اطلاعات دارویی ترپروستینیل

ترپروستینیل یک گشادکننده مستقیم عروق ریوی و عروق شریانی سیستمیک است.این دارو همچنین از تجمع پلاکت ها جلوگیری می کند.

جذب:

فراهمی زیستی: 64% ~ (استنشاقی 18 میکروگرم)؛ ~ 72٪ (استنشاقی 36 ميكروگرم)؛ ~ 100٪ (تزریق SC)

 

توزیع:

پروتئین بایندینگ: 91%

14L: Vd برای وزن 70 کیلوگرم ( وزن ایده ال بدن)

متابولیسم:

کبدی ودر درجه اول توسط CYP2C8

متابولیت: HU1-HU5

حذف:

نیمه عمر: 4 ساعت

کلیرانس: 30 L/hr برای وزن 70 کیلوگرم

دفع
ادرار:79%

مدفوع:13%

پنج متابولیت در ادرار (16-10٪) و 64٪ از دوز تجویز شده در ادرار تشخیص داده شد.

- فشار خون شریان ریوی

تزریقی: درمان فشار خون شریانی ریوی  (WHO Group I) (PAH) در بیماران مبتلا به علائم NYHA class II-IV برای کاهش علائم مرتبط با ورزش. به منظور کاهش وخامت بالینی هنگام تغییر داروی اپوپروستنول (IV)

استنشاقی: درمان( PAH (WHO Group I در بیماران مبتلا به علائم NYHA class III  برای بهبود توانایی ورزش. توجه: تقریباً تمام تجربه کارآزمایی بالینی کنترل شده با بوسنتان یا سیلدنافیل همراه بوده است.

خوراکی: درمان PAH (گروه WHO 1) برای به تاخیر انداختن پیشرفت بیماری و بهبود توانایی ورزش

- تزریقی

-برای درمان فشار خون شریانی ریوی (PAH; WHO Group 1) به منظور کاهش علائم مرتبط با ورزش

-دربیمارانی که نیاز به تغییر داروی اپوپروستنول دارند ، برای کاهش میزان وخامت بالینی. خطرات و فواید هر دارو را  قبل از تغییردارو نظر بگیرید.

-دوزاولیه  1.25 ng/kg/minتزریق پیوسته( SC/IV (0.625 ng/kg/min در صورت عدم تحمل

استنشاقی:

توجه: قبل از شروع به کار ، بیماران باید از نظر توانایی تجویز treprostinil و مراقبت از سیستم استنشاق و لوازم جانبی مورد نیاز برای تجویز ، به دقت ارزیابی شوند. دسترسی سریع به دستگاه استنشاق پشتیبان ، لوازم جانبی و دارو برای جلوگیری از قطع درمان ضروری است.

دوزاولیه: 18 میکروگرم (یا 3 استنشاق) هر 4 ساعت. 4 بار در روز؛ اگر 3 استنشاق تحمل نشود ، 1 تا 2 استنشاق کاهش دهید ، سپس به 3 استنشاق افزایش دهید.

دوز نگهدارنده: در صورت تحمل ، دوز را با 3 استنشاق اضافی در فواصل تقریبا 1 تا 2 هفته افزایش دهید. دوز هدف و حداکثر دوز: 54 میکروگرم (یا 9 استنشاق) 4 بار در روز

خوراکی:

 اولیه: 0.25 میلی گرم هر 12 ساعت یا 0.125 میلی گرم هر 8 ساعت؛ ممکن است دوز را به میزان 0.25 میلی گرم یا 0.5 میلی گرم هر 12 ساعت یا 0.125 میلی گرم هر 8 ساعت  طی فواصل زمانی حداکثر 3 تا 4 روز که بیشتر تحمل می شود، برای رسیدن به پاسخ بالینی مطلوب افزایش دهند. اگر افزایش دوز تحمل نمی شود ، تیتراسیون کندتر را در نظر بگیرید. حداکثر دوز با میزان تحمل تعیین می شود. در صورت بروزعوارض غیرقابل تحمل ، دوز را در مقدار 0.25 میلی گرم هر 12 ساعت یا 0.125 میلی گرم هر 8 ساعت کاهش دهید. از قطع ناگهانی خودداری کنید. هنگام قطع مصرف ، دوز را به میزان 5/0 میلی گرم تا 1 میلی گرم در روز کاهش دهید.

تبدیل از تزریقی به دوز خوراکی: میزان مصرف ترپوستینیل تزریقی را تا ng/kg/minute30 نانوگرم در کیلوگرم در دقیقه در روز کاهش دهید و همزمان دوز ترپوستینیل خوراکی را تا 2 میلی گرم 3 بار در روز افزایش دهید. برای تخمین مقدار روزانه قابل مقایسه  ترپوستینیل خوراکی ، از معادله زیر استفاده کنید:

مقدارمصرف روزانه خوراکی (mg ): دوز تزریقی دارو(kg)*(ng/kg/minute)وزن*0.0072

دوزفراموش شده: در اسرع وقت دوز را مصرف کنید. اگر2 دوزیا بیشتر از دست رفته است، با کمترین دوز مجددا درمان را آغاز کنید و دوز رابه تدریج افزایش دهید.

تنظیم مقدار مصرف برای مصرف همزمان در بیمارانی که مهار کننده های قوی CYP2C8 مصرف می کنند (جمیفیبروزیل): دوز شروع 0.125 میلی گرم را هر 12 ساعت شروع کنید. افزایش دوز 0.125 میلی گرم هر 12 ساعت با فواصل زمانی حداکثر 3 تا 4 روز.

قطع درمان کوتاه مدت: اگر بیماران قادر به ادامه درمان خوراکی نباشند ، ممکن است به شکل موقت ترپروستینیل تزریقی در نظر گرفته شود. مقدار کل دوز خوراکی روزانه (میلی گرم) را در 139 ضرب کرده و برعدد وزن بیمار (کیلوگرم) تقسیم کنید تا کل دوز روزانه ترپوستینیل تزریقی (ng / kg / min) محاسبه شود.

تزریق SubQ یا IV :

 توجه: قبل از شروع ، بیماران باید از نظر توانایی تجویز treprostinil و مراقبت و دسترسی به سیستم تزریق خارج از محیط بستری ، به دقت ارزیابی شوند. دسترسی سریع به یک پمپ بک آپ ، ست های تزریق و دارو برای جلوگیری از قطع درمان ضروری است.

دوز اولیه: ng/kg/minute 1.25 ؛ اگر دوز به دلیل اثرات سیستمیک قابل تحمل نیست ، به 0.625 ng/kg/minute کاهش دهید. در 4 هفته اول ، دوز را به میزان 1.25ng/kg/minute  در هفته افزایش دهید ، و به دنبال آن افزایش 2.5ng/kg/minute در هفته برای باقی مانده درمان. تجربه محدود درمان با دوزهایبیش از 40 نانوگرم / کیلوگرم در دقیقه.

توجه: دوز باید با دقت و به صورت فردی تعیین شود (بر اساس بهبود علائم با حداقل عوارض جانبی). از قطع ناگهانی دارو خودداری کنید. اگر تزریق داروظرف چند ساعت پس از قطع مجدداً آغاز شود ، ممکن است از همان میزان دوز استفاده شود. وقفه برای دوره های طولانی تر ممکن است مستلزم تیترراسیون مجدد باشد.

انتقال ازداروی epoprostenol

انتقال باید در یک بیمارستان انجام شود تا وضعیت بالینی بیمار وپاسخ درمانی بررسی شود (به عنوان مثال ، مسافت پیاده روی ، علائم / علائم پیشرفت بیماری). ممکن است 24 تا 48 ساعت برای این انتقال دارو زمان نیاز باشد. انتقال با شروع تزریق treprostinil ، و افزایش آن در حالی که همزمان دوز اپوپروستنول داخل وریدی کاهش می یابد ، انجام می شود. در طی انتقال ، افزایش علائم فشار خون شریانی ریوی ابتدا باید با افزایش دوز ترپوستینیل درمان شود. بروز عوارض جانبی پروستاسیکلین همراه با کاهش دوز اپوپروستنول باید درمان شود.

انتقال از ( epoprostenol(IV   به treprostinil

مرحله 1:

Epoprostenol :دوز فعلی را حفظ کنید

Treprostinil : با 10٪ دوز اولیه اپوپروستنول شروع کنید

مرحله 2:

Epoprostenol :دوز را تا 80٪ دوزشروع کاهش دهید

Treprostinil : تا 30٪ دوز اولیه اپوپروستنول افزایش یابد

مرحله 3:

Epoprostenol: دوز را تا 60٪ دوزشروع، کاهش دهید

Treprostinil : به میزان 50٪ دوز اولیه اپوپروستنول افزایش یابد

مرحله 4:

Epoprostenol :دوز را تا 40٪ از دوزشروع کاهش دهید

Treprostinil :به میزان 70٪ دوز اولیه اپوپروستنول افزایش یابد

مرحله 5:

Epoprostenol :دوز را تا 20٪ از دوزشروع، کاهش دهید

Treprostinil : به 90٪ دوز اولیه اپوپروستنول افزایش دهید

مرحله 6:

Epoprostenol :دوز را تا 5٪ از دوزاولیه کاهش دهید

Treprostinil :به 110٪ دوز اولیه اپوپروستنول افزایش دهید

مرحله 7:

Epoprostenol : قطع کنید

Treprostinil: دوز فعلی را به اضافه 5 تا 10 درصد اضافی در صورت نیاز ادامه دهید.

تزریقی / استنشاقی: هیچگونه موارد منع مصرفی از سوی تولید کننده وجود ندارد.

خوراکی: اختلال شدید کبدی (کلاس C-Child-Pugh).

حساسیت به ترپروستینیل یا هر مؤلفه ای از فرمول.

مستندات در خصوص واکنش های آلرژی زا برای پروستاگلاندین ها محدود است. با این حال ، به دلیل شباهت در ساختار شیمیایی ،احتمال حساسیت متقابل را نمی توان با اطمینان رد کرد

عوارض جانبی:

>10%

قلبی و عروقی: گرگرفتگی (استنشاقی ، خوراکی 15٪) ، گشاد شدن عروق (SubQ: 11٪)

سیستم عصبی مرکزی: درد در محل تزریق( SubQ: 85٪ ، شدید: 39٪) ، سردرد (خوراکی: 63٪؛ استنشاقی: 41٪؛ SubQ: 27٪)

پوستی: بثورات پوستی (SubQ: 14٪)

دستگاه گوارش: اسهال (استنشاقی ، خوراکی ، SubQ :25 تا30%)، حالت تهوع (19٪ تا 30٪)

موضعی: واکنش محل انفوزیون SubQ: 83٪ ، شدید: 38٪ ، از جمله اریتم ، بثورات پوستی)

عصب عضلانی و اسکلتی: درد در اندام (خوراکی: 14٪) ، درد فک (11٪ تا 13٪)

تنفسی: سرفه (استنشاقی: 54٪) ، درد گلو (استنشاقی: ≤ ٪ 25٪) ، سوزش گلو (استنشاقی: ≤ 25٪)

10%-1%

قلبی عروقی: ادم (SubQ: 9٪) ، سنکوپ (استنشاقی 6٪) ، افت فشارخون (SubQ: 4٪)

غدد درون ریز و متابولیک: هیپوکالمی (خوراکی: 9٪)

دستگاه گوارش:درد شکمی (خوراکی: 6٪)

فرکانس تعریف نشده است:

سیستم عصبی مرکزی: درد ، پارستزی

دستگاه گوارش: درد ناحیه حلق.

هماتولوژیک و انکولوژیک: اختلال خونریزی خودبه خودی، کاهش تجمع پلاکتی ، هماتوم

عضلانی و اسکلتی عصبی: تورم اندامها (بازو)

تنفسی: اپیستاکسیس (درمان طولانی مدت) ، هموپتیزی (درمان طولانی مدت) ، ناراحتی بینی (درمان طولانی مدت) ، پنومونی (درمان طولانی مدت) ، خس خس سینه (درمان طولانی مدت)

<1%

آنژیوادم ، آرتروالژی ، عفونت کاتتر (ورید مرکزی) ، سلولیت ، سرگیجه ، سوء هاضمه ، بثورات ماکولاپوپولار ، اسپاسم عضلانی ، میالژی ، استئالژی ، بثورات پاپولی ، خارش ، ترومبوسیتوپنی ، ترومبوفلبیت ، استفراغ

داساتینیب , ایبریتومومب تیوکستان , توسیتومومب , اسپیرونولاکتون , انالاپریل , بتاکسولول , بریمونیدین , بوسنتان , تیمولول , سیتاکسنتان , استری پنتول , بندروفلومتازید , فورسکولین , کانابیدیول , دیکلورفنامید , سیکلوپنتیازید , چای سبز , بنازپریل , کاندسارتان , نبیوولول , لوفکسیدین , ساکوبیتریل و والزارتان , کیناپریل , ماراویروک , موکسی سیلات , موکسی پریل , نیزولدیپین , نیکاردیپین , ایسرادیپین , پنبوتولول , تراندولاپریل , رامیپریل , زوته پین , سلیپرولول , اسمولول , اپروسارتان , تریامترن , کربی دوپا , کلرتالیدون , مکامیلامین , میفه پریستون , پیندولول , دوکسازوسین , اینداپامید , اپوپروستنول , گوانفاسین , اپلرنون , لوودوپا , بومتانید , اتاکرینیک اسید , توراسماید , الوکسادولین , کاپتوپریل , کارودیلول , کلونیدین , دابیگاتران , ایلوپروست , فنتولامین مزیلات , لیزینوپریل , متوپرولول , متولازون , هیدروکلروتیازید , والسارتان , وراپامیل , دروسپیرنون , ریفامپین , سوتالول , فوروزماید , لابتالول , لوزارتان , راموسیروماب , نسیریتاید

خونریزی: این دارو ممکن است تجمع پلاکتی را مهار کرده و خطر خونریزی را افزایش دهد.

افت فشار خون:این دارو ممکن است افت فشار خون علامتی ایجاد کند. در بیماران با فشار خون شریانی سیستمیک پایین ، با احتیاط استفاده شود.

افزایش فشار خون ریوی برگشتی : کاهش دوز زیاد ممکن است علائم PAH را بدتر کند. اگر یک تزریق SubQ یا IV طی چند ساعت پس از قطع مجدد مجدداً شروع شود ، ممکن است از همان میزان دوز استفاده شود. وقفه برای دوره های طولانی تر ممکن است مستلزم تیتراسیون مجدد داروباشد..

نقص کبدی: در بیماران با اختلال کبدی با احتیاط استفاده شود.

 IV / SubQ : کاهش دوزاولیه در بیماران با نارسایی کبدی خفیف تا متوسط ​​توصیه می شود. تیتراسیون دوز به آرامی در بیماران مبتلا به نارسایی کبدی انجام شود. در نقص شدید کبدی مطالعه صورت نگرفته است.

خوراکی: کاهش دوز برای بیماران دارای نقص خفیف کبدی توصیه می شود. از مصرف در بیماران دارای نقص متوسط ​​خودداری کنید. در بیمارانی که اختلال شدید دارند منع مصرف دارد.

بیماری تنفسی: کاربرداستنشاقی: ایمنی و اثربخشی در بیماران مبتلا به بیماری ریوی اساسی (به عنوان مثال ، آسم ، COPD)اثبات نشده است. بیماران مبتلا به عفونت حاد ریوی برای تشدید یا کاهش اثر بخشی باید از نزدیک مانیتور شوند.

قرص: پوسته قرص حل نمی شود و به عنوان پوسته نامحلول در مدفوع دفع میشود. در بیماران مبتلا به دیورتیکولوزیس ، قرص می تواند در دیورتیکول قرار گیرد.

عفونت: تزریق IV مداوم از ترپروستنیل با استفاده از پمپ تزریق خارجی از طریق یک کاتتروریدی مرکزی، با عفونت های جدی جریان خون همراه است. این روش تجویز باید برای بیمارانی که تحمل مسیر SubQ را ندارند و یا سود آن برای آنها بیشتر است ،استفاده شود. پزشکان باید به طور روزمره روشهای کنترل عفونت رابه کارگیرند. استفاده از پمپ تزریق IV قابل کاشت ممکن است در مقایسه با استفاده از پمپ تزریق IV خارجی خطر کمتری از نظرعفونت جریان خون داشته باشد.

تزریق دارو فقط باید توسط پزشکان متخصص انجام شود. قبل از شروع ، بیماران باید از نظر توانایی تجویز این دارو، چه به صورت تزریق IV یا SubQ یا استنشاقی ، و همچنین از نظردسترسی به سیستم تزریق / دستگاه استنشاق ، به دقت ارزیابی شوند. شروع تزریق باید در شرایطی انجام شود که پرسنل و تجهیزات لازم برای نظارت همودینامیک و درمان اورژانس در دسترس باشد.

استفاده از اتانول: قرص ها نباید با اتانول تجویز شوند زیرا آزاد شدن ترپروستینیل از قرص ممکن است با سرعتی بیشتر از آنچه پیش بینی شده رخ می دهد.

صرف نظر از شکل مصرف (استنشاقی ، IV ، خوراکی ، SubQ )، باید از وقفه درمانی خودداری شود. دسترسی سریع به دارو ، دستگاه استنشاقی پشتیبان یا مجموعه پمپ و انفوزیون برای جلوگیری از وقفه در درمان ضروری است

C ( داروهای گروه C فقط باید با تجویز پزشک مورد مصرف قرار بگیرد. خطرات ناشی از مصرف این گروه از داروها هنوز رد نشده است و یا اینکه مطالعات انسانی انجام نشده است و پزشک زمانی که احساس کند فواید مصرف این گروه از داروها از مضرات احتمالی آن بسیار بیشتر است و مصرف آن برای بیمار ضروری است تجویز انجام می‌دهد. )

رده بارداری FDA :(قرص)= C  (استنشاقی):B    تزریقی: نامعلوم

مطالعات حیوانی در موشهای صحرایی باردار نتوانسته اند شواهدی از تراتوژنیسیت را در دوزهای بالاتر نشان دهند وقتی تزریق زیر جلدی مداوم در طی ارگانیوز انجام می شود. مطالعات حیوانی در خرگوشهای باردار شواهدی از افزایش تغییرات اسکلتی جنین در دوزهایی که تولید سمیت دارند ، نشان داده است. مطالعات حیوانی با قرص های طولانی مدت ، کاهش وابسته به دوز در افزایش وزن بدن ، کاهش میزان حاملگی و ناهنجاری های اسکلتی جنین را در دوزهای بالاتر نشان داد.

اطلاعات مربوط به استفاده از ترپوستینیل برای درمان فشار خون شریانی ریوی (PAH) در زنان باردار محدود است.

PAH درمان نشده در بارداری خطر نارسایی قلب مادر ، سکته مغزی ، زایمان زودرس ، وزن کم هنگام تولد و مرگ مادر / جنین را افزایش می دهد. زنان مبتلا به PAH برای جلوگیری از بارداری تشویق می شوند. در صورت نیاز به درمان ، ممکن است داروهای دیگربا اطلاعات بیشتر برای استفاده در زنان باردار ترجیح داده شود .

اطلاعاتی در مورد وجود ترپوستینیل در شیر انسان ، تأثیرات روی شیر مادر و یا بر روی تولید شیر وجود ندارد.

اپوپروستنول