اطلاعات دارویی آمیودارون

مکانیسم اثر

آمیودارون با تاثیر مستقیم بر روی بافتها ، بدون تاثیر بارز بر پتانسیل غشا، طول مدت پتانسیل عمل (فاز 3) و دوره تحریک ناپذیری را در تمام بافت های قلب افزایش می دهدو بعنوان مهار کننده غیر رقابتی آلفا و بتا آدرنرژیک عمل می کند.

فارماکودینامیک

آمیودارون متعلق به عوامل آنتی آریتمی کلاس III می باشد.

فارماکوکینتیک

آمیودارون پس از مصرف خوراکی دارای جذبی آهسته و متغیر می باشد. فراهمی زیستی آمیودارون تقریبا 50% می باشد.شروع اثر شکل خوراکی آمیودارون 2 روز تا 3 هفته بوده و در شکل تزریقی سریعتر می باشد.غذا سبب افزایش سرعت و مقدار جذب آمیودارون می شود.
آمیودارون حجم توزیع زیاد ولی متغیر دارد.حجم توزیع آن حدود 60 L/kg می باشد.
متابولیسم آمیودارون عمدتا کبدی و دفع آن از طریق مدفوع می باشد.

موارد مصرف آمیودارون

آریتمی قلبی , تاکی کاردی فوق بطنی , آریتمی بطنی عودکننده تهدید کننده حیات

مقدار مصرف آمیودارون

مقدار معمول برای آریتمی:
بزرگسالان:
مقدار اولیه (IV) : میلی گرم 100 طی 24 ساعت اول درمان ، طبق برنامه زیرانفزیون شود: 150 mg طی 10 دقیقه اول (15 mg/min)، متعاقبا 360 mg طی شش ساعت آینده(1 mg/min) 
مقدار انفوزیون نگهدارنده: 540 mg در 18 ساعت باقیمانده ( 0.5 mg/min) .
مقدار اولیه ( خوراکی ) : مقدار بارگیری 800 تا 1600 mg/day بسته به نیاز از 1 تا 3 هفته تا دستیابی به پاسخ مطلوب.
در صورت رسیدن به پاسخ مطلوب و یا بروز عوارض ، مقدار مصرف به 600 تا 800 mg/day کاهش یافته و به مدت یکماه ادامه پیدا کند سپس با مقدار نگهدارنده بطور معمول 400mg/day ادامه یابد.
آمیودارون می تواند در یک یا دو نوبت در روز مصرف شود.

موارد منع مصرف

ازدیادحساسیت به این دارو و ترکیبات آن , برادیکاردی سینوسی , شوک با منشائ قلبی , انسداد گره دهلیزی-بطنی درجه 2 یا 3 , حملات برادی کاردی که منجر به سنکوپ می شود

عوارض جانبی آمیودارون

تهوع , سردرد2 , بی خوابی , یبوست , گیجی , استفراغ , خستگی مفرط , صدمه جدی به کبد , بثورات جلدی , کاهش فشارخون , آریتمی قلبی , گز گزاندامها , نوروپاتی , پرکاری تیروئید , کم کاری تیروئید , طاسی , بی اشتهایی , احساس ناخوشی , لرزش , عدم هماهنگی عضلات , کاهش میل جنسی , حساسیت به نور , اختلال دید

تداخلات دارویی

آتنولول , ایپراتروپیوم بروماید , ایزوسورباید دی نیترات , پروپافنون , پرومتازین , پیموزاید , تامسولوسین , تترابنازین , ترازودون , توپوتکان , تولترودین , دانوروبیسین , دیلتیازم , رانیتیدین , سالبوتامول , سووفلوران , سیزاپراید , سیمواستاتین , سیکلوسپورین , فنیل افرین , فینگولیمود , لوراتادین , لوواستاتین , لیدوکائین , لیدوکائین+پریلوکایین , مفنامیک اسید , مگزیلتین , موکسی فلوکساسین , نیتروگلیسیرین , نیلوتینیب , واردنافیل , دورزولامید +تیمولول , کلرپرومازین , دابیگاتران , آناگریلید , فنتانیل , بیزوپرولول , فلکاینید | فلکایینید , دی سولفیرام , ریواروکسابان , گوسرلین , داکلاتاسویر , سوفوسبوویر , لدیپاسویر/سوفوسبوویر , ریفابوتین , رانولازین , تری فلونوماید , ساکویی ناویر | ساکیناویر , پنتامیدین , افاویرنز , توراسماید , کینیدین | کوئینیدین , ترفنادین , متازولامید , بوپرنورفین , پروتریپتیلین , پروکائین آمید , مزوریدازین , پروکلرپرازین , ایندیناویر , ریتوناویر , اسپارفلوکساسین , تورمیفن , اسیمرتینیب , وندتانیب , دروپریدول , بوسپرویر , ایزوپروترنول , افاتینیب , پالونوسترون , دولاسترون , پیندولول , پروپوکسیفن , زیپراسیدون , هیسترلین , ایوابرادین , فنین دیون | فنیندیون , نلفیناویر , کلرپروکائین , آکسیتینیب , مفلوکین , آگالسیداز بتا , اینوتوزوماب , ریبوسیکلیب , ایبوتیلاید , اینداپامید , دوفتیلید , بپریدیل , آلفوزوسین , آمی سولپراید , پرومازین , آرسنیک تری اکساید , داساتینیب , پالیپریدون , پیماوانسرین , رومیدپسین , ومورافنیب , پروبوکول , تیپراناویر , الیگلوستات , جفیتینیب , کلرتالیدون , ادوکسابان , بتریکسابان , جمتوزومب , آسناپین , لرکانی دیپین , اتراویرین , پانی تومومب , وازوپرسین , هالوفانترین , پیرفنی دون , آمینولوولینیک اسید خوراکی , کوبیسیستات , فلیبانسرین , سوفوسبوویر و ولپاتاسویر , ریوسیگوآت , لنواتینیب , بداکیلین , گیلتریتینیب , گلاسدگیب , پرفلوترن , ترولیندومایسین , آنیسیندیون , لورلاتینیب , آمینولوولینیک اسید موضعی , بندروفلومتازید , متیل آمینو لوولینات , گادوفوسوست , انترکتینیب , پیتولیسانت , اولیندومایسین , کانابیدیول , تالازوپاریب , سیکلوپنتیازید , آواپریتینیب , فیداکسومیسین , هالاون

هشدارها

1- مصرف آمیودارون همراه با سمیت قابل توجه می باشد لذا تنها برای استفاده بیماران دارای آریتمی بطنی عود کننده تهدید کننده حیات در نظرگرفته می شود.
2- سمیت ریوی،وخیم ترشدن آریتمی، اختلال بینایی،نوروپاتی محیطی،حساسیت به نور ، اختلالات تیرویید در مصرف آمیودارون ممکن است رخ دهد.
3- تجویز آمیودارون در این موارد با احتیاط فراوان انجام گیرد: نارسایی احتقانی قلب،اختلالات کلیوی،بیماران سالخورده،برادی کاردی شدید و اختلالات هدایتی قلب و پورفیری.
4-امنیت و کارایی مصرف آمیودارون در کودکان هنوز به اثبات نرسیده است.

نکات قابل توصیه

1-انجام آزمون عملکرد کبد و تیرویید در درمان طولانی مدت با آمیودارون ضروری است .
آمیودارون می تواند سبب بالارفتن آنزیم های کبدی (آسپارتات آمینوترانسفراز و آلانین آمینوترانسفراز شود و آمیودارون همچنین می تواند سبب بروز اختلال در عملکرد تیرویید شود.
2- انجام رادیوگرافی قفسه سینه و آزمون عملکرد ریوی در شروع مصرف آمیودارون و بعد از آن هر 3 تا 6 ماه ضروری است.
3- طی درمان با آمیودارون و چند ماه پس از قطع مصرف ، در معرض تابش مستقیم خورشید قرار نگیرید.

مصرف در بارداری

D ( در این گروه از داروها، مطالعات و نتایج حاصل از آن بیانگر وجود خطر برای جنین انسان است. زمانی که استفاده از دارو برای زنان باردار اجتناب ناپذیر است و خطرات احتمالی پذیرفته شده است، پزشک دارو را تجویز می کند. )

دارو های مشابه

ایبوتیلاید