اطلاعات دارویی بیماتوپروست

● بیماتوپروست به دسته ای از داروها به نام آنالوگ های پروستاگلاندین تعلق دارد.

● این دارو با کاهش فشار داخل چشم (IOP) در چشم، در درجه اول با افزایش خروج مایع زلالیه (مایع داخل چشم) عمل می کند.

● بیماتوپروست بر روی گیرنده های پروستاگلاندین در چشم، به ویژه گیرنده های پروستاگلاندین FP، که در بدن مژگانی چشم وجود دارند، اثر می گذارد.

● فعال شدن این گیرنده ها به شل شدن عضلات در سیستم زهکشی چشم (مشبک ترابکولار)، تسهیل تخلیه مایع و کاهش فشار داخل چشم کمک می کند.

● فارماکودینامیک بیماتوپروست شامل تعامل آن با گیرنده های پروستاگلاندین در چشم است.

● بیماتوپروست با فعال کردن گیرنده‌های پروستاگلاندین FP در بدن مژگانی، با افزایش خروج مایع زلالیه، مایع داخل چشم، به کاهش فشار داخل چشم کمک می‌کند.

● این افزایش تخلیه مایع به حفظ فشار طبیعی چشم و جلوگیری از آسیب عصب بینایی مرتبط با گلوکوم کمک می کند.

● هنگامی که به عنوان قطره چشم استفاده می شود، بیماتوپروست جذب چشم می شود.

● در بافت های چشمی دچار تغییرات متابولیکی می شود و سپس عمدتاً از طریق ادرار و مدفوع از بدن دفع می شود.

● جزئیات دقیق فارماکوکینتیک بیماتوپروست، از جمله جذب، توزیع، متابولیسم و دفع، ممکن است در افراد مختلف متفاوت باشد و ممکن است تحت تأثیر عواملی مانند فرمولاسیون و مسیر مصرف قرار گیرد.

گلوکوم:
● بیماتوپروست برای کاهش فشار داخل چشمی در افراد مبتلا به گلوکوم با زاویه باز یا فشار خون بالا تجویز می شود.

● به بهبود خروج مایع از چشم کمک می کند و در نتیجه باعث کاهش فشار و حفظ بینایی می شود.

هیپوتریکوز مژه:
● بیماتوپروست همچنین برای درمان هیپوتریکوزیس، وضعیتی که با رشد ناکافی یا ناکافی مژه مشخص می شود، تجویز می شود.

● می تواند رشد، طول و ضخامت مژه ها را افزایش دهد.

● دوز بیماتوپروست بسته به شرایط تحت درمان و پاسخ فرد به دارو ممکن است متفاوت باشد.

● برای درمان گلوکوم، دوز معمول توصیه شده یک قطره از محلول چشمی در چشم(های) آسیب دیده یک بار در روز در شب است.

● برای تقویت رشد مژه، محلول چشمی یک بار در روز در امتداد پایه مژه های بالایی استفاده می شود.

● افرادی که دارای حساسیت یا آلرژی شناخته شده به بیماتوپروست یا هر یک از اجزای آن هستند، نباید از این دارو استفاده کنند.

سوزش چشم:
● برخی از افراد ممکن است با تجویز بیماتوپروست دچار قرمزی چشم، خارش، سوزش یا سوزش شوند.

تیره شدن مژه ها:
● استفاده طولانی مدت از بیماتوپروست ممکن است باعث تیره شدن و افزایش ضخامت مژه ها شود.

تغییر در رنگ عنبیه:
● بیماتوپروست می تواند به تدریج رنگ عنبیه را تغییر دهد، معمولاً با تیره شدن آن. این اثر بیشتر در افرادی با چشمان روشن رخ می دهد.

آنالوگ های پروستاگلاندین:
● مصرف همزمان سایر آنالوگ های پروستاگلاندین، مانند سایر داروهای مورد استفاده برای درمان گلوکوم، ممکن است خطر عوارض جانبی را افزایش دهد یا اثربخشی بیماتوپروست را کاهش دهد.

تحریک چشم و واکنش های آلرژیک:
● بیماتوپروست ممکن است در برخی افراد باعث تحریک چشم، قرمزی، خارش یا واکنش های آلرژیک شود.

● در صورت بروز هرگونه نشانه ای از واکنش آلرژیک، مانند تورم یا مشکل در تنفس، باید فوراً به دنبال مراقبت های پزشکی باشید.

تغییر در عنبیه و رنگدانه پلک:
● مصرف طولانی مدت بیماتوپروست می تواند باعث تغییر رنگ عنبیه (قسمت رنگی چشم) و تیره شدن پوست پلک شود.

● این تغییرات ممکن است دائمی باشد و در افرادی که چشم‌های روشن دارند بیشتر رخ دهد.

لنزهای تماسی:
● بیماتوپروست حاوی یک ماده نگهدارنده است که ممکن است توسط لنزهای تماسی نرم جذب شود.

● برای جلوگیری از تغییر رنگ یا ناراحتی احتمالی، لنزهای تماسی باید قبل از استفاده از دارو برداشته شوند و می توان 15 دقیقه پس از مصرف دارو را دوباره وارد کرد.

جراحی یا آسیب چشم:
● افرادی که اخیراً تحت عمل جراحی چشم قرار گرفته اند یا آسیب های چشمی را تجربه کرده اند، باید در استفاده از بیماتوپروست احتیاط کنند و توصیه های پزشک را دنبال کنند.

● مصرف بیماتوپروست در دوران بارداری باید با احتیاط انجام شود.

● به طور کلی توصیه می شود از مصرف بیماتوپروست اجتناب کنید مگر اینکه فواید بالقوه آن بیشتر از خطرات احتمالی باشد.

● افراد باردار باید قبل از استفاده از دارو با پزشک برای ارزیابی خطرات و فواید آن مشورت کنند.