اطلاعات دارویی آهن دکستران

جایگزینی ذخایر آهن موجود در هموگلوبین ، میوگلوبین و آنزیم ها. برای انتقال اکسیژن از طریق هموگلوبین عمل می کند

 آهن دکستران مایعی استریل ، قهوه ای تیره ، کمی ویسکوز کمپلکسی از هیدروکسید فریک و دکستران برای استفاده داخل وریدی یا عضلانی است و برای معالجه بیماران مبتلا به کمبود آهن است که در آنها تجویز خوراکی رضایت بخش نبوده یا غیرممکن است. آهن برای تشکیل هموگلوبین و عملکرد و تشکیل سایر ترکیبات هم و غیرهم ضروری است. کاهش بی رویه  ذخایر آهن منجر به اریتروپویزیس مرتبط با کمبود آهن و به نوبه خود به کم خونی فقر آهن منجر می شود.

زمان رسیدن به پیک پلاسمایی: 10 روز
جذب:
تزریق عضلانی: 60٪ پس از 3 روز جذب می شود. 90٪ بعد از 1 تا 3 هفته ، تعادل به آرامی در طی ماه ها برقرارمی شود
IV: جذب آهن توسط سیستم reticuloendothelial در حدود 10 تا 20 میلی گرم در ساعت ثابت است
-دفع: کمترین میزان از طریق ادرار و مدفوع
قابل دیالیز: خیر
شروع عمل:
پاسخ هماتولوژیک به نمک آهن خوراکی یا پرنترال در اصل یکسان است. تشکیل گلبول های قرمز خون و تغییر رنگ در طی 3 تا 10 روز
حداکثر اثر: پیک رتیکولوسیتوز در 5 تا 10 روز رخ می دهد ، و مقادیر هموگلوبین طی 2 تا 4 هفته افزایش می یابد. پیک غلظت فریتین سرم: 7 تا 9 روز پس از دوز IV
-نیمه عمر: 48 ساعت

کم خونی ناشی از فقر آهن

آنمی فقر آهن

بزرگسالان

-کم خونی فقرآهن
25-100 میلی گرم IV یا IM عمیق، روزانه در صورت نیاز
از 100 میلی گرم (2 میلی لیتر) در روز تجاوز نکند
دوز برای فقرآهن = 

هموگلوبین مطلوب: معمولاً 14.8 گرم در دسی لیتر
LBW = وزن بدن بدون احتساب چربی بر حسب کیلوگرم
- جایگزینی آهن در صورت از دست رفتن خون
دوز: مقدار کل آهن بر حسب میلی گرم =

حساسیت به دارو , کم خونی با علتی غیر از کمبود آهن

حساسیت 
کم خونی غیر مرتبط به  کمبود آهن 
مرحله حاد بیماری عفونی کلیه

اسهال , آرتریت , آنافیلاکسی , درد قفسه سینه , تشنج , کهیر , خارش , تغییر رنگ پوست , درد در ناحیه تزریق , درد شکمی , آرترالژی , التهاب محل تزریق , هماچوری , راش , دیس پنه , لکوسیتوز , تهوع و استفراغ , برونکواسپاسم , شوک

برادیکاردی ، آریتمی قلبی ، درد قفسه سینه ، سفتی در قفسه سینه ، شوک circulatory  ، گرگرفتگی ، فشار خون بالا ، افت فشار خون ، شوک ، سنکوپ ، تاکی کاردی ، لرز ، disorientation، سرگیجه ، سردرد ، از دست دادن هوشیاری ، ناراحتی، بی حسی ، پارستزی ، تشنج ، لرز ، عدم پاسخ به محرک ها ، دیافورز ، خارش ، سیانوز پوستی ، بثورات پوستی ، کهیر، درد شکم ، اسهال ، دیسژوزی ، حالت تهوع ، استفراغ ، هماچوری ، لکوسیتوز ، لنفادنوپاتی ، راش پورپوریک ، آنافیلاکسی ، آبسه بدون ترشح، آتروفی در محل تزریق (IM) ، سلولیت محل ، فیبروز در محل تزریق (IM) ، التهاب در محل تزریق ، فلبیت محل تزریق (IV) ، تغییر رنگ موضعی پوست ،  ناراحتی موضعی در محل تزریق (IM) ، درد در محل تزریق (IM) ، تورم در محل تزریق ، آرتریت ، آرتروز ، استنش ، کمردرد ، تشدید آرتریت ، میالژی ، دیسترس حاد تنفسی ، برونکواسپاسم ، تنگی نفس ، خس خس سینه ، تب، آرترالژی

تتراسیکلین , لیزینوپریل , مینوسایکلین , موکسی فلوکساسین , کاپتوپریل , دمکلوسیکلین , بالوکساویر ماربوکسیل , اکسی تتراسیکلین , تراندولاپریل , رامیپریل , کیناپریل , موکسی پریل , فلروکساسین , دیمرکاپرول , بنازپریل , تریکلابندازول , راموسیروماب , بلونانسرین

- واکنش های آنافیلاکسی ، گاها کشنده ، با استفاده از تزریق پرنترال این محصول رخ داده است. برای استفاده فقط در بیمارانی که فقرآهن تأیید شده دارند و قادر به استفاده از آهن خوراکی نیستند، اختصاص می یابد.
- در آرتریت روماتوئید ، مبتلایان به HIV + ، سابقه آلرژی ، سابقه ابتلا به آسم ، اختلال شدید کبدی ، مبتلایان به  بیماری های قلبی عروقی با احتیاط استفاده شود.
- ممکن است بیماریزایی میکروارگانیسم های خاص را افزایش دهد
- در صورت استفاده در غیرکم خونی فقر آهن ممکن است باعث ایجاد هموسیدروز شود
- واکنش تاخیری تزریق (1 تا 2 روز) ممکن است با دوزهای زیادی (به عنوان مثال ، تزریق دوز کل) از تزریق IV آهن دکستران رخ دهد. علائم معمولاً طی 3 تا 4 روز فروکش می کند.
- مصرف عضلانی آهن دکستران در نوزادان ممکن است با افزایش بروز سپسیس گرم منفی همراه باشد.
- مواردی از ایجاد تومور در محل های قبلی تزریق عضلانی کمپلکس های  آهن کربوهیدرات گزارش شده است.
- بیماران مبتلا به کم خونی های مقاوم و یا هموگلوبینوپاتی ممکن است در معرض اضافه بار آهن با مکمل های آهن قرار بگیرند.

- قبل از اولین دوز درمانی ، یک دوز تست از آهن دکستران را تجویز کنید. در صورت عدم وجود علائم واكنش آنافیلاكتیك ،مقدار كامل آهن دكستران را تجویز كنید.
- از آهن دکستران فقط در بیمارانی که بررسی های کلینیکی و آزمایشگاهی فقر آهن را در انها اثبات کرده و توانایی مصرف آهن خوراکی را ندارند، استفاده شود.
-در سالمندان تجویز IV دکستران آهن اغلب نسبت به IM  به دلیل کاهش توده عضلانی و نیاز به تزریق روزانه ارجح است.
- بیماری / اختلال کلیوی: در بیماران مبتلا به بیماری مزمن کلیه (CKD) که به مکمل آهن نیاز دارند ، مسیر IV برای بیماران همودیالیزی ترجیح داده می شود. ممکن است از آهن خوراکی یا تزریقIV برای بیماران مبتلا به CKD غیر دیالیزی و دیالیز صفاقی استفاده شود، اگرچه یک دوره اولیه 1 تا 3 ماهه برای درمان با آهن خوراکی توصیه می شود. در هنگام عفونت حاد کلیه از استفاده از این دارو اجتناب کنید.
- آهن دکستران باید به آرامی تجویزشود. تزریق سریع این دارو می تواند عوارض جانبی جدی ایجاد کند.

C ( داروهای گروه C فقط باید با تجویز پزشک مورد مصرف قرار بگیرد. خطرات ناشی از مصرف این گروه از داروها هنوز رد نشده است و یا اینکه مطالعات انسانی انجام نشده است و پزشک زمانی که احساس کند فواید مصرف این گروه از داروها از مضرات احتمالی آن بسیار بیشتر است و مصرف آن برای بیمار ضروری است تجویز انجام می‌دهد. )

C
هیچ داده کنترل شده ای درانسان وجود ندارد. به نظر می رسد که برخی از دوز های آهن از جفت عبور می کند ، اما شکل آهنی که عبور می کند مشخص نیست
این دارو تنها در صورتی در دوران بارداری مورد استفاده قرار گیرد که فواید آن بیشتر از خطرات آن برای جنین باشد.

مقادیر ناچیز در شیر ترشح می شود.احتیاط شود

آلبومین انسانی , فرریک کربوکسی مالتوز , پلی ساکارید آهن , فروموکسیتول , کمپلکس سدیم فریک گلوکونات , فریک پیروفسفات سیترات , کربونیل آهن