اطلاعات دارویی پروکائین

پروکائین هیدروکلراید یک استراسید پارا آمینوبنزوئیک و یک بی حس کننده موضعی است. به خاطر نفوذ کم آن در غشاهای سالم مخاطی کاربرد آن برای سطح موثر نیست و عمدتاً به صورت تزریقی مصرف می شود اگرچه به طور کلی توسط لیدوکائین و دیگر بی حس کننده های موضعی جایگزین شده است

پروکائین مانند کوکائین مزیت انقباض عروق خونی را دارد که بر خلاف سایر بی حس کننده های موضعی مانند لیدوکائین، موجب کاهش خونریزی می شود.

متابولیسم: با استراز پلاسما به پابا تجزیه می شود.

راه حذف: با عملکرد کلیوی عادی به سرعت از توبول ها دفع می شود.

نیمه عمر: 7.7 دقیقه

داروی پروکائین فقط با تجویز پزشک توسط فرد حرفه ای در موضع تزریق می شود.

در صورت طولانی شدن یا تشدید این علایم کمتر جدی به پزشک مراجعه کنید: بی حسی، سوزن سوزن شدن، درد خفیف در یا اطراف محل تزریق

اگزازپام , سولفادیازین , سوکسینیل کولین , سیس آتراکوریوم , فلورازپام , لورازپام , سولفادوکسین , کلوبازام , پانکرونیوم , روکورونیوم , میواکوریوم , استازولام , هالازپام , تروپیسترون , سارسایکلین , اماداساکلین

کلورازپات - کوآزپام - تیلمانوسپت -سدیم نیتریت

• پروکائین در بارداری ایمن نیست. بهتر است در شیردهی استفاده نشود.
• میاستنی گراویس: پروکائین وریدی دریافت نشود.
• نقص پسودوکولین استراز ژنتیکی: پروکائین تزریقی مصرف نشود.
• لوپوس اریتماتوز سیستمیک: پروکائین موجب تشدید آن می شود.استفاده نشود.

به خاطر کاهش حس موضع بعد از تزریق پروکائین احتیاط کنید تا موضع آسیب نبیند.

C ( داروهای گروه C فقط باید با تجویز پزشک مورد مصرف قرار بگیرد. خطرات ناشی از مصرف این گروه از داروها هنوز رد نشده است و یا اینکه مطالعات انسانی انجام نشده است و پزشک زمانی که احساس کند فواید مصرف این گروه از داروها از مضرات احتمالی آن بسیار بیشتر است و مصرف آن برای بیمار ضروری است تجویز انجام می‌دهد. )

تتراکائین , لیدوکائین , روپیواکائین