اطلاعات دارویی آزاپروپازون

● آزاپروپازون متعلق به کلاس داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) است.

● اثرات درمانی خود را از طریق مهار آنزیم های سیکلواکسیژناز (COX-1 و COX-2) اعمال می کند.

● آزاپروپازون با مهار این آنزیم ها، تولید پروستاگلاندین ها را کاهش می دهد که مسئول واسطه درد، التهاب و تب هستند.

● آزاپروپازون با کاهش سطح پروستاگلاندین به تسکین درد، کاهش تورم و بهبود تحرک مفاصل در شرایطی مانند آرتریت روماتوئید و استئوآرتریت کمک می کند.

● فارماکودینامیک آزاپروپازون شامل اثر مهاری آن بر روی آنزیم های سیکلواکسیژناز COX-1 و COX-2 است.

● آزاپروپازون با مهار آنزیم‌های COX، تبدیل آراشیدونیک اسید به پروستاگلاندین‌ها را کاهش می‌دهد که واسطه‌های لیپیدی هستند که در التهاب و سیگنال‌دهی درد نقش دارند.

● مهار سنتز پروستاگلاندین منجر به کاهش درد، کاهش التهاب و بهبود علائم مفصلی مرتبط با آرتریت می شود.

● آزاپروپازون پس از مصرف خوراکی به خوبی جذب می شود و حداکثر غلظت پلاسمایی آن در عرض 2 تا 4 ساعت به دست می آید.

● این دارو به طور گسترده در کبد از طریق واکنش های اکسیداسیون و کونژوگاسیون متابولیزه می شود و در نتیجه متابولیت های مختلفی تشکیل می شود.

● متابولیت ها قبل از اینکه از طریق ادرار دفع شوند، تحت گلوکورونیداسیون و سولفاتاسیون بیشتری قرار می گیرند.

● نیمه عمر دفع آزاپروپازون تقریباً 3 تا 5 ساعت است. این دارو عمدتاً از طریق دفع کلیوی، هم به صورت داروی بدون تغییر و هم به صورت متابولیت ها دفع می شود.

آرتریت روماتوئید:
● آزاپروپازون برای تسکین علائم و نشانه های آرتریت روماتوئید اندیکاسیون دارد.

استئوآرتریت:
● آزاپروپازون ممکن است برای مدیریت درد و التهاب مرتبط با استئوآرتریت استفاده شود.

سایر اختلالات اسکلتی عضلانی:
● آزاپروپازون همچنین ممکن است برای سایر بیماری های اسکلتی- عضلانی، مانند اسپوندیلیت آنکیلوزان یا نقرس، برای کمک به کاهش درد و التهاب تجویز شود.

● دوز آزاپروپازون ممکن است بسته به شرایط خاص تحت درمان و عوامل فردی بیمار متفاوت باشد.

● دوز شروع توصیه شده برای بزرگسالان معمولاً 300 تا 600 میلی گرم است که به صورت خوراکی دو تا سه بار در روز مصرف می شود.

● حداکثر دوز روزانه نباید از 1800 میلی گرم تجاوز کند. دوز ممکن است بر اساس پاسخ و تحمل فرد تنظیم شود.

● آزاپروپازون در افرادی که دارای حساسیت یا آلرژی شناخته شده به آزاپروپازون یا سایر NSAID ها هستند، منع مصرف دارد.

● در بیمارانی که خونریزی فعال دستگاه گوارش یا سابقه زخم گوارشی دارند، منع مصرف دارد.

● آزاپروپازون نباید در بیماران مبتلا به نارسایی شدید کلیوی یا بیماری کلیوی در مرحله نهایی استفاده شود.

عوارض گوارشی:
● شایع ترین عوارض جانبی آزاپروپازون شامل سیستم گوارشی می شود و ممکن است شامل درد معده، سوء هاضمه، تهوع، استفراغ، اسهال و خونریزی گوارشی باشد.

واکنش‌های آلرژیک:
● برخی از افراد ممکن است واکنش‌های آلرژیک به آزاپروپازون را تجربه کنند که می‌تواند به صورت بثورات، خارش، تورم و مشکل در تنفس ظاهر شود.

اثرات سیستم عصبی مرکزی:
● آزاپروپازون ممکن است باعث خواب آلودگی، سرگیجه، سردرد و در برخی موارد گیجی یا توهم شود.

اثرات کلیوی:
● آزاپروپازون می تواند بر عملکرد کلیه تأثیر بگذارد و ممکن است منجر به احتباس مایعات، ادم یا نارسایی کلیه شود.

آسپرین:
● مصرف همزمان آزاپروپازون با آسپرین ممکن است خطر خونریزی گوارشی و زخم را افزایش دهد.

داروهای ضد انعقاد:
● آزاپروپازون ممکن است اثرات داروهای ضد انعقاد مانند وارفارین را افزایش داده و خطر خونریزی را افزایش دهد.

دیورتیک ها:
● آزاپروپازون می تواند اثربخشی داروهای دیورتیک، به ویژه دیورتیک های لوپ را کاهش دهد، که ممکن است منجر به کاهش اثرات دیورتیک و کاهش فشار خون شود.

سایر NSAID ها:
● مصرف همزمان آزاپروپازون با سایر NSAID ها ممکن است خطر عوارض جانبی از جمله خونریزی گوارشی و مشکلات کلیوی را افزایش دهد.

خطر قلبی عروقی:
● آزاپروپازون، مانند سایر NSAID ها، ممکن است خطر حوادث قلبی عروقی جدی مانند حمله قلبی یا سکته مغزی را افزایش دهد، به ویژه با استفاده طولانی مدت یا در افرادی که از قبل شرایط قلبی عروقی دارند.

اثرات گوارشی:
● آزاپروپازون می تواند عوارض جانبی دستگاه گوارش از جمله زخم معده، خونریزی و سوراخ شدن ایجاد کند که می تواند تهدید کننده زندگی باشد.

● این خطر در افراد مسن تر، کسانی که سابقه زخم گوارشی یا خونریزی دارند و کسانی که دوزهای بالاتر آزاپروپازون مصرف می کنند بیشتر است.

سمیت کلیوی:
● آزاپروپازون ممکن است عملکرد کلیه را مختل کند و منجر به احتباس مایعات و ادم شود.

● نظارت بر عملکرد کلیه در بیماران مبتلا به بیماری کلیوی موجود یا عوامل خطر برای نارسایی کلیوی مهم است.

آلرژی و آسم:
● آزاپروپازون باید در افرادی که سابقه آلرژی یا آسم دارند با احتیاط مصرف شود، زیرا ممکن است باعث واکنش های آلرژیک یا تشدید علائم آسم شود.

فشار خون بالا:
● آزاپروپازون می تواند فشار خون را افزایش دهد و در بیماران مبتلا به فشار خون بالا یا فشار خون بالا کنترل نشده باید با احتیاط مصرف شود.

نارسایی کبدی:
● آزاپروپازون عمدتاً توسط کبد متابولیزه می شود و افراد مبتلا به نارسایی کبدی ممکن است به تنظیم دوز یا نظارت دقیق برای عوارض جانبی احتمالی نیاز داشته باشند.

● از مصرف آزاپروپازون در دوران بارداری، به ویژه در سه ماهه سوم بارداری، اجتناب شود، زیرا ممکن است خطر عوارض را برای مادر و جنین افزایش دهد.

● توصیه می شود قبل از استفاده از آزاپروپازون در دوران بارداری با یک پزشک مشورت کنید تا خطرات و مزایای احتمالی آن را ارزیابی کنید.