اطلاعات دارویی اولمزارتان

● اولمسارتان مدوکسومیل، یک آنتاگونیست گیرنده آنژیوتانسین II، به طور انتخابی اثرات منقبض کننده عروق آنژیوتانسین II را با اتصال به گیرنده AT1 مسدود می کند.

● با مهار این گیرنده، از فشار خون بالا، آزادسازی آلدوسترون و انقباض عروق ناشی از آنژیوتانسین II جلوگیری می کند.

● اولمزارتان به طور انتخابی اتصال آنژیوتانسین II به گیرنده آنژیوتانسین II نوع 1 (AT1) در ماهیچه صاف عروق و غدد فوق کلیوی را مهار می کند.

● این مهار منجر به اتساع عروق و کاهش ترشح آلدوسترون و در نتیجه کاهش فشار خون می شود.

● جذب: اولمزارتان پس از مصرف خوراکی به خوبی جذب می شود و حداکثر غلظت پلاسمایی آن در حدود 1-2 ساعت می رسد.

● توزیع: به پروتئین های پلاسما بسیار متصل است و دارای حجم توزیع در حالت پایدار تقریباً 17 لیتر است.

● متابولیسم: اولمزارتان عمدتاً توسط کبد به متابولیت غیرفعال دارویی متابولیزه می شود.

● دفع: اکثریت دارو و متابولیت های آن از طریق مدفوع و قسمت کمتری از طریق ادرار دفع می شود.

● فشار خون بالا:اولمزارتان برای درمان فشار خون بالا، چه به تنهایی و چه همراه با سایر داروهای ضد فشار خون، اندیکاسیون دارد.

● بیماران پرفشاری خون مبتلا به دیابت نوع 2:همچنین برای به تاخیر انداختن پیشرفت بیماری کلیوی در بیماران مبتلا به فشار خون بالا و دیابت نوع 2 نشان داده شده است.

● کاهش خطر قلبی عروقی: در برخی موارد، ممکن است برای کاهش خطر قلبی عروقی در بیمارانی که قادر به مصرف مهارکننده های آنزیم مبدل آنژیوتانسین (ACE) نیستند، تجویز شود.

● دوز شروع معمول اولمزارتان برای فشار خون بالا 20 میلی گرم یک بار در روز است. 

● دوز ممکن است بر اساس پاسخ بیمار به 40 میلی گرم افزایش یابد.

● می توان آن را با یا بدون غذا تجویز کرد.

● در بیمارانی که سابقه حساسیت به اولمسارتان یا هر یک از اجزای فرآورده را دارند منع مصرف دارد.

● در دوران بارداری به خصوص در سه ماهه دوم و سوم بارداری منع مصرف دارد.

رایج:
● سرگیجه
● سردرد
● هیپراوریسمی (افزایش سطح اسید اوریک)
● اسهال

کمتر رایج:
● فشار خون بالا
● اختلال در عملکرد کلیه
● واکنش های آلرژیک (بثورات پوستی، آنژیوادم)
● افزایش سطح پتاسیم خون (هیپرکالمی)

نادر:
● هپاتیت
● پانکراتیت

● داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs): مصرف همزمان ممکن است اثر کاهنده فشار خون اولمزارتان را کاهش دهد.

● دیورتیک های نگهدارنده پتاسیم: ممکن است خطر هیپرکالمی را در صورت استفاده با اولمزارتان افزایش دهد.

● برخی از داروهای ضد دیابت: تنظیم دوز داروهای ضد دیابت ممکن است در صورت استفاده همزمان با اولمزارتان ضروری باشد.

● فشار خون بالا: اولمزارتان ممکن است باعث کاهش بیش از حد فشار خون شود که منجر به سرگیجه یا غش می شود، به ویژه در بیمارانی که دچار کم آبی یا کاهش نمک هستند.

● نارسایی کلیوی: در افراد مبتلا به نارسایی کلیوی احتیاط توصیه می شود زیرا ممکن است اثرات دارو تشدید شود و به طور بالقوه منجر به بدتر شدن عملکرد کلیه شود.

● هیپرکالمی: نظارت بر سطح پتاسیم به ویژه در بیماران مبتلا به مشکلات کلیوی یا کسانی که مکمل های پتاسیم مصرف می کنند بسیار مهم است.

● کاهش حجم: بیمارانی که دیورتیک مصرف می کنند ممکن است کاهش بیش از حد فشار خون را تجربه کنند. مصرف مایعات و تعادل الکترولیت کافی باید حفظ شود.

● تنگی شریان کلیوی: در بیماران مبتلا به تنگی شریان کلیوی یک طرفه یا دوطرفه با احتیاط مصرف شود، زیرا ممکن است باعث افزایش نیتروژن اوره خون (BUN) و کراتینین سرم شود.

● نارسایی کبدی: اطلاعات محدودی برای بیماران مبتلا به نارسایی کبدی در دسترس است. احتیاط توصیه می شود.

● دسته D
● اولمزارتان در دوران بارداری منع مصرف دارد.

● اگر در سه ماهه دوم یا سوم مصرف شود، می تواند باعث آسیب یا مرگ جنین شود.

● در صورت تشخیص بارداری، فورا مصرف را قطع کنید.