اطلاعات دارویی آلدوسترون

● مکانیسم اصلی اثر آلدوسترون از طریق اتصال آن به گیرنده های معدنی کورتیکوئید در کلیه، قلب و سایر بافت ها است.

● هنگامی که آلدوسترون به این گیرنده ها متصل می شود، باعث جذب مجدد سدیم و آب از ادرار به جریان خون می شود و در عین حال یون های پتاسیم و هیدروژن را به داخل ادرار دفع می کند.

● این فرآیند باعث افزایش حجم خون و افزایش فشار خون می شود.

● عدم تعادل در تولید آلدوسترون، چه بیش از حد (همانطور که در آلدوسترونیسم اولیه دیده می شود) یا کمبود، می تواند منجر به شرایط مختلف سلامتی مرتبط با تعادل مایعات و الکترولیت ها شود.

● فارماکودینامیک داروهایی که بر RAAS تأثیر می‌گذارند، مانند آنتاگونیست‌های گیرنده آلدوسترون، مهارکننده‌های ACE و ARBs، شامل تعدیل اعمال آلدوسترون و آنژیوتانسین II است.

● این داروها باعث کاهش احتباس سدیم و آب، کاهش حجم خون و کاهش فشار خون می شوند.

● با مسدود کردن آلدوسترون یا مهار تبدیل آنژیوتانسین I به آنژیوتانسین II، این داروها می توانند به مدیریت شرایطی مانند فشار خون بالا و آلدوسترونیسم اولیه کمک کنند.

● فارماکوکینتیک این داروها شامل جذب، توزیع، متابولیسم و دفع آنها بسته به داروی خاص متفاوت است.

● برخی ممکن است به صورت خوراکی مصرف شوند، در حالی که برخی دیگر به صورت داخل وریدی تجویز می شوند.

● معمولاً در کبد متابولیزه می شوند و عمدتاً از طریق ادرار دفع می شوند.

● ملانوم متاستاتیک
● کارسینوم متاستاتیک سلول کلیه

● دوز آلدسلوکین بر اساس وضعیت پزشکی خاص، وزن بدن و پاسخ به درمان توسط یک متخصص و با دقت تعیین می شود.

● آلدسلوکین معمولاً به صورت انفوزیون داخل وریدی در بیمارستان یا محیط بالینی تجویز می شود.

● رژیم درمانی ممکن است شامل چرخه های متعدد انفوزیون و به دنبال آن دوره های استراحت باشد تا بدن بتواند از عوارض جانبی بالقوه بهبود یابد.

● برنامه دوز و مدت درمان ممکن است بسته به نوع و مرحله سرطان تحت درمان متفاوت باشد.

● حساسیت مفرط: آلدسلوکین در افراد با حساسیت مفرط شناخته شده به دارو یا هر یک از اجزای آن منع مصرف دارد.

● اختلال عملکرد اندام: بیماران با اختلال شدید عملکرد اندام، مانند نارسایی کبد یا نارسایی کلیه، ممکن است کاندیدای مناسبی برای درمان آلدسلوکین نباشند.

● سندرم نشت مویرگی: یکی از مهم‌ترین عوارض جانبی آلدسلوکین، سندرم نشت مویرگی است که با نشت مایع و پروتئین از رگ‌های خونی مشخص می‌شود که منجر به ادم و اختلال عملکرد اندام بالقوه می‌شود.

● تب، لرز و خستگی: علائم شبیه آنفولانزا در طول درمان شایع است.

● تهوع، استفراغ و اسهال: اختلالات گوارشی اغلب مشاهده می شود.

● فشار خون پایین: آلدسلوکین ممکن است به دلیل اثراتی که بر رگ های خونی دارد باعث افت فشار خون شود.

● سمیت کبد و کلیه: افزایش آنزیم های کبدی و اختلال عملکرد کلیه ممکن است رخ دهد.

● داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی
● کورتیکواستروئیدها

● عوارض جانبی جدی: آلدسلوکین می تواند عوارض جانبی شدید و بالقوه تهدید کننده زندگی، از جمله سندرم نشت مویرگی، که می تواند منجر به تجمع مایع در بافت ها و اندام های بدن شود، ایجاد کند.

● فعال سازی سیستم ایمنی: درمان با آلدسلوکین ممکن است سیستم ایمنی بدن را بیش از حد فعال کند و منجر به واکنش های خود ایمنی و افزایش حساسیت به عفونت ها شود.

● افراد مبتلا به اختلالات شناخته شده غده آدرنال یا فشار خون بالا باید از نظر شرایط مرتبط با آلدوسترون به دقت تحت نظر باشند.

● در دوران بارداری، سطح آلدوسترون ممکن است به دلیل نوسانات هورمونی تغییر کند، اما این یک فرآیند فیزیولوژیکی طبیعی است.

● با این حال، شرایط پزشکی خاص مرتبط با آلدوسترون باید در طول بارداری کنترل و مدیریت شود تا از سلامت مادر و جنین اطمینان حاصل شود.