متوکسامین Methoxamine
متوکسامین یک آمین سمپاتومیمتیک قوی است که فشار خون سیستولیک و دیاستولیک را افزایش می دهد. متوکسامین برای پیشگیری و درمان وضعیت حاد افت فشار خون استفاده می شود. همچنین این دارو به عنوان درمان کمکی در افت فشار ناشی از خونریزی ، واکنش های داروئی ، عوارض جراحی و شوک ناشی از آسیب مغزی در اثر ضربه یا تومور به کار می رود.
متوکسامین در هر دو گیرنده α1-آدرنرژیک عمل می کند اما به نظر می رسد هیچ تاثیری در گیرنده های β- آدرنرژیک ندارد. متوکسامین با افزایش قدرت پمپاژ قلب و همچنین انقباض رگ های خونی محیطی عمل می کند.
مکانیسم اثر
متوكسامین به عنوان یک آگونیست خالص گیرنده آدرنرژیك آلفا-1 ، باعث انقباض عروق محیطی شده و در نتیجه فشار خون سیستمیك (هم سیستولیك و هم دیاستولیك) را افزایش می دهد.
فارماکوکینتیک
- جذب : اطلاعاتی در دسترس نیست
- حجم توزیع : اطلاعاتی در دسترس نیست
- اتصال پروتئین : کم
- متابولیسم : اطلاعاتی در دسترس نیست
- نیمه عمر حذف : 3 ساعت
- دفع : کلیوی
موارد مصرف متوکسامین
متوکسامین برای کنترل و درمان افت فشار خون ( هایپوتانسیون ) به کار می رود.
عوارض جانبی متوکسامین
• سردرد
- حالت تهوع
- استفراغ
- ضربان قلب بالا
- فشار خون بالا
- ضربان قلب آهسته
- آریتمی بطنی ، نوعی ضربان قلب غیر طبیعی
- احساس اضطراب
- از دست دادن رنگ پوست
- لرزش عضلات
- عصبی شدن
- مشکل در تنفس
هشدارها
- از متوکسامین در بیماران مبتلا به پرکاری تیروئید ، برادی کاردی ، بلاک قلب ، بیماری میوکارد یا تصلب شرایین شدید باید با احتیاط استفاده شود.
این احتیاط شامل جلوگیری از مصرف بیش از حد متوكسامین است زیرا می تواند باعث افزایش فشار خون ناخواسته و یا برادیكاردی شود.
- - متوكسامین می تواند باعث ضربان قلب نابجا یا برادیكاردی شدید و افت برون ده قلبی شود. كاهش برون ده قلبی ممكن است به ویژه برای بیماران سالمندان و / یا كسانی كه دارای گردش خون ضعیف مغزی یا كرونری دارند مضر باشد. برادی کاردی ممکن است با تجویز آتروپین درمان شود.
- متوکسامین همچنین با افزایش مقاومت شریانی محیطی باعث افزایش کار قلب می شود و ممکن است نارسایی قلبی را القا یا تشدید کند. برخی از پزشکان معتقدند که این دارو در شوک ناشی از انفارکتوس میوکارد منع مصرف دارد.
- دوزهای زیاد این دارو ، به ویژه اگر پس از تزریق مکرر دارو ، تجویز شود ، ممکن است باعث افت فشار خون شود.
- متوكسامین می تواند باعث كاهش پرفیوژن كلیه شود. کاهش در میزان فیلتراسیون گلومرولی ، برون ده ادراری و دفع سدیم و همچنین اسیدوز متابولیک ممکن است رخ دهد.
- استفاده طولانی مدت از دارو ممکن است منجر به کاهش حجم پلاسما شود که ممکن است منجر به ادامه وضعیت شوک یا عود فشار خون در هنگام قطع متوکسامین شود.
پرسش از دکتر داروساز