اطلاعات دارویی آمیکاسین

● مهار سنتز پروتئین: آمیکاسین با اتصال غیرقابل برگشت به زیر واحد 30S ریبوزوم باکتری، در سنتز پروتئین باکتریایی دخالت می کند.

● خواندن نادرست کد ژنتیکی: این اتصال منجر به اشتباه خواندن کد ژنتیکی می شود که منجر به تولید پروتئین های معیوب و در نهایت باعث مرگ سلول های باکتریایی می شود.

● مکانیسم اثر مشابه سایر آنتی بیوتیک های آمینوگلیکوزید است.

● عمل باکتری کشی: آمیکاسین با اتصال برگشت ناپذیر به ریبوزوم های باکتری، فعالیت باکتری کشی را نشان می دهد و سنتز پروتئین را مهار می کند.

● کشتن وابسته به غلظت: اثربخشی اغلب با حفظ غلظت های کافی دارو نسبت به حداقل غلظت مهاری (MIC) باکتری های مورد نظر مرتبط است.

● اثر پس از آنتی بیوتیک: سرکوب طولانی مدت باکتری آمیکاسین حتی پس از کاهش سطح دارو به زیر MIC، به اثربخشی آن کمک می کند.

● روش مصرف: آمیکاسین معمولاً به صورت عضلانی یا داخل وریدی تجویز می شود.

● توزیع: به طور گسترده در بافت های بدن توزیع می شود و غلظت بالایی در کلیه ها، ریه ها و پوست مشاهده می شود.

● متابولیسم: آمیکاسین متابولیزه نمی شود و بدون تغییر عمدتاً از طریق فیلتراسیون کلیوی دفع می شود.

● نیمه عمر حذف: نیمه عمر حذف نسبتاً کوتاه است و برای حفظ سطوح درمانی نیاز به دوز مکرر دارد.

● عفونت های باکتریایی گرم منفی جدی: برای عفونت های شدید ناشی از ارگانیسم های حساس استفاده می شود.

● پنومونی: به ویژه در درمان پنومونی ناشی از باکتری های گرم منفی حساس موثر است.

● عفونت های دستگاه ادراری: در مواردی که عوامل ایجاد کننده به آمیکاسین حساس باشند.

● سپتی سمی: آمیکاسین ممکن است به عنوان بخشی از درمان ترکیبی برای سپتی سمی ناشی از ارگانیسم های حساس استفاده شود.

● دوز آمیکاسین بر اساس عواملی مانند شدت عفونت، وزن بیمار و عملکرد کلیه تعیین می شود.

● به طور معمول به صورت عضلانی یا داخل وریدی تجویز می شود، با دوز تنظیم شده بر اساس نظارت بر داروی درمانی برای حفظ اثربخشی مطلوب و به حداقل رساندن سمیت.

● رژیم های دوز فردی اغلب مورد نیاز است، به ویژه در بیماران مبتلا به نارسایی کلیوی.

● حساسیت
● وجود اختلال شنوایی از قبل
● اختلالات عصبی عضلانی

● سمیت کلیوی: ممکن است آسیب کلیوی، به ویژه با استفاده طولانی مدت یا در بیمارانی که از قبل نارسایی کلیوی دارند، رخ دهد.

● سمیت گوش: آمیکاسین می تواند باعث کاهش شنوایی یا اختلال عملکرد دهلیزی شود، به ویژه در دوزهای بالاتر یا با درمان طولانی مدت.

● سمیت عصبی: به ندرت، انسداد عصبی عضلانی منجر به فلج عضلات تنفسی می شود.

● اثرات گوارشی: حالت تهوع، استفراغ و اسهال ممکن است رخ دهد.

● واکنش های حساسیت بیش از حد: واکنش های آلرژیک مانند بثورات پوستی یا خارش.

● مسدود کننده های عصبی-عضلانی: در صورت استفاده همزمان آمیکاسین با داروهای مسدود کننده عصبی-عضلانی، خطر بلوک عصبی عضلانی افزایش می یابد.

● دیورتیک ها: استفاده همزمان از دیورتیک های لوپ ممکن است خطر سمیت گوش را افزایش دهد.

● سایر داروهای نفروتوکسیک یا اتوتوکسیک: هنگام ترکیب داروهایی با اثرات سمی مشابه احتیاط توصیه می شود.

● سمیت کلیوی و سمیت گوش: آمیکاسین می تواند باعث آسیب کلیه و گوش شود، به خصوص در دوزهای بالاتر یا استفاده طولانی مدت.

● انسداد عصبی عضلانی: در صورت مصرف همزمان با داروهای مسدودکننده عصبی عضلانی خطر افزایش می یابد که منجر به فلج عضلات تنفسی می شود.

● در بیمارانی که از قبل اختلال عملکرد کلیوی دارند، احتیاط می شود، زیرا آمیکاسین عمدتاً از طریق کلیه ها دفع می شود.

● بیمارانی که از قبل کم شنوایی یا اختلال عملکرد دهلیزی دارند، ممکن است در معرض خطر سمیت گوش ناشی از آمیکاسین باشند.