اطلاعات دارویی انفلوران

مکانیسم اثر

انفلوران با افزایش سیالیت غشا باعث فعال کردن آنزیم ATP آز وابسته به کلسیم در رتیکولوم سارکوپلاسمیک می شود. از طرفی انفلوران  با اثر گذاری روی رسپتورهای گلوتامات, گلایسین و گابا و کاهش دپلاریزاسیون باعث ایجاد شرایط لازم جهت القای بیهوشی و ادامه آن می شود.

فارماکودینامیک

انفلوران یک داروی بی هوشی عمومی است که برای ایجاد و ادامه بی هوشی و القای بی دردی استفاده می شود. این دارو باعث القای شلی عضلات و کاهش حساسیت آنها به درد می شود. از طرفی باعث تغییر فعالیت کانال ها و نحوه برقراری ارتباط سلول ها با هم می شود که روی پتانسیل عمل سلول اثر می گذارد.

 القای بی هوشی و ریکاوری از بی هوشی با انفلوران سریع است. این دارو اندکی سبب تحریک ترشح بزاق یا ترشحات برونشیال می شود. رفلکس های حلقی با این دارو به طور معنی داری سرکوب می شود. در سیستم قلبی عروقی باعث کاهش مقاومت عروق سیستمیک و در نتیجه کاهش فشار متوسط شریانی و در ادامه تاکیکاردی رفلکسی می شود.

انفلوران همچنین سبب کاهش مقاومت عروق کرونری را شده و حساسیت سلول های قلب به کاتکول آمین ها را کم می کند. انفلوران یک تضعیف کننده تنفسی قوی است و حجم تنفس را کاهش می دهد اما تعداد تنفس را افزایش می دهد. این دارو همچنین باعث اتساع برونش ها می شود.

اثرات انفلوران در سیستم اعصاب مرکزی تضعیف هوشیاری است و اثرات ضد دردی کمی دارد. این دارو باعث افزایش جریان خون مغزی شده و ممکن است فعالیت تونیک کلونیک مشابه تشنج در الکتروانسفالوگرام ایجاد کند. انفلوران کاهش دهنده تون عضلات اسکلتی می باشد و در سیستم ادراری تناسلی، جریان خون کلیوی و سرعت فیلتراسیون گلومرولی و تون رحم در زنان باردار را کاهش می دهد.

فارماکوکینتیک

انفلوران به صورت استنشاقی استفاده شده و به سرعت از ریه ها جذب خون می شود و شروع اثر سریع دارد. طول اثر دارو نیز کوتاه است و بستگی به میزان جریان خون بافتی دارد.

حجم توزیع انفلوران و نیمه عمر آن مشخص نیست. این دارو متابولیسم کبدی ناچیزی دارد و روش دفع داروی متابولیزه شده مشخص نیست. اتصال پروتئینی دارو حدود 97 درصد است.   

موارد مصرف انفلوران

القای بی هوشی عمومی , القای بی دردی برای زایمان واژینال

مقدار مصرف انفلوران

• القای بیهوشی

استنشاق 2 تا 4.5 درصد انفلوران همراه با اکسیژن با یا بدون نیتروس اکساید طی 7 تا 10 دقیقه بی هوشی ایجاد می کند.

• حفظ بیهوشی

در ادامه برای حفظ شرایط بی هوشی 0.5 تا 3 درصد انفلوران استنشاق می شود (حداکثر 3 درصد)

• بی دردی جهت زایمان

0.25 تا 1 درصد انفلوران برای زایمان واژینال (اثر بی دردی معادل 30 تا 60 درصد نیتروس اکساید ایجاد می کند).

موارد منع مصرف

هایپرترمی بدخیم , اختلالات تشنجی , حساسیت مفرط به این دارو , استعداد ژنتیکی به هایپرترمی بدخیم

عوارض جانبی انفلوران

تهوع , استفراغ , آریتمی , افت فشار خون , التهاب گوارشی , افزایش ساخت گلبولهای قرمز , هایپرترمی بدخیم , لرز بعد از عمل جراحی , اختلال عملکرد کبد بعد از عمل جراحی و هپاتیت , تضعیف تنفسی , هایپوکسی , افزایش ترانس آمینازها , علائم شبه تشنج در بیهوشی عمیق

تداخلات دارویی

فنتانیل , وکرونیوم , روکورونیوم , اپی نفرین , نوراپی نفرین , دی اتیل پروپیون , مفلوکین , لیز دگزامفتامین | لیس دکس آمفتامین , دوکساپرام , بنزهیدروکدون/استامینوفن

• داروهای شل کننده عضلانی غیر دپلاریزان: مصرف همزمان با انفلوران ممکن است باعث طولانی شدن زمان برگشت از انسداد عصبی عضلانی شود بنابراین دوز شل کننده عضلات باید کاهش یابد.
• اپی نفرین و نوراپی نفرین: در استفاده همزمان سبب ممکن است سبب تحریک پذیری بطنی، آریتمی جدی قلبی و مرگ شود.
• مهار کنندگان MAO: در مصرف همزمان سبب هایپوتانسیون یا هایپرتانسیون می شوند.

هشدارها

• مصرف انفلوران ممکن است باعث افزایش سطح پتاسیم خون شود که احتمال ایجاد آریتمی قلبی را به وجود می آورد. این آریتمی در کودکان ممکن است باعث مرگ بعد از عمل جراحی شود.
• بیمارانی که مبتلا به اختلالات نوروماسکولار هستند (مانند دیستروفی دوشن) بیشتر مستعد این عارضه می باشند. مصرف همزمان انفلوران با سوکسینیل کولین در بیشتر موارد ایجاد این عارضه (و نه همه) وجود داشته است.
• در افراد مستعد, انفلوران ممکن است باعث ایجاد هایپرترمی بدخیم شود. این اختلال علائم غیر اختصاصی مانند سختی عضلات, افزایش ضربان قلب, افزایش تعداد تنفس, سیانوز, آریتمی و فشارخون نامنظم را شامل می شود.
• افزایش عمق بیهوشی با انفلوران ممکن است باعث تغییر در الکتروانسفالوگرام شود و مواردی از عدم فعالیت الکتریکی مغز که نشانگر تشنج است ثبت شود.
• از آنجا که سطح بی هوشی ممکن است به سادگی و سریعا تغییر کند؛ تنها باید از تبخیر کننده هایی که غلظت های قابل پیش بینی از دارو را تهیه می کنند استفاده کرد. افت فشارخون و تغییرات تنفس باید به دقت تحت نظر باشد.
• انفلوران در بیمارانی که به بیهوش کننده های هالوژنه حساسیت دارند ممکن است سمیت کبدی ایجاد کند.

نکات قابل توصیه

در صورت وجود هرکدام از موارد زیر قبل از مصرف دارو با پزشک مشورت شود:

• بارداری یا قصد بارداری, شیردهی, مصرف هرگونه دارو و حساسیت به داروها یا غذاها.
• انفلوران ممکن است باعث کاهش عملکرد ذهنی شود که طی 2 تا 3 روز بعد از مصرف دارو عارضه برطرف می شود. در این مدت از رانندگی و کارهایی که نیاز به هوشیاری دارند خودداری کنید.
• مانند سایر داروهای بی هوشی, تغییرات اندکی در خلق و خوی بیمار ایجاد می شود که ممکن است تا 6 روز بعد از مصرف دارو نیز ادامه یابد.

مصرف در بارداری

گروه B ( در این گروه از داروها، مطالعات بر روی حیوانات باردار نشانگر این بود که دارو خطری بر روی جنین ندارد، اما مطالعات کافی روی زنان باردار برای میزان خطر روی جنین در سه ماهه اول بارداری انجام نشده است.)

دارو های مشابه

دسفلوران , ایزوفلوران , سووفلوران , نیتریک اکساید