اطلاعات دارویی دس ونلافاکسین

دس ونلافاکسین بازجذب نوروترنسمیتر را در گیرنده های سروتونین، نوراپی نفرین و دوپامین مهار می کند. دس ونلافاکسین گیرنده های سروتونین را 10 برابر بیشتر از گیرنده های نوراپی نفرین و با کمترین تمایل، گیرنده دوپامینی را مهار می کند.

دس ونلافاکسین یک مهار کننده بازجذب سروتونین و نوراپی نفرین است. فاقد فعالیت قابل ملاحظه ای در گیرنده های موسکارینیک-کولینرژیک، H1- هیستامینرژیک یا α1-آدرنرژیک در برون تن است. دس ونلافاکسین، به نظر نمی رسد فعالیتی در برابر کانال های یونی کلسیم، کلر، پتاسیم و سدیم داشته باشد و همچنین فعالیت مهار کننده مونوآمین اکسیداز (MAO) ندارد.
همچنین فاقد فعالیت دربرابر کانال پتاسیمی قلب hERG، در شرایط برون تن است. در مقایسه با SNRI های دیگر، دس ونلافاکسین تحت متابولیسم ساده ای قرار می گیرد و خطر تداخلات دارو-دارو کمی دارد و برای رسیدن به دوز درماني نیاز به مقدار زیادی ندارد.

- فراهمی زیستی: 80٪

- زمان رسیدن به حداکثر غلظت پلاسمایی: 7.5 ساعت

- مصرف یک وعده غذایی با چربی بالا (800-1000 کالری) باعث افزایش حداکثر غلظت پلاسمایی در حدود 16 درصد بدون تأثیر بر AUC می شود.

- اتصال به پروتئین: 30٪

- حجم توزیع: 3.4 لیتر / کیلوگرم

متابولیسم

اولیه: کونژوگاسیون (ایزوفرم UDP-گلوکورونوزیل ترانسفراز دخیل است)

مینور: متابولیسم اکسیداتیو CYP3A4 (اِن دمتیلاسیون)

آنزیم هایی که مهار می شوند: CYP2D6 (حداقل)

نیمه عمر: 11 ساعت (در نارسایی کلیوی یا کبدی افزایش میابد)

قابلیت دیالیز: ندارد

دفع داروی تغییرنیافته: ادرار (45٪)

دفع متابولیت: 19٪ (گلوکورونیده)؛ <5٪ (متابولیت اکسیداتیو [اِن،اُ-دی دزمتیل ونلافاکسین])

اختلال افسردگی ماژور

بزرگسالان

اختلال افسردگی ماژور

50 میلی گرم خوراکی یک بار در روز

دوزهای بالاتر، تا 400 میلی گرم در روز، مورد استفاده قرار گرفته اند، اما اثربخش تر نبوده اند. افزایش عوارض جانبی گزارش شده است.

 کودکان

ایمنی و کارایی ثابت نشده است.

مصرف همزمان با مهارکننده های مونوآمین اکسیداز , سابقه حساسیت مفرط به دارو یا اجزای آن

حساسیت شدید به ونلافاکسین، همزمان با داروهای سروتونرژیک، همزمان با لینزولاید یا متیلن بلو

اضطراب , بی خوابی , اسهال , یبوست , خون دماغ , سردرد , پروتئینوری , کاهش اشتها , تهوع , خشکی دهان , تشنج , تاری دید , گرگرفتگی , سرگیجه , ضعف , لرزش , احتباس ادراری , عوارض خارج هرمی , خستگی , راش , تحریک پذیری , میدریاز , افت فشارخون وضعیتی , افزایش پرولاکتین , سفتی ماهیچه ها , سنکوپ , اختلالات شخصیتی , هیپرهیدروزیس (تعریق بیش از حد و بیشتر در نواحی کف دست و پا و زیر بغل) , بی قراری شدید , اختلال جنسی در مردان و زنان , رویاهای غیرعادی , افزایش آزمایش عملکرد کبدی , افزایش کلسترول و تری گلیسیرید غیر کنترل شده

خمیازه کشیدن، دندان قروچه، هایپومانی

سیبوترامین , سافینامید , تاپنتادول , اندانسترون , ایمی پرامین , پاروکستین , پروکاربازین , ترازودون , ترانیل سیپرومین , تدیزولید , پنتازوسین , نالبوفین , لورکاسرین , دکس فن فلورامین , میلناسیپران , تنتوراپیوم , لوورفانول , دکستروآمفتامین , فن فلورامین , ال اس دی , میرتازاپین , ناراتریپتان , سوفنتانیل , راساژیلین (رازاگیلین) , مپریدین , پالونوسترون , دولاسترون , رمی فنتانیل , لوودوپا , سیکلوبنزاپرین , لینزولید , ویلازودون , نفازودون , فنلزین , نورتریپتیلین , کلومیپرامین , متیلن بلو , علف چای , اس سیتالوپرام , ارگوتامین , تریمی پرامین , دسیپرامین , سلژیلین , فلووکسامین , گرانیسترون , متوکلوپرامید , وراپاکسار , راموسیروماب , لاسمیدیتان , نتوپیتانت

یوبینگوان ید 123، لوومیلناسیپران، نتوپیتانت، اس آدنوزین ال متیونین

نوزادانی که در معرض SNRI ها یا SSRIs در اواخر سه ماهه سوم بارداری بودند، عوارض نیازمند به بستری طولانی مدت، حمایت تنفسی و تغذیه لوله ای را داشته اند.

فشار خون را قبل از شروع درمان کنترل کنید؛ بر فشار خون به طور مرتب در طول درمان نظارت کنید؛ اگر افزایش فشارخون مشاهده می شود، کاهش دوز یا قطع مصرف را در نظر بگیرید.

خطر میدریاز؛ ممکن است حمله بسته شدن زاویه را در بیماران مبتلا به گلوکوم زاویه بسته با زاویه های آناتومیک باریک بدون ایریدکتومی آغاز کند.

در بیماران با سابقه اختلالات تشنج احتیاط کنید.

بیماران را برای اختلال دوقطبی غربال کنید؛ خطر ابتلا به اختلالات میکس یا مانیک در بیماران تحت درمان با داروهای ضد افسردگی افزایش می یابد.

ممکن است در بیماران مبتلا به اختلال دوقطبی، تغییر به مانیا و یا هایپومنیا رخ دهد. از تک درمانی در بیماران مبتلا به اختلال دوقطبی اجتناب کنید؛ بیمارانی را که علایم افسردگی دارند برای اختلال دوقطبی بررسی کنید.

اختلالات متابولیسم قلبی-عروقی، مغزی-عروقی و متابولیسم لیپید؛ نظارت بر بیماران که سابقه ای از این اختلالات را دارند یا در معرض خطر هستند.

نظارت بر لیپیدهای سرم بصورت دوره ای انجام شود؛ خطر افزایش سطح سرمی کلسترول ناشتا، چربی خون، LDL و تری گلیسیرید افزایش می یابد.

هیپوناترمی به علت سندرم ترشح نابجا هورمون آنتی دیورتیک (SIADH)؛ موارد سدیم سرمی ≤110 میلی مول بر لیتر گزارش شده است؛ بر بیمارانی که دیورتیک مصرف می کنند یا در معرض خطر کاهش حجم هستند نظارت شود.

گزارش های نادر از بیماری بینابینی ریه و پنومونی ائوزینوفیلی؛ بر بیماران برای تنگی نفس پیش رونده، سرفه، یا ناراحتی قفسه سینه نظارت شود.

ممکن است توانایی های شناختی را مختل کند؛ با احتیاط از ماشین آلات سنگین استفاده کنید.

دوز را در صورت امکان کاهش دهید و بر علائم قطع دارو نظارت کنید؛ واکنشهای جانبی پس از قطع داروهای ضد افسردگی سروتونرژیک، به ویژه پس از قطع ناگهانی، عبارتند از: تهوع، عرق کردن، خلق و خوی ناخوش، تحریک پذیری، بی قراری، سرگیجه، اختلالات حسی (مثلا پاراستزی، احساس شوک الکتریکی)، لرزش، اضطراب، سردرگمی، سردرد، لتارژی، تغییرات خلقی، بی خوابی، هایپومانی، وزوزگوش و تشنج.

سندرم سروتونینی

• - خطر سندرم سروتونینی را در مصرف همزمان با سایر داروهای سروتونرژیک شامل تريپتان ها، داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای، فنتانیل، لیتیوم، ترامادول، تریپتوفان، باسپیرون، آمفتامین و علف چای در نظر بگیرید.
• - سندروم سروتونینی یا واکنش های شبه سندرم نورولپتیک بدخیم ممکن است رخ دهد؛ دارو را قطع کنید و درمان حمایتی را شروع کنید. بر بیمارانی که همزمان تریپتان ها، آنتی سایکوتیک ها یا پیش سازهای سروتونین را دریافت می کنند نظارت دقیق شود.
• - علائم و نشانه های سندرم سروتونینی ممکن است شامل تغییرات وضعیت روحی (مثلا تحریک، توهم، هذیان و کما)، ناپایداری اتونوم (مثلا تاکی کاردی، فشار خون بالا، سرگیجه، تعریق زیاد، گرگرفتگی، هایپرترمی)، علائم عصبی عضلانی (مثل لرزش ، سفتی، میوکلونوس، هایپررفلکسی، ناهماهنگی)، تشنج و علائم گوارشی (به عنوان مثال تهوع، استفراغ، اسهال) باشد.
• - بر ظهور سندرم سروتونینی نظارت شود.
• - اگر علائم بالا رخ داد، درمان با دس ونلافاکسین و هر یک از داروهای سروتونرژیک را متوقف کنید و درمان حمایتی را شروع کنید.
• - اگر استفاده همزمان از دس ونلافاکسین با سایر داروهای سروتونرژیک از نظر بالینی ضروری باشد، بیماران را از افزایش خطر ابتلا به سندروم سروتونینی مطلع سازید و علائم را نظارت کنید.

مرور کلی تداخلات دارویی

• مصرف همزمان با دس ونلافاکسین باعث افزایش غلظت پلاسمایی و AUC داروهایی می شود که عمدتا توسط CYP2D6 متابولیزه می شوند که ممکن است خطر سمیت داروی سوبسترا CYP2D6 را افزایش دهد.
• SSRIs و SNRI ها ممکن است تجمع پلاکتها را مختل کنند و خطر وقوع خونریزی از خون مردگی، هماتوم، خون دماغ، پتشی و خونریزی گوارشی تا خونریزی تهدید کننده زندگی را افزایش دهند؛ استفاده همزمان از آسپرین، NSAIDs، وارفارین، سایر داروهای ضد انعقاد یا سایر داروهایی که بر عملکرد پلاکتی اثر می گذارد ممکن است خطر را افزایش دهد.
• آزمایش های غربالگری مثبت کاذب ادرار برای فن سیکلیدین (PCP) و آمفتامین در بیمارانی که دس ونلافاکسین مصرف می کنند گزارش شده است.

هشدار شدید

داروهای ضد افسردگی باعث افزایش خطر افکار و رفتار خودکشی در کودکان، نوجوانان و بزرگسالان جوان (18-24 سال) در مطالعات کوتاه مدت می شود.

افزایش خطر در بیماران> 24 سال مشاهده نشد. کاهش جزئی در بیماران> 65 سال مشاهده شد.

در کودکان و نوجوانان اگر مزایا بیش از خطر است شروع کنید.

در طول 1-2 ماه اول درمان و حین تنظیم دوز، تغییرات در رفتار، بدتر شدن بالینی و گرایش های خودکشی را به دقت نظارت کنید.

خانواده بیمار باید هر گونه تغییرات رفتاری ناگهانی را به پزشک اطلاع دهند.

بدترشدن رفتارها و تمایلات خودکشی که بخشی از علایم موجود نیستند ممکن است موجب ضرورت قطع درمان شوند.

برای استفاده در کودکان تایید نشده است.

طبق دستورالعمل دقیقا از دارو استفاده کنید.

هر روز با آب در ساعت ثابتی با یا بدون غذا بخورید.

قرص را به طور کامل ببلعید و از آسیب به آن خودداری کنید.

فشار خون شما اغلب باید بررسی شود.

ممکن است چند هفته طول بکشد تا علائم شما بهبود یابد. قبل از مشورت کردن با پزشک خود، استفاده از داروی دس ونلافاکسین را قطع نکنید. اگر این دارو را به طور ناگهانی متوقف کنید ممکن است عوارض جانبی ناخوشایندی داشته باشید.

بعضی از اشکال قرص دس ونلافاکسین با پوسته ای ساخته شده است که در بدن جذب یا ذوب نمی شود. بخشی از پوسته قرص ممکن است در مدفوع شما ظاهر شود. این یک عارضه جانبی طبیعی است و اثر دارو را کاهش نخواهد داد.

در دمای اتاق به دور از گرما و رطوبت، نگهداری شود.

دوز فراموش شده را به محض به یاد آوردن مصرف کنید.اگر نزدیک دوز بعدی است از آن صرف نظر کنید.از دوبرابر کردن یا افزایش دوز خودداری کنید.

گروه C . عوارض مصرف این دارو در جنین نامشخص است

دولوکستین , ونلافاکسین , میلناسیپران

لوومیلناسیپران