگهداری کنید. از انجماد خودداری کنید.
جذب
پس از تجویز خوراکی به خوبی با فراهمی زیستی مطلق 92٪ جذب می شود. با تجویز شیر یا مواد غذایی بی اثر می شود، مصرف همزمان آنتی اسیدها حاوی هیدروکسید منیزیم و هیدروکسید آلومینیوم باعث کاهش فراهمی زیستی خوراکی اسپارفلوکساسین به میزان 50٪ می شود.
متابولیسم
کبدی: در مرحله اول با استفاده فاز دو از گلوکورونیداسیون متابولیزه می شود تا یک ترکیب کونژوگه گلوکورونید ایجاد شود. متابولیسم از سیستم آنزیم سیتوکروم P450 استفاده یا تداخل نمی کند.
نیمه عمر حذف
میانگین نیمه عمر حذف ترمینال 20 ساعت (محدوده زمانی 30-16 ساعت). در بیمارانی که اختلال کلیوی دارند، طولانی میشود(کلیرانس کراتینین کمتر از 50 میلی لیتر در دقیقه)

برای درمان بزرگسالان مبتلا به عفونتهای زیر ناشی از گونه های مستعد میکروارگانیسم ها: پنومونی اکتسابی از جامعه ناشی از کلامیدیا پنومونیه، هموفیلوس انفلوانزا، هموفیلوس پاراانفلوانزا، موراکسلا کاتارالیس، مایکوپلاسما پنومونیه یا استرپتوکوک پنومونیه، تشدید باکتریایی حاد و برونشیت مزمن توسط کلامیدیا پنومونیه، انتروباکتر کولاسه، هموفیلوس آنفلوانزا، هموفیلوس پارا انفلوانزا، کلبسیلا پنومونیه، موراکسلا کاتارالیس، استافیلوکوکوس ارئوس یا استرپتوکوکوس پنومونیه)

دوز معمول بزرگسالان برای برونشیت
تشدید باکتریایی حاد برونشیت مزمن:
400 میلی گرم خوراکی یک بار به عنوان دوز بارگیری و پس از آن 200 میلی گرم خوراکی یک بار در روز پس از آن برای مدت کل 10 روز.
دوز معمول بزرگسالان برای Leprosy - Borderline
روزانه 200 میلی گرم خوراکی.
بسته به پاسخ بالینی و هیستوپاتولوژیک ممکن است برای چندین ماه تا 1 سال درمان لازم باشد.
اسپارفلوکساسین با موفقیت در تعداد محدودی از بیماران به تنهایی مورد استفاده قرار گرفته است یا همراه رژیم توصیه شده توسط سازمان جهانی بهداشت شامل ریفامپین، داپسون و کلوفازمین به کار میرود.
دوز معمول در بزرگسالان برای Leprosy - Lepromatous
روزانه 200 میلی گرم خوراکی.
بسته به پاسخ بالینی و هیستوپاتولوژیک ممکن است برای چندین ماه تا 1 سال درمانی لازم باشد.
اسپارفلوکساسین با موفقیت در تعداد محدودی از بیماران به تنهایی مورد استفاده قرار گرفته است یا همراه رژیم توصیه شده توسط سازمان جهانی بهداشت شامل ریفامپین، داپسون و کلوفازمین به کار میرود.
دوز معمول بزرگسالان برای پنومونی
پنومونی اکتسابی از جامعه:
400 میلی گرم خوراکی یک بار به عنوان دوز بارگیری و پس از آن 200 میلی گرم خوراکی یک بار در روز پس از آن برای مدت کل 10 روز.

اسپارفلوکساسین در بیمارانی که سابقه واکنشهای حساسیت به نور دارند ، منع مصرف دارد.

بیشتر رایج
تاول
خارش
قرمزی پوست
احساس سوزش پوست
راش پوستی
تورم پوست
نادر
کرامپ یا درد شکم یا معده (شدید)
تندرنس شکم
اسهال (آبکی و شدید)، که ممکن است خون در ان نیز باشد.
تب
درد، التهاب یا تورم در شانه ها یا دست ها

سیزاپراید , ترفنادین , اریترومایسین , الانزاپین , اندانسترون , اکترئوتاید استات , ایمی پرامین , پاروکستین , تریکلابندازول , ورینوستات , انترکتینیب , ازوگامیسین , پیپراکوئین , دسلورلین , تلاپرویر , دگارلیکس , گنادورلین , لوفکسیدین , انکورافنیب , ایووزیدنیب , پروبوکول , نورفلوکساسین , فوسکارنت , کریزوتینیب , دابرافنیب , گاتی فلوکساسین , ماسیمورلین , نافارلین , پالیپریدون , پیماوانسرین , تلاوانسین , ومورافنیب , سریتینیب , پاسیروتاید , پازوپانیب , فوس فنی توئین , دیو تترابنازین , ایلوپریدون , پانوبینوستات , ریبوسیکلیب , ایبوتیلاید , دوفتیلید , فلبامات , لومفانترین , ایوابرادین , نلفیناویر , دروندارون , مفلوکین , اریبولین , اینوتوزوماب , تورمیفن , تلیترومایسین , دولاسترون , میفه پریستون , بوسرلین , هیسترلین , پروکلرپرازین , ریتوناویر , سرتیندول , کلروکین , کینین , رانولازین , ساکویی ناویر | ساکیناویر , افاویرنز , تاموکسیفن , بوپرنورفین , مزوریدازین , سدیم فسفات (وریدی ) , اس سیتالوپرام , لوپرولاید استات , فلکاینید | فلکایینید , کلوفازیمین , سیکلوبنزاپرین , ونلافاکسین , کلاریترومایسین , کلرپرومازین , کلوزاپین , کلومیپرامین , سولیفناسین , متادون , موکسی فلوکساسین , نیلوتینیب , هالوپریدول , هیدروکسی کلروکین , واردنافیل , سانی تینیب , سوتالول , سورافنیب , سیپروفلوکساسین , گالانتامین , گرانیسترون , تریمی پرامین , تولترودین , تیوریدازین , دسیپرامین , دیزوپیرامید | دیسوپیرامید , ریسپریدون , پرفنازین , پروپافنون , پیموزاید , تترابنازین , ترازودون , تریپتورلین , وندتانیب , پالونوسترون , پردنیزون , بپریدیل , پرومازین , داساتینیب , وازوپرسین , هالوفانترین , استوهگزامید , ورنا کالانت , لنواتینیب , گیلتریتینیب , گلاسدگیب , پرفلوترن , پیتولیسانت

1-در مصرف اسپارفلوكساسین در كودكان تا 18 سالگی احتیاط لازم است زیرا نشان داده شده است كه داروهای مشابه باعث ایجاد مشکلات رشد استخوان در حیوانات جوان می شوند. با این وجود، در صورت عدم استفاده از داروهای دیگر، پزشك شما ممكن است استفاده از اسپارفلوكساسین را انتخاب كند.
2-برخی از افرادی که اسپارفلوکساسین مصرف می کنند نسبت به حالت عادی ممکن است نسبت به نور خورشید حساس تر شوند. قرار گرفتن در معرض نور خورشید، حتی برای مدت زمان کوتاه، ممکن است باعث آفتاب سوختگی شدید شود. راش پوستی، قرمزی، خارش یا تغییر رنگ یا تغییر دید شود. با شروع مصرف اسپارفلوکساسین:
-در صورت امکان، در صورت مصرف اسپارفلوکساسین و به مدت 5 روز بعد از قطع مصرف اسپارفلوکساسین، از نور مستقیم آفتاب به خصوص بین ساعات 10:00 صبح و 3 بعد از ظهر خودداری کنید.
-لباسهای محافظتی از جمله کلاه و عینک آفتابی بپوشید.
-از محصول ضد آفتاب استفاده کنید که حداقل 15 درصد فاکتور محافظت از پوست (SPF) داشته باشد. برخی از بیماران ممکن است به محصولی با SPF بالاتر نیاز داشته باشند، به خصوص اگر دارای چهره ای مناسب باشند. با این حال، پوشیدن یک محصول بلوک کننده نور خورشید در هنگام مصرف اسپارفلوکساسین مانع از واکنش در برابر نور خورشید نخواهد شد. اگر در این باره سؤالی دارید، با متخصص بهداشت خود مشورت کنید.
3-اسپارفلوکساسین به ندرت ممکن است باعث التهاب یا حتی پاره شدن تاندون (بندی که عضلات را به استخوانها می چسباند) باشد. اگر بعد از تمرین دچار درد ناگهانی در تاندون شدید (به عنوان مثال در مچ پا، پشت زانو یا پا، شانه، آرنج یا مچ دست)، مصرف اسپارفلوکساسین را متوقف کرده و به پزشک خود مراجعه کنید. استراحت کنید و ورزش نکنید تا زمانی که پزشک اطمینان پیدا کند که تاندون جراحت پیدا نکرده یا پاره نشده است.
4-اسپارفلوکساسین در بیمارانی که سابقه واکنشهای ازدیاد حساسیت به نور دارند، منع مصرف دارد.

1-اسپارفلوکساسین در بیماران سالخورده مورد بررسی قرار گرفته است و مشخص نشده است که باعث ایجاد عوارض جانبی یا مشکلات دیگری که در بزرگسالان جوانتر شده است، می شود.
2-وجود سایر مشکلات پزشکی ممکن است در استفاده از اسپارفلوکساسین تأثیر بگذارد. در صورت بروز سایر مشکلات پزشکی، حتماً به پزشک خود اطلاع دهید، به خصوص:
-بیماری مغز یا نخاع ، از جمله سخت شدن شریان ها در مغز، یا صرع یا سایر تشنج — اسپارفلوکساسین ممکن است احتمال بروز صرع (تشنج) را افزایش دهد.
-مشکلات ریتم قلب
-مشکلات قلبی یا خونی که می تواند منجر به مشکلات ریتم قلب شود — اسپارفلوکساسین می تواند باعث مشکلات ریتم قلب شود
-بیماری کلیه — به دلیل حذف کندتر از بدن، اثر اسپارفلوکساسین ممکن است افزایش یابد.
-ازدیاد حساسیت پوست به نور خورشید (قبلی) - افزایش خطر واکنش شدید به نور خورشید ناشی از اسپارفلوکساسین
3-اسپارفلوکساسین ممکن است با وعده های غذایی یا معده خالی یا همراه با محصولات حاوی شیر و یا محصولات حاوی کافئین مصرف شود.
4-در حالی که با اسپارفلوکساسین درمان می شوید، مایعات زیادی بنوشید. نوشیدن آب اضافی به جلوگیری از برخی اثرات ناخواسته اسپارفلوکساسین کمک می کند.
5-اسپارفلوکساسین در صورت وجود مقدار ثابت در خون یا ادرار بهتر عمل می کند. برای کمک به ثابت نگه داشتن مقدار، هیچ دوز دارو را از دست ندهید. همچنین بهتر است دوزها را در زمان یکسان از روز و شب مصرف کنید. به عنوان مثال، اگر قرار است یک دوز در روز مصرف کنید، سعی کنید هر روز آن را در همان ساعت مصرف کنید.
6-در صورت مصرف آنتی اسیدهای حاوی کلسیم، منیزیم یا آلومینیوم، مکمل های آهن، سوکرالفات یا روی، از استفاده همزمان با اسپارفلوکساسین ، خودداری کنید. بهتر است این داروها را حداقل 4 ساعت پس از مصرف اسپارفلوکساسین مصرف کنید. با این داروها ممکن است اسپارفلوکساسین به درستی عمل نکند.
7-اگر واکنش شدید نسبت به نور خورشید داشتید، با پزشک خود مشورت کنید. برای 5 روز آینده یا تا زمانی که واکنش متوقف شود از نور مستقیم خورشید و نور مصنوعی خودداری کنید.

C ( داروهای گروه C فقط باید با تجویز پزشک مورد مصرف قرار بگیرد. خطرات ناشی از مصرف این گروه از داروها هنوز رد نشده است و یا اینکه مطالعات انسانی انجام نشده است و پزشک زمانی که احساس کند فواید مصرف این گروه از داروها از مضرات احتمالی آن بسیار بیشتر است و مصرف آن برای بیمار ضروری است تجویز انجام می‌دهد. )

مطالعات حیوانی تأثیر نامطلوبی را نشان داده است و هیچ مطالعه کافی در زنان باردار وجود ندارد و یا هیچ مطالعه حیوانی انجام نشده است و هیچ مطالعه کافی در زنان باردار وجود ندارد.

در زنان مطالعات کافی برای تعیین خطر نوزاد هنگام استفاده از این دارو در دوران شیردهی وجود ندارد. قبل از مصرف این دارو در هنگام شیردهی، مزایای احتمالی در برابر خطرات احتمالی را مقایسه کنید.

فلروکساسین , گرپافلوکساسین