اطلاعات دارویی ارتوگلیفلوزین

به عنوان بخشی از یک فرآیند طبیعی، گلوکز از خون برای دفع  فیلتر و در گلومرول بازجذب می شود، بنابراین کمتر از یک درصد گلوکز در ادرار دفع می شود. بازجذب با واسطه کنترانسپورتر سدیم-گلوکز (SGLT)، عمدتا نوع 2 است که مسئول 90 درصد از گلوکز بازجذب شده می باشد.
ارتوگلیفلوزین یک مهار کننده کوچک SGLT2 است و فعالیت آن دفع گلوکز را افزایش می دهد و هیپرگلیسمی را بدون نیاز به ترشح انسولین بیش از حد کاهش می دهد.

تجویز ارتوگلیفلوزین باعث افزایش دفع ادراری گلوکز می شود که منجر به تعادل منفی و دیورز اسمزی می گردد. بنابراین گزارش شده است که این داروی ضد دیابت به طور قابل توجهی وزن و فشار خون بیماران دیابتی را کاهش می دهد.

- زمان رسیدن به حداکثر غلظت پلاسمایی: 1 ساعت (ناشتا)؛ 2 ساعت (غذا با چربی و کالری بالا)

- حداکثر غلظت پلاسمایی ، حالت پایدار: 81.3 نانوگرم / میلی لیتر (5 میلی گرم یک بار در روز ) ؛ 268 نانوگرم در میلی لیتر (15 میلی گرم یک بار در روز )

AUC، حالت پایدار: 398 نانوگرم. ساعت / میلی لیتر (5 میلی گرم یک بار در روز ) . 1193 نانوگرم ∙ ساعت / میلی لیتر (15 میلی گرم یک بار در روز)

بعد از 4-6 روز به حالت پایدار رسیده است.

فراهمی زیستی، دوز 15 ميلی گرم: 100٪

حجم توزیع ، حالت پایدار: 85.5 لیتر

اتصال به پروتئین: 93.6٪

نسبت غلظت خون به پلاسما ارتوگلیفوزین : 0.66

متابولیسم

مسیر اصلی متابولیسم برای U-GT1A9 و   O- گلوکورونید شدن به 2 گلوکورونید با واسطه UGT2B7 است (از نظر فارماکولوژیکی در دوزهای مرتبط بالینی غیرفعال است)

متابولیسم با واسطه YP (اکسیداتیو) حداقلی (12٪) است.

نیمه عمر: 16.6 ساعت

کلیرانس: 11.2 لیتر / ساعت

دفع، محلول خوراکی [14C] - ارتوگلیفلوزین : مدفوع (40.9٪)؛ ادرار (2/50٪)

دفع، بدون تغییر: مدفوع (33.8٪)؛ ادرار (1.5٪)

دیابت نوع 2

بزرگسالان

دیابت نوع 2

دوز شروع توصیه شده 5 میلی گرم خوراکی یک بار در روز، صبح ها است.

اگر دوز شروع تحمل شده و کنترل قند اضافی لازم است، دوز را تا حداکثر 15 میلی گرم در روز افزایش دهید.

اطفال

<18 سال: ایمنی و اثربخشی ثابت نشده است.

نارسایی کلیوی شدید , حساسیت شدید , بیماران دیالیزی , بیماری کلیه مرحله پایانی

سردرد , کاهش وزن , تشنگی , مشکلات کلیوی , افزایش ادرار , کمردرد , عفونت مجاری ادراری , خارش واژن , نازوفارنژیت , عفونت قارچی ژنیتال , عوارض جانبی کاهش حجم

گاتی فلوکساسین , نسیریتاید , فلوران درنولید

منجر به کاهش حجم داخل عروقی می شود. افت فشار خون علامتی ممکن است پس از شروع، به ویژه در بیماران مبتلا به اختلال کلیوی، فشار خون سیستولیک کم، مصرف کننده دیورتیک یا سالمندان رخ دهد.

کتواسیدوز، یک وضعیت جدی تهدید کننده زندگی که نیاز به بستری فوری دارد، گزارش شده است. قبل از شروع، فاکتورهایی را که ممکن است بیمار را به کتواسیدوز مبتلا کند، از جمله کمبود انسولین پانکراسی به هر علت، محدودیت کالری و سوء مصرف الکل را در نظر بگیرید؛ نظارت بر کتواسیدوز و قطع موقت در شرایط بالینی شناخته شده ایجادکننده کتواسیدوز انجام شود ( به عنوان مثال ، ناشتا طولانی مدت به علت بیماری حاد یا جراحی).

اختلالات کلیوی ممکن است به دلیل کاهش حجم داخل عروقی رخ دهد؛ قبل از شروع، فاکتورهایی را که ممکن است موجب آسیب حاد کلیوی شود، از جمله هیپوولمی ، نارسایی مزمن کلیوی، CHF و داروهای همزمان ( مانند دیورتیک ها، مهارکننده های ACE، ARB ها، NSAID ها) را در نظر بگیرید . در مواردی که کاهش مصرف خوراکی یا از دست دادن مایعات وجود دارد موقتا دارو را متوقف کنید؛ بر علائم و نشانه های آسیب حاد کلیه نظارت کنید، و در صورتی که مشهود است، دارو را بلافاصله قطع کنید و درمان را شروع کنید.

عفونت های قارچی تناسلی ممکن است رخ دهد. بیماران با سابقه عفونت های قارچی دستگاه تناسلی و مردان ختنه نشده بیشتر حساس هستند.

عفونت های جدی دستگاه ادراری، از جمله اوروسپسیس و پیلونفریت، مستلزم بستری شدن در بیماران دریافت کننده مهار کننده SGLT2 گزارش شده است.

موجب افزایش خطر ابتلا به عفونت های دستگاه ادراری (UTIs)، از جمله اوروپسیس های تهدید کننده زندگی و پیلونفریت که به صورت UTI شروع شده اند می شود.

فاسیتیس نکروزه کننده پرینئوم (قانقاریا فورنیر) با مهارکننده های SGLT2 گزارش شده است. علائم و نشانه ها شامل حساسیت، قرمزی یا تورم ناحیه تناسلی یا ناحیه تناسلی به سمت رکتوم و تب بالای 100.4 فارنهایت یا احساس عمومی ناخوشی هستند. اگر مشکوک بود، مهار کننده SGLT2 را قطع کنید و بلافاصله درمان با آنتی بیوتیک های وسیع الطیف و در صورت لزوم جراحی بافت برداری را آغاز کنید.

افزایش خطر قطع اندام تحتانی (عمدتا انگشت پا) در مطالعات بالينی با مهارکننده دیگر SGLT2 ديده شده است. قبل از شروع، فاکتورهایی را که ممکن است خطر قطع عضو را افزایش دهد در نظر بگیرید ( مثلا سابقه قطع عضو ، بیماری عروق محیطی، نوروپاتی، زخم پای دیابتی) .

افزایش LDL-C وابسته دوز گزارش شده است.

مرور کلی تداخلات دارویی

• افزایش خطر افت قند خون با انسولین و محرک های ترشح انسولین (به عنوان مثال، سولفونیل اوره)؛ دوز کمتری از این داروها ممکن است لازم باشد.
• مهارکننده ها SGLT2 باعث افزایش دفع گلوکز ادرار شده و منجر به مثبت شدن آزمایش گلوکز ادرار می شود. از روش های جایگزین برای کنترل قند استفاده کنید.

کنترل قند کنترل با آزمون 1,5-AG توصیه نمی شود؛ این آزمون در ارزیابی کنترل قند در بیماران مصرف کننده مهارکننده SGLT2 غیر قابل اطمینان است.

- دارو را دقیقا طبق دستور مصرف کنید.

- با یا بدون غذا مصرف کنید.

- اگر بیماری همراه با استفراغ و اسهال دارید، اگر از مواد غذایی یا مایعات کمتر از حد معمول استفاده می کنید و یا بیش از حد معمول عرق می کنید، با پزشک خود تماس بگیرید .

- قند خون شما باید اغلب بررسی شود و همچنین ممکن است نیاز به اندازه گیری کتون های ادرار داشته باشید. این دارو می تواند کتواسیدوز تهدید کننده حیات ایجاد کند (اسید بیش از حد در خون). حتی اگر قند خون شما طبیعی باشد ولی آزمایش ادرار نشان دهد که کتون ها در ادرار وجود دارند، با پزشک خود تماس بگیرید.

- قند خون پایین (هیپوگلیسمی) می تواند برای هر کسی که دیابت دارد، رخ دهد. علائم عبارتند از سردرد ، گرسنگی، تعریق، تحریک پذیری، سرگیجه، حالت تهوع، ضربان قلب سریع و احساس اضطراب یا لرزش. برای درمان سریع قندخون پایین، همیشه یک منبع قندی مانند آب میوه، آبنبات ، کراکر، کشمش یا نوشابه غیر رژیمی همراه خود داشته باشید.

- پزشک شما می تواند یک کیت تزریقی اورژانسی گلوکاگون تجویز کند تا در صورت داشتن هیپوگلیسمی شدید و عدم توانایی خوردن و آشامیدن از آن استفاده کنید. اطمینان حاصل کنید که خانواده و دوستان نزدیک شما می دانند که چگونه این تزریق را در شرایط اضطراری انجام دهند.

- همچنین علائم قند خون بالا (هیپرگلیسمی) مانند افزایش تشنگی یا ادرار، تاری دید، سردرد و خستگی را نظارت کنید.

- سطح قند خون می تواند تحت تاثیر استرس ، بیماری، جراحی، ورزش، مصرف الکل یا حذف غذا قرار گیرد. قبل از تغییر دوز یا برنامه دارو، از پزشک خود بپرسید.

- این دارو می تواند نتایج آزمایشات پزشکی خاصی را تحت تاثیر قرار دهد. به همه پزشکان خود مصرف این دارو را اطلاع دهید.

- ارتوگلیفلوزین تنها بخشی از برنامه کامل درمانی است که ممکن است شامل رژیم غذایی، ورزش، کنترل وزن و آزمایش قند خون نیز باشد.دستورالعمل های پزشک خود را با دقت دنبال کنید.

- در دمای اتاق به دور از گرما و رطوبت، نگهداری شود. قرص های استفاده نشده را در ظرف اصلی نگهداری کنید.

- دوز فراموش شده را به محض به یاد آوردن مصرف کنید.اگر نزدیک دوز بعدی است از آن صرف نظر کنید.از دوبرابر کردن یا افزایش دوز خودداری کنید.

گروه N ( طبقه بندی نشده )

کاناگلیفلوزین , داپاگلیفلوزین , اِمپاگلیفلوزین