فلوربی پروفن flurbiprofen
فلوربی پروفن یک داروی ضدالتهاب غیر استروئیدی (NSAID) است. فلور بی پروفن با کاهش هورمون هایی که باعث التهاب و درد در بدن میشوند عمل میکند.
فلوربی پروفن در درمان درد و التهابی که در استئوآرتریت و آرتریت روماتوئید ایجاد میشود استفاده میشودمکانیسم اثر
مانند سایر NSIAD ها اثر ضدالتهابی فلوربی پروفن از طریق مهار برگشت پذیر سیکلواکسیژناژ (COX)، آنزیم مسئول تبدیل آراشیدونیک اسید به پروستاگلاندین G2 و پروستاگلاندین G2 به پروستاگلاندین H2 در مسیر سنتز پروستاگلاندین رخ میدهدو به طور موثری غلظت پروستاگلاندینهای درگیر در التهاب، درد، تورم و تب را کاهش میدهد. فلوربیپروفن یک مهارکنندهی غیر انتخابی COX بوده و فعالیت COX-1 و COX-2 را مهار میکند.
فارماکودینامیک
فلوربیپروفن یک عامل ضدالتهاب غیر استروئیدی (NSAIAs) از دستهی پروپیونیک اسید است که از لحاظ ساختاری و فارماکولوژیکی با فنوپروفن، ایبوپروفن و کتوپروفن مرتبط است و اثرات مشابه فارماکولوژیک با دیگر NSAIA ها دارد. فلوربیپروفن اثرات ضدالتهاب، ضددرد و فعالیت ضد تب از خود نشان میدهد
فارماکوکینتیک
جذب سریع
حجم توزیع: 0.12L/kg
متابولیسم: کبدی از طریق CYP2C9 . متابولیت اصلی آن 4-فلوربیپروفن (غیرفعال) است.
دفع: ادراری (کمتر از 3% بدون تغییر، حدود 70% از طریق متابولیتها)
زمان پیک اثر: حدود 2 ساعت
نیمه عمر حذف: 4.7 تا 5.7 ساعت
پروتئین بایندینگ: بیش از 99% عمدتا با آلبومین
موارد مصرف فلوربی پروفن
قرصهای فلوربیپروفن برای درمان علامتی حاد یا کوتاه مدت آرتریت روماتوئی، استئوآرتریت و اسپوندیلیت انکیلوزان استفاده میشود. همچنین ممکن است در درمان درد مرتبط با دیس منوره و درد خفیف تا متوسط ایجاد شده به واسطهی التهاب همچون بورسیت (آماس کیسههای مفصلی)، تاندونیت و ترومای بافت نرم استفاده شود. فرمولاسیون های چشمی موضعی ممکن است قبل از عمل جراحی استفاده شود تا از میوز حین جراحی جلوگیری شود.
مقدار مصرف فلوربی پروفن
دوز معمول بالغین برای استئوآرتریت:
200 تا 300 میلیگرم خوراکی در روز در 2 تا 4 دوز منقسم
ماکسیمم دوز تکی: 100 میلیگرم
دوز معمول بالغین در آرتریت روماتوئید :
200 تا 300 میلیگرم خوراکی در روز در 2 تا 4 دوز منقسم
ماکسیمم دوز تکی: 100 میلیگرمموارد منع مصرف
ازدیاد حساسیت به فلوربی پروفن یا هر داروی دیگری با این فرمولاسیون، سابقهی آسم، واکنشهای آلرژیک بعد از دریافت آسپرین یا دیگر NSAIDها.
نارسایی قلبی کنترل نشدهی شدید، زخم فعال معده یا دوازدهه، خونریزی فعال گوارشی، سابقهی زخم های عود کننده یا بیماریهای التهابی گوارشی فعال، بیماریهای التهابی روده، اختلالات کبدی شدید، اختلالات کلیوی شدید (CrC CrCl <30 mL/minute or 0.5 mL/second) ، هایپرکالمی شناخته شده، بچه ها و بزرگسالان زیر 18 سال، دوران شیردهی و سه ماهه سوم بارداری.
عوارض جانبی فلوربی پروفن
درد شکمی، درد حالب، مدفوع خونی یا سیاه و کدر، ادرار کدر و خونی، یبوست، سختی در ادرار کردن، سوزش و دردناک بودن دفع ادرار، تکرر ادرار، درد پهلو یا پشت، راش پوستی، دردهای شکمی شدید، تورم، استفراغ خونی یا دارای مواردی مانند دانه های قهوه
تداخلات دارویی
استیل کولین , تاناستوم , دروسپیرنون , لوتپردنول , جینکوبیلوبا , نتونال , دسیرودین , دوکسازوسین , فنین دیون | فنیندیون , مگلومین کامپاند , تراوپروست , داساتینیب , ایبریتومومب تیوکستان , توسیتومومب , بتریکسابان , تراندولاپریل , بنازپریل , آمینولوولینیک اسید خوراکی , پمترکسد | پمترکسید , دیاتریزوات (آمیدوتریزوئیک اسید) , یوتالامات , آمینولوولینیک اسید موضعی , راموسیروماب , کوردیسپس , برمفناک , آیوکساگلات , آمینوهیپورات سدیمهشدارها
NSAID ها باعث افزایش ریسک وقایع ترومبوآمبولیک قلبی عروقی شدید میشود مانند انفارکتوس میوکارد و سکته که میتواند کشنده باشد. این اتفاق ممکن است خیلی زود رخ دهد یا در طول درمان اتفاق بیفتد. همچنین میتوانند باعث عوارض جدی گوارشی شوند شامل خونریزی، زخم و سوراخ شدن معده یا روده که میتواند کشنده باشد.
این اتفاقات میتواند در هر زمانی در طول درمان رخ دهد و بدون هیچ علامت هشداردهندهای باشد. بیماران مسن و بیماران با سابقهی زخم معده و یا خونریزی گوارشی بیشتر در معرض خطر عوارض گوارشی جدی قرار دارند.
نکات قابل توصیه
اگر هر یک از داروهای زر را مصرف میکنید به پزشک خود اطلاع دهید:
دیورتیکها مانند فوروزماید و اسپیرونولاکتون، گلیکوزیدهای قلبی مانند دیگوکسین ، مهارکنندههای ACE مانند کاپتوپریل و آنتگونیستهای آنژیوتانسین 2 مانند لوزارتان، ضداعقادها مانند وارفارین، لیتیوم، زیدووودین، متوتروکسات، سیکلوسپورین و تاکرولیموس، کورتیکواستروئیدهایی مثل پردنیزولون، دگزامتازون، هیدروکورتیزون، داروهای ضد افسردگی مهارکننده بازجذب سروتونین مانند فلوکستین و پاروکستین، آنتی بیوتیکهایی از دستهی کینولونها مانند سیپروفلوکساسین، میفه پریستون، هر داروی ضدالتهاب و ضددرد دیگری مانند آسپیرین و داروهای مهارکنندهی COX-2 مانند سلکوکسیب و لومیراکوکسیب.
مصرف در بارداری
گروه N ( طبقه بندی نشده )ناشناخته
مصرف در شیردهی
ناشناخته
پرسش از دکتر داروساز