اطلاعات دارویی پراملینتاید

پراملینتاید مقلد آمیلین ، یک آنالوگ عملکردی از هورمون آمیلین پانکراسی است. آمیلین در تعدادی از سیستم های دستگاه گوارش و گلوکودینامیک فعال است و پراملینتاید با تقلید از فعالیت آن از طریق تنظیم سرعت تخلیه معده، جلوگیری از افزایش گلوکاگون بعد از غذا و افزایش حساسیت سیری برای بهبود کنترل قند عمل می کند. در نتیجه مصرف کالری را کاهش می دهد و کاهش وزن را تقویت می کند.
به نظر می رسد که حداقل سه کمپلکس گیرنده مجزا وجود داشته باشد که دارای تمایل اتصال بالایی به آمیلین هستند. هر سه مجموعه حاوی گیرنده کلسی تونین در هسته، به علاوه یکی از سه پروتئین های تنظیم کننده ی فعالیت گیرنده RAMP1، RAMP2 یا RAMP3 می باشند.

پراملینتاید آنالوگ مصنوعی آمیلین، هورمون تنظیم قند که توسط سلول های بتای پانکراس تولید می شود و پس از غذا با الگوی مشابه با انسولین در جریان خون آزاد می شود است. مانند انسولین، افراد مبتلا به دیابت فاقد آمیلین هستند.

- نیمه عمر: 48 دقیقه

- فراهمی زیستی: 30-40٪

- متابولیسم: کلیه ها

- دفع: عمدتا ادرار

- دوام اثر: 3 ساعت

- اتصال به پروتئین: 60٪

دیابت ملیتوس نوع 1 , دیابت ملیتوس نوع 2

بزرگسالان

دیابت نوع 1

ابتدا: 15 میکروگرم زیرجلدی بلافاصله قبل از وعده های غذایی اصلی

افزایش 15 میکروگرمی در هر 3 روز (اگر حالت تهوع شدیدی رخ ندهد)

دوز انسولین کوتاه اثر پس از غذا را را تا 50٪ کاهش دهید.

نگهدارنده: 30-60 میکروگرم زیرجلدی

دیابت نوع 2

ابتدا: 60 میکروگرم زیرجلدی بلافاصله قبل از وعده های غذایی اصلی

بعد از 3-7 روز به 120 میکروگرم قبل از هر وعده غذا افزایش دهید (اگر حالت تهوع شدیدی رخ نداد)

دوز انسولین کوتاه اثر پس از غذا را را تا 50٪ کاهش دهید.

نگهدارنده: 60-120 میکروگرم زیرجلدی

کودکان

ایمنی و کارایی ثابت نشده است.

فلج معده دیابتی , حساسیت مفرط به دارو

هایپوگلایسمی بدون علامت

سردرد , سرفه , تهوع , کاهش شدید قند خون , استفراغ , سرگیجه , بی اشتهایی , درد مفصل , خستگی , درد شکمی , فارنژیت , آسیب پوستی , واکنش آلرژیک

سیکلیزین , مکلیزین , آکاربوز , اکسی بوتینین , ایپراتروپیوم بروماید , بلادونا , پرالیدوکسیم , تولترودین , داریفناسین , فلاووکسات , گلیکوپیرولات , تروسپیوم , اینکوبوتولینوم توکسین آ , انسولین آسپارت , سیکلوبنزاپرین , توکسین انابوتولینوم , پانکرونیوم , راپاکورونیوم , روکورونیوم , تیوتروپیوم بروماید , سیس آتراکوریوم , هماتروپین , سولیفناسین , انسولین رگولار , انسولین گلارژین , میگلیتول

انسولین های دتمیر، گلارژین، گلولیزین، لیسپرو، NPH فسوترودین، بنگ دانه،میگلیتول

با انسولین مخلوط نکنید - جداگانه تزریق کنید.

تخلیه معده را آهسته می کند، که ممکن است جذب داروهای خوراکی همزمان را به تاخیر بیندازد. داروهای خوراکی همراه را حداقل 1 ساعت قبل یا 2 ساعت بعد از پراملینتاید  تجویز کنید.

تخلیه معده کاهش می یابد؛ مصرف داروهای دیگری که باعث تحرک دستگاه گوارش می شوند توصیه نمی شود.

از سرنگ مشترک بین افراد مختلف استفاده نکنید حتی اگر سوزن تغییر میابد.

اریتم، ادم یا خارش در محل تزریق گزارش شده است؛ ممکن است به سایر عواملی نظیر محرک ها در پاک کننده پوست یا روش تزریق نامناسب مرتبط باشد.

هشدار شدید

• مصرف پراملینتاید با انسولین با افزایش خطر ابتلا به هیپوگلیسمی شدید ناشی از انسولین ، به خصوص در بیماران مبتلا به دیابت نوع 1 مرتبط است.
• هنگامی که هیپوگلیسمی شدید مرتبط با استفاده از پراملینتاید رخ می دهد، در عرض 3 ساعت بعد از تزریق دیده می شود.

• اگر هیپوگلیسمی شدید در هنگام کار با وسیله نقلیه یا ماشین آلات سنگین ، یا در هنگام انجام دیگر فعالیت های خطرناک رخ دهد، ممکن است صدمات جدی ایجاد شود. انتخاب بیمار مناسب، آموزش دقیق بیمار و تنظیم دوز انسولین، موارد مهمی برای کاهش این خطر هستند.

از پراملینتاید دقیقا همانطور که برای شما تجویز شده است استفاده کنید. تمام دستورالعمل ها در برچسب تجویزی خود را دنبال کنید. پزشک ممکن است گاهی اوقات دوز را تغییر دهد تا مطمئن شود بهترین نتایج را دریافت می کنید. هنگامی که برای اولین بار از پراملینتاید استفاده می کنید، دوز انسولین شما تغییر خواهد کرد. داروهای خود را در مقادیر بزرگتر یا کوچکتر و یا برای مدت طولانی تر از مدت تجویز شده مصرف نکنید.

داروی پراملینتاید همزمان با انسولین تزریقی به طور جداگانه تزریق می شود. اگر نمیدانید چطور تزریق درست را انجام دهید یا به طور مناسب سوزن و سرنگ را دور بیندازید، خودتان تزریق را انجام ندهید.

پراملینتاید و انسولین را باهم در یک سرنگ مخلوط نکنید.

پراملینتاید معمولا قبل از هر وعده غذایی اصلی تزریق می شود. اگر یک وعده غذایی را حذف کردید، باید دوز پراملینتاید را نیز حذف کنید.

هر بار که تزریق می کنید، از جای متفاوتی در معده یا ران خود استفاده کنید. انسولین را در یک ناحیه پوست جدا تزریق کنید. انسولین یا پراملینتاید را دو بار در یک محل تزریق نکنید.

در صورت تغییر رنگ یا کدر شدن از دارو استفاده نکنید.دارو جدیدی تهیه کنید.

قند خون پایین (هیپوگلیسمی) می تواند برای هر کسی که دیابت دارد، اتفاق بیفتد. علائم عبارتند از سردرد، گرسنگی، تعریق، سردرگمی، تحریک پذیری، سرگیجه یا احساس لرزش.  همیشه یک خوراکی قندی را برای مواقع افت قند خون همراه خود داشته باشید. منابع قندی عبارتند از آب میوه، آبنبات سخت، بیسکوییت، کشمش و نوشابه غیر رژیمی. اطمینان حاصل کنید که خانواده و دوستان نزدیک شما می دانند چگونه در شرایط اضطراری به شما کمک کنند.

مراقب باشید تا قند خونتان خیلی کم نشود. قند خون بسیار پایین (هیپوگلیسمی) ممکن است ظرف 3 ساعت بعد از تزریق پراملینتاید رخ دهد. اگر شما دارای هیپوگلیسمی شدید هستید و نمیتوانید بخورید یا بیاشامید، از گلوکاگون تزریقی استفاده کنید. پزشک شما می تواند یک کیت تزریقی اورژانسی گلوکاگون تجویز کند و به شما بگوید که چگونه از آن استفاده کنید.

نشانه های قند خون بالا مانند افزایش تشنگی، افزایش ادرار، گرسنگی، خشکی دهان، نفس با بوی میوه ای، خواب آلودگی، خشکی پوست، تاری دید، و از دست دادن وزن را نظارت کنید.

قند خون خود را در زمان استرس، مسافرت، بیماری، عمل جراحی و یا اورژانس پزشکی، ورزش سنگین، مصرف الکل و حذف وعده های غذایی به دقت بررسی کنید. این موارد می تواند سطح گلوکز را تحت تاثیر قرار دهد و دوز نیاز به تغییر داشته باشد. بدون دستور پزشک دوز خود را تغییر ندهید.

یک قلم تزریقی را با شخص دیگری به اشتراک نگذارید. اشتراک قلم های تزریقی می تواند بیماری هایی مانند هپاتیت یا HIV را از یک فرد به فرد دیگر منتقل کند.

اگر تهوع شدید دارید که چندین روز طول کشیده است، با پزشک خود مشورت کنید. این ممکن است نشانه ای باشد که دوز شما خیلی زیاد است.

پراملینتاید تنها بخشی از یک برنامه درمانی  است که شامل رژیم غذایی، ورزش، کنترل وزن، تست قند خون منظم، و مراقبت های پزشکی خاص می باشد. برای تزریقات و آزمایش قند خون خود، برنامه منظمی داشته باشید. همچنین مهم است که وعده غذایی و فعالیت بدنی خود را برنامه ریزی کنید. اگر دستورالعمل های دوز را دنبال نکنید، ممکن است قادر به ادامه استفاده از پراملینتاید نباشید.

اگر شما برای مدت کوتاهی از پراملینتاید استفاده نکنید ممکن است لازم باشد دارو را با دوز پایین تر مجددا شروع کنید. دستورالعمل های پزشک خود را دنبال کنید.

نگهداری قلم های تزریقی باز نشده: در جعبه و در یخچال نگه دارید ، که از نور محافظت شود. داروی تاریخ مصرف گذشته را دور بریزید.دارو را منجمد نکنید و در صورت انجماد آن را دور بریزید.

قلم تزریقی را از یخچال خارج کنید و قبل از تزریق دوز بگذارید به دمای اتاق برسد. پراملینتاید را از قلم تزریقی خارج نکنید و در یک سرنگ بریزید. ممکن است دوز بالایی دریافت کنید.

نگهداری پس از اولین استفاده: شما ممکن است قلم تزریقی در حال استفاده را در یخچال و یا در دمای اتاق نگه دارید. در مدت 30 روز استفاده کنید.

گروه C . عوارض مصرف این دارو در جنین نامشخص است

ندارد