آپومورفین Apomorphine
● اپومورفین دارویی است که برای درمان علائم حرکتی بیماری پارکینسون، به ویژه دورههای "خاموش" که داروها به طور موثر علائم را کنترل نمیکنند، استفاده میشود.
● این دارو متعلق به دسته داروهایی است که به عنوان آگونیست های دوپامین شناخته می شوند و با تحریک گیرنده های دوپامین در مغز عمل می کنند.
● با افزایش فعالیت دوپامین، آپومورفین به بهبود عملکرد حرکتی و کاهش دفعات و مدت دوره های "خاموش" کمک می کند.
مکانیسم اثر
● آپومورفین به عنوان آگونیست گیرنده دوپامین عمل می کند.
● مستقیماً گیرندههای دوپامین را در مغز تحریک میکند و بهطور خاص زیرگروههای گیرنده D2 و D3 را هدف قرار میدهد.
● با فعال کردن این گیرنده ها، آپومورفین به بازگرداندن تعادل دوپامین، یک انتقال دهنده عصبی که در کنترل حرکتی نقش دارد، کمک می کند.
● این مکانیسم به کاهش نوسانات حرکتی و بهبود عملکرد حرکتی در بیماران مبتلا به بیماری پارکینسون کمک می کند.
فارماکودینامیک
● فارماکودینامیک آپومورفین شامل تعامل آن با گیرنده های دوپامین در مغز است.
● با تحریک گیرنده های D2 و D3، انتقال عصبی دوپامینرژیک را افزایش می دهد و منجر به بهبود عملکرد حرکتی و کاهش نوسانات حرکتی می شود.
فارماکوکینتیک
● پس از تزریق زیر جلدی، آپومورفین به سرعت در جریان خون جذب می شود.
● حداکثر غلظت پلاسمایی آن در عرض 30-10 دقیقه به دست می آید.
● این دارو عمدتاً توسط آنزیم CYP3A4 در کبد متابولیزه می شود.
● متابولیت ها بیشتر از طریق ادرار و مدفوع دفع می شوند.
● نیمه عمر حذف آپومورفین بین 40 تا 120 دقیقه است.
موارد مصرف آپومورفین
● درمان نوسانات حرکتی (قسمتهای خاموش) در بیماران مبتلا به پارکینسون که داروهای استاندارد ضد پارکینسون دریافت میکنند.
● کمک به از دست دادن ناگهانی کنترل حرکتی در بیماران مبتلا به بیماری پارکینسون پیشرفته
مقدار مصرف آپومورفین
● دوز آپومورفین ممکن است بسته به شرایط فرد و پاسخ به درمان متفاوت باشد.
● معمولاً به صورت تزریق زیر جلدی تجویز می شود.
● دوز خاص باید توسط یک متخصص تعیین شود و بر اساس آن دنبال شود.
موارد منع مصرف
● حساسیت یا حساسیت به آپومورفین یا هر یک از اجزای آن
● اختلالات روانپزشکی کنترل نشده، مانند سایکوز
● فئوکروموسیتوم شناخته شده یا مشکوک (تومور غده فوق کلیوی)
● مصرف همزمان داروهایی که باعث طولانی شدن فاصله QT می شوند
عوارض جانبی آپومورفین
● تهوع و استفراغ
● سرگیجه یا سبکی سر
● واکنش محل تزریق
● اختلالات خواب، از جمله بی خوابی یا خواب آلودگی
● فشار خون پایین
● توهم یا گیجی
● اختلالات کنترل تکانه
تداخلات دارویی
متوکلوپرامید● مصرف همزمان آپومورفین با داروهایی که بر سطوح دوپامین یا سروتونین در مغز تأثیر میگذارند، مانند مهارکنندههای انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs)، میتواند خطر ابتلا به سندرم سروتونین را افزایش دهد.
● برخی از داروها، مانند داروهای ضد روان پریشی، متوکلوپرامید، و داروهای ضد استفراغ، ممکن است اثربخشی آپومورفین را کاهش دهند یا خطر عوارض جانبی را افزایش دهند.
هشدارها
● آپومورفین ممکن است باعث کاهش فشار خون، به ویژه در هنگام ایستادن شود که منجر به سرگیجه یا غش شود.
● هنگام شروع درمان یا افزایش دوز باید احتیاط کرد.
● آپومورفین ممکن است علائم اختلالات سلامت روان مانند توهم، گیجی یا رفتار تکانشی را ایجاد یا بدتر کند.
● نظارت دقیق به ویژه در بیماران با سابقه بیماری های روانپزشکی ضروری است.
نکات قابل توصیه
● بیمارانی که سابقه مشکلات قلبی یا فشار خون پایین دارند باید با احتیاط از آپومورفین استفاده کنند.
● آپومورفین ممکن است باعث آرام بخش یا خواب آلودگی شود که بر توانایی رانندگی یا کار با ماشین آلات تأثیر می گذارد.
● تا زمانی که پاسخ فرد به دارو مشخص نشود از فعالیت هایی که نیاز به هوشیاری دارند خودداری کنید.
مصرف در بارداری
● استفاده از آپومورفین در دوران بارداری باید به دقت ارزیابی شود و فواید بالقوه آن باید از خطرات آن بیشتر باشد.
● مهم است که با یک متخصص در مورد استفاده از آپومورفین در دوران بارداری مشورت کنید.
مصرف در شیردهی
● استفاده از آپومورفین در دوران شیردهی توصیه نمی شود.● توصیه می شود با یک متخصص در مورد خطرات و مزایای بالقوه صحبت کنید و گزینه های درمانی جایگزین را در حین شیردهی در نظر بگیرید.
حمزه | 1399/06/13
سلام.مادرمن پارکینسون داره.تاحالا دکتراعصاب زیادبردمش ولی هیچ کدوم ازاین دارو حرف نزدن فقط لودوپا.آیاصلاح هست آمپولش رو تهیه کنم وبراش بزنم؟واگه خوبه چندروزی وچه دوزی بایدزد؟ممنونم
پاسخ خانم دکتر دنیایی:
با سلام درمان این بیماری فقط تحت نظر پزشک متخصص امکان پذیر است، در صورت صلاحدید پزشک اقدام به تغییر داروخواهند کرد