اطلاعات دارویی سایمتیدین

سایمتیدین به طور رقابتی عمل هیستامین بر روی گیرنده های هیستامینی H2 سلولهای جداره ای و بنابراین یک آنتاگونیست گیرنده های هیستامینی H2 می باشد. داروی سایمتیدین یکی از عوامل آنتی کولینرژیک نمی باشد.

داروی سایمتیدین یک آنتاگونیست گیرنده هیستامینی H2 می باشد. سایمتیدین ترشح پایه و شبانه اسید معده را کاهش می دهد همچنین سبب کاهش حجم معده، اسیدیته، مقدار اسید معده ترشح شده در پاسخ به محرک هایی نظیر غذا، کافئین، انسولین ، بتازول یا پنتاگاسترین می شود.

سایمتیدین پس از مصرف خوراکی به سرعت جذب می گردد و حداکثر غلظت پلاسمایی پس از 45-90 دقیقه بدست می آید.نیمه عمر سایمتیدین تقریبا 2 ساعت می باشد.راه اصلی دفع سایمتیدین ادرار است.

زخم دوازدهه , التهاب مری زخمی شونده , سندروم زولینگر-الیسون , بازگشت محتویات معده به مری , زخم معده , سوئ هاضمه

مقدار مصرف معمول برای زخم دوازدهه : بزرگسالان:

تزریقی :
300 mg وریدی یا عضلانی هر 6 تا 8 ساعت. همچنین انفوزیون مداوم وریدی ممکن است با سرعت 37.5 تا 50 mg/hour یا بیشتر تا سرعت 100 mg/hour (2.4 g/day ) تجویز گردد.
خوراکی :
800 تا 1600 mg یکبار در روز هنگام خواب. همچنین مقدار مصرف 300 mg چهار بار در روز ،همراه غذا و هنگام خواب یا 400 mg دو بار در روز موثر می باشد.

مقدار مصرف معمول برای پیشگیری از زخم دوازدهه : بزرگسالان:

تزریقی: 300 mg وریدی یا عضلانی یک یا دو بار در روز.
خوراکی:400 mg یک بار در روز هنگام خواب.

ازدیادحساسیت به این دارو و ترکیبات آن

سردرد2 , گیجی , برادی کاردی , افسردگی , اسهال , کاهش پلاکت خون , کاهش نوتروفیل خون , ناتوانی جنسی , اضطراب , سردرگمی , افزایش ALT , افزایش AST , پایین آمدن آستانه تحریک , توهم , آگرانولوسیتوز

آلبندازول , آمینوفیلین , اپی روبیسین , ادفوویر , الانزاپین , ایپراتروپیوم بروماید , پرامی پکسول , پروپافنون , پیموزاید , تتراکائین , ترازودون , ترازوسین , تریپتورلین , تریمی پرامین , تولترودین , تیابندازول , تیمولول , تینیدازول , تیوتیکسن , تیکلوپیدین , روپینیرول , زونیساماید , سیلورسولفادیازین , گالانتامین , گرانیسترون , گلی بنکلامید , گلیمپراید , لتروزول , مبندازول , متوپرولول , مگزیلتین , مکلوبماید , نئوستیگمین , نورتریپتیلین , نیترازپام , نیلوتینیب , نیمودیپین , وراپامیل , کاربامازپین , اس سیتالوپرام , فلکاینید | فلکایینید , دیلتیژل , آنتی هموروئید , منیزیوم هیدروکساید , پرازی کوانتل , رانولازین , پیروینیوم پاموات , ترفنادین , کلرپروپامید , ریتوناویر , کلروکین , پردنیزولون , فنین دیون | فنیندیون , نلفیناویر , پنتازوسین , دوفتیلید , پازوپانیب , بوتورفانول , نالبوفین , داساتینیب , تروپیسترون , بازدوکسیفن + استروژن کنژوگه , تیپراناویر , روفلومیلاست , الیگلوستات , جفیتینیب , کارموستین , فلوکسوریدین , نیزولدیپین , نیکاردیپین , اتراویرین , آهن , سکرتین , استروپیپات , هالوفانترین , پیرفنی دون , داریفناسین , روتیگوتین , لورلاتینیب , سریواستاتین , دی پی پانون , کلرمتیازول , لاسمیدیتان , یوراپیدیل , برومازپام , فلوربتاپیر F18 , بک آمپی سیلین , فامسیکلوویر , نیکوتین

1- موارد نادری از بروز بدخیمی بدنبال بهبود گذرا زخم های معده گزارش شده است. داروهای مسدد گیرنده های هیستامینی H2 مانند سایمتیدین عوارض سرطان معده را می پوشانند
2- اغتشاش شعور برگشت پذیر عمدتا نه منحصرا در افراد بشدت بیمار مشاهده شده است.
3- در افراد مسن(50 سال به بالا) و سابقه بیماری کلیوی و یا کبدی با احتیاط فراوان تجویز گردد.

بطور کلی مصرف سایمتیدین برای بیش از 8 هفته بندرت ضروری است.معمولا برای بهبود زخم 6 تا 8 هفته ،برای بیماری برگشت اسید معده به مری 8 تا 12 هفته ،برای التهاب مری زخمی شونده 12 هفته زمان لازم است.

گروه B ( در این گروه از داروها، مطالعات بر روی حیوانات باردار نشانگر این بود که دارو خطری بر روی جنین ندارد، اما مطالعات کافی روی زنان باردار برای میزان خطر روی جنین در سه ماهه اول بارداری انجام نشده است.)

رانیتیدین , فاموتیدین , نیزاتیدین