اطلاعات دارویی تری فلوپرومازین

تری فلوپرومازین به گیرنده های دوپامینی D2 و D1 متصل می شود و فعالیت آن ها را مهار می کند. مکانیسم اثر ضد تهوع ناشی از مهار گيرنده های انتقال دهنده عصبی دوپامين D2 در منطقه تریگر کمورسپتوری (CTZ) و مرکز استفراغ است . تری فلوپرومازین انتقال دهنده عصبی دوپامین و عصب واگ را در دستگاه گوارش مهار می کند. تری فلوپرومازین به گیرنده های استیل کولین موسکارینی (M1 و M2) و گیرنده های تریپتامین D  ((5HT_2B هم متصل می شود_.

تری فلوپرومازین اضطراب، محرومیت عاطفی، توهم، افکار به هم ریخته، خلق خنثی و بدبینی را کاهش می دهد. تری فلوپرومازین به طور اختصاصی برای کنترل رفتار خشونت آمیز در اپیزود حاد اختلالات روانی استفاده می شود. همچنین می تواند برای کنترل تهوع و استفراغ شدید، سکسکه شدید و درد متوسط ​​تا شدید در برخی بیماران بستری مورد استفاده قرار گیرد. تری فلوپرومازین بر سیستم عصبی مرکزی اثر می کند.

جذب : جذب ممکن است غیرقابل پیش بینی باشد و حداکثر غلظت پلاسمایی تفاوت بین فردی زیادی نشان می دهد.

اتصال به پروتئین : بسیار بالا (90٪ یا بیشتر)

متابولیسم : کبدی

تهوع , اختلالات روان پریشی (سایکوتیک)

بزرگسالان و نوجوانان
اختلالات سایکوتیک
داخل عضلانی، ابتدا 60 میلی گرم؛ ممکن است دوزهای اضافی در صورت نیاز تجویز شوند.
حداکثر دوز: 150 میلی گرم در روز داخل عضلانی
تهوع و استفراغ
داخل عضلانی، 5 تا 15 میلی گرم هر چهار ساعت در صورت نیاز.
داخل وریدی، 1 میلی گرم؛ ممکن است دوزهای اضافی در صورت نیاز تجویز شوند.

حداکثر دوز:
عضلانی، 60 میلی گرم در روز.
داخل وریدی، 3 میلی گرم در روز.

کودکان
اختلالات سایکوتیک یا تهوع و استفراغ
کودکان تا 21/2 سالگی: دوز دارو مشخص نشده است.

کودکان 21/2 ساله به بالا: عضلانی، 200 تا 250 میکروگرم (0.2 تا 0.25 میلی گرم) در هر کیلوگرم وزن بدن، بیش از 10 میلی گرم در روز نشود.

مشکلات قلبی عروقی , افزایش فشارخون , کاهش فشارخون , کما , سندروم QT طولانی , سابقه آریتمی قلبی , سرکوب CNS شدید , نقص ژنتیکی منتهی به کاهش فعالیت ایزوآنزیم 2d6 از p450

رتینوپاتی , تاری دید , افت فشارخون , عوارض اکستراپیرامیدال , دیستونی , کراتوپاتی اپی تلیال , آکاتیزیا , دیسکنزی , کدورت عدسی

پتاسیم سیترات , وندتانیب , دولاسترون , تاپنتادول , دوفتیلید , بپریدیل , گرپافلوکساسین , هالوفانترین , گلیکوپیرونیوم توسیلات , اکسی مورفون

داروهای حاوی الکل بنزیل برای استفاده در نوزادان (30 روز اول نوزادی) توصیه نمی شود. سندرم سمی کشنده متشکل از اسیدوز متابولیک، سرکوب CNS، مشکلات تنفسی، نارسایی کلیه، افت فشار خون و تشنج احتمالی و خونریزی داخل جمجمه با استفاده از حلال حاوی بنزیل الکل برای آماده سازی داروها برای استفاده در نوزادان مرتبط است.
از تماس پوست با فرم های مایع این دارو اجتناب کنید درماتیت تماسی ایجاد شده است.

بیماران حساس به یک فنوتیازین ممکن است به دیگر فنوتیازین ها هم حساس باشند.

» الکلیسم (سرکوب CNS و افت فشار خون ممکن است تقویت شود؛ خطر گرمازدگی ممکن است افزایش یابد؛ سومصرف کننده های الکل مزمن ممکن است در معرض واکنش های هپاتوتوکسیک در طول درمان با فنوتیازین باشند؛ ممکن است کاهش دوز ضروری باشد)
آنژین پکتوریس (اگر درمان با فنوتیازین سبب افزایش فعالیت بدنی شود، درد ممکن است افزایش یابد)
» اختلالات خونی(ممکن است تشدید شود؛ ممکن است دارو قطع شود)
»صدمه به ساب کورتیکال مغز، و یا
» آترواسکلروز مغزی، مشخص شده است( واکنش هیپرترمی شدید ، گاهی 14 تا 16 ساعت پس از مصرف فنوتیازین ممکن است رخ دهد)
سرطان پستان(بالقوه خطر بیشتر پیشرفت بیماری و افزایش مقاومت به درمان های هورمونی و سیتوتوکسیک به علت ترشح پرولاکتین ناشی از فنوتیازین را افزایش می دهد)
» نارسایی شدید قلبی، مانند نارسایی میترال شدید یا
» نارسایی مغزی و یا
» فئوکروموسایتوما یا
» نارسایی کلیه(احتمال افت فشار خون شدید است)
بیماری قلبی و عروقی(افزایش خطر افت فشار خون و / یا تشدید بیماری با افت فشارخون ناشی از فنوتیازین؛ تغییرات ECG مربوط به رپلاریزاسیون در برخی از بیماران بدون بیماری قلبی عروقی که از فنوتیازین استفاده می کنند دیده می شود ؛ سرکوب میوکارد، کاردیومگالی، نارسایی احتقانی قلب (CHF) و آریتمی ممکن است القا شود)
شرایطی که استفراغ نشانه است، مانند:
تومور مغزی
اُوردوز دارو
انسداد روده ای
» سندرم ری(تشخیص ممکن است با اثر ضدتهوع فنوتیازین مختل شود ؛ با تیوریدازین کمتر احتمال دارد)
(افزایش خطر سمیت کبدی در کودکان و نوجوانان مبتلا به سندرم ری)
گلوکوم یا استعداد به آن(ممکن است با اثرات آنتی کولینرژیک فنوتیازین تقویت شود )
» اختلال عملکرد کبدی( فنوتیازین ها می توانند باعث اختلال کبدی شوند)
(متابولیسم ممکن است کاهش یابد؛ غلظت بالاتر سرمی فنوتیازین ممکن است اثرات CNS را افزایش دهد)
(بیماران با سابقه انسفالوپاتی کبدی ناشی از سیروز حساسیت بیشتری به اثرات CNS فنوتیازین را نشان می دهند )
بیماری پارکینسون(تقویت اثرات خارج هرمی)
زخم گوارشی یا
احتباس ادراری(ممكن است تشدید شود؛ فنوتیازین موجب فلج مثانه در برخی از بیماران می شود)
هیپرتروفی پروستات علامتی (افزایش خطر احتباس ادراری)
اختلالات تنفسی، مزمن، به ویژه در کودکان(ممکن است به علت اثر سرکوب CNS تقویت شود ؛ همچنین اثرات ضدسرفه فنوتیازین ممکن است در این بیماران مشکل ساز باشد)

اختلالات تشنج یا سابقه ان(تشنج ممکن است شروع شود)
» حساسیت به هر فنوتیازین، یا سابقه آن(ممکن است با قرار گرفتن مجدد در معرض هر فنوتیازینی در بیماران با سابقه دیسکریازیس خونی، یرقان یا واکنش های پوستی تقویت شود)
حساسیت به پارابن ها ، سولفیت ها یا تارترازین(بعضی از اشکال فنوتیازین ها شامل پارابن ها ، سولفیت ها یا تارترازین [FD & C Yellow No. 5] است.)
باید در بیماران مسن، لاغر و ناتوان ، افرادی که نیاز به دوز اولیه پایین تر دارند و در بیمارانی که در معرض آفت کش های ارگانوفسفره یا کاربامات ، گرما شدید و یا سرمای شدید قرار دارند، احتیاط شود.

برای اشکال خوراکی
مصرف با غذا، شیر یا آب برای کاهش تحریک معده
هر دوز از قطره دارو را با حلال مناسب قبل از مصرف رقیق کنید.
شکل آهسته رهش را به طور کامل ببلعید.

شیاف
اگر خیلی نرم است آن را سرد کنید.

- دارو را دقیقا طبق دستور مصرف کنید و از افزایش یا کاهش دوز یا مدت زمان مصرف خودداری کنید.
- بروز اثرات درمانی چندین هفته طول می کشد.
- دوز فراموش شده را به محض به یاد آوردن مصرف کنید.اگر نزدیک دوز بعدی است از آن صرف نظر کنید.از دوبرابر کردن یا افزایش دوز خودداری کنید.

» قبل از قطع دارو با پزشک مشورت کنید، کاهش دوز تدریجی ممکن است لازم باشد.
اجتناب از استفاده از آنتی اسیدها یا داروهای ضداسهال در عرض 2 ساعت پس از مصرف فنوتیازین
» اجتناب از استفاده از نوشیدنی های الکلی و یا دیگر سرکوب کننده های CNS در طول درمان
اجتناب از استفاده از داروهای بدون نسخه برای سرماخوردگی و یا آلرژی برای جلوگیری از افزایش اثرات آنتی کولینرژیک و خطر گرمازدگی
احتیاط در صورت نیاز به آزمایشات آزمایشگاهی، تغییرات احتمالی در خواندن ECG و تداخل با گنادرولین ، متیراپون ، فنیل کتونوری و نتایج آزمایش بیلی روبین ادرار ممکن است رخ دهد.

» در هر نوع جراحی، درمان دندانپزشکی یا درمان اورژانسی احتیاط کنید. به پزشک یا متخصص دندانپزشکی مصرف این دارو را به دلیل تداخلات دارویی یا افت فشارخون اطلاع دهید.
• احتمال خواب آلودگی یا تاری دید هنگام رانندگی، استفاده از دستگاه، یا انجام کارهای دیگری که نیاز به هوشیاری و دید ودقیق دارند احتیاط کنید.
» احتمال سرگیجه یا سبکی سر (افت فشار خون وضعیتی)؛ هنگام تغییر وضعیت از نشسته یا دراز کشیده احتیاط کنید.
• احتمال گرمازدگی:  هنگام ورزش، هوای گرم، و یا در جکوزی احتیاط کنید.
احتمال هیپوترمی: در سرمای طولانی مدت احتیاط کنید.
» احتمال خشکی دهان؛ با استفاده از آدامس بدون قند یا آب نبات، یخ، یا جایگزین بزاق برای تسکین؛ بررسی با پزشک یا دندانپزشک اگر بیش از 2 هفته ادامه یابد.
»احتمال حساسیت نوری پوست؛ اجتناب از قرار گرفتن محافظت نشده در معرض آفتاب با استفاده از لباس محافظ؛ استفاده از یک محصول ضد آفتاب که شامل محافظت در برابر واکنش های ناشی از UVA و واکنش های آفتاب سوختگی ناشی از UVB است؛ اجتناب از استفاده از لامپ خورشیدی، تخت برنزه، و یا اتاق برنزه؛ در صورت بروز واکنش شدید به پزشک مراجعه کنید.
• احتمال حساسیت نوری چشم؛ عینک آفتابی که نور ماوراء بنفش را مسدود می کند استفاده کنید.

گروه N ( طبقه بندی نشده )

پرفنازین , تی اتیل پرازین , تیوریدازین , فلوفنازین , کلرپرومازین , پروکلرپرازین